Ο κορωναϊός και η παρακμή των ΗΠΑ

Είναι αδιάφορο σε ποια πλευρά τοποθετείται κανείς εκ πεποιθήσεως απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ. Ένας ηγέτης κρίνεται από το αποτέλεσμα και οι ΗΠΑ απέτυχαν.

Η χώρα που συνήθως έχει τον πρώτο λόγο στη διαχείριση παγκόσμιων κρίσεων μετρά μέχρι στιγμής περισσότερα από 2,5 εκατ. κρούσματα και 128.000 θανάτους από τον Covid-19, υπό καθεστώς διεθνούς απομόνωσης.

Μπροστά στο τελευταίο αρνητικό ρεκόρ, των 50.000 κρουσμάτων μέσα σε 24 ώρες, ο Αμερικανός πρόεδρος επανέλαβε ότι ο ιός κάποια στιγμή απλώς θα εξαφανιστεί.

Από την αρχή αδράνησε υποτιμώντας την απειλή, έπειτα αφιέρωσε χρόνο στην ανάπτυξη θεωριών συνομωσίας, στη συνέχεια ενθάρρυνε τους Αμερικανούς για ενέσεις με απολυμαντικά και ακόμη και σήμερα αρνείται να δώσει το καλό παράδειγμα φορώντας απλώς μια μάσκα στις δημόσιες εμφανίσεις του.


Μια ανερμάτιστη πολιτική, παράδειγμα προς αποφυγή, θα διδάσκεται στα αμερικανικά πανεπιστήμια ως απάντηση στο ερώτημα τι μπορεί να συμβεί όταν η αντίδραση σε ένα πρόβλημα αγνοεί τα πραγματικά στοιχεία και βασίζεται σε αφηγήματα εικονικής πραγματικότητας.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι χώρες που υπέστησαν τις πιο δυσμενείς συνέπειες από τον ιό είναι χώρες όπως οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ και η Βραζιλία του Ζαΐχ Μπολσονάρο· οι οποίες παρεμπιπτόντως μαζί με τη Ρωσία και την Τουρκία αποκλείστηκαν από τη λίστα της Ευρώπης για την επανέναρξη των πτήσεων. Χώρες με λαϊκιστές ηγέτες, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται αντισυστημικοί και πολέμιοι της καθεστηκυίας τάξης, και σίγουρα δεν εμπιστεύονται τους ειδικούς.

Ο Αμερικανός πρόεδρος έφτασε στον Λευκό Οίκο με το ταλέντο του να διαμορφώνει το δικό του αφήγημα για τα πράγματα, ανεξάρτητα από την επαφή του με τα δεδομένα. Όμως η πανδημία ήταν πολύ σοβαρή υπόθεση για να παίξει κανείς μαζί της και η διαφορά σε αυτήν την κρίση είναι ότι η αποτυχία δεν μετριέται με δολάρια αλλά με ανθρώπινες ζωές.

Το ερώτημα είναι αν το φιάσκο με τον κορωνοϊό είναι σε θέση να «ξυπνήσει» τις ΗΠΑ, ξεκαθαρίζοντας μια και καλή ότι ο λαϊκισμός είναι ταυτόσημος της ανεπάρκειας στη διαχείριση της πραγματικότητας.

Το σταυροδρόμι των προεδρικών εκλογών

Η αλήθεια είναι ότι μόλις δύο από τους έξι προέδρους που προηγήθηκαν του Ντόναλντ Τραμπ έχασαν την δυνατότητα της επανεκλογής. Από την άλλη πλευρά, και οι δύο αυτοί πρόεδροι, ο Τζίμι Κάρτερ και ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, είχαν ανάλογη πτώση δημοτικότητας περίπου την ίδια χρονική στιγμή στη θητεία τους.

Σε αυτήν τη φάση ο Τζο Μπάιντεν επωφελείται από τις απογοητευτικές επιδόσεις του αντιπάλου του και έχει ξεκάθαρο προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις. Όμως υπάρχει ακόμη χρόνος μέχρι τον Νοέμβριο. Η πλειοψηφία των Αμερικανών αποδοκιμάζει την πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ στην πανδημία, την οποία πάντως εξακολουθεί να επιδοκιμάζει η πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων. Λιγότερο από το 40% των ανεξάρτητων ψηφοφόρων εγκρίνει αυτήν τη στιγμή τους χειρισμούς του.

Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που θεωρούν ότι μικρή σημασία έχει πλέον το εκλογικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ, για την τροπή που έχει ήδη πάρει η παγκοσμιοποίηση σε έναν κόσμο γεμάτο προκλήσεις. Ένας τρόπος υπάρχει για να το μάθει κανείς. Να χάσει ο Nτόναλντ Τραμπ αυτές τις εκλογές.

Βασίλης Κωστούλας
Καθημερινή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση