Το φάντασμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας

Δύο τρία «πραγματάκια» σχετικά με τα ελληνοτουρκικά. Κατ' αρχήν ο Ταγίπ Ερντογάν. Ο ψευτοσουλτάνος «παικταράς»

Το πραξικόπημα Ιουλίου του 2016 το πιο ευεργετικό εφαλτήριο που εκτίναξε τις μετοχές του. Η παταγώδης αποτυχία των αντιπάλων του κατέληξε σε ολοκληρωτικό θρίαμβο του ψευτοσουλτάνου. Έτσι εγκαθίδρυσε το αυταρχικό καθεστώτος του. Διεύρυνε, στο έπακρο, τις εξουσίες του. «Εξαφάνισε» η μάντρωσε όλους τους εχθρούς του. Καθώς και κάθε σταγονίδιο υπονόμευσής του. Και έτσι αναδείχθηκε σε απόλυτο άρχοντα, το αδιαμφισβήτητο αφεντικό της γειτονικής χώρας.

Όσοι σχεδίασαν και οργάνωσαν την ανατροπή του αποδείχθηκαν οι καλύτεροι φίλοι, τα «εργαλεία» και τα εξαπτέρυγα της εξουσίας του. Και το χειρότερο. Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα ο Ερντογάν κόβει κάθε γέφυρα συνεννόησης και συζήτησης για το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας. Όχι, λέει, δεν θέλω να γίνω μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και δεν θέλω επειδή οι Βρυξέλλες θα εμποδίζουν και θα βάζουν φραγμούς στα σχέδιά μου. Το μέλλον της Τουρκίας δεν είναι η Ευρώπη. Το μέλλον της Τουρκίας είναι η επαναφορά, της ευρύτερης περιοχής, στους κόλπους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Με απλά λόγια τα σχέδια του Ερντογάν και των συμβούλων του έχουν να κάνουν με την αναθεώρηση του δόγματος του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (1881-1938). Ο Ατατούρκ εκσυγχρόνησε την Τουρκία. Ο Ατατούρκ ήταν εκσυγχρονιστής. Όμως περιόρισε τα σύνορά της. Υποκλίθηκε στις επιταγές και τους σχεδιασμούς των μεγάλων δυνάμεων. Τώρα είναι ευκαιρία η Τουρκία να αφυπνιστεί, να επανέλθει και να επεκταθεί.


Αυτοί οι μαξιμαλιστικοί σχεδιασμοί διευκολύνονται από την γενικότερη αστάθεια της περιοχής. Με τις ταραχές στη Λιβύη ο Ερντογάν βρίσκει πρόσφορο έδαφος επέμβασης και πλάγιας κατοχής. Η Αραβική «Άνοιξη» αποδείχτηκε χειμώνας. Οι πόλεμοι, οι εμφυλιοπολεμικές συγκρούσεις και οι ταραχές βολεύουν τους σχεδιασμούς του. Η Ελλάδα είναι μέρος των σχεδίων του. Ο υποθαλάσσιος πλούτος στο Αιγαίο έχει πολλαπλές λειτουργίες για το Οθωμανικό όραμά του. Όπως είναι οι παράδες. Όπως είναι η επέκταση των συνόρων του. Όπως είναι η συρρίκνωση της Ελλάδας. Όπως είναι η κυριαρχία του στο Αιγαίο και γενικά στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Όποιος πιστεύει πως μοναδικό μέλημα του Ερντογάν είναι η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων, δεν ξέρει που πατάει και που πηγαίνει.

Η συνεκμετάλλευση είναι το πρελούδιο, η εισαγωγή, το πρώτο κεφάλαιο εφαρμογής των σχεδίων του. Από τη συνεκμετάλλευση θα προχωρήσει (στο επόμενο στάδιο) στην συγκυριαρχία. Θαλάσσια και εναέρια. Από την συγκυριαρχία θα προχωρήσει στην επέκταση της επιρροής της Τουρκίας. Η συγκυριαρχία θα λειτουργήσει ως ορμητήριο των σχεδίων του.

Έτσι σιγά σιγά, από τη συνεκμετάλλευση, θα προχωρήσει στην επέκταση. Και από εκεί και πέρα ποιος τον πιάνει.

Αν αυτές οι σκέψεις που προέρχονται από έναν απλό δημοσιογράφο δεν έχουν καταγραφεί και δεν απασχολούν τους αξιωματούχους των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον, τότε όλοι μαζί της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εξαφανιστούν από προσώπου γης.

Το ζήτημα είναι απλό. Και αυτό είναι το μέγιστο, το αναντικατάστατο επιχείρημα των Ελλήνων πολιτικών όλων των παρατάξεων. Θα επιτρέψει η Ευρώπη αλλά και ο Λευκός Οίκος, να επανακάμψει το φάντασμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;
Δηλαδή κύριοι, τι πιστεύετε, πως η διένεξη για το Αιγαίο είναι μια υπόθεση που αφορά δύο συμμαχικές χώρες του ΝΑΤΟ;
Μα δεν το βλέπετε;
Τι πρέπει, δηλαδή να γίνει, να φτάσει ο Ερντογάν μέχρι την Βιέννη;

Δημήτρης Δανίκας
Πρώτο Θέμα


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση