Ο προβοκάτορας Ρούτε

Ο Ολλανδός«μπάτσος της Ευρώπης» έβαλε φωτιές στη σύνοδο κορυφής

«Τι νομίζεις ότι είσαι; Ο μπάτσος της Ευρώπης;» φώναζε ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσωφ απευθυνόμενος στον Ολλανδό ομόλογό του, Μάρκ Ρούτε.

Τι και αν είναι «ομόσταυλοι» προερχόμενοι από την ίδια πολιτική οικογένεια-το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαικό κόμμα! Ακόμη και ο Μπορίσωφ που σπάνια ανεβάζει τους τόνους στις συνόδους κορυφής βγήκε από τα ρούχα του μετά την πρώτη …επτάωρη συνεδρίαση των 27 ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης την περασμένη Παρασκευή ακούγοντας τον Ρούτε να επιμένει όχι μόνο στη δραστική μείωση των μη επιστρεπτέων επιχορηγήσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης από την πανδημία, αλλά και να κραδαίνει το όπλο του βέτο, αξιώνοντας να ελέγχει η …Ολλανδία τις αποφάσεις των εθνικών κοινοβουλίων των χωρών μελών της ΕΕ.

Ποιός; Η Ολλανδία! Που κατακλέβει τις υπόλοιπες χώρες μέλη της Ε.Ε. έχοντας μετατραπεί σε φορολογικό παράδεισο για τις πολυθενικές! Η Ολλανδία! Τα «νησιά Καϊμάν» της Ευρώπης!

«Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να αποφασίζεις αν τα εθνικά σχέδια μεταρρυθμίσεων των χωρών μελών είναι αρκετά φιλόδοξα για να δικαιολογήσουν την οικονομική υποστήριξη της Ε.Ε.; ρώτησε ρητορικά τον Ρούτε ο Μπορίσωφ, κατηγορώντας τον έμμεσα ως κοινό εκβιαστή, όπως αποκάλυψαν στη «Δημοκρατία» δημοσιογραφικές πηγές στη Σόφια.

Από κοντά με τον Μπορίσωφ και ο ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε επιτέθηκε με δριμύτητα στον Ολλανδό πρωθυπουργό κατηγορώντας τον για …λογιστή.

“Όταν υπάρχουν κάποιοι που είναι σκαρφαλωμένοι σε λογιστικά στοιχεία, χωρίς αμφιβολία δεν γνωρίζουν τι αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή” τόνισε ο Ιταλός πρωθυπουργός, που βγήκε επίσης από τα ρούχα του ακούγοντας τον Ολλανδό ομόλογό του να εκφράζει μάλλον ειρωνικά την ελπίδα ότι «η Ιταλία θα συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις, διότι είναι απαραίτητο η Ρώμη να μπορέσει να ανταποκριθεί στην κρίση την επόμενη φορά”.

Και ποιές είναι αυτές οι μεταρρυθμίσεις: Μην νομίζετε ότι αφορούν την πανδημία ή την ενίσχυση του Δημόσιου συστήματος Υγείας. Τι ζήτησε ο «άθλιος» νεοφιλελεύθερος Ολλανδός για να εγκρίνει την ευρωπαική βοήθεια; Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και ενίσχυση της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις,όπως αποκαλύπτει η El Pais.

Η ιταλική Repubblica δεν δίστασε να «στολίσει» τον Ολλανδό πρωθυπουργό ως τον «ζοφερό τύπο που λέει: Εχω τον έλεγχο τι και πως θα ξοδεύει η Ιταλία”.


Αυτό ήταν εν ολίγοις το κλίμα που επικράτησε στην σύνοδο κορυφής . Μια ωραία…ατμόσφαιρα,που θα έλεγε και ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος.

Οπως είχαν προβλέψει οι περισσότεροι διπλωμάτες άλλωστε , η σύνοδος κράτησε τρεις ολόκληρες ημέρες και χρειάστηκαν πολλά …γεύματα και δείπνα από τον πρόεδρο του Ευρωπαικού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ μήπως και βρεθεί κάποιος συμβιβασμός. Θα συνεχιστεί και σήμερα…

Κάνοντας όμως μόνο παραχωρήσεις στον ανεκδιήγητο Ολλανδό και τους άλλους τρεις «φειδωλούς» ομολόγους του της Αυστρίας,της Σουηδίας και της Δανίας μπας και σωθεί η παρτίδα.

Ολόκληρη η Ευρώπη να …ικετεύει τους τέσσερις «αθλίους» που οι χώρες τους δεν αποτελούν παρά το 15% του πληθυσμού της να υποχωρήσουν από τις απαράδεκτες απαιτήσεις τους! Σε τέτοιο σημείο μάλιστα που αρκετοί διπλωμάτες να αναρωτιούνται αν δεν ήταν σικέ το παιγνίδι και απλά ο Ρούτε ήταν ο «λαγός» για να αυξηθούν τα δάνεια,να μειωθούν οι μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις και να ενισχυθεί ο έλεγχος προς τις χώρες του Νότου.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι τέσσερις «φειδωλές» χώρες, αλλά και η Γερμανία εξασφάλισαν μείωση του κοινοτικού προϋπολογισμού κατά δεκάδες δισεκατομμύρια αλλά και της καθαρής συνεισφοράς τους στον προϋπολογισμό 2021-2027.

Οσο περνούσαν οι ώρες, για να ικανοποιήσει τους «τέσσερις» ο πρόεδρος του Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ μείωνε συνεχώς τα ποσά των μη επιστρεπτέων επιχορηγήσεων και αύξανε τα δάνεια. Παράλληλα, αναζητούσε συνεχώς πως θα ικανοποιήσει το αίτημα του Ολλανδού πρωθυπουργού για έναν μηχανισμό ελέγχου για την εκταμίευση κεφαλαίων. Τελικά υποχώρησε στις απαιτήσεις της Ολλανδίας και πρότεινε έναν νέο μηχανισμό ελέγχου για τον έλεγχο της πληρωμής των ενισχύσεων, ονομάζεται «υπερ-φρένο» (super brake)».

Τι σημαίνει αυτό; Πριν εκταμιεύσει για παράδειγμα η Ελλάδα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης, ένα ή περισσότερα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν την παρέμβαση του Προέδρου του Ευρωπαικού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ εάν υπάρχει αμφιβολία ή δυσαρέσκεια για τις εφαρμοζόμενες μεταρρυθμίσεις.

Στη συνέχεια,ο Μισέλ θα δίνει εντολή στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ή στο Συμβούλιο των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών να πραγματοποιήσει έρευνα. Με αυτόν τον τρόπο, η πληρωμή θα μπορούσε να ανασταλεί προσωρινά έως ότου ικανοποιηθεί η …Ολλανδία. Πολλές διαδικασίες δηλαδή, που απλά συνιστούν απαράδεκτο βέτο με απλά λόγια, όπως και να το στολίσουν…

Αυτό το φρένο έκτακτης ανάγκης δυσαρέστησε άλλωστε πολλές αντιπροσωπείες επειδή θα μπορούσε η εκταμίευση των χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης να υπόκειται στον εκβιασμό κάθε εταίρου που επιθυμεί να επιτύχει άλλους πολιτικούς ή διπλωματικούς στόχους, ακόμη και αν δεν σχετίζονται με τη βοήθεια. Ωστόσο,για να αποφευχθεί ο κίνδυνος βέτο της Ολλανδίας οι περισσότεεροι εταίροι το …κατάπιαν.

Οσον αφορά τα χρήματα, η Ολλανδία και άλλες «φειδωλές» χώρες αξίωναν οι μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις να μην ξεπερνούν τα … 200 δισεκατομμύρια από τα 500 δις που ζητούσε η Κομισιόν και από τα 450 δις που είχε ρίξει συμβιβαστικά στο τραπέζι ο Σαρλ Μισέλ. Στη συνάντηση που κράτησε ώρες, Μέρκελ και Μακρόν υποχώρησαν κι άλλο προτείνοντας οι μη επιστρεπταίες επιχορηγήσεις να είναι τουλάχιστον 400 δισεκατομμύρια ευρώ.

Όταν οι «τέσσερις άθλιοι» και η Φινλανδία δεν υποχωρούσαν, Μέρκελ και ο Μακρόν αποχώρησαν φανερά εκνευρισμένοι . «Εφυγαν με κακή διάθεση» είπε με μπόλικη δόση ειρωνείας ο Ρούτε στους δημοσιογράφους. Ο γάλλος πρόεδρος άφησε να διαρρεύσει μάλιστα ότι έδωσε εντολή να ετοιμαστεί το προεδρικό αεροσκάφος για να επιστρέψει στο Παρίσι…

Τελικά χθες το πρωί, η Καγκελάριος Μέρκελ και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν συναντήθηκαν και πάλι με τον Σαρλ Μισέλ για να διερευνήσουν κάποιους νέους συμβιβασμούς και έτσι φτάσαμε στο μεσημέρι της Κυριακής και στην τελευταία φάση της συνόδου κορυφής, η οποία τελικά θα συνεχιστεί και σήμερα..

«Οι δομές εξουσίας στην Ευρώπη είναι πιο περίπλοκες από ό, τι πιστεύουμε» γράφει η ιταλική La Repubblica, θυμίζοντας ότι πριν λίγες ημέρες δεν εξελέγη για μία ψήφο επικεφαλής του Eurogroup το φαβορί -η ισπανίδα υπουργός Οικονομικών, Νάντια Καλβίνο αλλά ο Iρλανδός Πασκάλ Ντόνοχι «ο υπουργός Οικονομικών μιας χώρας -φορολογικού παραδείσου που εδώ και χρόνια έχει κατακλέψει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τους Ευρωπαίους εταίρους της από τους οποίους τώρα ζητάει βοήθεια».

Το σίγουρο είναι ότι ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της συνόδου για το Ταμείο Ανάκαμψης, το «αγκάθι» της Ολλανδίας θα παραμείνει: μετά το βρετανικό διαζύγιο , η Ευρώπη έχει τώρα έναν νέο άθλιο εταίρο ,πρόθυμο να αμφισβητεί συνεχώς το κοινοτικό κεκτημένο της αλληλεγγύης πέρα ​​από αυτό που φαίνεται λογικό για τους άλλους.

Η στάση του είναι πολιτική, σχεδόν ιδεολογική. Είναι η στάση ενός μικρομέγαλου «κόκκορα» φορτωμένου με ένα αίσθημα της παλιάς αποικιοκρατικής Ολλανδικής αίσθησης εθνικής ανωτερότητας, την οποία οι περισσότεροι εταίροι ευτυχώς δεν αναγνωρίζουν…

Δεκα χρόνια πρωθυπουργός ο κεντροδεξιός Ρούτε θέλει με τον «τσαμπουκά» που επιδεικνύει να κερδίσει τις εκλογές του προσεχούς Μαρτίου στην Ολλανδία για να συνεχίσει να αποτελεί «αγκάθι» και στα επόμενα χρόνια.Με τις ευλογίες και των υπολοίπων Βορείων φυσικά…

Δεν διστάζει να απειλεί ότι θα επιδεινώσει την ύφεση στις χώρες του Νότου, με τις οποίες η Ολλανδία έχει -δυστυχώς-εμπορικό πλεόνασμα. Ο τελευταίος ηγέτης με προδιαγραφές Ρούτε που είχε η Ευρώπη ήταν ο Βρετανός Ντέιβιντ Κάμερον. Και τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά γι` αυτόν, καθώς βρέθηκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Μιχάλης Ψύλος
HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση