Η κάθαρση που δεν έγινε ποτέ...

• Η πολιτική έχασε την αξιοπιστία της λόγω ακατάλληλων πολιτικών. Σήμερα η πολιτική κινδυνεύει να χάσει το τρένο με την ιστορία λόγω έλλειψης ικανών και καθαρών πολιτικών... Μήπως η πολιτική έγινε προϊόν με... ημερομηνία λήξης;

Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, πιστεύω ότι ο μόνος σίγουρος τρόπος να εξηγήσεις τα πράγματα, είναι να μην απομακρύνεσαι, όσο γίνεται, από τα γεγονότα. Τα γεγονότα, είναι ξεροκέφαλα, γιατί υπάρχουν, ενώ οι αναλύσεις ή οι χαρακτηρισμοί έρχονται και παρέρχονται. Πάμε στα γεγονότα, λοιπόν, για να βγάλουμε συμπεράσματα.
Ο Μαντέλης ομολόγησε. Ο Τσουκάτος επίσης. Είπαν αυτό που όλοι γνωρίζαμε: Ότι η πολιτική κάστα τα παίρνει. Ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο. Είμασταν σίγουροι γι αυτό. Τώρα, κάποιοι από τους πρωταγωνιστές απλώς το επιβεβαίωσαν.
Συνεπώς η αυτοκάθαρση είναι επιτακτική ανάγκη. Υποθέτω όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Το ζήτημα είναι ΠΟΙΟΙ θα την κάνουν; Θα την κάνει ο κ. Σημίτης που, όντας 8 χρόνια Πρωθυπουργός βγήκε να διαρρήξει τα ιμάτι ά του μόλις τώρα, μετά την ομολογία Μαντέλη; Που δεν είπε λέξη μετά την ομολογία Τσουκάτου; Που τώρα δήθεν διακατέχεται από ιερά οργή; Ποιος πιστεύει τέτοιες μπαρούφες;
Κι όμως: Στο ΠΑΣΟΚ ηγείται ο πιο βασικός συνεργάτης του κυρίου Σημίτη και ο αποδέκτης του “δακτυλιδιού της διαδοχής”. Με ποια λογική ο συγκεκριμένος πολιτικός είναι ο “αρχάγγελος της κάθαρσης”; Επειδή τώρα θέλει να “κάψει” παλιούς του συντρόφους για ίδιον πολιτικό όφελος; Αυτό τον κάνει πιστευτό στην κοινή γνώμη; Ας γελάσω…
Η αυτοκάθαρση δεν μπορεί να γίνει με υλικά του χθες. Με πρόσωπα του χθες. Με κόμματα του χθες. Με νοοτροπίες του χθες. Αν τα σημερινά κόμματα διατηρήσουν τα πρόσωπα και τις νοοτροπίες του χθες, θα γίνουν ιστορία, όχι πολιτική. Το ζήτμηα δεν είναι η αυτοκάθαρση της πολιτικής, αυτό είναι δεδομένο. Το ζήτημα είναι ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ. Κι αυτό είναι ακόμα ζητούμενο…
Αναγνώστης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση