«Κλειδώνει» η φτώχεια

• Είκοσι στους εκατό Έλληνες θα είναι άνεργοι μέχρι το τέλος του 2010, φθά­νοντας πλέον το ένα εκατομμύριο, καθώς, μόνο φέτος, 500.000 εργαζό­μενοι θα προστεθούν στις λίστες της ανεργίας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, η κρίση και οι αλλαγές που έφερε το μνημόνιο «έλυσαν» τα χέρια των εργοδοτών, που αυξάνουν τον ρυθμό των απολύσεωνχωρίς την παραμικρή ενόχληση.

Η έκθεση αναφέρει ότι, μετά τη λήξη της του­ριστικής σεζόν, οι απολύσεις θα πάρουν χαρα­κτήρα χιονοστιβάδας και θα κορυφωθούν μέχρι τον Δεκέμβριο. Και ενώ οι στατιστικές αρχές της χώρας χρησιμοποιούν τις λογιστικές τρύπες της Γιούροστατ για να δείξουν μικρότερο ποσοστό ανεργίας, η τρόικα και η κυβέρνηση ετοιμάζουν την επόμενη μεγάλη μεταρρύθμιση, που είναι το δεύτερο κύμα ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας.

Το δεύτερο κύμα

Με πρόφαση την υψηλή ανεργία αναμένεται να σερβιριστεί και το νέο εργασιακό μοντέλο, βάσει του οποίου ακόμα και 1-2 μέρες απασχόλησης την εβδομάδα θα θεωρούνται κανονική εργασία και δεν θα προσμετρώνται στον δείκτη ανεργίας. Το νέο «ευέλικτο» εργασιακό μοντέλο αναμένεται να επικεντρωθεί σε τρεις κατηγορίες:

1. Στους νέους κάτω των 28 ετών, που, παρά τις σπουδές τους, προκειμένου να δουλέψουν θα λαμβάνουν μισθό κάτω από τον κατώτατο. Η πρόσληψή τους θα συνοδεύεται με μηδενική ασφαλιστική κάλυψη από τους εργοδότες τα πρώτα δύο χρόνια (γίνονται προσπάθειες να χρη­ματοδοτηθεί από κοινοτικά κονδύλια) και με χαμηλότερη ασφάλιση από τα δύο μέχρι τα πέντε χρόνια εργασίας.

Βέβαια, μετά τα πέντε χρόνια, κανείς δεν θα του εξασφαλίζει ότι θα παραμείνει στην εργασία του, καθώς ο εργοδότης θα έχει το δικαίωμα να τον απολύει (αφού θα καλύπτεται νομικά) και να προσλαμβάνει άλλον νέο στη θέση του, χωρίς ασφάλιση, με χαμηλό μισθό κ.λπ.

2. Στις εργαζόμενες γυναίκες, καθώς με τις περικοπές στα επιδόματα θα ενθαρρύνεται η μερική απασχόλησή τους, με ευέλικτα ωράρια, μικρό ημερομίσθιο, εργασία το σαββατοκύριακο και υποχρεωτικά ρεπό μέσα στην εβδομάδα, αφού οι πληρωμένες υπερωρίες θα αποτελούν ανάμνηση περασμένων εποχών.

3. Στην καθιέρωση του τετραημέρου εργασί­ας αντί απολύσεων, σε επιχειρήσεις που θα παρουσιάζουν πρόβλημα επιβίωσης ακόμα και μετά την κρίση. Το τετραήμερο θα συμπεριλαμ­βάνει και τους μόνιμους υπαλλήλους, που μέχρι σήμερα είχαν κατοχυρωμένα τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η λογική της εργασίας - λάστιχο πέρασε και στη νέα στρατηγική 2020 της Ε.Ε., που φιλοδοξεί να υιοθετήσει το εν λόγω μοντέλο σε όλες τις χώρες της Ένωσης μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Με την ολοκλήρωση της συνταξιοδότησης της «παλαιάς γενιάς εργαζομένων», που κέρδισε συγκεκριμένα δικαιώματα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, φαίνεται πως θα κλείσει και ο κύκλος της εργασίας όπως τη γνωρίζαμε. Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν και οι αποφάσεις που πάρθηκαν μέχρι τώρα και αφορούσαν κατάργηση της συλλογικής σύμβασης, μείωση των αποζημιώσεων, αύξηση του ορίου απολύσεων, προώθηση των μεμονωμέ­νων συμβάσεων μερικής απασχόλησης κ.λπ.

Ο δεύτερος κύκλος παρεμβάσεων αναμένεται να ανοίξει μετά τη ΔΕΘ, όπου ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει μέτρα στήριξης για τους νέους με ελκυστικά κίνητρα πρόσληψης για τους εργο­δότες, τα οποία θα είναι... αυτά που έχουμε ήδη αναφέρει.

Ο γεμάτος τρύπες τρόπος μέτρησης της ανερ­γίας από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, που προσμετρά ως ενεργό ακόμη και κάποιον που δούλεψε μόλις μια ώρα την εβδομάδα, αναμένε­ται να βοηθήσει τις επερχόμενες αλλαγές, καθώς οι δείκτες θα δείξουν... πτώση της ανεργίας, τη στιγμή που σε πραγματικά μεγέθη η ανεργία θα σαρώνει την Ελλάδα.

Άλλη μια απόδειξη ότι τα μαϊμού στατιστικά δεν είναι ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, αλλά ολό­κληρης της Ευρωένωσης!

Η κυβέρνηση παραβλέπει το κραχ

Εν τω μεταξύ, στο όνομα των μεταρρυθμίσεων, φαίνεται πως έχει χαθεί το μέτρο και ουδείς κυβερνών έχει πραγματοποι­ήσει μελέτες για να διαπιστώσει τις επιπτώσεις από τις αλλαγές.

Για παράδειγμα, η άνοδος του πληθωρισμού στο επίπεδο ρεκόρ του 5,5% τον Ιούλιο θεωρήθηκε... καλό νέο, επειδή θα «κόψει» μονάδες από το έλλειμμα. Μάλιστα, η δέσμευση προς την τρόικα για νέες περικοπές δαπανών (σε Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ΔΕΚΟ και στρατιωτικούς εξοπλι­σμούς) έρχεται να κουμπώσει στη λογική ότι πάση θυσία το έλλειμμα πρέπει να πιάσει, ίσως και να ξεπε­ράσει, τον στόχο του 8,1% φέτος.

Η πραγματική οικονομία όμως νοσεί και οι αποφάσεις αυτές κάθε άλλο παρά βοηθούν στη βελτίωση του κλίματος. Η διατήρηση του πληθωρισμού σε επίπεδα ρεκόρ δείχνει ότι οι ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών έχουν πάρει φωτιά και δεν είναι πρόσκαιρες, όπως θέλει να λέει η κυβέρνηση.

Η έλλειψη ελέγχων στην αγορά αλλά και η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ κυβερνώντων και επιχειρηματιών για να συγκρατηθούν οι τιμές, έχουν άμεση επίπτωση στην τσέπη του μέσου νοικοκυριού, που βλέπει την αισχροκέρδεια να χτυπάει κόκκινο και την αγοραστική του δύναμη να εξαφα­νίζεται από τις περικοπές και την ακρίβεια. Η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας έχει ως εξής:

◆ Η ανεργία αγγίζει το 20%.

◆ Ο πληθωρισμός κινείται στο 5,5%.

◆ Τα έσοδα υστερούν κατά 1,3 δισ. ευρώ μέχρι τώρα, άρα έρχονται νέες περικοπές από διαφόρους τομείς, για να αντι­σταθμιστεί η διαφορά. Οι περικοπές αυτομάτως δημιουργούν νέους κύκλους ανισορροπιών.

◆ Ο ιδιωτικός τομέας συρρικνώνεται σταδιακά από το κύμα απολύσεων και από την έλλειψη αναπτυξιακού σχεδίου.

◆ Η καταναλωτική εμπιστοσύνη υποχώρησε στα χαμη­λότερα επίπεδα όλων των εποχών το δεύτερο τρίμηνο του έτους, λόγω ακρίβειας και ανεργίας, ενώ αναμένεται περαιτέ­ρω επιδείνωση το τρίτο τρίμηνο.

◆ Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδας παραμένει το υψηλότερο στην ευρωζώνη.

◆ Η ύφεση βρίσκεται στο -4% του ΑΕΠ.

◆ Το δημόσιο χρέος παραμένει σε επίπεδο ρεκόρ και ανε­πισήμως θα φθάσει στο 150%, με την ενσωμάτωση των οφειλών του δημοσίου σε υγεία, ασφάλιση, τοπική αυτοδιοίκηση.

◆ Έρχεται νέος κύκλος ανατιμήσεων, με τη μετάταξη κι άλλων υπηρεσιών στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ 23%.

◆ Έρχονται αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ από Σεπτέμβριο και πιθανώς και άλλων ΔΕΚΟ, αφού τους κόπηκαν οι κρατικές εγγυήσεις.

◆ Η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων γίνεται με ρυθμούς χελώνας: τα χρήματα που δικαιούμαστε από την Ε.Ε. δεν τα παίρνουμε λόγω δυσλειτουργίας του κρατικού μηχανι­σμού.

◆ Οι τράπεζες, που έλαβαν και νέες κρατικές εγγυήσεις, δεν δείχνουν πρόθεση να ανοίξουν τις κάνουλες του δανει­σμού. Αντιθέτως – μέσω εισπρακτικών εταιριών – αυξάνουν τις πιέσεις για είσπραξη των υπαρχόντων καταναλωτικών, στε­γαστικών δανείων και πιστωτικών καρτών. Με την έναρξη των πλειστηριασμών και κατασχέσεων από το ΥΠΟΙΟ για φορολο­γικά χρέη, αναμένεται να λυθούν και τα χέρια των τραπεζών για να αρχίσουν παρόμοιες πρακτικές.

Συμπέρασμα: Το καλάθι των «παροχών» στη ΔΕΘ όχι μόνο θα είναι άδειο, αλλά και θα επιχειρεί να συγκαλύψει την τραγι­κή κατάσταση της οικονομίας. Άντε να δούμε πόσοι θα φάνε το παραμύθι...

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση