Οι ελληνικές δυνατότητες για το όνομα των Σκοπίων

Από τον Μανώλη Κοττάκη

Ενδιαφέρουσα η συζήτηση για το πώς θα αποκαλούμε τα Σκόπια προσεχώς. Η Ντόρα Μπακογιάννη έσπευσε να πει ότι θα την αποκαλεί Βόρεια Μακεδονία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε έμφαση στο ζήτημα της καταγωγής («δεν πρόκειται ποτέ να υποδεχθώ Μακεδόνα πρωθυπουργό και αρχηγό μακεδονικού στρατού»), ενώ ο πρωθυπουργός, στριμωγμένος, απάντησε πως, όταν υποδέχεται ομόλογό του, θα τον αποκαλεί βάσει της συμφωνίας Σλαβομακεδόνα ή Βόρειο Μακεδόνα. Μια και αναφέρονται λοιπόν όλοι στη συμφωνία, καλό είναι να δούμε τι λέει. Για την ονομασία δεν γεννάται θέμα. Μεταξύ κρατικών και άλλων αξιωματούχων οι προσφωνήσεις θα απαιτηθεί να γίνονται με το συμφωνηθέν όνομα.
Το όνομα που καταδίκασε ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε εκπρόσωπο της Ελληνικής Δημοκρατίας να χρησιμοποιεί.
Ισχύει όμως το ίδιο για ιδιωτικές οντότητες στα Σκόπια και στην Ελλάδα;
Νομίζω λύση στο πρόβλημα μας δίνει η απαράδεκτη πρόνοια που προβλέπει η συμφωνία για «ιδιωτικές οντότητες», μη επιχορηγούμενες από το κράτος.

Αντιγράφω από το άρθρο 1:

«Ο επιθετικός προσδιορισμός για το Κράτος, τα επίσημα όργανά του και τις άλλες δημόσιες οντότητες θα ευθυγραμμίζεται με το επίσημο όνομα του Δεύτερου Μέρους ή το σύντομο όνομα, ήτοι “της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας” ή “της Βόρειας Μακεδονίας”. Αλλες χρήσεις επιθέτου, περιλαμβανομένων εκείνων που αναφέρονται σε ιδιωτικές οντότητες και δρώντες που δεν σχετίζονται με το Κράτος και τις δημόσιες οντότητες, δεν έχουν συσταθεί με νόμο και δεν απολαμβάνουν οικονομικής υποστήριξης από το Κράτος για δραστηριότητες στο εξωτερικό, δύνανται να ευθυγραμμίζονται με το Αρθρο 7 (3) και (4). Η χρήση επιθέτου για δραστηριότητες δύναται να ευθυγραμμίζεται με το Αρθρο 7 (3) και (4)».

Αντίστοιχα στο άρθρο 7 αναφέρεται ότι

«τα Μέρη αναγνωρίζουν ότι η εκατέρωθεν αντίληψή τους ως προς τους όρους “Μακεδονία” και “Μακεδόνας”» αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά» και ότι «όταν γίνεται αναφορά στο Δεύτερο Μέρος, με αυτούς τους όρους νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά, διακριτώς διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται στο Αρθρο 7 (2)».

Τι προκύπτει από τη συνδυαστική ερμηνεία των δύο άρθρων; Μα ότι ιδιωτικές οντότητες, όπως πολιτιστικοί σύλλογοι, θέατρα, αεροπορικές εταιρίες, ιδιωτικά πανεπιστήμια, ποδοσφαιρικές ομάδες των Σκοπίων, «δύνανται να ευθυγραμμίζονται με το άρθρο 7». Δεν είναι υποχρεωτικό. Άρα και απεριόριστη χρήση του όρου «Μακεδονία» και «μακεδονικός» μπορούν να κάνουν, γιατί όχι και της Ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας! «Δύνανται»!

Το αυτό ισχύει και για δημόσιες οντότητες των Σκοπίων στο εξωτερικό, όπως οι οργανώσεις των αποδήμων τους. Άρα, αν ο λαός των Σκοπίων «δύναται» ιδιωτικώς να αυτοπροσδιορίζεται ως κάτοικος της «Μακεδονίας» και ως «μακεδονικός λαός», τότε το ίδιο δικαίωμα έχει ο ελληνικός λαός!
Μπορεί ανέτως στην ίδια δικαιωματική βάση να αποκαλεί τους γείτονες Σλάβους, Σλαβομακεδόνες, Σκοπιανούς, το δε κράτος τους με όποια ονομασία επιθυμεί. Ιδανικά Βαρδαρία, το τελευταίο όνομα που είχαν επιλέξει ελευθέρως πριν από την τεχνητή εθνογένεση που τους επιβλήθηκε.
Έχει ενδιαφέρον άλλωστε ότι ο κ. Τσίπρας, για να ισχυριστεί ότι μπορεί να τους αποκαλεί Σλαβομακεδόνες, επικαλέστηκε εκείνο το τμήμα της συμφωνίας που αφορά τις ιδιωτικές οντότητες, όχι κάποιον που φέρει δημόσιο αξίωμα, όπως αυτός!

Σε τελική ανάλυση, πάντως, αν μας δεσμεύει το Διεθνές Δίκαιο για την επίσημη ονομασία, το ίδιο Διεθνές Δίκαιο μας ελευθερώνει για την ανεπίσημη ονομασία. Δυνάμεθα κι εμείς!

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση