Μία άλλη ανάγνωση της επίσκεψης Σαμαρά στο Κατάρ

Το ταξίδι στο Κατάρ έγινε μόνο για επιχειρηματικούς λόγους; Στην πολιτική τίποτε δεν υιοθετείται και τίποτε δεν απορρίπτεται, ώσπου τα γεγονότα να επιβεβαιώσουν ή διαψεύσουν πληροφορίες και υποθέσεις.

Γράφει ο Μακεδών

Μέσα στην πληθώρα των ανταποκρίσεων αναφορικά με την επίσκεψη του κ. Α. Σαμαρά στο Κατάρ, που ήταν σχεδόν πανομοιότυπες, υπήρξε ένα άρθρο στο «Έθνος» υπογραφόμενο από τον γνωστό δημοσιογράφο κ. Νάσιουτζικ, που μας προβλημάτισε. Αν έχουν έτσι τα πράγματα, όπως περιγράφονται, τότε λύνονται κάποιες απορίες μας, αλλά προστίθενται άλλες.

Να θυμίσουμε κατ’ αρχήν στους φίλους αναγνώστες, ότι σε παλαιότερα σημειώματά μας αφήσαμε κάποιους υπαινιγμούς για την ανεξήγητη στάση του κ. Α. Σαμαρά ως προς τις Η.Π.Α. Θεωρούμενος δηλαδή ως φιλοαμερικανός, ταύτισε την πολιτική του με την Ευρώπη και μάλιστα με την κα Μέρκελ, προς την οποία η αμερικανική κυβέρνηση έστρεψε τα πυρά της.

Οι δε Η.Π.Α. είναι φυσικό να στρέψουν την προσοχή τους προς τον κ. Α. Τσίπρα, αφού τις ευνοεί η αντιγερμανική τοποθέτησή του. Ο ίδιος δε ο κ. Τσίπρας, κατά το τελευταίο διάστημα, δείχνει να δέχεται αυτήν την υποστήριξη και μάλιστα με πράξεις να επιθυμεί την ενίσχυσή της.

Υποθέσαμε δύο τινά ότι συμβαίνουν. Αφενός, έχουμε πάντα κατά νου τη συμβουλή που μας έδωσε Αμερικανός παράγοντας κατά τα πρώτα δημοσιογραφικά μας βήματα, πως όταν κάνουμε λόγο για τις Η.Π.Α. πρέπει να διευκρινίζουμε τι εννοούμε: Την κυβέρνηση, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το Πεντάγωνο, το Κογκρέσο, τα λόμπις, τις πολυεθνικές…; Επειδή αυτά και άλλα κέντρα διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την αμερικανική πολιτική, χωρίς πάντα να συμφωνούν μεταξύ τους, πολλές φορές δε να έχουν και αντιθέσεις.

Ίσως λοιπόν, υποθέσαμε, ο κ. Α. Σαμαράς, να μη έχει την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά κάποιου άλλου κέντρου, ίσως και ισχυρότερου (των χρηματοπιστωτικών κέντρων, φερ’ ειπείν).

Αφετέρου, η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει κάποιο λόγο να μη υποστηρίξει την ελληνική αξιωματική αντιπολίτευση εφόσον ταυτίζονται αυτή τη στιγμή στο στόχο τους, που δεν είναι άλλος από τον περιορισμό της γερμανικής δύναμης (κάθε πλευρά βέβαια για δικούς της λόγους).

Το ρεπορτάζ του κ. Νάσιουτζικ -πάντα με την προϋπόθεση ότι έτσι έχουν τα πράγματα- μάλλον επιβεβαιώνει τις σκέψεις μας, και δείχνει ότι ο κ. Α. Σαμαράς επιχειρεί στροφή. Γίνεται λόγος για «κυβερνητικό παραμύθι για... ξεκάρφωμα» που αποτέλεσαν οι επενδύσεις που δήθεν θα επεδίωκε ο πρωθυπουργός με το ταξίδι του στο Κατάρ!

Υποστηρίζει ο αρθρογράφος, ότι όλο το «κόλπο» ήταν στημένο για να πραγματοποιηθεί η μυστικά προετοιμασμένη συνάντηση του κ. Σαμαρά με τον Τούρκο ομόλογό του κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε ένα περιβάλλον απολύτως αδιαπέραστο για τους δημοσιογράφους, όπου μόνο οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και του Ισραήλ γνωρίζουν επακριβώς το περιεχόμενο των όσων διημείφθησαν μεταξύ των δύο ανδρών - καλύτερα ίσως και από τους ίδιους!

Ο σκοπός δηλαδή, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ήταν η υπονόμευση των ρωσικών σχεδίων για το φυσικό αέριο στη νοτιοανατολική Ευρώπη, όσο φυσικά αυτό εξαρτάται από την Ελλάδα, κατ' απαίτηση των ΗΠΑ! Η ποιοτική διαφορά μεταξύ των δύο χωρών είναι ότι η μεν Τουρκία ωφελείται και αναβαθμίζεται από τα αμερικανικά σχέδια, η δε Ελλάδα κερδίζει λίγα πράγματα και ζημιώνεται πολύ περισσότερο.

Ο κ. Νάσιουτζικ θεωρεί ότι ο κ. Σαμαράς φαίνεται πως δεν έχει καμιά αντίρρηση πλέον σε τέτοιες ρυθμίσεις, ακόμη κι αν αυτές συνεπάγονται μεγαλύτερη ενεργειακή πρόσδεση της Ελλάδας στον μεγαλύτερο εχθρό της, την Τουρκία. Επειδή πρόκειται για έναν αγωγό που θα μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας, Ελλάδας, Αλβανίας και από εκεί υποθαλάσσια στην Ιταλία δια της Αδριατικής - εξ ου και το όνομα του αγωγού (TAP είναι στα αγγλικά τα αρχικά των λέξεων Trans-Adriatic Pipeline, Δι-αδριατικός Αγωγός).

Εδώ τώρα, έρχεται ένα άλλο ρεπορτάζ, της «Εφημερίδας των Συντακτών», όπου λέγει πως λίγες ώρες πριν ξεκινήσει για το Κατάρ ο κ. Σαμαράς, πραγματοποιήθηκε -και μάλιστα χωρίς να ανακοινωθεί- σύσκεψη στην Αθήνα με τους εκπροσώπους της εταιρείας που διαχειρίζεται τα θέματα του TAP, με τη συμμετοχή εκ μέρους της κυβέρνησης του υπουργού Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλου και των υφυπουργών Ανάπτυξης και Ενέργειας Ν. Μηταράκη και Μ. Παπαγεωργίου.

Και το συμπέρασμα του κ. Νάσιουτζικ από όλα αυτά, είναι ότι ο κ. Σαμαράς, προφανώς αποφάσισε, για να εξευμενίσει τους Αμερικανούς, να υπηρετήσει τα αμερικανικά συμφέροντα στον ενεργειακό τομέα, διαρρηγνύοντας αντικειμενικά τις σχέσεις του με τη Μόσχα. Έτσι βέβαια, αντιγράφει και σε αυτόν τον τομέα τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, τον οποίο παλιότερα κατακεραύνωνε.

Στην πολιτική τίποτε δεν υιοθετείται και τίποτε δεν απορρίπτεται, ώσπου τα γεγονότα να επιβεβαιώσουν ή διαψεύσουν πληροφορίες και υποθέσεις. Ο υπογραφόμενος θεώρησε καλό να μεταφέρει τα παραπάνω, πάντα όμως με την επιφύλαξη πως είναι τόσο μεγάλα τα ενεργειακά συμφέροντα Ρώσων και Αμερικανών σχετικά με την Ελλάδα, ώστε δυσκολευόμαστε αμέσως να αντιληφθούμε ποιος ενημερώνει και ποιος παραπληροφορεί.

Πηγή: Βόρεια

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση