Η αποχή είναι εθνική θέση
Είναι, σήμερα, τέτοια η σύγχυση και τόσο μεγάλα τα θεωρητικά μας κενά, που εύκολα οδηγείσαι στο λάθος.
Η παγκοσμιοποίηση δημιούργησε πλήθος νέων προβλημάτων. Συχνά αποκόβουμε αυτά τα προβλήματα από το γενικό ιστό τους και τα προσεγγίζουμε μεμονωμένα και σύμφωνα με τα πολιτικά κλισέ του παρελθόντος. Έτσι καταλήγουμε σε λανθασμένες εκτιμήσεις και θέσεις.
Μια τέτοια λανθασμένη προσέγγιση ήταν η εκλογική μας θέση για ψήφο στο ΚΚΕ. Διπλά λανθασμένη:
α) Στρατηγικά λανθασμένη. Καθοριζόταν από το νόμο της αδράνειας. Δηλαδή από το «δόγμα» του παρελθόντος, παρακάμπτοντας το εξής ουσιαστικό: Ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί κεντρική δομή της Νέας Τάξης, το φρούριο των πολυεθνικών, μια ένωση του κεφαλαίου που μέσω των κεντρικών οργάνων της διαλύει τα εθνικά κράτη και αποφασίζει για την «εθνική» πολιτική κάθε χώρας.
β) Τακτικά λανθασμένη. Έκρινε με τα κριτήρια των «εθνικών εκλογών». Κριτήρια και αυτά προσαρμοσμένα στις παρωχημένες φόρμες του παρελθόντος. Γιατί και τα «εθνικά» κοινοβούλια αποτελούν σήμερα διακοσμητικό ντεκόρ της πλανητικής τάξης. Συνεπώς και αυτό το ζήτημα θέλει ιδιαίτερη επεξεργασία σχετικά με τον πραγματικό ρόλο του κάθε κόμματος και ειδικά του ΚΚΕ που στηρίζαμε…
Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η Ε.Ε. αποτελεί έναν κεντρικό πυλώνα της παγκόσμιας καπιταλιστικής τάξης. Κάθε χώρα που είναι μέσα σε αυτή την «Ένωση» έχει εκχωρήσει υποχρεωτικά τα κυριαρχικά της δικαιώματα στα ευρωπαϊκά κέντρα των αποφάσεων.
Οι πάντες γνωρίζουν ότι αυτά τα κέντρα ελέγχονται από τις πολυεθνικές και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. «Κέντρα» και «δυνάμεις» οι οποίες πρακτικά είναι υποτελείς στην αυτοκρατορία των ΗΠΑ.
Η πεμπτουσία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης είναι παγκόσμια «ανοικτή» αγορά, συνακόλουθα και τα «ανοικτά σύνορα», με όλα τα καταστροφικά, για τα «έθνη κράτη», επακόλουθα: Αυτό είναι το κυρίαρχο «δόγμα» της Ευρώπης των πολυεθνικών…
Κάθε συμμετοχή, συνεπώς, στις ευρωεκλογές αποτελεί νομιμοποίηση αυτής της Νέας Τάξης πραγμάτων. Είναι σαν υπογράφεις με την ψήφο σου την υποταγή σου στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, στην εθνική σου υποδούλωση και στην άλωση των ιστορικών και συνεκτικών ιστών της κοινωνίας σου…
Κανένα μεγάλο «εθνικό» πρόβλημα δεν λύνεται εντός των «εθνικών» συνόρων. Για όλα τα μεγάλα προβλήματα και ιδιαίτερα για την εθνική μας πολιτική αποφασίζουν τα διευθυντήρια και τα κέντρα των πολυεθνικών της Ευρώπης. Όταν δεν υπάρχει εθνική νομισματική πολιτική δεν υπάρχει τίποτα το «εθνικό», τα πάντα ρυθμίζονται, όχι από τις εθνικές ανάγκες, αλλά από τις ανάγκες των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Όσοι, συνεπώς, συμμετέχουν σε τέτοιου είδους εκλογές μας εξαπατούν ασυστόλως. Είναι ενσωματωμένοι και υποτελείς στην πλέον προωθημένη μορφή της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, ανεξάρτητα από τις αντινεοταξικές ρητορείες και αντί-ιμπεριαλιστικές δημαγωγίες.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, ιδιαίτερα, διαπράττει διπλή και τριπλή απάτη. Από τη μια καταγγέλλει στα λόγια το καθεστώς της Ευρώπης των μονοπωλίων και ΠΡΑΚΤΙΚΑ συμμετέχει και το νομιμοποιεί. Γνωρίζει ότι το Ευρωκοινοβούλιο είναι μια απάτη, χωρίς ΚΑΜΙΑ δύναμη απόφασης και ζητάει ψήφους για να συμμετάσχει σε αυτό το διακοσμητικό κοινοβούλιο της απάτης.
ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι απάτη. Είναι μια κερδοφόρα λέσχη φλυαρίας, χωρίς καμία αρμοδιότητα και χωρίς δικαίωμα ν’ αποφασίζει για οτιδήποτε. Άλλοι αποφασίζουν: Το ανεξέλεγκτο διευθυντήριο των Βρυξελών και πίσω απ’ απ’ αυτό η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι πολυεθνικές.
ΟΛΟΙ όσοι μας ζητάνε τη ψήφο μας για να ακουστεί μια «εθνική φωνή» στην Ευρώπη είναι το λιγότερο απατεώνες. Ανέξοδες δημαγωγίες για μια θεσούλα στο τραπέζι των πολυεθνικών και του μισθολογίου τους με τις υψηλότατες τιμές. Οι «εθνικές φωνές» αλλού πρέπει να ακούγονται και κυρίως στο ξεσήκωμα και την οργάνωση των λαών και όχι στους διευθυντές των οίκων ανοχής: στους μαφιόζους της Νέας Τάξης…
ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι ένα κοινοβούλιο μαϊμού. Ένα κοινοβούλιο κατασκεύασμα των ισχυρών του χρήματος. Δεν αποτελεί ΚΑΜΙΑ κατάκτηση των λαών και των Επαναστάσεων, όπως τα εθνικά κοινοβούλια. «Στήθηκε» από πάνω χωρίς να ερωτηθούν καν οι λαοί.
ΚΑΘΕ, συνεπώς, συμμετοχή στις ευρωεκλογές ισοδυναμεί με έμπρακτη αποδοχή της υποδούλωσης μας.
Ένα βροντερό ΟΧΙ, λοιπόν, σε αυτή την απάτη των ευρωεκλογών.
Η ΑΠΟΧΗ, εδώ, είναι «εθνική θέση» και απορρέει στρατηγικά από όλα όσα παραπάνω αναφέραμε…
Πηγή
Η παγκοσμιοποίηση δημιούργησε πλήθος νέων προβλημάτων. Συχνά αποκόβουμε αυτά τα προβλήματα από το γενικό ιστό τους και τα προσεγγίζουμε μεμονωμένα και σύμφωνα με τα πολιτικά κλισέ του παρελθόντος. Έτσι καταλήγουμε σε λανθασμένες εκτιμήσεις και θέσεις.
Μια τέτοια λανθασμένη προσέγγιση ήταν η εκλογική μας θέση για ψήφο στο ΚΚΕ. Διπλά λανθασμένη:
α) Στρατηγικά λανθασμένη. Καθοριζόταν από το νόμο της αδράνειας. Δηλαδή από το «δόγμα» του παρελθόντος, παρακάμπτοντας το εξής ουσιαστικό: Ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί κεντρική δομή της Νέας Τάξης, το φρούριο των πολυεθνικών, μια ένωση του κεφαλαίου που μέσω των κεντρικών οργάνων της διαλύει τα εθνικά κράτη και αποφασίζει για την «εθνική» πολιτική κάθε χώρας.
β) Τακτικά λανθασμένη. Έκρινε με τα κριτήρια των «εθνικών εκλογών». Κριτήρια και αυτά προσαρμοσμένα στις παρωχημένες φόρμες του παρελθόντος. Γιατί και τα «εθνικά» κοινοβούλια αποτελούν σήμερα διακοσμητικό ντεκόρ της πλανητικής τάξης. Συνεπώς και αυτό το ζήτημα θέλει ιδιαίτερη επεξεργασία σχετικά με τον πραγματικό ρόλο του κάθε κόμματος και ειδικά του ΚΚΕ που στηρίζαμε…
Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η Ε.Ε. αποτελεί έναν κεντρικό πυλώνα της παγκόσμιας καπιταλιστικής τάξης. Κάθε χώρα που είναι μέσα σε αυτή την «Ένωση» έχει εκχωρήσει υποχρεωτικά τα κυριαρχικά της δικαιώματα στα ευρωπαϊκά κέντρα των αποφάσεων.
Οι πάντες γνωρίζουν ότι αυτά τα κέντρα ελέγχονται από τις πολυεθνικές και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. «Κέντρα» και «δυνάμεις» οι οποίες πρακτικά είναι υποτελείς στην αυτοκρατορία των ΗΠΑ.
Η πεμπτουσία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης είναι παγκόσμια «ανοικτή» αγορά, συνακόλουθα και τα «ανοικτά σύνορα», με όλα τα καταστροφικά, για τα «έθνη κράτη», επακόλουθα: Αυτό είναι το κυρίαρχο «δόγμα» της Ευρώπης των πολυεθνικών…
Κάθε συμμετοχή, συνεπώς, στις ευρωεκλογές αποτελεί νομιμοποίηση αυτής της Νέας Τάξης πραγμάτων. Είναι σαν υπογράφεις με την ψήφο σου την υποταγή σου στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, στην εθνική σου υποδούλωση και στην άλωση των ιστορικών και συνεκτικών ιστών της κοινωνίας σου…
Κανένα μεγάλο «εθνικό» πρόβλημα δεν λύνεται εντός των «εθνικών» συνόρων. Για όλα τα μεγάλα προβλήματα και ιδιαίτερα για την εθνική μας πολιτική αποφασίζουν τα διευθυντήρια και τα κέντρα των πολυεθνικών της Ευρώπης. Όταν δεν υπάρχει εθνική νομισματική πολιτική δεν υπάρχει τίποτα το «εθνικό», τα πάντα ρυθμίζονται, όχι από τις εθνικές ανάγκες, αλλά από τις ανάγκες των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Όσοι, συνεπώς, συμμετέχουν σε τέτοιου είδους εκλογές μας εξαπατούν ασυστόλως. Είναι ενσωματωμένοι και υποτελείς στην πλέον προωθημένη μορφή της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, ανεξάρτητα από τις αντινεοταξικές ρητορείες και αντί-ιμπεριαλιστικές δημαγωγίες.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, ιδιαίτερα, διαπράττει διπλή και τριπλή απάτη. Από τη μια καταγγέλλει στα λόγια το καθεστώς της Ευρώπης των μονοπωλίων και ΠΡΑΚΤΙΚΑ συμμετέχει και το νομιμοποιεί. Γνωρίζει ότι το Ευρωκοινοβούλιο είναι μια απάτη, χωρίς ΚΑΜΙΑ δύναμη απόφασης και ζητάει ψήφους για να συμμετάσχει σε αυτό το διακοσμητικό κοινοβούλιο της απάτης.
ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι απάτη. Είναι μια κερδοφόρα λέσχη φλυαρίας, χωρίς καμία αρμοδιότητα και χωρίς δικαίωμα ν’ αποφασίζει για οτιδήποτε. Άλλοι αποφασίζουν: Το ανεξέλεγκτο διευθυντήριο των Βρυξελών και πίσω απ’ απ’ αυτό η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι πολυεθνικές.
ΟΛΟΙ όσοι μας ζητάνε τη ψήφο μας για να ακουστεί μια «εθνική φωνή» στην Ευρώπη είναι το λιγότερο απατεώνες. Ανέξοδες δημαγωγίες για μια θεσούλα στο τραπέζι των πολυεθνικών και του μισθολογίου τους με τις υψηλότατες τιμές. Οι «εθνικές φωνές» αλλού πρέπει να ακούγονται και κυρίως στο ξεσήκωμα και την οργάνωση των λαών και όχι στους διευθυντές των οίκων ανοχής: στους μαφιόζους της Νέας Τάξης…
ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι ένα κοινοβούλιο μαϊμού. Ένα κοινοβούλιο κατασκεύασμα των ισχυρών του χρήματος. Δεν αποτελεί ΚΑΜΙΑ κατάκτηση των λαών και των Επαναστάσεων, όπως τα εθνικά κοινοβούλια. «Στήθηκε» από πάνω χωρίς να ερωτηθούν καν οι λαοί.
ΚΑΘΕ, συνεπώς, συμμετοχή στις ευρωεκλογές ισοδυναμεί με έμπρακτη αποδοχή της υποδούλωσης μας.
Ένα βροντερό ΟΧΙ, λοιπόν, σε αυτή την απάτη των ευρωεκλογών.
Η ΑΠΟΧΗ, εδώ, είναι «εθνική θέση» και απορρέει στρατηγικά από όλα όσα παραπάνω αναφέραμε…
Πηγή
Συμφωνώ πλήρως!
ΑπάντησηΔιαγραφή