Πρόσφυγες-Μετανάστες

Έχοντας εμπειρία από το τι συμβαίνει σήμερα σε χώρες όπως η Σουηδία, όπου η Δανία αναγκάστηκε να κλείσει τα σύνορα της για να μην προσβληθεί από την κατακόρυφη άνοδο της εγκληματικότητας στη γειτονική της χώρα, στο Βέλγιο, στη Γαλλία ή στη Γερμανία, όπου η καγκελάριος δήλωσε πως η πολυπολιτισμική πολιτική απέτυχε εντελώς, είμαι σίγουρη πως η Ελλάδα θα βιώσει τρομακτικές καταστάσεις. Μαθαίνοντας δε πως το κόστος της μετανάστευσης θα υπερβεί τα 1,8 δις € σε μία χώρα που ήδη λεηλατείται από τα μνημόνια, ότι στον προϋπολογισμό έχουν προβλεφτεί μόλις 140 εκ. € και πως η Ευρώπη δεν είναι διατεθειμένη πλέον να συμμετέχει καθόλου, αδυνατώ να καταλάβω πώς θα καταφέρει η Ελλάδα να ανταπεξέλθει. Ο ίδιος ο υπουργός προστασίας του πολίτη άλλωστε δεν βρήκε καμία ανταπόκριση στην έκκληση που απεύθυνε στους Ευρωπαίους, κατά δική του ομολογία, γεγονός που σημαίνει πως δεν θα μας βοηθήσει κανένας και πώς είμαστε μόνοι μας απέναντι στα μαζικά μεταναστευτικά κύματα, με τα οποία προσπαθεί η Τουρκία να μας βουλιάξει.

Γράφει η Σερένα Νομικού

Ο τίτλος του άρθρου μου είναι εμπνευσμένος από την ανόητη ορολογία που χρησιμοποιούν ορισμένοι, όσον αφορά τους παράνομους εισβολείς στα νησιά μας. Στην περίπτωση της Σάμου είναι 7.000, εκ των οποίων τα 1.000 παιδιά και μένουν όλοι στην πόλη των 10.000 κατοίκων. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίστηκε σε συνέντευξη του ένας βιβλιοπώλης που ζει μόνιμα στο νησί, τονίζοντας πως επειδή μένουν στην πόλη, δεν ενοχλούν καθόλου τους περισσότερους από 120.000 τουρίστες που επισκέπτονται τη Σάμο το καλοκαίρι! Μεταξύ άλλων είπε τα παρακάτω:

“Το hot spot είχε προδιαγραφές για τη φιλοξενία 700 ατόμων. Αυτή τη στιγμή υπάρχει δεκαπλάσιος κόσμος. Ο οποίος δεν χωράει στις εγκαταστάσεις του hot spot. Αυτό σημαίνει πως στις γύρω περιοχές αρχικά αναπτύχθηκαν σκηνές, προκειμένου αυτός ο κόσμος να μπορεί κάπου να κοιμηθεί. Αρχικά τις σκηνές τις αγόραζαν οι ίδιοι. Κάπως έτσι, βρέθηκε η αγορά της Σάμου να πουλάει σκηνές, τόσες που δεν είχε πουλήσει τα τελευταία 30 χρόνια.


Σταδιακά οι ΜΚΟ που ήρθαν στο νησί, προμήθευαν τους πρόσφυγες-μετανάστες με σκηνές. Πλέον, έχουμε περάσει σε άλλο στάδιο: Στην κατασκευή, πέριξ του hot spot, μίας παραγκούπολης. Με υλικά αγορασμένα, με παλέτες που βρίσκουν εδώ κι εκεί, με κλεμμένα υλικά από οικοδομές. Φίλος μου εργολάβος είχε αναλάβει δημόσιο έργο στην πόλη. Ξαφνικά διαπίστωσε πως του είχαν κλαπεί τα ξύλα. Δεν μιλάμε για μικρό όγκο. Άρχισε να ρωτάει και τελικά κατέληξε στην παραγκούπολη, όπου διαπίστωσε πως κάποιοι με τα ξύλα του είχαν κατασκευάσει σπιτάκια τα οποία ενοικίαζαν σε άλλους μετανάστες-πρόσφυγες. 

Σου ακούγονται εξωφρενικά όλα αυτά, αλλά όντως συμβαίνουν. Σε σχολείο που έχει ΜΚΟ, προ ολίγων ημερών, μαθητής πήγε με την καταφαγωμένη τσάντα του ζητώντας να του δώσουν μία άλλη: κατά τη διάρκεια του ύπνου του, του την είχαν φάει ποντίκια. Ο χαρακτηρισμός «τραγικός» είναι πολύ επιεικής για να περιγράψει αυτή την κατάσταση…Αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούνται περίπου 15 ΜΚΟ με 500 άτομα που άλλα είναι μόνιμοι υπάλληλοι και άλλα εθελοντές που έρχονται και φεύγουν ανά δύο με τρεις μήνες.

Όλο αυτό που ζούμε, άλλαξε με ταχύτατο και βίαιο τρόπο την καθημερινότητά μας. Αρκούν στα 7.000 άτομα να υπάρχουν 100 παραβατικοί που μπορούν πολύ εύκολα να αναστατώσουν μία ήσυχη κοινωνία, η οποία είχε μάθει πάντα να έχει τους δικούς της ρυθμούς: είχαμε μάθει να αφήνουμε τα αυτοκίνητά μας ανοιχτά, τα ψώνια μας πάνω στο δίκυκλο, τα καταστήματά χωρίς security. 

H μικροπαραβατικότητα ζει και βασιλεύει. Και η αδυναμία διαχείρισης και αντιμετώπισής της, καταλαβαίνεις πως αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αιτίες που ο ντόπιος πληθυσμός εξωθείται στα άκρα. Έχει συμβεί στο κατάστημά μας να έχουμε κρούσμα κλοπής, να πάμε στο δικαστήριο, να καταδικαστεί ο ένοχος μετανάστης με κάποιους λίγους μήνες με αναστολή και το ίδιο το απόγευμα να είναι και πάλι στο μαγαζί σου για να ψωνίσει. Ε, εντάξει, δεν είναι ότι πιο λογικό όλο αυτό το σκηνικό“.

Όπως τόνισε λοιπόν ο βιβλιοπώλης, ο χαρακτηρισμός «τραγικός» είναι πολύ επιεικής για να περιγράψει την κατάσταση στη Σάμο. Ειδικά στην πόλη που κατά τα φαινόμενα το 70% των κατοίκων της είναι «πρόσφυγες-μετανάστες». Στο δε νησί με 35.000 πληθυσμό που αυξήθηκε πια στις 42.000 από τους παράνομους εισβολείς, το ποσοστό τους πλησιάζει στο 20%.

Ανάλογη είναι η εικόνα πολλών άλλων νησιών που συνορεύουν με την Τουρκία, τα οποία εποικίζονται ξεκάθαρα, χωρίς η Πολιτεία να λαμβάνει κανένα απολύτως προληπτικό μέτρο. Τα σύνορα είναι ανοιχτά, οι ΜΚΟ οργιάζουν, το κύκλωμα των διακινητών πλουτίζει και η μόνη λύση που βρήκε η κυβέρνηση είναι να μεταφέρει τους παράνομους μετανάστες στην ενδοχώρα, για να μη βουλιάξουν τα νησιά μας, αλλά να βουλιάξει η στεριά!

Έχοντας τώρα εμπειρία από το τι συμβαίνει σήμερα σε χώρες όπως η Σουηδία, όπου η Δανία αναγκάστηκε να κλείσει τα σύνορα της για να μην προσβληθεί από την κατακόρυφη άνοδο της εγκληματικότητας στη γειτονική της χώρα, στο Βέλγιο, στη Γαλλία ή στη Γερμανία, όπου η καγκελάριος δήλωσε πως η πολυπολιτισμική πολιτική απέτυχε εντελώς (MULTI-KULTI ist gescheitert, πηγή), είμαι σίγουρη πως η Ελλάδα θα βιώσει τρομακτικές καταστάσεις.

Μαθαίνοντας δε πως το κόστος της μετανάστευσης θα υπερβεί τα 1,8 δις € (πηγή), σε μία χώρα που ήδη λεηλατείται από τα μνημόνια, ότι στον προϋπολογισμό έχουν προβλεφτεί μόλις 140 εκ. € και πως η Ευρώπη δεν είναι διατεθειμένη πλέον να συμμετέχει καθόλου, αδυνατώ να καταλάβω πώς θα καταφέρει η Ελλάδα να ανταπεξέλθει. Ο ίδιος ο υπουργός προστασίας του πολίτη άλλωστε (το πώς εννοεί την προστασία ο ίδιος ξέρει, προβλέποντας πως θα είναι ο πιο αποτυχημένος της κυβέρνησης) δεν βρήκε καμία ανταπόκριση στην έκκληση που απεύθυνε στους Ευρωπαίους, κατά δική του ομολογία, γεγονός που σημαίνει πως δεν θα μας βοηθήσει κανένας και πώς είμαστε μόνοι μας απέναντι στα μαζικά μεταναστευτικά κύματα, με τα οποία προσπαθεί η Τουρκία και όχι μόνο να μας βουλιάξει.

Analyst


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση