Νταβούτογλου: Με όραμα μια Τουρκία υπερδύναμη στην Αν. Μεσόγειο
Ο αντίπαλος της Ελληνικής διπλωματίας
Ο νεο-Οθωμανισμός του Οζάλ αναβιώνει και αποκτά σάρκα και οστά. Μετά το διορισμό του καθηγητή επί διεθνών σχέσεων και εξ απορρήτων στενού συμβούλου του Ταγίπ Ερντογάν, Αχμέτ Νταβούτογλου, ως νέου υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, το τουρκικό όραμα προσλαμβάνει νέες διαστάσεις.
Ο Νταβούτογλου επιδιώκει να μετατρέψει τη χώρα σε παγκόσμιο παίκτη και δύναμη μέχρι το 2023. Η ημερομηνία είναι σημαδιακή: Θα είναι η 100ή επέτειος της ανακήρυξης της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Ο πρώην Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα, Μαρκ Πάρις, είχε παρομοιάσει τον Νταβούτογλου ως τον Τούρκο «Κίσινγκερ». Ο καθηγητής με το χαμηλό προφίλ, που μέχρι το 2000 είχε περάσει απαρατήρητος από το πολιτικο-διπλωματικό κατεστημένο της Τουρκίας, αίφνης, μετά τη δημοσίευση του βιβλίου του, «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας» εκτινάσσεται στην επικαιρότητα. Και οι πόρτες ανοίγουν ώστε να προωθηθεί στο στενό κύκλο του Τούρκου Πρωθυπουργού.
Ο Νταβούτογλου θεωρείται ότι είναι ο αρχιτέκτονας της νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από το 2002. Και η ημερομηνία αυτή είναι σημαδιακή, ειδικά για τους Έλληνες, επειδή συμπίπτει με την υποβολή του σχεδίου Ανάν (11.11.2002) και την αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και ειδικά στο Κυπριακό. Έκτοτε, ο Νταβούτογλου χάραξε ό,τι αποκαλεί τουρκική «ρυθμική διπλωματία», η οποία εξακτινώνεται προς πολλές κατευθύνσεις. Ο νέος Τούρκος υπουργός Εξωτερικών θεωρεί πως η Τουρκία είναι Μεσανατολικό, Βαλκανικό, Καυκασιανό, Κεντροασιατικό, Κασπιανό, Μεσογειακό κράτος που έχει, όμως, σχέση και με τη Μαύρη Θάλασσα όπως και με τον Κόλπο. Θεωρείται επίσης χώρα-γέφυρα μεταξύ Δύσης και Ανατολής, που πρέπει να εκλαμβάνεται από τη διεθνή κοινότητα ως «νήσος σταθερότητας».
Πέντε αρχές πολιτικής
Σε εκτενή ανάλυσή του, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Turkey Insight», (vol. 10 /No.1/2008, pp. 77-96), ο Νταβούτογλου αναλύει τις πέντε αρχές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, στηριγμένες στην αξιοποίηση της γεωγραφικής της θέσης και των ιστορικών καταβολών της.
Πρώτη αρχή: Ισορροπία μεταξύ ασφάλειας και δημοκρατίας.
Δεύτερη αρχή: «Πολιτική μηδέν προβλημάτων έναντι των γειτόνων της Τουρκίας». Ο Νταβούτογλου επισημαίνει ως επιτυχίες την ανάπτυξη στενών σχέσεων με τη Συρία και τη Γεωργία σε πολλούς τομείς, ενώ αποδίδει μεγάλη σημασία στις σχέσεις με το Ιράκ, το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Τρίτη αρχή: Η εξάπλωση της τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία. Ο Νταβούτογλου επικεντρώνει περισσότερο την προσοχή του στη Μέση Ανατολή.
Τέταρτη αρχή: Η ανάπτυξη μιας πολυδιάσταστης εξωτερικής πολιτικής και σχέσεων με τους σημαντικότερους παγκόσμιους παίκτες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η πολιτική της Τουρκίας πρέπει να αποβλέπει στη βελτίωση και ανάπτυξη των σχέσεων με τις ΗΠΑ μέσω διμερών σχέσεων, όπως και μέσω του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Επίσης σημαντικές θεωρούνται οι σχέσεις με τη Ρωσία και με τις Κεντροασιατικές Δημοκρατίες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι τουρκογενείς ή τουρκόφωνες.
Πέμπτη αρχή: Η ρυθμική διπλωματία, που να αποβλέπει σε ανοίγματα προς διεθνείς και περιφερειακούς Οργανισμούς ή συμμετοχή σε νέους, υπογραφή συμφωνιών με αραβικές χώρες, κτλ.
Η σταδιακή μετατροπή της Τουρκίας σε παγκόσμια δύναμη
Σύμφωνα με τον Νταβούτογλου, η Τουρκία εννοεί να επιτείνει αυτήν τη «ρυθμική διπλωματία» επειδή ήδη απολαμβάνει διεθνούς αναγνώρισης, παρέχει τάξη και ασφάλεια στην περιοχή, προάγει τη δημοκρατία και τις ελευθερίες και ο στόχος της είναι να παρεμβαίνει συνεχώς στη διεθνή σκηνή. Αυτό σημαίνει, κατά το νέο υπουργό Εξωτερικών, ότι η Τουρκία μετατρέπεται σταδιακά από μια «κεντρική χώρα» σε παγκόσμια δύναμη.
Όσον αφορά στη Μεσανατολική πολιτική της Τουρκίας, ο Νταβούτογλου επισημαίνει ότι αυτή έχει τέσσερις στόχους: Πρώτον, ασφάλεια για όλους και για όλη την περιοχή. Δεύτερον, οι κρίσεις πρέπει να επιλύονται μέσω διαλόγου. Τρίτον, οικονομική αλληλεξάρτηση. Τέταρτον, πολιτιστική συνύπαρξη. Όμως, ο Νταβούτογλου αποδίδει μεγάλη σημασία στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις και με αλαζονεία επισημαίνει πως τα τελευταία χρόνια η Τουρκία δεν είναι μια χώρα, της οποίας η υποστήριξη είναι δεδομένη. Αντίθετα είναι μια σημαντική χώρα με περιφερειακή και παγκόσμια επιρροή, της οποίας το όραμα και η ικανότητά της να συμβάλλει ενεργά σε προβλήματα και κρίσεις, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Ο Νταβούτογλου αναφέρεται και στην ΕΕ και υποδεικνύει με ειρωνεία πως η Ευρώπη μπορεί να ασκήσει παγκόσμιο ρόλο μόνο μέσω της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στους κόλπους της. Δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο Κυπριακό και στο πάγωμα οκτώ κεφαλαίων και να παρατηρήσει ότι η Τουρκία δεν θα απογοητευθεί. Ταυτόχρονα επιτίθεται κατά της Γαλλίας και προειδοποιεί το Παρίσι και τις Βρυξέλλες ότι: Η Άγκυρα δεν μπορεί να συνεργάζεται με ένα κράτος ή με την ΕΕ όταν αυτές ακολουθούν αρνητική ή επικριτική στάση έναντί της. Η τουρκική αλαζονεία είναι τέτοια ώστε ο Νταβούτογλου υποβάλλει ωμά πως, χώρες που επιδιώκουν να διαδραματίσουν ρόλο στη Μέση Ανατολή, πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη το βάρος της Τουρκίας.
Ο Νταβούτογλου υποβάλλει ευθέως ότι η ΕΕ πρέπει να επενδύσει στο αυξανόμενο αυτό βάρος της Τουρκίας, ειδικά όσον αφορά στο Κυπριακό και το ψευδοκράτος. Για να επισημάνει πως μετά τη μείωση της οικονομικής ανισομέρειας μεταξύ των ελεύθερων περιοχών και των κατεχομένων, ίσως χρειαστεί να πεισθούν οι Τ/κύπριοι να ενωθούν με το Νότο, επειδή η αυξανόμενη αναγνώρισή τους(!) από τη διεθνή κοινότητα και το βιοτικό τους επίπεδο μπορεί να αναιρέσουν αυτήν την προοπτική.
Τουρκικές εγγυήσεις
Ο Νταβούτογλου πραγματοποίησε την περ. Τετάρτη ολιγόωρη παράνομη επίσκεψη στα κατεχόμενα, η πρώτη εκτός Τουρκίας. Σε δηλώσεις του υποστήριξε πως η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται μόνο για τη λύση του Κυπριακού αλλά και στη μετατροπή της Αν. Μεσογείου σε θάλασσα ειρήνης. Πριν φτάσει στην κατεχόμενη Κύπρο, επανέλαβε τις γνωστές τουρκικές θέσεις περί διζωνικότητας, ισότητας (όπως την εννοούν οι Τούρκοι, δηλ. ισότητα δύο κρατών-λαών), έναν νέο συνεταιρισμό με την εφαρμογή λύσης στο πλαίσιο της ΕΕ αλλά με αποτελεσματικές τουρκικές εγγυήσεις.
Μια λύση, είπε, πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις απαιτήσεις των Τ/κυπρίων και της Τουρκίας. Δηλ. αυτές που εξέφρασε ο πρωθυπουργός Ερντογάν, στο καθυστερημένο τηλεγράφημα συγχαρητηρίων στον ψευδοπρωθυπουργό Ντερβίς Έρογλου: Η λύση να βασίζεται «σε δύο ιδρυτικά κράτη με ίσο καθεστώς, που να αντανακλά την πολιτική βούληση των δύο λαών», σημειώνοντας πως «η Μητέρα πατρίδα, η Τουρκία, ως εγγυήτρια δύναμη ολόκληρης της νήσου, θα συνεχίσει να βοηθά στην ύπαρξη των Τ/κυπρίων».
Ελλάδα και Αιγαίο
Ο Άρης Αμπατζής, στο βιβλίο του «Islam light- ο πολιτικός αναχρονισμός στην Τουρκία», αποκαλύπτει όσα ο Νταβούτογλου γράφει στο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος» για τα ελληνοτουρκικά: «Σήμερα είναι γνωστά πλέον τα αποτελέσματα της στρατηγικής ολιγωρίας για το ότι δεν τέθηκαν υπό έλεγχο τα νησιά του Αιγαίου και εγκαταλείφθηκαν μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη στιγμή που η Τουρκία κρατά το σφυγμό του μαλακού υπογάστριου της Ρωσίας μέσω των Στενών, η Ελλάδα έχει αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα απέναντι στην Τουρκία, μέσω των νησιών του Αιγαίου.
»Ο χώρος στον οποίο η Τουρκία βρίσκεται κοντά στον πόλεμο, περισσότερο από κάθε άλλη περίπτωση, είναι τα νησιά του Αιγαίου, που περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό το ζωτικό της χώρο, πράγμα που οφείλεται στα ασυγχώρητα λάθη που έχουν γίνει, εξαιτίας της απουσίας συνεπούς θαλάσσιας στρατηγικής. Η κρίση στο Καρντάκ (Ίμια), που έφερε στην επιφάνεια την ελληνική κυριαρχία ακόμη και σε βραχονησίδες που βρίσκονται κοντά στις ακτές μας, είναι το πικρό αντίτιμο των συσσωρευμένων αυτών λαθών» («Στρατηγικό Βάθος», σελ. 154).
Άλλος ένας Αττίλας
Η παράνομη επίσκεψη του Νταβούτογλου στα κατεχόμενα, μόλις ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα, αποσκοπεί στην υπενθύμιση του ρυθμιστικού και καθοριστικού ρόλου της Τουρκίας στα κατεχόμενα και, φυσικά, στην επιδιωκόμενη λύση του Κυπριακού. Επειδή πολλά έχουν λεχθεί για τον καθηγητή και ακαδημαϊκό Νταβούτογλου και την ισχυρή επιρροή του στη διαμόρφωση της νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, αυτή ήδη κρίνεται και στο Κυπριακό. Ο Νταβούτογλου δεν διατυπώνει διαφορετικές θέσεις από εκείνες του Ερντογάν, του Γκιουλ και των στρατιωτικών.
Ο Νταβούτογλου αποβλέπει στη δημιουργία της νεο-Οθωμανικής Τουρκίας, ως μεγάλης περιφερειακής και μέχρι το 2023 ως παγκόσμιας δύναμης. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στη Μέση Ανατολή και στην επιβολή της Τουρκίας ως «ειρηνοποιού» δύναμης στην Αν. Μεσόγειο. Αλλ’ ενώ ύψιστος στόχος του είναι να εντάξει την Τουρκία στην ΕΕ, ταυτόχρονα η χώρα αυτή κατέχει ευρωπαϊκό, δηλ. κυπριακό, έδαφος. Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία εμφανίζει αυξημένα σημεία αλαζονικής συμπεριφοράς. Και σε αυτό συμβάλλει ο Νταβούτογλου. Αν θα είναι ο Τούρκος Κίσινγκερ ή ακόμα ένας Αττίλας στην υπηρεσία του τουρκικού νεο-Οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού, αυτό θα φανεί πάρα πολύ σύντομα.
Ο νεο-Οθωμανισμός του Οζάλ αναβιώνει και αποκτά σάρκα και οστά. Μετά το διορισμό του καθηγητή επί διεθνών σχέσεων και εξ απορρήτων στενού συμβούλου του Ταγίπ Ερντογάν, Αχμέτ Νταβούτογλου, ως νέου υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, το τουρκικό όραμα προσλαμβάνει νέες διαστάσεις.Ο Νταβούτογλου επιδιώκει να μετατρέψει τη χώρα σε παγκόσμιο παίκτη και δύναμη μέχρι το 2023. Η ημερομηνία είναι σημαδιακή: Θα είναι η 100ή επέτειος της ανακήρυξης της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Ο πρώην Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα, Μαρκ Πάρις, είχε παρομοιάσει τον Νταβούτογλου ως τον Τούρκο «Κίσινγκερ». Ο καθηγητής με το χαμηλό προφίλ, που μέχρι το 2000 είχε περάσει απαρατήρητος από το πολιτικο-διπλωματικό κατεστημένο της Τουρκίας, αίφνης, μετά τη δημοσίευση του βιβλίου του, «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας» εκτινάσσεται στην επικαιρότητα. Και οι πόρτες ανοίγουν ώστε να προωθηθεί στο στενό κύκλο του Τούρκου Πρωθυπουργού.
Ο Νταβούτογλου θεωρείται ότι είναι ο αρχιτέκτονας της νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από το 2002. Και η ημερομηνία αυτή είναι σημαδιακή, ειδικά για τους Έλληνες, επειδή συμπίπτει με την υποβολή του σχεδίου Ανάν (11.11.2002) και την αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και ειδικά στο Κυπριακό. Έκτοτε, ο Νταβούτογλου χάραξε ό,τι αποκαλεί τουρκική «ρυθμική διπλωματία», η οποία εξακτινώνεται προς πολλές κατευθύνσεις. Ο νέος Τούρκος υπουργός Εξωτερικών θεωρεί πως η Τουρκία είναι Μεσανατολικό, Βαλκανικό, Καυκασιανό, Κεντροασιατικό, Κασπιανό, Μεσογειακό κράτος που έχει, όμως, σχέση και με τη Μαύρη Θάλασσα όπως και με τον Κόλπο. Θεωρείται επίσης χώρα-γέφυρα μεταξύ Δύσης και Ανατολής, που πρέπει να εκλαμβάνεται από τη διεθνή κοινότητα ως «νήσος σταθερότητας».
Πέντε αρχές πολιτικής
Σε εκτενή ανάλυσή του, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Turkey Insight», (vol. 10 /No.1/2008, pp. 77-96), ο Νταβούτογλου αναλύει τις πέντε αρχές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, στηριγμένες στην αξιοποίηση της γεωγραφικής της θέσης και των ιστορικών καταβολών της.
Πρώτη αρχή: Ισορροπία μεταξύ ασφάλειας και δημοκρατίας.
Δεύτερη αρχή: «Πολιτική μηδέν προβλημάτων έναντι των γειτόνων της Τουρκίας». Ο Νταβούτογλου επισημαίνει ως επιτυχίες την ανάπτυξη στενών σχέσεων με τη Συρία και τη Γεωργία σε πολλούς τομείς, ενώ αποδίδει μεγάλη σημασία στις σχέσεις με το Ιράκ, το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Τρίτη αρχή: Η εξάπλωση της τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία. Ο Νταβούτογλου επικεντρώνει περισσότερο την προσοχή του στη Μέση Ανατολή.
Τέταρτη αρχή: Η ανάπτυξη μιας πολυδιάσταστης εξωτερικής πολιτικής και σχέσεων με τους σημαντικότερους παγκόσμιους παίκτες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η πολιτική της Τουρκίας πρέπει να αποβλέπει στη βελτίωση και ανάπτυξη των σχέσεων με τις ΗΠΑ μέσω διμερών σχέσεων, όπως και μέσω του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Επίσης σημαντικές θεωρούνται οι σχέσεις με τη Ρωσία και με τις Κεντροασιατικές Δημοκρατίες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι τουρκογενείς ή τουρκόφωνες.
Πέμπτη αρχή: Η ρυθμική διπλωματία, που να αποβλέπει σε ανοίγματα προς διεθνείς και περιφερειακούς Οργανισμούς ή συμμετοχή σε νέους, υπογραφή συμφωνιών με αραβικές χώρες, κτλ.
Η σταδιακή μετατροπή της Τουρκίας σε παγκόσμια δύναμη
Σύμφωνα με τον Νταβούτογλου, η Τουρκία εννοεί να επιτείνει αυτήν τη «ρυθμική διπλωματία» επειδή ήδη απολαμβάνει διεθνούς αναγνώρισης, παρέχει τάξη και ασφάλεια στην περιοχή, προάγει τη δημοκρατία και τις ελευθερίες και ο στόχος της είναι να παρεμβαίνει συνεχώς στη διεθνή σκηνή. Αυτό σημαίνει, κατά το νέο υπουργό Εξωτερικών, ότι η Τουρκία μετατρέπεται σταδιακά από μια «κεντρική χώρα» σε παγκόσμια δύναμη.
Όσον αφορά στη Μεσανατολική πολιτική της Τουρκίας, ο Νταβούτογλου επισημαίνει ότι αυτή έχει τέσσερις στόχους: Πρώτον, ασφάλεια για όλους και για όλη την περιοχή. Δεύτερον, οι κρίσεις πρέπει να επιλύονται μέσω διαλόγου. Τρίτον, οικονομική αλληλεξάρτηση. Τέταρτον, πολιτιστική συνύπαρξη. Όμως, ο Νταβούτογλου αποδίδει μεγάλη σημασία στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις και με αλαζονεία επισημαίνει πως τα τελευταία χρόνια η Τουρκία δεν είναι μια χώρα, της οποίας η υποστήριξη είναι δεδομένη. Αντίθετα είναι μια σημαντική χώρα με περιφερειακή και παγκόσμια επιρροή, της οποίας το όραμα και η ικανότητά της να συμβάλλει ενεργά σε προβλήματα και κρίσεις, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Ο Νταβούτογλου αναφέρεται και στην ΕΕ και υποδεικνύει με ειρωνεία πως η Ευρώπη μπορεί να ασκήσει παγκόσμιο ρόλο μόνο μέσω της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στους κόλπους της. Δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο Κυπριακό και στο πάγωμα οκτώ κεφαλαίων και να παρατηρήσει ότι η Τουρκία δεν θα απογοητευθεί. Ταυτόχρονα επιτίθεται κατά της Γαλλίας και προειδοποιεί το Παρίσι και τις Βρυξέλλες ότι: Η Άγκυρα δεν μπορεί να συνεργάζεται με ένα κράτος ή με την ΕΕ όταν αυτές ακολουθούν αρνητική ή επικριτική στάση έναντί της. Η τουρκική αλαζονεία είναι τέτοια ώστε ο Νταβούτογλου υποβάλλει ωμά πως, χώρες που επιδιώκουν να διαδραματίσουν ρόλο στη Μέση Ανατολή, πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη το βάρος της Τουρκίας.
Ο Νταβούτογλου υποβάλλει ευθέως ότι η ΕΕ πρέπει να επενδύσει στο αυξανόμενο αυτό βάρος της Τουρκίας, ειδικά όσον αφορά στο Κυπριακό και το ψευδοκράτος. Για να επισημάνει πως μετά τη μείωση της οικονομικής ανισομέρειας μεταξύ των ελεύθερων περιοχών και των κατεχομένων, ίσως χρειαστεί να πεισθούν οι Τ/κύπριοι να ενωθούν με το Νότο, επειδή η αυξανόμενη αναγνώρισή τους(!) από τη διεθνή κοινότητα και το βιοτικό τους επίπεδο μπορεί να αναιρέσουν αυτήν την προοπτική.
Τουρκικές εγγυήσεις
Ο Νταβούτογλου πραγματοποίησε την περ. Τετάρτη ολιγόωρη παράνομη επίσκεψη στα κατεχόμενα, η πρώτη εκτός Τουρκίας. Σε δηλώσεις του υποστήριξε πως η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται μόνο για τη λύση του Κυπριακού αλλά και στη μετατροπή της Αν. Μεσογείου σε θάλασσα ειρήνης. Πριν φτάσει στην κατεχόμενη Κύπρο, επανέλαβε τις γνωστές τουρκικές θέσεις περί διζωνικότητας, ισότητας (όπως την εννοούν οι Τούρκοι, δηλ. ισότητα δύο κρατών-λαών), έναν νέο συνεταιρισμό με την εφαρμογή λύσης στο πλαίσιο της ΕΕ αλλά με αποτελεσματικές τουρκικές εγγυήσεις.
Μια λύση, είπε, πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις απαιτήσεις των Τ/κυπρίων και της Τουρκίας. Δηλ. αυτές που εξέφρασε ο πρωθυπουργός Ερντογάν, στο καθυστερημένο τηλεγράφημα συγχαρητηρίων στον ψευδοπρωθυπουργό Ντερβίς Έρογλου: Η λύση να βασίζεται «σε δύο ιδρυτικά κράτη με ίσο καθεστώς, που να αντανακλά την πολιτική βούληση των δύο λαών», σημειώνοντας πως «η Μητέρα πατρίδα, η Τουρκία, ως εγγυήτρια δύναμη ολόκληρης της νήσου, θα συνεχίσει να βοηθά στην ύπαρξη των Τ/κυπρίων».
Ελλάδα και Αιγαίο
Ο Άρης Αμπατζής, στο βιβλίο του «Islam light- ο πολιτικός αναχρονισμός στην Τουρκία», αποκαλύπτει όσα ο Νταβούτογλου γράφει στο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος» για τα ελληνοτουρκικά: «Σήμερα είναι γνωστά πλέον τα αποτελέσματα της στρατηγικής ολιγωρίας για το ότι δεν τέθηκαν υπό έλεγχο τα νησιά του Αιγαίου και εγκαταλείφθηκαν μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη στιγμή που η Τουρκία κρατά το σφυγμό του μαλακού υπογάστριου της Ρωσίας μέσω των Στενών, η Ελλάδα έχει αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα απέναντι στην Τουρκία, μέσω των νησιών του Αιγαίου.
»Ο χώρος στον οποίο η Τουρκία βρίσκεται κοντά στον πόλεμο, περισσότερο από κάθε άλλη περίπτωση, είναι τα νησιά του Αιγαίου, που περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό το ζωτικό της χώρο, πράγμα που οφείλεται στα ασυγχώρητα λάθη που έχουν γίνει, εξαιτίας της απουσίας συνεπούς θαλάσσιας στρατηγικής. Η κρίση στο Καρντάκ (Ίμια), που έφερε στην επιφάνεια την ελληνική κυριαρχία ακόμη και σε βραχονησίδες που βρίσκονται κοντά στις ακτές μας, είναι το πικρό αντίτιμο των συσσωρευμένων αυτών λαθών» («Στρατηγικό Βάθος», σελ. 154).
Άλλος ένας Αττίλας
Η παράνομη επίσκεψη του Νταβούτογλου στα κατεχόμενα, μόλις ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα, αποσκοπεί στην υπενθύμιση του ρυθμιστικού και καθοριστικού ρόλου της Τουρκίας στα κατεχόμενα και, φυσικά, στην επιδιωκόμενη λύση του Κυπριακού. Επειδή πολλά έχουν λεχθεί για τον καθηγητή και ακαδημαϊκό Νταβούτογλου και την ισχυρή επιρροή του στη διαμόρφωση της νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, αυτή ήδη κρίνεται και στο Κυπριακό. Ο Νταβούτογλου δεν διατυπώνει διαφορετικές θέσεις από εκείνες του Ερντογάν, του Γκιουλ και των στρατιωτικών.
Ο Νταβούτογλου αποβλέπει στη δημιουργία της νεο-Οθωμανικής Τουρκίας, ως μεγάλης περιφερειακής και μέχρι το 2023 ως παγκόσμιας δύναμης. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στη Μέση Ανατολή και στην επιβολή της Τουρκίας ως «ειρηνοποιού» δύναμης στην Αν. Μεσόγειο. Αλλ’ ενώ ύψιστος στόχος του είναι να εντάξει την Τουρκία στην ΕΕ, ταυτόχρονα η χώρα αυτή κατέχει ευρωπαϊκό, δηλ. κυπριακό, έδαφος. Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία εμφανίζει αυξημένα σημεία αλαζονικής συμπεριφοράς. Και σε αυτό συμβάλλει ο Νταβούτογλου. Αν θα είναι ο Τούρκος Κίσινγκερ ή ακόμα ένας Αττίλας στην υπηρεσία του τουρκικού νεο-Οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού, αυτό θα φανεί πάρα πολύ σύντομα.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...