Δεν χρειαζόμαστε τους κοτόμυαλους...

Φωνή διαμαρτυρίας προς πολυπολιτισμικούς

θεωρώ ότι είναι ένα από τα ευτράπελα της ελληνικής κοινωνία το γεγονός ότι καθόμαστε και συζητάμε ακόμα το κατά πόσο μας κάνει καλό ή κακό η παρουσία των εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών στον τόπο μας.
Κάποιοι μπορεί να εθελοτυφλούν (ίσως μάλιστα να είναι στ’ αλήθεια τυφλοί), δικαίωμά τους αν τους αρέσει, αλλά το παιχνίδι που παίζεται σήμερα έξω από τα παράθυρά μας (και όλο πιο συχνά ΚΑΙ μέσα από τα παραβιασμένα παράθυρά μας) είναι πολύ πιο σοβαρό από τις ιδεοληψίες του καθενός μας.
Είναι δυνατόν να αμφισβητεί κανείς σήμερα ότι για τη γεωμετρική αύξηση της παραβατικότητας και εγκληματικότητας στην καθημερινότητά μας ευθύνονται οι λαθρομετανάστες; Είναι επιχείρημα το ότι έχουμε κι εμείς δικούς μας μαχαιροβγάλτες, πρεζέμπορους, προστάτες, μπουκαδόρους, κλεφτρόνια κλπ φρούτα;
Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν μας φτάνουν οι δικοί μας και πρέπει να εισάγουμε κι άλλους εκ της αλλοδαπής;
Με ποια λογική το κράτος μου που (για οποιδήποτε λόγο) αδυνατεί να τα βγάλει πέρα με τον ”Μήτσο τον σουγιά” πρέπει να επιφορτιστεί με το να τα βγάλει πέρα και με τον Αχμέτ, τον Τζίμι, τον Αλία, τον Λι, τον Ιβάν, τον Νορισομπάτα. Για ποιο λόγο εγώ, ο φορολογούμενος πολίτης, είμαι υποχρεωμένος να πληρώνω καινούργιους μισθούς αστυνομικών, καινούργιο εξοπλισμό, καινούργια ”παπάκια΄΄, καινούργιες φυλακές, καινούργιους δεσμοφύλακες, καινούργιους διαόλους, τη στιγμή που ως χώρα έχω άλλα, ”δικά μου” προβλήματα, τα οποία ίσα που καταφέρνω να τα ψιλομπαλώσω;
Άκουσα τον ισχυρισμό ότι οι λαθρομετανάστες δεν είναι όλοι ίδιοι. Ποιος διαφωνεί με αυτό; Αλλά και τι υπονοεί; Ότι οι καλοί είναι καλοδεχούμενοι; Όσοι κι αν είναι - τέσσερα,, πέντε, οχτώ, πόσα εκατομμύρια; Πιστεύετε ότι η ”οικονομική και παραγωγική ενδοχώρα” της Ελλάδας αντέχει απεριόριστο αριθμό καλών; Ή μήπως πολύ σύντομα πολλοί από αυτούς τους καλούς, λόγω πείνας κυρίως, θα μετατραπούν σε κακούς, γιατί όταν μιλάει το στομάχι, το ”’ήθος” το βουλώνει; Και για ποιο λόγο, στα μύρια όσα δικά μου προβλήματα θα πρέπει να προσθέσω και την ”βάσανο” της επιλογής των καλών από τους κακούς.
Ταυτόχρονα, για ποιο λόγο, τη στιγμή που αδυνατώ να αντιμετωπίσω τα δικά μου κενά στους τομείς της υγείας, της παιδείας, της στέγασης, της ύδρευσης κλπ, πρέπει να διογκώσω όλα αυτά τα παραπάνω προβλήματα, προσθέτοντας την ανάγκη για καινούργια νοσοκομεία, σχολεία, προσωπικό, σπίτια, τζαμιά, τεμένη, ινδουιστικούς ναούς, νεκροταφεία κάθε θρησκείας κλπ, για τις ανάγκες των ανθρώπων που έρχονται κυνηγημένοι (όντως) από τη θάλασσα ή τις λαγκαδιές; Και μέχρι πότε θα γίνεται αυτό, πόσο καινούργια σχολεία πρέπει να χτίσω, μια που, υποτίθεται, όλοι οι ”καλοί” είναι καλοδεχούμενοι;
Κάποιοι λένε να σκύψουμε με στοργή πάνω τους και να τους αφομοιώσουμε στην κοινωνία μας. Κατά πρώτον, θέλουμε να τους ”αφομοιώσουμε” ή είμαστε υπέρ του ”πολυπολιτισμού”, όπου εκατοντάδες μουσουλμάνοι θα αυτομαστιγώνονται και θα ξυραφιάζονται στον Πειραιά, στο Δέλτα του Κηφισού οι ινδουιστές θα καίνε τους νεκρούς τους, δίπλα στη μητρόπολη θα βγαίνει ο χότζας στο τζαμί κάθε Παρασκευή με τα ”μπιρ-αλλάχ” του (γιατί εμείς χτυπάμε καμπάνες; - έχει κι αυτός τα ίδια δικαιώματα με εμάς), να μαστιγώνουν τις γυναίκες τους ή τις κόρες τους, να… να… να… Αν θέλουμε να τους αφομοιώσουμε, πώς είμαστε σίγουροι ότι αυτοί θέλουν; Ιδιαίτερα οι μουσουλμάνοι.
Προβάλλεται, εν κατακλείδι, το επιχείρημα ότι η λαθρομετανάστευση είναι ένα είδος ”νομοτέλειας” και - τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να σταματήσουμε τον άνεμο να φυσάει… Το ακούσαμε αυτό το ”παραμύθι” και προηγουμένως. Νομοτέλεια ήταν και πλήρης απελευθέρωση των αγορών και τώρα τρέχουμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Δεν υπάρχουν νομοτέλειες στην ανθρώπινη ιστορία (εκεί την πάτησε ο μαρξισμός). Οι λαοί φτιάχνουν (εν τέλει) οι ίδιοι τη μοίρα τους.
Και εδώ ακριβώς στο τι ”μοίρα” θέλουμε να φτιάξουμε εμείς είναι το ζήτημα. Δεν μας αρέσει η Ελλάδα έτσι όπως (εθνολογικά) είναι; Πιστεύουμε ότι θα γίνει καλύτερη αν μετατραπεί σε ”μακεδονική σαλάτα”;
Αλλά, τι λέω; η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας έχει ξεκάθαρη θέση επ’ αυτού. Εμείς εδώ καθόμαστε και συζητάμε προσπαθώντας να πείσουμε μια ”θορυβώδη μειοψηφία” (συχνά δε και εκρηξιγενή, και κουκουλοφόρα, και πλιατσικολόγα) ότι κάνει λάθος. Ας μην πειστούν ποτέ!
Αφού στην όποια διαμαρτυρία για το αφόρητο της κατάστασης, αυτοί, αντί να δουν τον ανθρωπάκο που ληστεύτηκε (ή του βίασαν την κόρη ή τη γιαγιά, ή του έκλεισαν το μαγαζάκι, γιατί η γειτονιά του έγινε πρεζοπάζαρο, ή τον κλείδωσαν στο σπίτι του) θα δουν ΜΟΝΟ σε κάποια γωνία κάποιον κουρεμένο γουλί, και θα αποφανθούν - ”ρατσιστές”, ”φασίστες”, ”ελληναδάρες”, ”αβγά φιδιού” και ”αβγά Τουρκίας”.
Μην τους δίνετε ιδιαίτερη σημασία. Είναι οι ίδιοι που αλλοιώνουν την ιστορία μας, που στη Σμύρνη βλέπουν ”συνωστισμούς”, που κόπτονται για τα δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού των Σκοπιανών, που καλοβλέπουν τη ”συνδιαχείριση” στο Αιγαίο.
Μόνο αυτή η χώρα κι αυτός ο λαός δεν φαίνεται να τους αγγίζει τον ‘‘βαθύ ανθρωπισμό’’ τους, γι’ αυτό και όπου μπορούν να τη βλάψουν (δυστυχώς - πολλοί και λόγω βλακείας) τα δίνουν όλα…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση