Η τελευταία ευκαιρία πριν τα χειρότερα…

• Μόνο εάν μπορέσουμε να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις, είναι δυνατόν να σταθεί η οικονομία και να ευελπιστούμε πως υπάρχει κάποια πιθανότητα μεσοπρόθεσμης ορθοπόδησης

Αυτή η υστερία ότι κάποιοι έχουν αποφασίσει να μας επιστρέψουν αιφνιδιαστικά στη δραχμή δεν χρήζει πλέον της θεραπείας της οικονομικής επιστήμης αλλά της ψυχιατρικής.
Σαν κάποιο σκοτεινό άστρο να ρίχνει τη σκιά του σε αυτή τη χώρα και μεμιάς όλα τα ελαττώματα και οι αδυναμίες νάχουν αναδυθεί στην επιφάνεια. Κι όμως είναι ο ίδιος λαός που σε καίριες στιγμές της ιστορίας του έχει δείξει πολύ υψηλή πύκνωση ευθύνης και προόδου...
Η μαζική ψύχωση όμως και η ροπή στην κινδυνολογία έχουν μια βασική εστία τροφοδότησης: Την αδυναμία σύσσωμης της πολιτικής ηγεσίας να εμπνεύσει στοιχειώδη εμπιστοσύνη.
Το ΠΑΜΕ συνεχίζει να εμποδίζει, εμπορικά τώρα, πλοία να προσεγγίσουν ελληνικά λιμάνια παράνομα και καταχρηστικά. Επειδή στη Ρόδο και τον Πειραιά βγήκαν οι πληγέντες και τους αποδοκίμασαν, βρήκαν τώρα κάποιο εμπορικό λιμάνι στον Κορινθιακό. Που να μαζευτούν οι αγρότες της Πελοποννήσου να τους απωθήσουν από εκεί. Δεν περιμένουμε από κόμματα με δομές θρησκευτικής σέχτας να αλλάξουν νοοτροπία, παρά το γεγονός της κατάρρευσης της σοβιετίας. Η αφοσίωση των οπαδών τέτοιων σχημάτων μπορεί να κατανοηθεί με ψυχαναλυτικούς όρους και όχι πολιτικούς. Περιμένουμε όμως από την πολιτεία να περιορίσει την αυθαιρεσία. Το ΠΑΜΕ συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχει κράτος ικανό να επιβάλει τη δημοκρατική νομιμότητα.
Ο πρωθυπουργός μετά την πράσινη ανάπτυξη, θυμήθηκε τον τρίτο δρόμο της ανάπτυξης και κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να προσελκύσει σεΐχηδες και γραφικούς τριτοκοσμικούς δικτάτορες να επενδύσουν στην Ελλάδα. Ότι έκανε και ο Ανδρέας με τους διάφορους Κασόγκηδες, τις ρώσικες Αλουμίνες κλπ. την ίδια ώρα που αποχωρούσαν από την Ελλάδα η Πιρέλι, η Γκουντγιαρ και έβαζαν λουκέτο δεκάδες άλλες βιομηχανίες. Αν οι αραβικές επενδύσεις του Ανδρέα είχαν δημιουργήσει τόσες θέσεις εργασίας όσα και τα πρωτοσέλιδα των αναγγελιών τους δεν θα υπήρχε θέμα χρεοκοπίας σήμερα. Η Γερμανία θα μας έτρεμε...
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πράττει ότι ακριβώς έπραττε το κόμμα που κυβερνά σήμερα όταν ήταν αντιπολίτευση. Χαϊδεύει αυτιά για να τρυγήσει ψήφους. Δεν διδάχτηκε τίποτα από την τραγωδία που επεφύλαξε η πραγματικότητα σ’ αυτούς που πριν τις εκλογές έλεγαν, λεφτά υπάρχουν, άλλο μείγμα πολιτικής με περισσότερο ανάπτυξη κλπ κλπ.
- Θετικά βήματα παρά τις αδυναμίες στην πρόθεση πάταξης της φοροδιαφυγής, τη μείωση των δαπανών του δημοσίου. Θα υπάρξει συνέχεια και πρακτικό αποτέλεσμα.
- Φορολογία. Μια από τα ίδια και χειρότερα. Με αυτό το φορολογικό συντελεστή κανένας επιχειρηματίας που δεν έχει σκοπό να κλέψει το κράτος και την κοινωνία δεν κάνει επενδύσεις. Αν δεν αλλάξει το γρηγορότερο και οι λίγες παραγωγικές επιχειρήσεις θα μετακομίσουν στα Βαλκάνια ή την Τουρκία.
- Ανάπτυξη: Είναι αστείο να περιμένει κάποιος μετά από 30 χρόνια βάδην προς τη χρεοκοπία να πετύχει ανάπτυξη με επιδοτήσεις.
Τα πράγματα είναι πιο απλά καθώς ισχύει αυτό που έλεγε ο Τζων Μαϋναρντ Κέυνς: «Η οικονομική ευημερία εξαρτάται υπερβολικά από την πολιτική και κοινωνική ατμόσφαιρα που είναι ευχάριστη στον μέσο επιχειρηματία».
Ούτε Άραβες, ούτε Κινέζοι, ούτε Αμερικάνοι, ούτε Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι να μας χαρίσουν κάτι, αν δεν βλέπουν ότι θα έχουν οφέλη από αυτό.
Αν δεν φτιάξουμε σε μερικούς μήνες με αλλαγές σοκ ένα περιβάλλον που θα προσελκύσει ξένες και εγχώριες επενδύσεις δεν υπάρχει σωτηρία.
Η ομπρέλα της τρόικας προσφέρει αυτό το χρόνο. Είναι η τελευταία ευκαιρία πριν τα χειρότερα.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση