Ελληνικό στρατιωτικό "χτύπημα" μέσω των εξοπλισμών στην Γερμανία

• Στροφή σε αμερικανικά άρματα μάχης και εγκατάλειψη των γερμανικών Leopard;
• M1A1 Αbrams για τον Ελληνικό Στρατό;
  

Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Στρατιωτική Ισορροπία & Γεωπολιτική, το Γενικό Επιτελείο Στρατού σχεδιάζει την αποστολη κλιμακίου αξιωματικών στις ΗΠΑ με σκοπό την επιθεώρηση 600 μεταχειρισμένων αρμάτων μάχης M1A1 Αbrams, τα οποία βρίσκονται σε κατάσταση αποθήκευσης. Ο ΕΣ ορθώς εξετάζει έγκαιρα όλες τις εναλλακτικές επιλογές για την αντικατάσταση των 390 M-48A5 MOLF ωστόσο θα ήταν παράδοξη η πρόσκτηση μεταχειρισμένων αρμάτων διαφορετικού τύπου από εκείνων που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία σήμερα (Leopard-2A4, Leopard-1A5), ιδιαίτερα όταν έχει επιτευχθεί ο μεγαλύτερος βαθμός ομοιοτυπίας στην ιστορία των Τεθωρακισμένων.
Mέχρι σήμερα έχουν κατασκευασθεί τoυλάχιστον 9.000 άρματα μάχης Abrams, με κύριους χρήστες, πλην του Αμερικανικού Στρατού και του Σώματος των Πεζοναυτών, τη Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και την Αίγυπτο. Ο ΕΣ είχε την ευκαιρία να αξιολογήσει λεπτομερώς τις ικανότητες του M1A2 Αbrams στο πεδίο βολής Λιτοχώρου τον Οκτώβριο του 1998. Ας θυμηθούμε τι έγινε τότε μέσα από άρθρο του Γ. Ανδρουλάκη:
Τον Οκτώβριο του 1998 ξεκίνησε στο Λιτόχωρο Πιερίας, και συγκεκριμένα στο ΠΒΑΛ και στους χώρους ασκήσεων της XXIV ΤΟΤ, μια μοναδική για τα παγκόσμια δεδομένα δοκιμασία. Ήταν η δοκιμασία που οργάνωσε η ΔΙΤ/ΓΕΣ σε συνεργασία με τους λοιπούς φορείς και εκτελέσθηκε από επιτροπή του ΓΕΣ με τη βοήθεια της XXIV ΤΟΤ. Αφορούσε την επιχειρησιακή και τεχνική δοκιμασία υπό πραγματικές συνθήκες των 6 καλύτερων αρμάτων του δυτικού και ανατολικού κόσμου. Ήταν η μοναδική φορά για τα παγκόσμια δεδομένα που τόσοι πολλοί τύποι αρμάτων μαζεύονταν όλοι μαζί στον ίδιο χώρο, για να δοκιμασθούν κάτω από τις ίδιες ακριβώς συνθήκες και από την ίδια επιτροπή. Η δοκιμασία αφορούσε τα εξής άρματα 3ης γενεάς:
* του αμερικανικού Μ1Α2 ABRAMS της General Dynamics Land Systems
* του γερμανικού Leopard 2Α5 της Krauss Maffei Wegmann
* του γαλλικού Lecrec της GIAT Industries
* του βρετανικού Challenger της Vickers Defense Systems
* του ρωσικού Τ-80U της Rosvoorouzhenie
* του ουκρανικού Τ-84 της Ι Malishev Plant
Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε μετά από τρεις μήνες περίπου, αποδεικνύοντας ότι οι δυνατότητες των αρμάτων δεν ήταν ακριβώς όπως γράφονταν στα διαφημιστικά φυλλάδια των εταιρειών. Τα σκοπευτικά όργανα, τα Συστήματα Ελέγχου Πυρός (ΣΕΠ) / Συστήματα Σταθεροποιήσεως (ΣΣ), τα πυροβόλα και οι ερπύστριές δεν παρουσίσαν την τέλεια εικόνα που θα ήθελαν οι κατασκευστές. Παράλληλα, οι αυτοματισμοί που θεωρητικά υπερτερούν στην πραγματικότητα παρουσίαζαν εμπλοκές. Τέλος, οι αυτονομίες των αρμάτων ήταν μικρότερες και τα συστήματα αυτοπροστασίας δεν λειτουργούσαν όπως υποτίθεται ότι θα έπρεπε να λειτουργούν. Παρόλα αυτά, οι δυνατότητες όλων των αρμάτων (άλλων περισσότερο και άλλων λιγότερο) ήταν αξιοθαύμαστες. Μπορεί ένας μεγάλος αριθμός αρμάτων 2ης γενεάς που ήδη διαθέτουμε να είναι τεχνολογικά πολύ εξελιγμένος (όπως τα Leopard-1A5 και M-48A5 MOLF), εντούτοις συγκρινόμενα με τα άρματα 3ης γενεάς ως ένα πλήρες σύστημα (ισχύος πυρός, ευκινησίας και θωρακίσεως), υστερούν χαρακτηριστικά. Ενώ λοιπόν τα ΣΕΠ EMES-18 και MOLF των αρμάτων Leopard-1A5 και Μ48-Α5 MOLF αποτελούσαν σχεδόν τεχνολογία αιχμής και επέτρεπαν στα άρματα αυτά να εκτελούν ακριβέστατες βολές εν κινήσει, ημέρα και νύχτα και σε συνθήκες περιορισμένης ορατότητας, η υστέρησή τους εμφανιζόταν κυρίως στους παρακάτω τομείς:
* Ισχύς πυρός: Το πυροβόλο 120 χιλ. βάλλει πυρομαχικά κινητικής και χημικής ενέργειας με υψηλότερες διατρητικές δυνατότητες
* Θωράκιση: Οι τελευταίου τύπου θωρακίσεις έκαναν τα άρματα άτρωτα στα βλήματα 105 χιλ., ενώ στο μετωπικό τους τόξο ήταν ανθεκτικά ακόμη και στα βλήματα των 120 χιλ. Επιπλέον η "σπονδυλωτή" τους κατασκευή τούς επέτρεπε την αφαίρεση και αντικατάσταση των πλακών θωρακίσεως με καινούριες πιο ανθεκτικές
* Ευκινησία: Παρά το μεγαλύτερο βάρος τους οι ισχυροί κινητήρες που διέθεταν, διπλάσιας ιπποδύναμης, τους πρoσέδιδαν μεγαλύτερο λόγο ισχύος/βάρους που βρισκόταν περί τους 26 ίππους/τόνο. Τα Μ-48Α5 MOLF, Μ-60 Α1/Α3 έχουν περί τους 15 και τα Leopard-1A5 περί το 19,5
Πλεονεκτήματα παρουσιάζονται επίσης στον τομέα Διοίκησης - Ελέγχου, όπου τα άρματα 3ης γενιάς διαθέτουν ανεπτυγμένα συστήματα διοικήσεως και ελέγχου. Η τεχνολογία αιχμής, σε συνδυασμό με την ευρύτατη χρησιμοποίηση υπολογιστών εντός των αρμάτων επέτρεπαν, μέσω της έγχρωμης οθόνης, στον αρχηγό πληρώματος τη λήψη και αποστολή παντός είδους μηνυμάτων σε ψηφιακή μορφή. Στους έγχρωμους χάρτες που εμφανίζονταν στην οθόνη μεταβλητής κλίμακας, φαίνονταν ανά πάσα στιγμή η θέση του άρματος, οι θέσεις των φίλιων αρμάτων ή και των εχθρικών εφόσον εντοπίζονταν. Τέλος, τα τελευταίας τεχνολογίας ΣΕΠ που διέθεταν ταάρματα, σε συνδυασμό με τα πλέον πρόσφατης γενεάς οπτικά όργανα και ιδιαίτερα με την ύπαρξη ανεξαρτήτου θερμικού περισκοπίου αρχηγού, τους έδιναν εξαιρετικά υψηλές δυνατότητες εντοπισμού και σκόπευσης ακίνητων και κινούμενων στόχων από μεγάλες αποστάσεις, κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, αλλά και με δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση