Και η προπαγάνδα συνεχίζεται ενώ οι κουκουλοφόροι αλωνίζουν…
Είναι πολύ δύσκολο
να κοιτάς στον καθρέφτη...
Τις ημέρες αυτές γνωρίσαμε την φρίκη, την αγωνία, τον διεθνή και εσωτερικό εξευτελισμό, ως πολίτες, ως κράτος και ως έθνος!!! Δυστυχώς, αποτύχαμε να εξωστρακίσουμε τις επιθέσεις που δεχθήκαμε και δεν διαθέτουμε πλέον την ελαστικότητα να δεχθούμε άλλες, ενώ το πολιτικό σύστημα φανέρωσε πολλά τρωτά σημεία και η αναμενόμενη επόμενη επίθεση θα είναι απόλυτα στοχευμένη, στα ευαίσθητα σημεία που διαπιστώθηκαν.
Στις ημέρες αυτές, αποδείχθηκε πως δεν υπάρχουν ικανοί μηχανισμοί προστασίας του πολίτη και της περιουσίας του, δεν υπάρχουν ικανές προσωπικότητες που να μπορούν να διαχειρισθούν την οποιαδήποτε απειλή κατά της κοινωνικής συνοχής, κατά του πολιτεύματος και εν γένει του κράτους.
Τις ημέρες αυτές αποτύχαμε ως πολίτες και ως κοινωνία να αντιληφθούμε την πολεμική τακτική που εφαρμόσθηκε κατά των Ελληνικών συμφερόντων. Δεν μπορέσαμε ως μονάδες αλλά και ως σύνολο να κάνουμε την υπέρβαση εκείνη που θα μας ενδυνάμωνε και θα μας προστάτευε από τα χτυπήματα αυτών που επιθυμούν διακαώς να μας εξοντώσουν, να μας εξολοθρεύσουν ως λαό και ως έθνος.
Τις ημέρες αυτές, παθητικά φερόμενοι, γνωρίσαμε μία σημαντική ήττα από έναν αριθμό υπανθρώπων που στόχευσαν κατά της δημοκρατίας μας (με όλα τα προβλήματά της), αρνηθήκαμε να σταθούμε μπροστά στις προσωπικές μας ευθύνες και αρκεστήκαμε να παρακολουθούμε ένα άνευ προηγουμένου μακελιό, έναν συντονισμένο και άρτια εκτελεσμένο βιασμό των προσωπικών μας δικαιωμάτων και της καθημερινότητάς μας, που στόχευε στην εξουδετέρωση όλων εκείνων των μηχανισμών προστασίας που υποτίθεται ότι θα λειτουργούσαν.
Τις ημέρες αυτές γνωρίζουμε μία συστηματική πολεμική αντεθνική τακτική, η οποία διοχετεύεται κυρίως από μία πλευρά του δημοσιογραφικού κόσμου, από τα ΜΜΕ και από μία μικρή (αλλά άκρως αποτελεσματική, σύμφωνα με τα αποτελέσματα) μερίδα συμπολιτών μας που έχουν διαστρεβλώσει την λέξη επανάσταση* και την τοποθέτησαν, την οριοθέτησαν στον εσωτερικό πόλεμο που αποπειράθηκαν να ξεκινήσουν.
Τις ημέρες αυτές θρηνήσαμε ένα νεκρό παιδί και αμέσως μετά κλάψαμε γοερά για όσα διαπιστώσαμε πως είχαμε απωλέσει πριν τον άδικο χαμό αυτού του 16χρονου. Σκύψαμε και πονέσαμε, όταν συνειδητοποιήσαμε πως δεν υπήρχε πλέον οικογένεια, δεν υπήρχε πλέον παιδεία, δεν υπήρχε πλέον δημοκρατία! Ο κίνδυνος να καούμε, να λιθοβοληθούμε, να καταστραφούμε ήταν (και είναι) άμεσος, εάν κάποιος κουκουλοφόρος αποφασίσει, στα πλαίσια της δικής του επανάστασης, να καταστρέψει οτιδήποτε έχουμε αποκτήσει με κόπο και αγωνία.
Τις ημέρες αυτές βιώνουμε μία πρωτοφανή και συστηματική (εγκληματική κατ’ εμέ) πολεμική τακτική ενάντια οιασδήποτε έννοιας που εμπεριέχεται σε μία ευνομούμενη πολιτεία. Ποιος όμως από τους συνοδοιπορούντες και υπέρμαχους της «αγανακτισμένης νεολαίας» έχει κάνει την αυτοκριτική του; Μήπως οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι πανεπιστημιακή κοινότητα; Φωνάζουν οι μαθητές για την παιδεία, φωνάζουν και οι «δάσκαλοι» μαζί τους!!! Οξύμωρο, να φωνάζει ο υπεύθυνος για τα χάλια του!!! Η ερώτηση είναι απλή για τους νοήμονες: Εργάζονται με ζήλο, αποδίδουν και προσπαθούν αρκετά αυτοί που γαλουχούν τους νέους μας στον κόσμο της γνώσης και τους μεταφέρουν την πρέπουσα εκείνη παιδεία που θα τους μετατρέψει σε ολοκληρωμένους δημοκρατικούς πολίτες;
Όλοι ζητούν να γίνονται ψυχοσωματικές εξετάσεις στους αστυνομικούς, για να μην κινδυνεύουν αθώοι πολίτες. Προσωπικά, εγκρίνω και επαυξάνω για μέτρα τέτοιου είδους. Μα ας γίνονται οι ίδιες εξετάσεις και για τους εκπαιδευτικούς μας, που στα χέρια τους κρατάνε την ψυχική και την πνευματική υγεία των παιδιών μας. Είναι άραγε ικανοί όλοι τους στο να διδάσκουν, στο να μετέχουν αποφασιστικά και αντικειμενικά στην εκπαιδευτική διαδικασία; Άραγε ανταποκρίνονται πλήρως στην ευθύνη που αναλαμβάνουν; Θα πρέπει να διδάσκουν και όχι να παραπέμπουν σε «ιδιαίτερα μαθήματα». Και το σημαντικότερο, θα πρέπει να είναι όλοι τους με καλή πνευματική υγεία. Και ερωτώ: Είναι; Αν όχι, τότε γιατί διαμαρτύρονται; Μήπως για να αποκρύψουν, όντας πλήρως ανεύθυνοι, τις δικές τους πομπές, την δική τους ατιμωρησία και τον δικό τους ανέλεγκτο τρόπο δράσης;
Τις ημέρες αυτές είδαμε (αν και τους γνωρίζαμε ήδη) μέσα από τις τηλεοράσεις, ανθρώπους να προτρέπουν στη βία, στους βανδαλισμούς, στις καταστροφές και στην ισοπέδωση των πάντων. Και απογοητευτήκαμε πλήρως όταν ΚΑΝΕΙΣ εισαγγελέας δεν τους κάλεσε για εξηγήσεις, δεν τους προφυλάκισε ως ηθικούς αυτουργούς των επεισοδίων. Δημοσιογράφοι, «λόγιοι», «άνθρωποι του πνεύματος και της διανόησης», ρίχτηκαν με μανία σε ένα καταστροφικό και ισοπεδωτικό έργο κατά της πατρίδας όλων μας. Αναρωτήθηκε κανείς το γιατί; «Είναι πολύς ο μπεζαχτάς» θα απαντούσε ο σοφός λαός… και ίσως να έχει δίκιο.
«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη…» και τα πληρώνουμε όλοι εμείς, για να μπορούν κάποιοι να κρύβονται πίσω από τα λάθη τους, να επιτρέπουν και να επιβραβεύουν άνομες και επικίνδυνες ενέργειες κατά του κράτους, να ανοίγουν τις πόρτες σε μηχανισμούς παρακρατικούς που σκοπό έχουν τη διάλυση των πάντων. Σίγουρα οι ομιλούντες έχουν ένα ακόμη διαβατήριο σε κάποιο συρτάρι του σπιτιού τους. Μα όλοι εμείς που θα μείνουμε εδώ, είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε και να χτίσουμε μέσα από τις στάχτες που επιθυμούν να αφήσουν πίσω τους… γιατί κάποιοι αποφάσισαν (πότε άραγε και γιατί;) πως «ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ»…
να κοιτάς στον καθρέφτη...
Τις ημέρες αυτές γνωρίσαμε την φρίκη, την αγωνία, τον διεθνή και εσωτερικό εξευτελισμό, ως πολίτες, ως κράτος και ως έθνος!!! Δυστυχώς, αποτύχαμε να εξωστρακίσουμε τις επιθέσεις που δεχθήκαμε και δεν διαθέτουμε πλέον την ελαστικότητα να δεχθούμε άλλες, ενώ το πολιτικό σύστημα φανέρωσε πολλά τρωτά σημεία και η αναμενόμενη επόμενη επίθεση θα είναι απόλυτα στοχευμένη, στα ευαίσθητα σημεία που διαπιστώθηκαν.
Στις ημέρες αυτές, αποδείχθηκε πως δεν υπάρχουν ικανοί μηχανισμοί προστασίας του πολίτη και της περιουσίας του, δεν υπάρχουν ικανές προσωπικότητες που να μπορούν να διαχειρισθούν την οποιαδήποτε απειλή κατά της κοινωνικής συνοχής, κατά του πολιτεύματος και εν γένει του κράτους.
Τις ημέρες αυτές αποτύχαμε ως πολίτες και ως κοινωνία να αντιληφθούμε την πολεμική τακτική που εφαρμόσθηκε κατά των Ελληνικών συμφερόντων. Δεν μπορέσαμε ως μονάδες αλλά και ως σύνολο να κάνουμε την υπέρβαση εκείνη που θα μας ενδυνάμωνε και θα μας προστάτευε από τα χτυπήματα αυτών που επιθυμούν διακαώς να μας εξοντώσουν, να μας εξολοθρεύσουν ως λαό και ως έθνος.
Τις ημέρες αυτές, παθητικά φερόμενοι, γνωρίσαμε μία σημαντική ήττα από έναν αριθμό υπανθρώπων που στόχευσαν κατά της δημοκρατίας μας (με όλα τα προβλήματά της), αρνηθήκαμε να σταθούμε μπροστά στις προσωπικές μας ευθύνες και αρκεστήκαμε να παρακολουθούμε ένα άνευ προηγουμένου μακελιό, έναν συντονισμένο και άρτια εκτελεσμένο βιασμό των προσωπικών μας δικαιωμάτων και της καθημερινότητάς μας, που στόχευε στην εξουδετέρωση όλων εκείνων των μηχανισμών προστασίας που υποτίθεται ότι θα λειτουργούσαν.
Τις ημέρες αυτές γνωρίζουμε μία συστηματική πολεμική αντεθνική τακτική, η οποία διοχετεύεται κυρίως από μία πλευρά του δημοσιογραφικού κόσμου, από τα ΜΜΕ και από μία μικρή (αλλά άκρως αποτελεσματική, σύμφωνα με τα αποτελέσματα) μερίδα συμπολιτών μας που έχουν διαστρεβλώσει την λέξη επανάσταση* και την τοποθέτησαν, την οριοθέτησαν στον εσωτερικό πόλεμο που αποπειράθηκαν να ξεκινήσουν.
Τις ημέρες αυτές θρηνήσαμε ένα νεκρό παιδί και αμέσως μετά κλάψαμε γοερά για όσα διαπιστώσαμε πως είχαμε απωλέσει πριν τον άδικο χαμό αυτού του 16χρονου. Σκύψαμε και πονέσαμε, όταν συνειδητοποιήσαμε πως δεν υπήρχε πλέον οικογένεια, δεν υπήρχε πλέον παιδεία, δεν υπήρχε πλέον δημοκρατία! Ο κίνδυνος να καούμε, να λιθοβοληθούμε, να καταστραφούμε ήταν (και είναι) άμεσος, εάν κάποιος κουκουλοφόρος αποφασίσει, στα πλαίσια της δικής του επανάστασης, να καταστρέψει οτιδήποτε έχουμε αποκτήσει με κόπο και αγωνία.
Τις ημέρες αυτές βιώνουμε μία πρωτοφανή και συστηματική (εγκληματική κατ’ εμέ) πολεμική τακτική ενάντια οιασδήποτε έννοιας που εμπεριέχεται σε μία ευνομούμενη πολιτεία. Ποιος όμως από τους συνοδοιπορούντες και υπέρμαχους της «αγανακτισμένης νεολαίας» έχει κάνει την αυτοκριτική του; Μήπως οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι πανεπιστημιακή κοινότητα; Φωνάζουν οι μαθητές για την παιδεία, φωνάζουν και οι «δάσκαλοι» μαζί τους!!! Οξύμωρο, να φωνάζει ο υπεύθυνος για τα χάλια του!!! Η ερώτηση είναι απλή για τους νοήμονες: Εργάζονται με ζήλο, αποδίδουν και προσπαθούν αρκετά αυτοί που γαλουχούν τους νέους μας στον κόσμο της γνώσης και τους μεταφέρουν την πρέπουσα εκείνη παιδεία που θα τους μετατρέψει σε ολοκληρωμένους δημοκρατικούς πολίτες;
Όλοι ζητούν να γίνονται ψυχοσωματικές εξετάσεις στους αστυνομικούς, για να μην κινδυνεύουν αθώοι πολίτες. Προσωπικά, εγκρίνω και επαυξάνω για μέτρα τέτοιου είδους. Μα ας γίνονται οι ίδιες εξετάσεις και για τους εκπαιδευτικούς μας, που στα χέρια τους κρατάνε την ψυχική και την πνευματική υγεία των παιδιών μας. Είναι άραγε ικανοί όλοι τους στο να διδάσκουν, στο να μετέχουν αποφασιστικά και αντικειμενικά στην εκπαιδευτική διαδικασία; Άραγε ανταποκρίνονται πλήρως στην ευθύνη που αναλαμβάνουν; Θα πρέπει να διδάσκουν και όχι να παραπέμπουν σε «ιδιαίτερα μαθήματα». Και το σημαντικότερο, θα πρέπει να είναι όλοι τους με καλή πνευματική υγεία. Και ερωτώ: Είναι; Αν όχι, τότε γιατί διαμαρτύρονται; Μήπως για να αποκρύψουν, όντας πλήρως ανεύθυνοι, τις δικές τους πομπές, την δική τους ατιμωρησία και τον δικό τους ανέλεγκτο τρόπο δράσης;
Τις ημέρες αυτές είδαμε (αν και τους γνωρίζαμε ήδη) μέσα από τις τηλεοράσεις, ανθρώπους να προτρέπουν στη βία, στους βανδαλισμούς, στις καταστροφές και στην ισοπέδωση των πάντων. Και απογοητευτήκαμε πλήρως όταν ΚΑΝΕΙΣ εισαγγελέας δεν τους κάλεσε για εξηγήσεις, δεν τους προφυλάκισε ως ηθικούς αυτουργούς των επεισοδίων. Δημοσιογράφοι, «λόγιοι», «άνθρωποι του πνεύματος και της διανόησης», ρίχτηκαν με μανία σε ένα καταστροφικό και ισοπεδωτικό έργο κατά της πατρίδας όλων μας. Αναρωτήθηκε κανείς το γιατί; «Είναι πολύς ο μπεζαχτάς» θα απαντούσε ο σοφός λαός… και ίσως να έχει δίκιο.
«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη…» και τα πληρώνουμε όλοι εμείς, για να μπορούν κάποιοι να κρύβονται πίσω από τα λάθη τους, να επιτρέπουν και να επιβραβεύουν άνομες και επικίνδυνες ενέργειες κατά του κράτους, να ανοίγουν τις πόρτες σε μηχανισμούς παρακρατικούς που σκοπό έχουν τη διάλυση των πάντων. Σίγουρα οι ομιλούντες έχουν ένα ακόμη διαβατήριο σε κάποιο συρτάρι του σπιτιού τους. Μα όλοι εμείς που θα μείνουμε εδώ, είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε και να χτίσουμε μέσα από τις στάχτες που επιθυμούν να αφήσουν πίσω τους… γιατί κάποιοι αποφάσισαν (πότε άραγε και γιατί;) πως «ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ»…
Κωνσταντίνος
* Η επανάσταση γίνεται κατά εισβολέων-κατακτητών ή κατά ενός στρατιωτικού καθεστώτος που έχει εγκαθιδρυθεί στην διακυβέρνηση της χώρας με την χρήση των όπλων
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...