Σαφής η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού από τον Χριστόφια

Το «γόνιμο» δόγμα...

Η έλλειψη συγκροτημένης ρεαλιστικής στρατηγικής από την Κύπρο και την Ελλάδα προσφέρει στην Τουρκία την εξής πολυτέλεια: Είτε λυθεί είτε όχι το Κυπριακό, η Άγκυρα θα χρησιμοποιεί την Κύπρο ως εργαλείο στην εξωτερική της πολιτική.
Σενάριο πρώτο: Εάν δεν επιλυθεί το Κυπριακό, η Τουρκία θα χρησιμοποιεί τις συνομιλίες για να φορτώνει την ευθύνη της διευθέτησης του προβλήματος στους ώμους των ηγετών των δυο κοινοτήτων. Και θα προβάλλει τον ισχυρισμό ότι ουδόλως θα πρέπει να ενοχλείται η ίδια και η ενταξιακή της πορεία. Συνεπώς, ακόμη και αν δεν εκπληρώσει, όπως οφείλει, τις ευρωπαϊκές συμβατικές της υποχρεώσεις έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, καμιά επιπρόσθετη κύρωση δεν θα πρέπει να της επιβληθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του προσεχούς Δεκεμβρίου. Διότι, εάν τιμωρηθεί, θα προκύψει πρόβλημα στις συνομιλίες.
Το εκβιαστικό δίλημμα που οικοδομείται και θα τεθεί στον Πρόεδρο Χριστόφια είναι σαφές: Κυρώσεις ή λύση;
Σενάριο δεύτερο: Ακόμη και αν επιλυθεί το Κυπριακό, το ζητούμενο δεν είναι η υπογραφή, αλλά η εφαρμογή της λύσης. Ως εκ τούτου, τόσο η λύση όσο και οι Ε/κ θα είναι όμηροι της Τουρκίας. Γιατί; Διότι εάν σε κρίσιμα ζητήματα το νέο συνεταιρικό κράτος της Κύπρου των «δυο συνιστώντων κρατών» δεν υποστηρίζει εντός της ΕΕ και αλλού ό,τι η Άγκυρα επιθυμεί, θα απειλείται με διάλυση. Είτε η Άγκυρα δεν θα εφαρμόσει τις επόμενες φάσεις των μεταβατικών περιόδων, είτε και μετά από αυτές θα έχει την ευκαιρία μέσα από το «τ/κ συνιστών κράτος» να παραλύει το σύστημα. Συνεπώς:
1) Το νέο δικέφαλο κράτος θα αποτελεί δορυφόρο της Άγκυρας. Δηλαδή, θα έχουμε νομιμοποίηση της κυπριακής φινλανδοποίησης.
2) Το νέο δικέφαλο κράτος, για να μη διαλυθεί, θα λαθροβιώνει. Δηλαδή, προ της απειλής διάλυσης, θα υποκύπτει στις τουρκικές υποδείξεις.
3) Εάν διαλυθεί, τότε ποιο τμήμα του θα αναγνωρίζεται και ποιο θα ανήκει στην ΕΕ; Το «ε/κ συνιστών κράτος», το τ/κ ή και τα δυο; Βεβαίως, υπάρχει άλλο ένα σενάριο: Εάν επικυρωθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας, θα είναι νομικώς πλέον για πρώτη φορά κατοχυρωμένο και προβλεπόμενο το ενδεχόμενο εξόδου κράτους-μέλους. Είναι υπαρκτή, λοιπόν, η πιθανότητα να μας πετάξουν εκτός ΕΕ!
Όπως και αν πέσουν τα ζάρια στο Κυπριακό, η Τουρκία έχει στρατηγική εκμετάλλευσης των εξελίξεων. Και η τουρκική πολιτική είναι επί μακρόν επιτυχής, επειδή είναι ελλειμματική η δική μας στρατηγική, η οποία έχει παραδοθεί στο άγονο μεν για μας, γόνιμο δε για τους Τούρκους δόγμα ότι: Η φιλία Χριστόφια - Ταλάτ θα φέρει τη λύση. Και είναι γόνιμο για τους Τούρκους, διότι, μέχρι τώρα, εκτός από την αθώωση της Άγκυρας στην ΕΕ και διεθνώς, όχι μόνο δημοκρατική λύση επί αρχών δεν βλέπουμε, αλλά, αντιθέτως, η τουρκική πλευρά σπρώχνει τα πράγματα προς συνομοσπονδιακές, διχοτομικές ατραπούς!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση