Η μεγάλη διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ απαραίτητη για την ομαλή πορεία της χώρας

Στόχος του αστικού κόσμου είναι πρωτίστως η αυτοδυναμία της Ν.Δ., αλλά μη επιτυγχανομένης, τουλάχιστον η αύξηση των ποσοστών του ΚΙΝΑΛ

Όταν καθιέρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ την απλή αναλογική, ήταν σαφές πως επιδίωκε στην όποια συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας, στο ενδεχόμενο της ήττας του. Η απλή αναλογική, είναι προφανές το σύστημα που μπορεί υπό προϋποθέσεις να οδηγήσει στην ακυβερνησία, αν το πρώτο κόμμα δεν κατορθώσει να επιτύχει την αυτοδυναμία.

Η δυσκολία σ’ αυτό έγκειται, στο ότι με την διχαστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύεται ο δικομματισμός με την πόλωση, και αν η Ν.Δ. ως πρώτο κόμμα υποχρεωθεί σε κυβέρνηση συνεργασίας, με δεδομένο ότι αποκλείεται να συνεργαστεί με ΚΚΕ, Βελόπουλο και Χ.Α., μένει μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ [με βάση τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών].

Επομένως, αν οι εκλεγμένοι βουλευτές του ΚΙΝΑΛ δεν επαρκέσουν για συνεργασία με την Ν.Δ., τότε ή θα προκηρυχθούν εκ νέου εκλογές, ή θα πρέπει να δούμε συνεργασία Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Τρέμω στην ιδέα ότι θα μπορούσε να υπάρξει τέτοιο ενδεχόμενο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα συνηθισμένο κόμμα της Αριστεράς. Δεν είναι το κόμμα στο οποίο ηγήθηκε ο Λεωνίδας Κύρκος. Είναι το κόμμα του Καρανίκα και του Πολάκη.

Επομένως, στόχος του αστικού κόσμου είναι πρωτίστως η αυτοδυναμία της Ν.Δ., αλλά μη επιτυγχανομένης, τουλάχιστον η αύξηση των ποσοστών του ΚΙΝΑΛ με την επαναφορά κεντρογενών ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί να δώσει κυβέρνηση.

Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι θα είναι εύκολα τα πράγματα με αξιωματική αντιπολίτευση τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό ύφος και ήθος του είναι αποκρουστέο, η δε φανερή πλέον επιθυμία των στελεχών του να πολιτεύονται για τους εαυτούς τους και το κόμμα, και όχι για το σύνολο του ελληνικού λαού, θα τα καταστήσει επικίνδυνα.


Μάλιστα δε, ως νεόπτωχοι, που είχαν γευθεί επί 3,5 χρόνια τα αγαθά της εξουσίας, και πολλοί από τα μπαράκια βρέθηκαν σε κυβερνητικές θέσεις, δεν θα φεισθούν κανενός θεμιτού και αθέμιτου μέσου για να επανακάμψουν. Άλλωστε, οι αδιαφανείς διαδικασίες και ηθικά επιλήψιμες λήψεις αποφάσεων, καθ’ όλο αυτό το διάστημα, δεν είναι λίγες.

Γι’ αυτό και η υποχρέωση του αστικού κόσμου να βρεθεί οπωσδήποτε στις κάλπες, και όχι σε παραλίες, επειδή η πορεία της Ελλάδας είναι ευθέως ανάλογη με το μέγεθος της διαφοράς σε ψήφους, μεταξύ Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ. Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά, τόσο ισχυρότερη η κυβέρνηση.

Πλέον αυτού, η μεγάλη διαφορά, είναι βέβαιο ότι θα σημάνει εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρόκειται για ένα κόμμα, αλλά για ένα άθροισμα συνιστωσών, όχι μόνον με απλές διαφορετικές ιδεολογικές τοποθετήσεις ανάμεσά τους, αλλά και με αντιπαλότητα. Όταν στα στελέχη και μέλη ενός κόμματος δεν υπάρχουν ιδεολογικοί δεσμοί, αλλά τους ενώνουν η δίψα για την εξουσία, οι αντιθέσεις βγαίνουν στην επιφάνεια, στα δύσκολα. Η μια ομάδα θα στρέφει τα βέλη της στην άλλη, και τα στελέχη θα αλληλοϋποβλέπονται.

Είναι λοιπόν αυτές οι εκλογές, καθοριστικές για την πορεία της Ελλάδας μας. Δεν πρέπει να υπάρξει εφησυχασμός, αλλά ούτε και αήθεις συμπεριφορές που γκριζάρουν την εικόνα της παράταξης. Οι όποιες διαφορές και αντιρρήσεις… μετά τις εκλογές. Τώρα υπάρχει ένας κοινός στόχος. Να απαλλαγούμε από τα δεινά που μας συσσώρευσε η "Τελευταία φορά Αριστερά".

Υ.Γ.: Πριν από τις εκλογές, έκλεισα το σημείωμά μου, με την ευχή "καλό βόλι". Δεν εννοούσα φυσικά ν’ αρχίσουμε να πυροβολούμε, αντί να ψηφίσουμε, αλλά η έκφραση έχει την ιστορία της.

Το χειρόγραφο ψηφοδέλτιο εμφανίσθηκε στη νεότερη Ελλάδα για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές του 1834, αλλά καταργήθηκε το 1864. Στην προσπάθειά τους να περιορίσουν την χειραγώγηση των αγράμματων Ελλήνων, αντικατέστησαν το ψηφοδέλτιο με ένα μικρό μολυβένιο βώλο, το σφαιρίδιο.

Αφενός το πάθος των φανατικών ψηφοφόρων των κομμάτων γέννησε την έκφραση "θα το ρίξω δαγκωτό". Οι φανατικοί ψηφοφόροι δεν αρκούνταν μόνο στο να ρίξουν το σφαιρίδιο στην άσπρη πλευρά της κάλπης αλλά το δάγκωναν κιόλας. Με αυτό τον τρόπο ήθελαν να εκφράσουν το πάθος και την ένταση της στιγμής αλλά και να κάνουν το σφαιρίδιο αναγνωρίσιμο στην καταμέτρηση.

Το μολυβένιο σφαιρίδιο, ήταν και βόλι στα τυφέκια της εποχής. Έτσι προήλθε η φράση.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση