Το «χάσμα γενεών» από τον Όμηρο στον… Μακρόν

 

 
Το ζητούμενο στην πολιτική είναι η διορατικότητα και στην δημοκρατία η ελπίδα είναι οι σκεπτόμενοι πολίτες

Το «χάσμα γενεών» στον τίτλο δεν αφορά το σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο χάσματος ανάμεσα σε διαφορετικές γενεές λόγω της ραγδαίας χρήσης της τεχνολογίας στην καθημερινότητα, αλλά το «χάσμα γενεών» με επίκεντρο τους ηγέτες. 

Αυτό το «χάσμα γενεών» επισημάνθηκε πριν χιλιάδες χρόνια από τον επικό ποιητή Όμηρο. Στην Ιλιάδα, ο Νέστορας, ώριμος και σοφός άνθρωπος, που είδε πολλά στην ζωή του, επιπλήττει τους δύο πολέμαρχους-«πολιτικούς», τον Αγαμέμνονα και τον Αχιλλέα, που έμπλεοι από θυμό ερίζουν μεταξύ τους, τονίζοντάς τους ότι την εποχή της νιότης του είχε παλληκάρια και ηγέτες που όμοιοι τους δεν υπήρξαν ξανά. 

Από τον Όμηρο ως σήμερα λοιπόν, κάθε γενεά επαναλαμβάνει την ίδια διαπίστωση σε σχέση με τους ηγέτες. Σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο εγκωμιάζονται πολιτικοί ηγέτες περασμένων δεκαετιών που ανήκουν στην Ιστορία, όπως ο Βιλλυ Μπραντ, ο Μιτεράν, ο Τσώρτσιλ κ.ά. Ο τίτλος του άρθρου λοιπόν μπορούσε να ήταν άλλος π.χ. «Υπάρχουν σήμερα ηγέτες στην ΕΕ;»

Ένας σύγχρονος ηγέτης και μάλιστα από τους νεαρότερους σε ηλικία είναι ο Εμανουέλ Μακρόν. Ο Γάλλος πρόεδρος έχει να εξισορροπήσει εντός ΕΕ τη Γερμανία με τον κυρίαρχό της ρόλο στην ευρωζώνη. Έχει να αντιμετωπίσει εντός Γαλλίας κοινωνικές ριζοσπαστικές απαιτήσεις, που επιζητούν κεκτημένα, και το πολιτικό ισλάμ που χρησιμοποιεί την θρησκεία ως πολιτικό εργαλείο. Έχει επιπλέον να αντιμετωπίσει τον ολοένα εντεινόμενο ισλαμοφασισμό, με πρωταγωνιστή την Τουρκία του Ερντογάν και τον νεο-οθωμανικό επεκτατισμό της.

Το πρόσφατο συμβάν με τον καθηγητή που αποκεφαλίστηκε στη Γαλλία από νεαρό Τσετσένο ισλαμιστή, επειδή δίδασκε την ελευθερία της έκφρασης στους μαθητές, έδωσε αφορμή να αναδειχθούν εκ νέου οι αρετές του Γάλλου Προέδρου, ο οποίος τόλμησε να εκφραστεί ευθαρσώς κατά του ισλαμοφασισμού. Ένας καθηγητής σφαγιάσθηκε, επειδή δίδασκε στους μαθητές τις αξίες του Γαλλικού και Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αλλά το πλέον επικίνδυνο στην μάχη κατά του φασισμού δεν είναι τέτοια μεμονωμένα μισαλλόδοξα μυαλά αλλά η σιωπή απέναντι στον οργανωμένο φασισμό, είτε με μορφή ακροδεξιών κομμάτων είτε ως πολιτικό ισλάμ.

κόμη και στην Κύπρο υπήρξαν φωνές που στοχοποίησαν τον Μακρόν, αντί τον ισλαμοφασισμό π.χ. ότι δήθεν «υποκινεί την ισλαμοφοβία», «ως υπερασπιστής των κοσμικών αξιών της Γαλλίας στοχοποιεί τους μουσουλμάνους» κ.ά. Όσοι όμως εντός ΕΕ σιωπούν και ιδιαίτερα όσοι επιχειρούν να φιμώσουν ηγέτες που τολμούν, είναι αξιοκατάκριτοι.

Δεν υπάρχει ελπίδα στα διαβρωμένα μυαλά που ίσως ξυπνήσουν όταν οι ορδές του ισλαμοφασισμού θα μας έχουν ήδη κυριεύσει. Έχει ξανασυμβεί στην Ιστορία. Το ζητούμενο στην πολιτική είναι η διορατικότητα και στην δημοκρατία η ελπίδα είναι οι σκεπτόμενοι πολίτες.

Κώστας Μαυρίδης
Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S & D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο
HuffingtonPost

 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση