Λύσεις τύπου Τσαουσέσκου μας προτείνει το ΔΝΤ και η Γερμανία

• Σήμερα κυκλοφόρησαν φήμες για την προσφυγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ τον Απρίλιο. Κάτι το οποίο άλλωστε είχε αφήσει ανοιχτό η κυβέρνηση πριν λίγες μέρες

Αν η Ελλάδα προσφύγει στο ΔΝΤ δεν θα είναι επειδή ψάχνει οικονομική βοήθεια, θα είναι επειδή η Ελλάδα ψάχνει πολιτικό άλλοθι για να δικαιολογήσει τα νέα νέα σκληρά οικονομικά μέτρα που έρχονται. Το πιο πιθανό είναι η κυβέρνηση να μιλάει για το ΔΝΤ για διαπραγματευτικούς λόγους με την ΕΕ.
Οι οικονομικές προοπτικές μας δεν είναι καλές γιατί η δημοσιονομική κρίση έχει ήδη μετατραπεί μέσω της ύφεσης σε αναπτυξιακή κρίση και ανώμαλη προσγείωση.
Συνεπώς η κάθετη μείωση του βιοτικού επιπέδου μας θα οδηγήσει την εσωτερική αγορά που στηριζόταν στην κατανάλωσή μας με δανεικά σε μεγάλο κραχ. Αυτή η πτώση θα οδηγήσει σε πτώση τα δημόσια έσοδα και έτσι ό,τι μέτρα πήραμε για να βοηθήσουμε την δημοσιονομική μας κατάσταση θα απαιτήσουν επιπλέον περιοριστικά μέτρα για να αντισταθμίσουν τη μείωση των εσόδων και του ΑΕΠ. Τα νούμερα της μείωσης της ανάπτυξης και του βιοτικού επιπέδου μπορεί να γίνουν αστρονομικά μεγάλα ενώ το χρέος να συνεχίσει να αυξάνεται ακόμη πιο γρήγορα!
Αυτό το βάρος του αδιεξόδου δεν μπορεί να το αντέξει η κυβέρνηση η οποία βλέποντας τα σύννεφα (τα σύννεφα έρχονται πλέον από την πραγματική οικονομία και όχι τις αγορές) ψάχνει σανίδα σωτηρίας και άλλοθι πολιτικής αφού τα τελευταία σκληρά μέτρα δεν έπιασαν τόπο. Ίσα, ίσα το αντίθετο.
Η κατάσταση εξελίσσεται πολύ σοβαρότερη από ότι ξεκίνησε. Μέσα σε αυτό το έλλειμμα πολιτικής και την αδυναμία εύρεσης οικονομικών λύσεων (ούτε με λιτότητα δεν σωνόμαστε πλέον), η κυβέρνηση φέρεται να προσεγγίζει περισσότερο το ΔΝΤ ενώ η Γερμανία μας απειλεί έμμεσα με έξοδο από την ΟΝΕ.
Η αρνητική πραγματικότητα υπερβαίνει ακόμη και τις αρνητικές και πλήρως απαισιόδοξες προβλέψεις που έκανα μέχρι και πριν 1 μήνα!
Λύσεις σαν αυτές που ελπίζει ο κόσμος δεν υπάρχουν ούτε στο πλαίσιο της ΕΕ, ούτε του ΔΝΤ, ούτε της παγκόσμιας οικονομίας. Οπότε καταλήγουμε εκεί από όπου ξεκινήσαμε: η μόνη λύση που μένει -στα πλαίσια αυτής της οικονομίας - είναι αυτή είτε της κατάρρευσης-στάσης πληρωμών, είτε της πτώσης του βιοτικού επιπέδου πολλών κατηγοριών εργαζομένων άνω του 50%.
Εφόσον περάσαμε το "The Point of no return" το μόνο που μένει είναι είτε η οικονομική διαχείριση της χρεοκοπία της χώρας, είτε η πολιτική διαχείριση της χρεοκοπία των πολιτών. Διαχείριση στην οποία εξωτερικοί παράγοντες ζητούνται να βοηθήσουν με την παρουσία τους για να δώσουν άλλοθι και εσωτερικές δικαιολογίες (εσωτερική κατανάλωση που λένε). Τα πρόσφατα σκληρά οικονομικά μέτρα ήταν μόνο για breakfast...
Συνεπώς η καταφυγή στο ΔΝΤ το μόνο που θα χρησιμεύσει θα είναι ότι θα ισούται με μια άτυπη δήλωση σαν του Χ. Τρικούπη του τύπου:"Δυστυχώς, επτωχεύσαμεν" η οποία θα δώσει πολιτικό άλλοθι στην κυβέρνηση για πιο σκληρά μέτρα μεταφέροντας έμπρακτα το μήνυμα της χρεοκοπίας .
Μέχρι και η κομμουνιστική Ρουμανία ζορίστηκε την δεκαετία του 1980 να ξεφύγει από το δημόσιο χρέος της λόγω των πιέσεων που της ασκούσε η τότε ΕΣΣΔ για αποδέσμευση από το χρέος της που είχε συνάψει και με δυτικές τράπεζες (αν δεν κάνω λάθος). Θυμίζω εδώ ότι ο Ταουσέσκο θέλησε να ξεπληρώσει το δημόσιο χρέος της Ρουμανίας σε ένα μόλις χρόνο. Αυτό είχε ως συνέπεια να μην έχουν να φάνε οι πολίτες και να πεθαίνουν από την πείνα και το κρύο μέσα στην Ευρώπη της δεκαετίας του 1980! Τελικά τον εκτέλεσαν μετά από 2 χρόνια.....
Αυτές είναι οι συνέπειες της απότομης προσαρμογής.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση