Απαντήσεις στην απίστευτη προπαγάνδα του Ντενκτάς

• Στο άρθρο Ραούφ Ντενκτάς: "Στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί" ο Ραούφ Ντενκτάς προκαλεί με 10 ανιστόρητους ισχυρισμούς. Στο παρόν άρθρο αναλύουμε τους πρώτους πέντε
  

1ος ισχυρισμός
Προτιμώ να επικεντρωθώ στην ελληνοκυπριακή στάση στις διαπραγματεύσεις. Ο μοναδικός στόχος των Ελληνοκυπρίων είναι η μη επισκίαση της νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία της παραχωρήθηκε το 1964 από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία.
Απάντηση
Ο κ. Ντενκτάς,αφού προτιμά να επικεντρωθεί μόνο στην ελληνοκυπριακή στάση, θα έπρεπε να ήξερε ότι η «αφετηρία»της νομιμότητας της Κύπρου από το 1964 είναι τελείως αναληθής!Η νέα Δημοκρατία της Κύπρου γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1960,18 μήνες μετά την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου.
Στις 24 Αυγούστου το Συμβούλιο Ασφαλείας πρότεινε ομόφωνα να γίνει δεκτή σαν μέλος του ΟΗΕ και στις 20 Σεπτεμβρίου η αίτηση της Κύπρου που προτάθηκε από την Σρι Λάνκα και τη Βρεταννία και υποστηρίχτηκε από την Ελλάδα και την Τουρκία,έγινε δεκτή από την Γενική Συνέλευση.
Με την απόφαση 1489(ΧV) η Κύπρος έγινε το 99ο κράτος –μέλος του ΟΗΕ.
Στις 16/2/1961 έγινε δεκτή στην Κοινοπολιτεία και στις 24/5/1961 η Κύπρος έγινε το 16ο κράτος –μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης.Η Κύπρος το 1960 είχε δική της σημαία,δική της αιρετή κυβέρνηση και δεν είχε πια το στίγμα της αποικιοκρατίας.Εν τούτοις προβλήματα συνέχισαν να υπάρχουν εξαιτίας των Βρεταννών!
Ο Τούρκος αντιπρόεδρος,που εκπροσωπούσε το 20% του πληθυσμού και εκλεγόταν αποκλειστικά από αυτό το τμήμα του εκλογικού σώματος είχε το δικαίωμα να ασκήσει βέτο στις εξωτερικές υποθέσεις,την άμυνα,την ασφάλεια και ορισμένα οικονομικά θέματα.Οι Τούρκοι οραματίζονταν τον αντιπρόεδρο σαν συν-πρόεδρο!
Ο πρόεδρος θα κρατούσε το τιμόνι,αλλά ο αντιπρόεδρος θα έλεγχε τις ταχύτητες και τα φρένα.

2ος ισχυρισμός
Σήμερα, η ε/κ πλευρά συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις ως νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου και έχει θέσει ως στόχο το τέλος των τουρκικών εγγυήσεων και την επικράτησή της στο σύνολο της νήσου.
Απάντηση
Η επικράτηση των Ελληνοκυπρίων υπάρχει ήδη από τον 15ο αιώνα π.Χ!!Οι Τούρκοι ήσαν ανύπαρκτοι!!
Η πρώτη «επαφή» των Τούρκων με το ελληνικότατο αυτό νησί υπάρχει από το 1571 μ.Χ και κάθε άλλο παρά φιλική ήταν!!
Επιπλέον οι Έλληνες κάτοικοι ήσαν ανέκαθεν περισσότεροι από τους Τούρκους!! Η αναλογία κατοίκων ήταν τουλάχιστον 4 προς 1 πάντοτε υπέρ των Ελλήνων!!
Η Συνθήκη των Σεβρών που ήταν αποτέλεσμα της Συνθήκης του Σαν Ρέμο υπογράφτηκε στις 10 Αυγούστου 1920.Τα τρία άρθρα που αφορούν την Κύπρο είναι τα υπ’αριθμόν 115, 116, 117.
Το Άρθρο 115 αναφέρει ότι τα Κυρίως Συμβαλλόμενα Μέρη αναγνωρίζουν την προσάρτηση της Κύπρου που ανακηρύχτηκε από την Βρεταννική Κυβέρνηση στις 5 Νοεμβρίου 1914.
Το Αρθρο 116 αναφέρει ότι η Τουρκία παραιτείται απ’ όλα τα δικαιώματα και τους τίτλους της πάνω στην Κύπρο, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος για είσπραξη φόρου υποτέλειας που πληρωνόταν άλλοτε στον Σουλτάνο.
Το Άρθρο 117 αναφέρει ότι οι Τούρκοι υπήκοοι που γεννήθηκαν ή κατοικούν στην Κύπρο θα αποκτήσουν τη βρεταννική υπηκοότητα και θα χάσουν την τουρκική τους υπηκοότητα σύμφωνα με τις διατάξεις των τοπικών νόμων.
Η Συνθήκη της Λωζάννης που υπογράφτηκε στις 24/7/1923 περιλαμβάνει 143 άρθρα.
Αναφέρουμε τα τέσσερα ουσιώδη (15, 16, 20, 21).
Άρθρο 15
Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας από τα δικαιώματα και τους τίτλους της στη Δωδεκάνησο
Άρθρο 16
Η Τουρκία παραιτείται από κάθε δικαίωμα και τίτλο πάνω στα εδάφη που βρίσκονται έξω από τα σύνορα που ορίζει η παρούσα Συνθήκη και τα νησιά,εκτός από εκείνα,στα οποία η ηγεμονία της αναγνωρίζεται από την Συνθήκη.
Άρθρο 20
Η Τουρκία αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κύπρου, που ανήγγειλε η Βρετανική Κυβέρνηση στις 5 Νοεμβρίου 1914.
Άρθρο 21
Οι Τούρκοι υπήκοοι που ήταν μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου στις 5 Νοεμβρίου 1914 θα αποκτήσουν τη βρεταννική υπηκοότητα με τους όρους που αναφέρονται στους τοπικούς νόμους και θα χάσουν έτσι την τουρκική τους υπηκοότητα.Ωστόσο θα έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν την τουρκική υπηκοότητα μέσα σε δύο χρόνια από την έναρξη της ισχύος της παρούσας Συνθήκης, υπό την προϋπόθεση ότι θα εγκαταλείψουν την Κύπρο μέσα σε 12 μήνες μετά από τη σχετική δηλωσή τους.
Για την Κύπρο οι συνθήκες είχαν διπλή σημασία.
Πρώτον, η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμα πάνω στο νησί. Έτσι δεν ακούστηκε ούτε ψίθυρος,όταν η Κύπρος έγινε αποικία του Στέμματος το 1925.
Δεύτερον, οι Έλληνες του νησιού θα ικανοποιούσαν την επιθυμία τους, αργά ή γρήγορα, για ένωση με την Ελλάδα,αφού η Τουρκία είχε φύγει οριστικά από τη μέση. Η αβεβαιότητα σχετικά με το αν η Βρεταννία θα κρατούσε το νησί, ιδίως μεταξύ 1878 και 1914,αναφερόταν συχνά σαν λόγος για τη μη αποδοχή της ένωσης με την Ελλάδα και για τη μη εφαρμογή των απαραίτητων οικονομικών αναμορφώσεων.

3ος ισχυρισμός
Οι Ε/κ επιχειρούν να κατηγορήσουν την Τουρκία και να κερδίσουν χρόνο. Κατά τη γνώμη μου, το γεγονός ότι επιμένουν στον ισχυρισμό ότι το Κυπριακό έχει ως σημείο εκκίνησης το 1974, δείχνει ότι δεν επιθυμούν λύση.
Απάντηση
Δεν είναι προς συμφέρον του κ.Ντενκτάς να αναφερθεί στο παρελθόν, διότι επιβαρύνει τη θέση του!
Την 8η Αυγούστου 1964 οι Τούρκοι με 30 αεριωθούμενα και την επόμενη μέρα με άλλα 64 βομβάρδισαν την Κύπρο κυρίως με βόμβες ναπάλμ.Νοσοκομεία χτυπήθηκαν,δεκάδες γιατροί, γυναικόπαιδα και νοσοκόμες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν.Εκθέσεις των απεσταλμένων του ΟΗΕ ανέφεραν ότι «αυτές οι επιδρομές κατά ανυπεράσπιστων ανθρώπων σκότωσαν και τραυμάτισαν πολλούς αθώους πολίτες και ανθρώπινες περιουσίες»
Η πόλωση των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, που ξεκινά πολύ πριν το 1964, αυξανόταν λόγω της βρεταννικής πολιτικής.Καθώς η ΕΟΚΑ χτυπούσε όλο και πιο σκληρά το βρεταννικό στρατιωτικό προσωπικό και τις εγκαταστάσεις των Βρεταννών,όλο και περισσότερες δουλειές παίρνονταν από τους Έλληνες και δίνονταν στους Τούρκους.Σχηματίστηκαν χωριστές αστυνομικές δυνάμεις ,επανδρωμένες κυρίως από Τούρκους,υπό τις διαταγές Βρεταννών αξιωματικών,που σκοπό είχαν να ελέγχουν τις ελληνικές ταραχές και να βοηθάνε τους Βρεταννούς να πολεμήσουν την ΕΟΚΑ.Συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων άρχισαν να λαμβάνουν χώρα από το 1956.
Επιπλέον δημιουργήθηκε και η τουρκική παράνομη οργάνωση Βολκάν(Ηφαίστειο)-με αρχηγό τον ίδιο τον Ραούφ Ντενκτάς- που κυκλοφορούσε ανθελληνικά φυλλάδια απειλώντας αντίποινα-5 Έλληνες για κάθε Τούρκο που θα σκοτωνόταν.Επιπλέον στα τέλη του 1957 το μαχητικό σκέλος της Βολκάν- η ΤΜΤ(Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης)-που διαδέχτηκε τη Βολκάν ταυτοχρόνως-διεμήνυε συνεχώς ότι η ελευθερία θα έρθει στην Κύπρο μόνο μέσω διχοτόμησης και συνθημα της ήταν «Διχοτόμηση ή θάνατος».Όμως πίσω από τις δολοφονίες Τουρκοκυπρίων κρυβόταν η ΤΜΤ!Την άνοιξη του 1958 δύο Τουρκοκύπριοι δημοκράτες που άνηκαν σε ελληνικό αριστερό συνδικάτο δολοφονήθηκαν απο την ΤΜΤ λόγω της συνεργασίας τους με τους Έλληνες παρά των ιδεολογικών τους πεποιθήσεων!
Επιπλέον,από την ΤΜΤ,στις 24/4/1962 δολοφονούνται ο 38χρονος δικηγόρος Αχμέτ Γκουρκάν και ο 33χρονος Αϊχάν Χικμέτ, ηγέτες του Τουρκοκυπριακού Λαϊκού Κόμματος που υποστήριζαν τις στενότερες σχέσεις ανάμεσα στις δύο κοινότητες.Η τρομοκρατία είχε ήδη ξεκινήσει εντατικά από το 1958!
Τον Απρίλιο του 1963 ο Ντενκτάς μπροστά σε μία ομάδα προσκόπων αναφέρει ότι «η σημαία μας οφείλει το χρώμα της στο αίμα 80.000 μαρτύρων» και ορκίστηκε μπροστά τους ότι η «η τουρκική κοινότητα δεν θα γίνει ποτέ μειονότητα,ούτε το νησί θα γίνει ποτέ ελληνικό»!

4ος ισχυρισμός
Υπενθυμίζω το γεγονός ότι, κατά την περίοδο 1967-1968, ο φίλος μου, Γλαύκος Κληρίδης, τόνιζε ότι: «Εφόσον δεν υπάρχουν πλέον Τ/κ αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας, υπουργοί και βουλευτές, δεν υπάρχει ανάγκη για οπισθοχωρήσεις». Την ίδια περίοδο, ο Μακάριος ευελπιστούσε ότι σταδιακά η τ/κ πλευρά θα οδηγείτο στην απόγνωση και θα υπέκυπτε στα αιτήματα της ε/κ πλευράς. Με βάση αυτή την πραγματικότητα, τονίζω ότι, ανεξάρτητα από τη σύνθεση της τ/κ ηγεσίας, η συμφωνία με την ε/κ πλευρά, η οποία επιθυμεί την επικράτηση του ελληνικού στοιχείου στην Κύπρο, είναι αδύνατη.
Απάντηση
Ας δούμε τι έλεγε πραγματικά ο Γλαύκος Κληρίδης το 1966:
«Μία σύντομη ανάλυση όλων των προτάσεων της Τουρκίας μετά από την τουρκική επανάσταση του Δεκεμβρίου 1963 δείχνει ,ότι ο θεμέλιος λίθος της τουρκικής πολιτικής είναι η άμεση διχοτόμηση του νησιού ή η προετοιμασία του εδάφους για μία τέτοια διχοτόμηση ζητώντας τη δημιουργία τουρκικών περιοχών στην Κύπρο υπό τουρκοκυπριακή κυβέρνηση με τη μορφή ομοσπονδιακού συστήματος,παρά το γεγονός ότι η εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου θα σήμαινε τον υποχρεωτικό ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων,τη δημιουργία φοβερού προσφυγικού προβλήματος και την καταστροφή της οικονομίας του νησιού.Η Τουρκία προτείνει μία λύση του Κυπριακού προβλήματος, για την οποία δεν υπάρχει προηγούμενο σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου.Κανονικά ένα ομοσπονδιακό κράτος δημιουργείται με σκοπό να ενώσει σ’ένα κράτος χωριστά μικρότερα κράτη.Η Κύπρος υπήρξε ανέκαθεν ενιαίο κράτος.Η Τουρκία προτείνει να διασπάσει το ενιαίο κράτος ανακατανέμοντας τον πληθυσμό με βάση κοινοτικά κριτήρια για να δημιουργήσει τουρκικές περιοχές, με φαινομενικό σκοπό τη δημιουργία δύο ομοσπονδιακών κρατών, αλλά με πραγματικό σκοπό την προετοιμασία του εδάφους για τη διχοτόμηση,που είναι σήμερα αδύνατη λόγω του γεγονότος ότι οι Έλληνες και οι Τούρκοι ζουν πλάι πλάι στα ίδια χωριά και πόλεις στο νησί.»
Όσον αφορά την στάση του Μακαρίου,διατηρούσε τη θέση του και δήλωνε ,έχοντας την υποστήριξη του Γεωργίου Παπανδρέου, ότι «πότε δεν θα αποκλίνει από την γραμμή του ότι το Κυπριακό ήταν αποκλειστικά θέμα της αρμοδιότητας του ΟΗΕ και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων».
Αυτή η δήλωση ήταν πολύ σημαντική ,δεδομένου ότι το 1965 ο Χενρυ Λαμπούις,Αμερικανός Πρέσβης στην Ελλάδα ετοίμασε ένα πρόγραμμα 5 σημείων για την ειρήνευση της Κύπρου επί 6 μήνες.Οι όροι είχαν σκοπό να ικανοποιήσουν την περηφάνεια των Τούρκων και να βελτιώσουν τη σχετική στρατιωτική τους θέση.
Οι όροι αυτοί φυσικά απορρίφθηκαν από τον Μακάριο.

5ος ισχυρισμός
Η ε/κ πλευρά δεν επιθυμεί να φανεί ότι είναι αδιάλλακτη και ότι δεν επιθυμεί λύση του Κυπριακού. Για αυτό τον λόγο, ο κ. Χριστόφιας κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να μην επανεκλεγεί ο κ. Ταλάτ και για να επικρατήσει στις εκλογές ο αδιάλλακτος – δήθεν – κ. Έρογλου.
Απάντηση
Όποιος γνωρίζει Ιστορία ξέρει πολύ καλά ποιά πλευρά είναι αδιάλλακτη και ποιά δεν επιθυμεί λύση του Κυπριακού.Αν ο κ.Ταλάτ ήταν διαλλακτικός θα υπήρχε μία αχτίδα ελπίδας,κάτι το οποίο μέχρι σήμερα δεν εχουμε διαπιστώσει.
Αλλά το γεγονός ότι ο Χριστόφιας κατέβαλε τόσο μεγάλες προσπάθειες που κατάφερε να πείσει τους Τουρκοκυπρίους να μην ψηφίσουν Ταλάτ,δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι θα μπορούσε να πείσει τους Τουρκοκυπρίους να ψηφίσουν μία λύση που υποτίθεται προσβάλλει τα τουρκικά συμφέροντα;
Έχει ο Χριστόφιας τέτοια ισχυρή δύναμη που μπορεί να επιβληθεί στην Τουρκία;

Βοήθεια από την πηγή: «Ιστορία της Κύπρου»
συγγραφέας: Στ.Παντελής

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση