Ουρανός

Του Γιώργου Μιχαήλ

Όταν το μεγαλείο της φύσης περάσει στην ψύχη μας, η λύση όλων των προβλημάτων θα εμφανιστεί σαν λάμψη μέσα στο νου μας. Εάν κάποιοι ακόμα προσπαθούν να μας πείσουν πως η αξία μας ισούται με 65 € ανά άτομο, η καρδιά μας γνωρίζει πως κανείς δεν μπορεί να μας εξαγοράσει με λίγα χαρτονομίσματα.

Προσωρινά μόνο μπορεί να σκύψουμε το κεφάλι και να ανοίξουμε την παλάμη, το μυαλό μας ωστόσο συνεχώς θα λειτουργεί ώσπου να μας βοηθήσει να αντλήσουμε την δύναμη, να πετάξουμε τα λιγοστά αυτά χρήματα πίσω στα μούτρα αυτών που, «πρώτα μας τα παίρνουν και μετά μας τα δίνουν με έκπτωση».

Γιατί η ψευδαίσθηση του ιδεατού κράτους το οποίο φροντίζει για εμάς ενώ στην πραγματικότητα ελέγχει την δραστηριότητα μας και αντλεί όλα τα οφέλη της, είναι πλέον ορατή ακόμη και σε έναν τυφλό. Γιατί όσοι αιώνες και να περάσουν, ο άνθρωπος θα εξουσιάζεται και θα κατευθύνεται πάντα από τους νόμους της φάσης. Η φύση δε έχει για εμάς τους Έλληνες καθορίσει τις δυνατότητες, τον σκοπό της ζωής και την αποστολή μας.

Γιατί για εμάς τους Έλληνες η αδράνεια και η πέρα των ορίων ανάμιξη με άλλους λαούς, αποτελούν δυο στοιχεία τα οποία δηλητηριάζουν την υπόσταση μας, όπως ακριβώς δηλητηριάζει η καθιστική ζωή τον οργανισμό ενός αθλητή. Ή όπως ακριβώς αποσυνθέτει την ψυχοσύνθεση ενός θηρίου ο εγκλεισμός του στο κλουβί ενός ζωολογικού πάρκου.

Η απόδειξη για αυτό έχει ήδη ανατείλει μπροστά στα μάτια μας. Η πρωτοπορία της Ελλάδας στην παγκόσμια ναυτιλία και η φυγή των αδελφών μας στο εξωτερικό, αποτελούν την προσπάθεια των στοιχείων της φάσης που κατοικούν μέσα μας να παραμείνουν στην ζωή. Αποτελούν την ασυνείδητη προσπάθεια του ταλέντου μας να βρει διέξοδο πριν σβήσει κατά την διάρκεια της αναζήτησης ελευθέριας.

Μια αναζήτηση που ανά τους αιώνες οδήγησε το Έθνος μας στην κορυφή του κόσμου, όχι επειδή ανακάλυψε τον τροχό, άλλα επειδή απελευθέρωσε όλες εκείνες τις πνευματικές δυνάμεις που οδηγούν την ανθρωπότητα στο ψυχικό μεγαλείο και την εξέλιξη σε όλους τους τομείς. Δυνάμεις που ακόμη υπάρχουν μέσα μας ακόμη και εάν – η προπαγάνδα, η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, οι αφίσες στους δρόμους, ο κινηματογράφος, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια – προσπαθούν με όλες τις δυνάμεις να τα κρατήσουν σε καταστολή.

Δυνάμεις που δια μέσου του άρθρου αυτού αποδεικνύουν πως ακόμη υπάρχουν και αγωνίζονται να κερδίσουν την άνιση αυτή πάλη. Δυνάμεις που δεν αγοράζονται με 65 €, γιατί ο προορισμός τους είναι κατά πολύ ανώτερος από την καταδίκη σε μια ζωή μέσα στη λήθη. Η στιγμή κατά την οποία το τέλος του σημερινού συστήματος διακυβέρνησης θα γίνει πραγματικότητα πλησιάζει.

Ήδη όλοι μέσα μας πλέον γνωρίζουμε τον αποκλειστικό στόχο των κόμματων και των εκάστοτε αρχηγών τους. Ήδη όλοι μέσα μας έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στον Θεό. Όλοι γνωρίζουμε πως ο Θεός της Ελλάδας την αγκαλιάζει και την προστατεύει πάντοτε, έτοιμος να την σώσει από την καταστροφή την τελευταία στιγμή. Η ελπίδα αυτή δεν μπορεί να φυτεύει στις καρδίες μας από πολιτικούς που έχουν ήδη απολέσει την ψυχή τους.

Η ελπίδα αυτή είναι από τη φύση φυτεμένη μέσα μας χιλιάδες χρόνια τώρα και οι καρδίες μας αποτελούν την μόνιμη κατοικία της. Η ελπίδα αυτή δεν θα πεθάνει πότε ακόμη και εάν ο ήλιος δεν ανατείλει ποτέ ξανά στην Ελλάδα.

Η ελπίδα αυτή θα πεθάνει μόνο όταν η τελευταία Ελληνική καρδιά σταματήσει να χτυπά. Μαζί με αυτήν την καρδιά ωστόσο θα έχει σβήσει και ολόκληρη ανθρωπότητα. Για αυτό το λόγο πρέπει όλοι να αναλογιστούμε πως είμαστε υπεύθυνοι για το μέλλον της Ελλάδας και όλων των ανθρώπων. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως μόνο όταν αλλάξουμε τρόπο σκέψης θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε τις ζωές μας.

Μόνο όταν ο κάθε ένας από εμάς προσπαθεί να πράξει το σωστό και να δίνει τον καλύτερο του εαυτό σε ότι κάνει, τα σύννεφα τα οποία έχουν συγκεντρωθεί πάνω από την Ελλάδα θα διαλυθούν μια για πάντα. Μαζί με το υπερτροφικό και ανεξέλεγκτο κράτος που εμείς οι ίδιοι τρέφουμε και συντηρούμε χωρίς να το καταλάβουμε.

Επίλογος

Μόνο όταν συνολικά σαν Έθνος θέσουμε έναν πολύ μεγαλύτερο στόχο από την αναμονή ενός μερίσματος και μιας σύνταξης, θα μπορέσουμε να σηκώσουμε το κεφάλι μας και να αντικρίσουμε ξανά τον ουρανό. Είναι γνωστό πως όταν κάποιος πλησιάσει τον ουρανό και αισθανθεί την αγκαλιά του, δεν μπορεί ποτέ ξανά στη ζωή του να σκύψει το κεφάλι.

[1] Ο Γεώργιος Μιχαήλ είναι επιχειρηματίας, στέλεχος ναυτιλιακής εταιρείας και συγγραφέας του βιβλίου Πολικός Αστέρας, Αθήνα, Κύπρης, 2017.

Analyst



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση