Όταν οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι η πανδημία δεν αφορά μόνο την Ιταλία

Των Jana Puglierin, Arturo Varvelli, Jonathan Hackenbroich, Tara Varma

Η επιστολή της προέδρου της Κομισιόν Ursula von der Leyen στις 2 Απριλίου προς την Ιταλία, η οποία δημοσιεύθηκε από τη La Repubblica, αναγνωρίζει ανοιχτά πως η αρχική απάντηση των ευρωπαϊκών χωρών στον κορωναϊό ήταν ανεπαρκής, καθώς δεν κατόρθωσε να τιμήσει τις φιλίες που διέπουν -ή θα έπρεπε να το κάνουν- τις σχέσεις μεταξύ τους. Η ιταλική κυβέρνηση χαιρέτισε αυτή την χειρονομία, με τον πρωθυπουργό Giuseppe Conte να δημοσιεύει μια θετική απάντηση την επόμενη ημέρα.

Η Von der Leyen είχε ήδη εκφράσει την συμπόνοια της για την Ιταλία σε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα στα μέσα Μαρτίου. Ωστόσο μπορεί να συμβαίνει ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ιταλίας συνειδητοποίησαν μόλις πριν από λίγες ημέρες και εβδομάδες ότι η πανδημία δεν είναι αποκλειστικά ιταλική κρίση -και ότι η εγκατάλειψη της Ιταλίας θα ήταν κάτι αντιπαραγωγικό για την Ευρώπη συνολικά, και οικονομικά και πολιτικά. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να υπερκεράσει την προπαγάνδα του ηγέτη της Λέγκας, Matteo Salvini, και άλλων αντι-Ευρωπαίων, λαϊκιστών πολιτικών.

Σε μια σπάνια επίδειξη ενότητας, τα πολιτικά κόμματα της Ιταλίας έχουν συγκλίνει σχεδόν τελείως, στην ανάγκη έκδοσης κορωνα-ομολόγων. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην στήριξη πρώην Ευρωπαίων αξιωματούχων με επιρροή, όπως ο Mario Draghi, ο οποίος έγραψε υπέρ των μέτρων αυτών στους Financial Times. Η Ιταλία έχει ξεκινήσει μια ανοιχτή συζήτηση για το θέμα, ξεπερνώντας τα αρχικά βέτο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αυτό έχει δώσει στην κυβέρνηση Conte νέα επιρροή στις ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις.


Ωστόσο, τα κορωνα-ομόλογα θα μπορούσαν σύντομα να αποτελέσουν τους νέους ρητορικούς φακούς μέσω των οποίων η ιταλική κοινή γνώμη βλέπει την αποτελεσματικότητα όλων των ενεργειών της ΕΕ (και πιθανώς και την ύπαρξη της). Η ιταλική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να κινδυνεύσει να φυλακιστεί από δικά της συνθήματα, αλλά χρειάζεται να κοιτάξει πιο στενά στο περιεχόμενο αυτών των μέτρων απάντησης στην κρίση που συζητά η ΕΕ. Αυτή η επιφυλακτική προσέγγιση θα βοηθήσει τη Ρώμη να περιορίσει μια οικονομική κρίση η οποία προβλέπεται να προκαλέσει συρρίκνωση μεταξύ 6%-13% του ΑΕΠ το 2020 (αναλόγως πόσο θα διαρκέσει το lockdown) σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Institute for Economic Research, της Fitch και της Confindustria.

Για να σημειώσει πρόοδο, η Ιταλία θα πρέπει να δείξει στους Ευρωπαίους εταίρους ότι δεν σκοπεύει να εκμεταλλευτεί αυτή την καταστροφή για να αμοιβαιοποιήσει τα χρέη της προηγούμενης κρίσης. Ορισμένοι Ιταλοί ηγέτες -όπως ο υπουργός Οικονομίας Roberto Gualtieri και ο υπουργός για την Ευρώπη, Enzo Amendola, καθώς και ο Επίτροπος της ΕΕ Paolo Gentiloni- το έχουν κατανοήσει καλά αυτό. Φαίνεται ότι προσπαθούν να αλλάξουν την έμφαση του ευρωπαϊκού διαλόγου μακριά από τα κορωνα-ομόλογα και προς αποτελεσματικά μέτρα τα οποία περιλαμβάνουν λίγους όρους, και που όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα το εκλάβουν ως νίκη.

Έχοντας συγκλίνει στο αίτημα για αληθινή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και στην έκκληση για επίσπευση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ως απάντηση στην πανδημία, οι Ιταλοί πολιτικοί τώρα πρέπει να υιοθετήσουν μια πιο ρεαλιστική και λιγότερο ιδεολογική προσέγγιση στην κρίση. Σε αυτό, η ιταλική κυβέρνηση πρέπει να υποστηρίζει το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης που πρότεινε ο Gentiloni και ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Εσωτερική Αγορά και τις Υπηρεσίες, Thierry Breton. Ο Conte έχει πειστεί ότι η Ιταλία έχει συμβιβαστεί για τα κορωνα-ομόλογα ως ένα βήμα προς μια πανευρωπαϊκή απάντηση στην κρίση -και περιμένει από τους ομολόγους του των άλλων κρατών-μελών, να ανταποκριθούν.

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση