Αναδιαπραγμάτευση Χρέους: ένας πιο ευγενικός τρόπος για να πεις "χρεωκοπία"

• Και ξαφνικά, εκεί που μόλις αρχίσαμε να μαθαίνουμε τα spreads, στη ζωή μας έκανε την εμφάνισή της και η διαπραγμάτευση χρέους... Τι σημαίνει; Γιατί την φοβούνται όλοι; Η Ελλάδα ελπίζει να την αποφύγει και αν δεν την αποφύγει τι θα συμβεί;

Μέχρι πρόσφατα, η ιδέα της αναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους έμοιαζε με την ύστατη λύση. Όπως διαβάζουμε στους New York Times, σε αυτή τη φάση η αναδιαπραγμάτευση –ένας πιο ευγενικός τρόπος για να πει κανείς «χρεωκοπία»- φαίνεται να είναι όλο και πιο πιθανή. Όπως είναι φυσικό, οι κάτοχοι ομολόγων θα πρέπει να επωμιστούν το βάρος.
Σε μια κανονική χρεωκοπία, όπως αυτή που έζησε η Αργεντινή, οι επενδυτές θα χάσουν πάνω από τα μισά τους χρήματα-μια πιθανότητα που μπορεί να είναι τρομερά επώδυνη για την περίπτωση της Ελλάδας. Όμως ακόμα και ένα λεγόμενο haircut-όπου οι επενδυτές θα έπρεπε να δεχτούν μια σχετικά μικρή μείωση στην ονομαστική αξία των ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους, θα είχε ανεπανόρθωτες συνέπειες για την ευρωζώνη αλλά και για τις τράπεζες της περιοχής που έχουν στην κατοχή τους μεγάλο μέρος του χρέους.
Μια πιο μετριοπαθής προσέγγιση θα ήταν η επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής όπου οι επενδυτές θα πρέπει να δεχτούν μια μείωση της τωρινής αξίας των επενδύσεών τους. Η λύση αυτή φαίνεται να είναι η προτιμότερη από μια σειρά κακών επιλογών.
«Μόνο μια αναδιαπραγμάτευση των υποχρεώσεων σε βάθος χρόνου, σε συνδυασμό με μείωση του ελλείμματος, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την μόνιμη προσαρμογή των δημοσιονομικών υποχρεώσεων της Ελλάδας χωρίς να αναγκαστεί να κηρύξει πτώχευση στα χαρτιά και να επιβάλει σε όλους τους επενδυτές ένα «κούρεμα» δηλώνει ο Καρλ Γουάινμπεργκ, επικεφαλής οικονομολόγο της High Frequency Economics.
Ο κύριος Γουάινμπεργκ προτείνει να συγκεντρωθούν όλα τα ομόλογα με ημερομηνία λήξης μέχρι το 2019 και να αναχρηματοδοτηθούν με ομόλογα 25ετίας. Με επιτόκιο της τάξεως του 4.5%, αυτό θα μείωνε τις υποχρεώσεις της χώρας κατά 60% όπως υπολόγισε. Η απόδοση των δεκαετών ομολόγων είναι 8% αυτή τη στιγμή οπότε όσοι αγόρασαν πρόσφατα θα έχουν σημαντικές απώλειες.
Ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Center for European Policy Studies, πρότεινε κάτι παρόμοιο συνεχίζει το δημοσίευμα. Να παραταθεί ο χρόνος ωρίμανσης των ομολόγων για πέντε χρόνια επιπλέον με τα ίδια επιτόκια. Οπότε, ένα πενταετές ομόλογο με 6% επιτόκιο, θα γίνει δεκαετές αλλά το επιτόκιο θα παραμείνει σταθερό.
Οι δυο αυτές προτάσεις θα δώσουν μια ανάσα στην Ελλάδα που αναγκάζεται να δανειστεί από τις…εχθρικές κεφαλαιαγορές με πολύ δυσμενείς όρους λόγω των αυξημένων αναγκών της. Οπότε θα μπορούσε η χώρα να συγκεντρωθεί στο πως θα μειώσει το έλλειμμα, το οποίο έχει αγγίξει το 13.6% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, θα κέρδιζε χρόνο ώστε να μπορέσει να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της.
Μια αναδιαπραγμάτευση του χρέους, θα σήμαινε επίσης ότι οι επενδυτές θα συνεχίσουν να μαζεύουν τόκους και θα πάρουν πίσω το αρχικό τους κεφάλαιο. Θα πρέπει όμως αναγκαστικά να περιμένουν περισσότερο, με τον κίνδυνο να μειωθεί η αξία του χαρτοφυλακίου τους.
Οι προτάσεις αυτές συνεχίζει το δημοσίευμα θα ανακουφίσουν τους πολιτικούς που ανησυχούν για τις επιπτώσεις χρεωκοπίας χωρών όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία καθώς και τις Ευρωπαϊκές τράπεζες που μόλις κατάφεραν να πατήσουν στα πόδια τους. Αυτό που κρίνεται απαραίτητο είναι η Ελλάδα και οι υποστηρικτές της να πείσουν τους επενδυτές να ανταλλάξουν τα ομόλογα που έχουν στα χέρια τους για ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας.
Την ίδια στιγμή, η λέξη «χρεωκοπία» για τους πολιτικούς έχει γίνει ταμπού. «Δεν υπάρχει καμία συζήτηση για αναδιαπραγμάτευση του χρέους και δεν έχει συζητηθεί ποτέ κατά τη διάρκεια των συνομιλιών ούτε έχει προταθεί από το ΔΝΤ.» δήλωσε την Κυριακή το βράδυ στη συνέντευξη τύπου που έδωσε από την Ουάσινγκτον ο υπουργός των Οικονομικών της Ελλάδας, Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του κυρίου Γουάινμπεργκ, από τα 273 δισεκατομμύρια ευρώ που είναι το ελληνικό χρέος 97 δισεκατομμύρια είναι μόνο οι τόκοι που πρέπει να καταβληθούν τα επόμενα πέντε χρόνια.
Η Ελλάδα δεν μπορεί με τίποτα να χειριστεί αυτό το φορτίο, υποστηρίζει τόσο αυτός όσο και άλλοι αναλυτές, χωρίς βοήθεια κατά πολύ μεγαλύτερη από τα 30 δις που έχουν υποσχεθεί οι χώρες μέλη της ΕΕ. Όμως, ο μηχανισμός στήριξης ήδη βρίσκει σθεναρή αντίσταση. Από την Παρασκευή, οπότε και ο Έλληνας πρωθυπουργός ανακοίνωσε την προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, τόσο η γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ όσο και ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Γουόλφγκανγκ Σόιμπλε, έχουν κρατήσει πολύ αυστηρή στάση απέναντι στην Ελλάδα ώστε να μην εξαγριώσουν τους Γερμανούς ψηφοφόρους. Τα χρήματα υποστηρίζουν οι Γερμανοί πολιτικοί θα πρέπει να γίνουν διαθέσιμα μόνο με αυστηρές ρήτρες. Όμως οι αναλυτές τονίζουν ότι θα πρέπει να επωμιστούν το βάρος οι κάτοχοι ομολόγων. «Πιστεύω ότι οι Γερμανοί κάποια στιγμή θα βάλουν στο παιχνίδι και τον ιδιωτικό τομέα» δηλώνει ο κύριος Γκρος. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δηλώσει ότι δεν μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις της στην ώρα τους μπορεί κάποιοι πιστωτές ή κάποια hedge funds να αποφασίζουν να κινηθούν δικαστικώς εναντίον της χώρας καταλήγει το δημοσίευμα.
Ο καθηγητής δικαίου και οικονομικών Χανς Μπέρντ Σκάφερ είναι αρκετά επιφυλακτικός ως προς το ενδεχόμενο τα δικαστήρια να υποστηρίξουν μια τέτοια κίνηση εναντίον της χώρας της Μεσογείου. Βάσει του διεθνούς δικαίου, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, τα κτίρια πρεσβειών και άλλου είδους ακίνητα απαραίτητα για τη λειτουργία της κυβέρνησης, δεν μπορούν να κατασχεθούν.
Πάντως, το ενδεχόμενο δικαστικής διαμάχης υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα της αναδιαπραγμάτευσης του χρέους.
Οι επενδυτές, έχουν κάθε λόγο να φοβούνται για τις επενδύσεις τους, αν ρίξουν μια γρήγορη ματιά στην ιστορία των πτωχεύσεων. Για παράδειγμα, όσοι είχαν στην κατοχή τους μέρος του αργεντίνικου χρέους δέχτηκαν «κούρεμα» της τάξεως του 67% το 2005, όπως διαπιστώνει έκθεση της Commerzbank. Η απειλή μιας τέτοιας απώλειας μπορεί να είναι αρκετή για να οδηγήσει τους επενδυτές να υποστηρίξουν την αναδιάρθρωση.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση