Απαντήσεις στους ισχυρισμούς Νταβούτογλου (μέρος 3ο)

Συνεχίζοντας την ανάλυση μας από το άρθρο «Απάντηση στους ισχυρισμούς του Νταβούτογλου (μέρος 1ο)» και από το άρθρο «Απαντήσεις στους ισχυρισμούς Νταβούτογλου (μέρος 2ο)», θα αναφερθούμε στο παρόν άρθρο στους ισχυρισμούς 6 και 7 από τους συνολικά 10 ισχυρισμούς του «καθηγητή» Νταβούτογλου.

6ος ισχυρισμός
Πιστεύω λοιπόν πως το νέο αυτό πρότυπο-(δηλαδή το γεγονός ότι Ελλάδα και Τουρκία μπορούν να γίνουν πρωτοπόρες στη συνεργασία και την ευημερία της ανατολικής Μεσογείου και μπορούν να αποτελέσουν έναν ισχυρό βραχίονα, σκιαγραφώντας μία κοινή στρατηγική στη θαλάσσια περιοχή με στόχο τη σταθερότητα, την ειρήνη και την ανάπτυξη)- πρέπει να βασίζεται στα εξής:
Στην κοινή κατανόηση της ιστορίας στο μέλλον: Το κοινό ιστορικό μας παρελθόν και η πολιτισμική μας αλληλεπίδραση εμποδίζουν την ερμηνεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων μέσα από εσφαλμένες οπτικές γωνίες και με βάση τεχνητές κατηγοριοποιήσεις, όπως «η Ανατολή της Δύσης» ή «η Δύση της Ανατολής». Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να προσπαθήσουμε να καταστήσουμε κυρίαρχη την κοινή μας ιστορική αντίληψη. Πράγματι, η κατανόηση της οθωμανικής ιστορίας δεν είναι δυνατή χωρίς την ανάλυση της βυζαντινής, καθώς υιοθετείται ένας πολυεθνικός και πολυγλωσσικός τρόπος ζωής. Παρομοίως για να γίνει κατανοητή η ελληνική ιστορία είναι απαραίτητη η γνώση της οθωμανικής.

Απάντηση
Ο «καθηγητής» αναφέρεται

• στην «κοινή κατανόηση της ιστορίας στο μέλλον»,
• στο «κοινό ιστορικό μας παρελθόν και την πολιτισμική μας αλληλεπίδραση»,
• στις «τεχνητές κατηγοριοποιήσεις»,
• στην «κοινή μας ιστορική αντίληψη»
• και στο γεγονός ότι για να μάθει κάποιος ελληνική ιστορία πρέπει να κατανοήσει την οθωμανική.

Η μελέτη της τουρκικής ιστορίας αφορά άμεσα και την Ελλάδα.
Όμως η «ιστορία» από την οπτική γωνία των Τούρκων κάθε άλλο παρά ιστορία είναι! Αν ο «καθηγητής» μας προτείνει, αντί να μάθουμε την ιστορία των κτηνωδιών των Τούρκων, τις ανύπαρκτες «τουρκικές» αρετές ως απαραίτητη προϋπόθεση για να καταλάβουμε την ελληνική ιστορία, ή να δεχθούμε ότι εξομοιώνεται το Βυζάντιο με τους Οθωμανούς όταν βεβαίως το Βυζάντιο ήταν το δημιούργημα των αρετών του Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό και της απελευθέρωσης του ελληνικού στοιχείου από το ρωμαϊκό και ότι εξομοιώνεται η Ανατολία με την Τουρκία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία προγενέστερα, τότε δεν μιλάμε πλεόν για ιστορία, αλλά για παραϊστορία. Το πως ερμηνεύονται τα «κοινά» σοφίσματα του «καθηγητή» θα τα παρουσιάσουμε μέσω μερικών σημαντικών δηλώσεων και γεγονότων.

- Σε ομιλία του στη Ρώμη τον Νοέμβριο του 2006 , ο Αμπντουλάχ Γκιούλ, τότε υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, υποστήριζε:

«Η Τουρκία είναι αναπόσπαστο τμήμα της πολιτιστικής γεωγραφίας της Ευρώπης. Η ιστορία έχει δείξει ξεκάθαρα ότι οι βασικές αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού έχουν τις ρίζες τους στην Ανατολία. Αρχαίοι φιλόσοφοι επιστήμονες, όπως ο Διογένης,ο Θαλής, ο Όμηρος,ο Αναξιμένης και ο Ηράκλειτος είναι παιδιά της Ανατολίας»!!

- Ο Τουργκούτ Οζάλ, προκειμένου η χώρα του να γίνει ικανή να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσε βιβλίο του στη τουρκική, αγγλική, γερμανική και γαλλική που εκθείαζε ολόκληρη την αρχαία ιστορία της Ιωνίας, τον Όμηρο,τον Θαλή, τον Αναξίμανδο, τον Ηρόδοτο ως... Τούρκους, μεγάλους ποιητές επιστήμονες και ιστορικούς που συνέβαλαν στον πολιτισμό της Ευρώπης!!

- Επίσης ο τουρκικός Οργανισμός Τουρισμού το 1997 με τεράστιες καταχωρήσεις και έγχρωμες διαφημίσεις σε εφημερίδες της Αυστραλίας με κεντρικό θέμα ωραιότατη φωτογραφία της Κων/πολης που δέσποζε ο τίτλος «Πολιτιστική, Πνευματική και Πανέμορφη» αφού ανέφεραν τους διακριτικούς τίτλους πως ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο βασιλιάς Μίδας και η Ωραία Ελένη του Τρωικού Πολέμου «αποτελούν μέρος της τουρκικής ιστορίας που έχει ζωή 10.000 χρόνων», καλούσαν τους Αυστραλούς να επισκεφθούν την χώρα τους, διότι τους διεμήνυαν ως σλόγκαν της διαφήμισης τους ότι: «η Τουρκία δεν είναι μόνο ιστορία. Είναι ένα σύγχρονο πολιτισμένο κράτος με όλες τις ανέσεις και ο λαός του φιλικός, θερμός και φιλόξενος»!

- Σε έγχρωμη μεγάλη διαφήμιση που κατέκλυσε τις αγγλικές εφημερίδες τον Μάιο του 1995 με τίτλο «Όχι, δεν είναι εκεί που ενδεχομένως φαντάζεστε», ακριβώς κάτω από τον τίτλο γραφόταν: «Είναι η Έφεσος,το κέντρο Ρωμαϊκού πολιτισμού. Εκεί επίσης βρίσκεται ο ναός της Αρτέμιδος. Αποτελούν τμήμα της κληρονομιάς 8.000 ετών της Τουρκίας».

- Ο Τουργκούτ Οζάλ,αυτή την φορά όταν προ ετών επισκέφθηκε την Αθήνα, κατέπληξε τους πάντες με τις δηλώσεις του περί Ελλάδας ως παραφυάδος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, υπό την σκεπή της οποίας οι δύο λαοί ζούσαν αδελφικά και ειρηνικά!
Όμως αυτό που κατέπληξε, ήταν ο τουρκικός ισχυρισμός ότι ο πολιτισμός της Κρήτης του Αιγαίου και των Μυκηνών είναι «καρπός» ασιατικών δέντρων τουρκικής καταγωγής!!

- Όταν επισκέπτες της Περγάμου, της Εφέσου, της Αλικαρνασσού κτλ. ακούν από τους ξεναγούς ότι όλα αυτά τα θαυμαστά μνημεία είναι δημιουργία λαών της αρχαίας Τουρκίας και πιέσουν τους τελευταίους με ερωτήσεις περί Ελλήνων, απαντούν με ευστροφία: «Οι Έλληνες τα έζησαν,αλλά δεν τα έφτιαξαν» ή ότι «και οι Έλληνες είναι «θυγατρικός λαός» της αρχαίας μητέρας Τουρκίας»!

Αυτά τα παραδείγματα τα αναφέραμε, για να αναδείξουμε ότι η «κοινή ιστορική αντίληψη» του «καθηγητή» Νταβούτογλου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δεν είναι τίποτα άλλο παρά φθηνή προπαγάνδα που διδάσκεται από την «Ταρίχ», την επίσημη τουρκική ιστορία που εκδόθηκε υπό την καθοδήγηση του Κεμάλ το 1932 στην Κων/πολη.

Θα αναφέρουμε και ένα τελευταίο παράδειγμα της τουρκικής αντίληψης περί ιστορίας.
Ο Τούρκος βεζίρης Νταμάντ Φερίντ Πασάς όταν έφτασε στο Παρίσι τον Ιούνιο του 1919 για διαπραγματεύσεις με τα μέλη του Ανωτάτου Συμβουλίου (Αμερικανός πρόεδρος, Γάλλος πρωθυπουργός, Άγγλος πρωθυπουργός, Ιταλός πρωθυπουργός) σχετικά με το κίνημα των Νεοτούρκων, υπό τον Κεμάλ πλεόν, υπέβαλε και ένα υπόμνημα όπου αναφερόταν στη μεγάλη τουρκική ιστορία και στο ότι «ποτέ κανένα έθνος δεν ήταν τόσο ανεκτικό όπως το τουρκικό, καθότι στους χρόνους που είχε τη δύναμη άφησε να ζήσουν και να αναπτυχθούν όλες οι χριστιανικές εθνότητες της Αυτοκρατορίας του»!!

Την απάντηση στο υπόμνημα την δίνει ο ίδιος πρωθυπουργός της Γαλλίας Κλεμανσώ:

«...Το συμβούλιο είναι ευμενώς διατεθειμένο έναντι του τουρκικού λαού, του οποίου τις εξαιρετικές ιδιότητες θαυμάζει. Αλλά δεν μπορεί να στηρίζεται στον αριθμό αυτών των ιδιοτήτων σχετικά με την ικανότητα του να κυβερνά ξένες φυλές. Μέσα σε όλη την ιστορία του, δεν βρίσκει κανείς μια μόνη περίπτωση, στην Ασία, στην Ευρώπη,στην Αφρική, όπου η εγκατάσταση της τουρκικής κυριαρχίας πάνω σε μία χώρα να μην ακολουθήθηκε από μία ελάττωση της υλικής του ευημερίας και μία πτώση του επιπέδου πολιτισμού του.
Είτε πρόκειται μεταξύ των Χριστιανών της Ευρώπης, είτε μεταξύ των Μωαμεθανών της Συρίας, της Αραβίας και της Αφρικής, ο Τούρκος δεν έκανε τίποτα από το να επιφέρει την καταστροφή παντού όπου νίκησε. Ποτέ δεν φάνηκε ικανός να αναπτύξει στην ειρήνη αυτό που είχε κερδίσει στον πόλεμο. Δεν ήταν παρά σε αυτήν την κατεύθυνση που άσκησε τα ταλέντα του...
Η εξοχότητα σας σε μία εκπληκτική αναφορά του υπομνήματος, διακηρύσσει ότι αποστολή της χώρας του είναι να αφοσιωθεί σε μία εντατική οικονομική και πολιτιστική καλλιέργεια. Καμία αλλαγή δεν θα ήταν περισσότερο εντυπωσιακή και περισσότερο συγκινητική,τίποτε δε θα ήταν περισσότερο επωφελές. Αν η εξοχότητα σας μπορεί να πάρει την πρωτοβουλία αυτής της σημαντικής εξέλιξης σε ανθρώπους τουρκικής φυλής, θα άξιζε και θα δεχόταν βέβαια κάθε βοήθεια, η οποία θα ήταν στην εξουσία μας να του δοθεί».

Το κατα πόσο φάνηκαν μελλοντικά ικανοί οι Τούρκοι για την «αλλαγή» αυτή θα την αναλύσουμε σε επόμενους ισχυρισμούς.

7ος ισχυρισμός
Στον διαθρησκευτικό διάλογο για μία πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική υπόσταση. Η Τουρκία και η Ελλάδα με το πλούσιο πολιτιστικό παρελθόν τους είναι κατάλληλες να αναδειχθούν σε περιφερειακά κέντρα και να συμβάλουν στον διαθρησκευτικό διάλογο σε παγκόσμια κλίμακα.

Απάντηση
Ο «καθηγητής» Νταβούτογλου δυστυχώς θέλει να παρερμηνεύει όρους και έννοιες. Ένας διαθρησκευτικός διάλογος δεν προϋποθέτει την δημιουργία μια πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Στην σύγχρονη εποχή του έθνους-κράτους μία πολυπολιτισμική κοινωνία δεν είναι κοινωνία, αλλά ένα συνονθύλευμα φυλών που δεν ενδιαφέρονται για το συλλογικό συμφέρον, παρά μόνο για το συγκεκριμένο φυλετικό.
Εν συντομία η πολυπολιτισμικότητα

• καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό της χώρας και την ομοιογένεια του γηγενούς πληθυσμού, διότι πέρα από την γκετοποίηση- λόγω της μη αφομοιώσεως-, τα συμφέροντα των διαφορετικών φυλετικών στοιχείων δεν επιτρέπουν καμία ανοχή εις βάρος τους όσον αφορά τα «δικαιώματά» τους.
• δεν λαμβάνει υπόψην τις υποχρεώσεις των μεταναστών απέναντι στην χριστιανική ταυτότητα της πατρίδας μας και την ιστορία της που οφείλουν να σέβονται αλλά απαιτούν ακόμα περισσότερα δικαιώματα (π.χ. προσευχές σε ανοικτό χώρο, δικαίωμα ψήφου, κατάργηση σταυρού από σχολικές αίθουσες)
• οδηγεί στην δημιουργία παραεμπορίου και λαθρεμπορίου, καθώς και στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών από την στιγμή που το πλήθος των μεταναστών είναι υπερμεγέθες και δεν είναι απαραίτητοι, καθώς οι περισσότεροι (λαθρό)μετανάστες εισέρχονται παρανόμως στην Ελλάδα, όπως και στην αύξηση της εγκληματικότητας, αφού δεν είναι δυνατόν να υπάρξει δυνατότητα εργασίας για όλους.

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεχόταν «πολυφυλετικές» επιδρομές και αμυνόταν στις συγκρούσεις. Η κάθε ξένη προς την Ελλάδα φυλή που δήθεν «συνεργαζόταν» στα πλαίσια της Ελληνικής Αυτοκρατορίας είχε πάντοτε επιθετικές βλέψεις εναντίον των Ελλήνων, με αποτέλεσμα τις μακροχρόνιες συγκρούσεις. Παρ' όλο που στο Βυζάντιο υπήρχε ανεκτικότητα προς τους αλλοεθνείς, και οι τελευταίοι πλήρωναν απλώς φόρους και επέβλεπαν τα σύνορα της Αυτοκρατορίας και τίποτα παραπάνω, ο φθόνος και η φιλοδοξία για το κάτι περισσότερο δημιουργούσαν τεράστια προβλήματα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Σαφέστατα υπήρξαν εποχές όπου η φορολογία ήταν βαριά, αλλά αποτελούσε επιτακτική ανάγκη!
Παρόλο που διεδόθη ο Ελληνισμός και ο Χριστιανισμός και υπήρχε ένα δίκαιο σύστημα διακυβέρνησης, Σλάβοι, Βούλγαροι, Ρώσοι, Πέρσες, Άραβες και Οθωμανοί δημιουργούσαν συνεχώς προβλήματα με αποτέλεσμα στο τέλος να δημιουργούνται μισθοφορικοί στρατοί από αλλογενείς για να διαφυλάσσονται τα σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το τραγικό αποτέλεσμα το γνωρίζουμε. Αυτές ήταν οι συνέπειες της ανυπαρξίας εθνικών ενόπλων δυνάμεων και της εξαρτήσεως της ασφάλειας του Βυζαντινού κράτους από τους ξένους, που ενδιαφέρονται για το δικό τους συμφέρον.
Εν αντιθέσει με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, που οι κτηνωδίες της ήσαν πρωτοφανείς, άκρως επιθετικές, και μάλιστα σε ξένα προς τους Οθωμανούς εδάφη,οπού υπήρχαν ήδη άλλες φυλές και άλλοι πολιτισμοί!
Ο Γάλλος πρωθυπουργός Κλεμανσώ -οπως προαναφέραμε- αναφέρει την σημαντική αλήθεια για την τουρκική φυλή που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εξομοιωθεί με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία!
Επιπλέον θα πρέπει να απαντηθούν σημαντικά ερωτήματα που αφορούν την -δυστυχώς ανύπαρκτη- μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα:

1. Χρειαζόμαστε μετανάστες, αν ναι πόσους;
2. Απο ποιές χώρες είναι σκόπιμο να προέρχονται οι μετανάστες και σε ποιά αναλογία; Η μεγάλη συγκέντρωση μεταναστών απο μια χώρα ή γενικώς μουσουλμάνων είναι σωστή πολιτική; Το γεγονός ότι οι Αλβανοί μετανάστες αποτελούν το 55% του συνόλου είναι επικίνδυνο για την χώρα μας;
3. Ποιά επαγγέλματα χρειαζόμαστε και, συνεπώς ποιά εκπαίδευση θέλουμε να έχουν οι μετανάστες που θέλουν να εργαστούν στην χώρα μας;
4. Πως γίνεται η επιλογή μεταναστών; Υπάρχει ενα σύστημα μορίων που ευνοεί ή αποκλείει όσους έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά (π.χ. μόρφωση, ηλικία, φύλλο, θρησκεία) ή δεχόμαστε μετανάστες ανάλογα με την προσφορά τους ή τυχαίως ή με κάποιον άλλο τρόπο;
5. Για πόσο χρονικό διάστημα παρέχεται η άδεια παραμονής ή εργασίας; Θέλουμε εποχικούς μετανάστες ή για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα;
6. Πως αντιμετωπίζουμε τις περιπτώσεις εκείνων που ζούν στη χώρα μας πολλά χρόνια και έχουν εδώ τις οικογένειές τους και τα παιδιά τους σε ελληνικά σχολεία; Χορηγούμε μόνιμη διαμονή ή προβαίνουμε σε παροχή πολιτικών δικαιωμάτων;
   

Δεν περιμένουμε απαντήσεις από τον «καθηγητή» Νταβούτογλου, διότι το δουλεμπόριο μέσω Τουρκίας και η προσπάθεια μουσουλμανοποίησης της Ελλάδας αποτελεί την προσπάθεια δημιουργίας «πέμπτης φάλαγγας» για την Νέα Τάξη Πραγμάτων, όπου η εξέγερση αλλογενούς στοιχείου, υπό τη καθοδήγηση ξένων κέντρων, θα δημιουργούσε τεράστια αστάθεια στον ελληνικό χώρο. Γεγονός που συμφέρει την Τουρκία. Εκτός βέβαια αν το δουλεμπόριο και η μεταφορά μουσουλμανικού λαθρομεταναστευτικού στοιχείου μέσω του τουρκικού εδάφους στην Ελλάδα ο «καθηγητής» Νταβούτογλου το θεωρεί ως κίνηση «καλής θελήσεως»!!
Αν όμως ο Νταβούτογλου είναι λάτρης της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, τότε γιατί δεν δεχεται η Τουρκία το μουσουλμανικό στοιχείο που προσπαθεί να εισέλθει στη Ευρώπη;
Γιατί το μεταφέρουν στην Ελλάδα και δεν προσπαθούν να το βοηθήσουν στην Τουρκία, αφού ο «τουρκικός πολιτισμός» είναι τόσο αξιέπαινος;

Βοήθεια από τις πηγές

1. Πηγή: «Εθνοκτονία εν εξελίξει», Συγγραφέας: Κων/νος Ρωμανός
2. Πηγή: «Η ιστορία από την σκοπιά των Τούρκων», Συγγραφέας: Σ. Καργάκος
3. Πηγή: «Έχω όπλο την αγχόνη…», Συγγραφέας: Χ. Τσιρκινίδης
4. Πηγή: «Παγκόσμια Ιστορία του ψυχολογικού πολέμου και προπαγάνδας», Συγγραφέας: Ιωάννης Βολωνάκης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση