Κωδικός Brocardus

«Μας αγαπάνε οι Γερμανοί, σαν φίλοι ήρθανε»

Δήμος Σταρένιος στην ταινία «Η χαραυγή της Νίκης»

Τον 14ον αιώνα οι Γερμανικοί λαοί είχαν αποφασίσει να τερματίσουν προς όφελος των την ιδεολογική σύγκρουση μεταξύ των Φραγκικού και του Ελληνικού κόσμου, μέσω ενός σχεδίου «Τελικής Λύσεως», που παρουσίασε ο Δομινικανός μοναχός Brocardus, στον Βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο τον VI. Το σχέδιο Brocardus προέβλεπε την θανάτωση των τέκνων των ελληνόφωνων κατοίκων στις περιοχές που ήλεγχαν διοικητικά, το κάψιμο των Ελληνικών βιβλίων, την απαγόρευση της Ελληνικής γλώσσας καθώς και την κατάργηση της ορθόδοξης πίστης [1].

Οι βασιλείς των Φράγκων ήλπιζαν ότι με το σχέδιο Brocardus θα ήσαν οι νικητές στην ιδεολογική σύγκρουση της «Contra errores Graecorum-κατά των λαθών των Ελλήνων», που πεντακόσια χρόνια νωρίτερα είχε υιοθετήσει πολιτικά ο Γερμανός Αυτοκράτορας Καρλομάγνος.

Η ανθελληνική ιδεολογική στάση των Γερμανικών λαών, εκφραζόταν επιγραμματικά εκείνη την εποχή μέσα από την ρήση του Πετράρχη. «Οι Τούρκοι είναι εχθροί μας, αλλά οι Έλληνες είναι πολύ χειρότεροι από τους εχθρούς μας. Είναι προτιμότερο να καταλάβουν την Ιερουσαλήμ οι Τούρκοι, παρά οι Έλληνες. Ανυπομονώ να δω την Αυτοκρατορία των Ελλήνων απατεώνων να καταστρέφεται από το ίδιο της το χέρι» [2].

Αν σήμερα παραβλέψουμε την ιστορική ιδεολογική στάση του Γερμανικού κόσμου προς τον Ελληνισμό, την πολιτική του Μέτερνιχ, τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και την Γερμανική Κατοχή, θα διαπιστώσουμε ότι ακόμα και σήμερα η Γερμανία εξακολουθεί να διακατέχεται από βαθειά ιδεολογικά ανθελληνικά σύνδρομα, πλην της οικονομικής λεηλασίας, που καθορίζουν την στάση της απέναντι στην χώρα μας εντός των πλαισίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τεμπέληδες, λαμόγια, απατεώνες ανίκανοι Έλληνες), θέτοντας έτσι ασυνείδητα εκ νέου σε εφαρμογή ένα σύγχρονο σχέδιο Brocardus. Βεβαίως, οι εχθρικές επιλογές της Γερμανίας δεν θα είχαν καμία πιθανότητα επιτυχίας άνευ της αρωγής του εγχωρίου πολιτικού συστήματος εξουσίας, των οικονομικών ελίτ και του ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου μαζικής αποβλάκωσης πληθυσμού.

Κατ’ αρχάς, η επιβολή του ευρώ, με την βοήθεια της κυβέρνησης των Homo Pasokus Hellenicus [3], στην αρχή της δεκαετίας του 2000, αποσκοπούσε στην καταστροφή της Ελληνικής παραγωγής, στην λεηλασία του ιδιωτικού και δημοσίου πλούτου και στην απόκτηση των υποδομών της χώρας από τα δημόσια και ιδιωτικά και Γερμανικά συμφέροντα (τηλεπικοινωνίες, αεροδρόμια, κλπ). Ο τελικός στόχος ήταν η σταδιακή μεταφορά του υλικού και άυλου Ελληνικού κεφαλαίου και πλούτου στην Γερμανία και η μετατροπή της χώρας μας σε ένα αποικιακό Γερμανικό προτεκτοράτο. Έτσι, ο δόλιος υπερδανεισμός της χώρας, ο χρηματισμός του πολιτικού συστήματος από τις Γερμανικές εταιρείες, η θεσμοθέτηση περί του μη ελέγχου και τιμωρίας των πράξεων του πολιτικού συστήματος (άρθρο 86 του Συντάγματος), η μαζική μετανάστευση των νέων επιστημόνων στην Γερμανία, η επιβολή του ΕΝΦΙΑ, η παρανοϊκή επιλεκτική φορολόγηση των Ελληνικών προϊόντων εντός Ελλάδος, η σταδιακή κατάργηση των συντάξεων, η υπερβολική και χυδαία φορολόγηση, ο έλεγχος των κεφαλαίων και των ιδιωτικών καταθέσεων, η μείωση της ρευστότητας του χρήματος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο παρά Γερμανικές πολιτικές πράξεις που σκοπό έχουν να καταστρέψουν την χώρα μας και να αφανίσουν βιολογικά, ιδεολογικά και πολιτισμικά τον Ελληνικό λαό.

Η ιδεολογική ιστορική αντιπαράθεση μεταξύ του Γερμανικού και του Ελληνικού κόσμου επεκτάθηκε και στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο της Μέσης Ανατολής, όπου υπάρχει πολιτισμική Ελληνική παρουσία και επιρροή. Η γενοκτονία των Αρμενίων, των Ποντίων, των Ελλήνων, αλλά και των άλλων ορθόδοξων χριστιανικών πληθυσμών κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου υποκινήθηκε και οργανώθηκε συστηματικά από την Γερμανία.

Τον Ιούνιο του 2012 σε μια συνάντηση στο Άμπου Ντάμπι, η Γερμανία συμφώνησε να διανείμει το πλούτο της Συρίας μεταξύ των κρατών που θα συμφωνούσαν να σαμποτάρουν την διάσκεψη της Γενεύης. Η εξουδετέρωση του ‘Ασαντ και η δημιουργία του ISIS από την Δύση, εκτός των άλλων, θα εξασφάλιζε και την γενοκτονία των Χριστιανών της Συρίας και του Ιράκ από τους μουσουλμάνους, αντιγράφοντας τα γεγονότα του Λιβάνου που συνεχίζονται ήδη από την αρχή της δεκαετίας του 70. Οι Δυτικοί σύμμαχοι είχαν ήδη διανείμει μεταξύ τους το φυσικό αέριο της Συρίας. Ο πολύς υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δημιούργησε μια μόνιμη γραμματεία υπό τον Gunnar Wälzholz, προϋπολογισμού € 600.000, για να διαχειριστεί τη λεηλασία των υδρογονανθράκων της Συρίας. Ο Gunnar Wälzholz είχε ήδη υποστηρίξει επιτυχώς τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας στο Αφγανιστάν [4].

Η συμμετοχή των Γερμανών στον εξανδραποδισμό του Χριστιανικού πληθυσμού της Συρίας υπήρξε καθοριστική. Η εμπλοκή τους στα τεκταινόμενα στον χώρο της Μέσης Ανατολής άρχισε με την παρουσία 2.400 Γερμανών στρατιωτών στον Λίβανο. Κατά τον Thierry Meyssan, υπήρξε πιθανή συμμετοχή της Γερμανικής κυβέρνησης στην δολοφονία του πρώην Λιβανέζου Πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι το 2005 με θερμοβαρική βόμβα νανοσωματιδίων ουρανίου, τεχνογνωσία και τεχνολογία που εκείνη την εποχή διέθετε μόνο η Γερμανία [5].

Το 2000, πριν την επιβολή του ευρώ, το εμπορικό ισοζύγιο της Γερμανίας ήταν αρνητικό κατά είκοσι πέντε δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2003, μετά την υιοθέτηση του ευρώ, μετετράπη σε θετικό, έχουσα εμπορικό πλεόνασμα σαράντα περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ και το 2012 το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας ανήρχετο σε εκατόν ογδόντα δισεκατομμύρια ευρώ, καταδεικνύοντας έτσι με την αλάνθαστη γλώσσα των αριθμών την χρήση του ευρώ στην λεηλασία του πλούτου της Ελλάδος.

Η Γερμανική κυβέρνηση επίσης φρόντισε να παγιδεύσει και να αποδυναμώσει αμυντικά, στρατηγικά και γεωπολιτικά την Ελλάδα, αφενός μέσω της σφράγισης των Βορείων Ελληνικών συνόρων και της ουσιαστικής κατάργησης των Ανατολικών με την πολιτική των Δουβλίνων και της «κατάργησης των θαλασσίων συνόρων». Έτσι κατάφερε να μετατρέψει σταδιακά την χώρα μας σε ένα τεράστιο στρατόπεδο μεταναστών, ενώ ταυτόχρονα την αποδυνάμωσε αμυντικά. Τα Γερμανικά άρματα μάχης των 120 mm επί παραδείγματι, παρελήφθησαν από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις χωρίς τα πυρομαχικά τους [6], ενώ η Γερμανία καθυστερούσε σκοπίμως την κατασκευή των υποβρυχίων μέσω της πολιτικής των μιζών στο πολιτικό σύστημα, ώστε να μην δυνηθεί να αποκτήσει η χώρα μας ποτέ στρατηγικά πλεονεκτήματα έναντι της Τουρκίας.

Σήμερα, η Γερμανική κυβέρνηση, μέσω των εφημερίδων που ελέγχει εκφράζει την αντίθεσή της στην αγορά των αμερικανικών αεροσκαφών F-35 [7], επιδιώκοντας να στερήσει έστω και την στοιχειώδη δυνατότητα άμυνας στην πατρίδα μας. Την ίδια στιγμή οι Γερμανοί συνοριοφύλακες της Frontex στο Ανατολικό Αιγαίο καλωσορίζουν τους μουσουλμάνους μετανάστες στην χώρα, ενώ τους απαγορεύουν την έξοδο, ώστε να τους εμποδίσουν να «λιάζονται» στο Βερολίνο.

Εάν υπήρχαν σήμερα πολιτικές ηγεσίες στην εξουσία με εθνική συνείδηση, θα μπορούσαν να ακυρώσουν τον νέο Γερμανικό «κωδικό Brocardus» και να αποτρέψουν την γενοκτονία του Ελληνισμού, εκμεταλλευόμενοι την παρουσία του D. Trump στην Προεδρία της Αμερικής, την γεωπολιτική προσέγγιση του με την Ρωσία καθώς και τον έμφυτο αντιγερμανισμό του Ισραηλινού λαού, ώστε επιτέλους να μπορέσει η χώρα να εκτοπίσει γεωπολιτικά τους Γερμανικούς λαούς από τον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Γερμανοί και οι σύμμαχοι τους υπήρξαν πάντα εχθρικοί προς την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα ήταν, είναι και θα είναι οι φανατικότεροι σύμμαχοι των Τούρκων και του ισλάμ [8].

Αλκιβιάδης Κωνσταντίνος Κεφαλάς
Πηγή "Δημοκρατία"

[1] A. Philippides, “Romanity or Barbarity, The historical problems of the Roman Empire, Hellenism and the West”. Ηλεκτρονική ανάγνωση στο: http://oodegr.co/english/biblia/romiosyni/perieh.htm
[2] R. Browning, “Greeks and the others from antiquity to the Renaissance”. In Tomas Harrison (ed) In Greeks and barbarians, Edinburgh University Press, 2002.
[3] http://www.dimokratianews.gr/content/44050/ta-ayga-bokanovsky-i-homo-pasokus-hellenicus
[4] http://www.voltairenet.org/article189115.html#nb1
[5] http://www.voltairenet.org/article167553.html
[6] http://www.dimokratianews.gr/content/51112/leopard-2-i-dikografia-sti-voyli
[7] http://www.bild.de/politik/ausland/headlines/griechen-hammer-50170424.bild.html
[8] Sean McMeekin, “The Berlin-Bagdad Express: The Ottoman Empire and Germany’s bid for world power”, 1898-1918, Belknap Press 2010.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου  

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση