Η κυβέρνηση βυθίζεται σε εσωστρέφεια που την πληρώνει η χώρα

Του Γιάννη Σιδέρη

Έχουμε εγκλωβιστεί στους κραδασμούς της μικροπολιτικής αστειότητας. Η διαμάχη Καμμένου – Κοτζιά έχει ξεπέσει σε ένα φτηνό βουητό κουτσομπολιού που αποπροσανατολίζει. Προσώρας τουλάχιστον δεν θα μάθουμε εάν δόθηκαν τα 50 εκατομμύρια από τον Σόρος στην εύκολη κυβέρνησή μας, για να τα διοχετεύσει προς άγραν συναινέσεων στο Σκοπιανό. Εκλαμβάνουμε την καταγγελία Καμμένου ως ούσα εν ισχύ, και όχι τη μη πειστική διόρθωσή της.

Για τον λόγο αυτό η ηθική και μόνο επιτάσσει από την κυβέρνηση (δηλαδή από τον Πρωθυπουργό), να μιλήσει υπεύθυνα και απευθείας στο λαό. Είτε θα αθωώσει τον Καμμένο με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είτε θα τον καταγγείλει. Κουβέντες του αέρα, κάνουν μια κυβέρνηση του αέρα, ανοιχτή σε τυφώνες.

(Πάντως η πλούσια παρεμβατική ιστορία του δεδομένου Κροίσου, καθιστά αληθοφανή την καταγγελία).

Την Τρίτη συνεδριάζει η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ. Θα δικαιώσουν οι βουλευτές τον ρόλο τους ως εκπρόσωποι του λαού, ή θα περιμένουν απλώς τις διαβεβαιώσεις του Ευκλείδη για την τύχη των συντάξεων, προκειμένου να παρουσιάσουν ένα ευήκοο αφήγημα στους συνταξιούχους ψηφοφόρους τους;

Θα ζητήσουν π.χ. από τον Πρωθυπουργό να δώσει στη δημοσιότητα την επιστολή παραίτησης Κοτζιά, αφού ο ίδιος ο αποστολέας το προκαλεί; Θα ρωτήσουν για ποιο λόγο ωθήθηκε σε παραίτηση ο αρχιτέκτονας της συμφωνίας, την οποία ο Πρωθυπουργός θεωρεί παρακαταθήκη του, ενώ παρέμεινε ως μέλος της κυβέρνησης ο πολέμιος της συμφωνίας;


Το να εκφράζουν τελευταίως οι βουλευτές απλώς τη δυσαρέσκειά τους για την συνεργασία με το Καμμένο είναι ευκολάκι. Είναι μια θεατρική παράσταση που ματαίως αναμένουν ότι θα τους επαναπροσδώσει το περιλάλητο ηθικό τους πλεονέκτημα. Αν δεν ήθελαν τον Καμμένο για λόγους ιδεολογικής ασυμφωνίας, ας το διατύπωναν απ΄ αρχής, όταν περιχαρείς χειροκροτούσαν τον σχηματισμό της κυβέρνησης.

Επίσης ο ίδιος ο κ. Κοτζιάς θα προβεί σε περαιτέρω αποκαλύψεις καθώς ετρώθη η ηθική του ακεραιότητα από τον Καμμένο; Θα αποδεχτεί ότι η μέγιστη μακεδονική «επιτυχία» του ήταν αποτέλεσμα υπόγειων συναλλαγών και εξαγορών, με την ευγενή χορηγία του Σόρος;

Η εσωστρέφεια της κυβέρνησης είναι μείζον πρόβλημα για τη χώρα. Δεν παράγει πολιτική, σχολιάζει την επικαιρότητα, όντας καθηλωμένη στην εσωτερική της κρίση. Μόνο που η κρίση μιας κυβέρνησης αντανακλά στην διακυβέρνησή της και αυτή με την σειρά της στην οικονομία και την κοινωνία.

Παρά τα εκ του αντιθέτου, έχουμε περιέλθει σε μια επιταχυνόμενη κατιούσα που οδηγεί στην παρακμή. Όταν η κυπριακή οικονομία εξήλθε εύρωστη από τη βάσανο του μνημονίου της, με προοπτικές ανάπτυξης 3,8% για το 2018 (Κέντρο Οικονομικών Ερευνώ ν Πανεπιστημίου Κύπρου), όταν η πρόβλεψη για την ανάπτυξη στην ετέρα πρώην μνημονιακή Ιρλανδία φτάνει στο σοκαριστικό 7,4% (αναθεώρηση από το 5,6% που ανέμενε), όταν η απομονωμένη γεωγραφικά Πορτογαλία (στερείται της γεωπολιτικής και τουριστικής εύνοιας που απολαμβάνει η χώρα μας) αναμένει ανάπτυξη 2,8% για φέτος, η Ελλάδα στροβιλίζεται και κατατρίβεται σε ιστορίες παρα-κατασκοπικής και παραθεσμικής δράσης.

Η μικροπολιτική νοοτροπία της κυβέρνησης ευαρεστείτε με πυροτεχνικές προφυλακίσεις τελειωμένων πολιτικών, ενώ παράλληλα προετοιμάζει κατηγορίες επί των αντιπάλων της για να επιβεβαιωθεί η ρήση Πολάκη. Την ίδια στιγμή στον αγώνα της για επιβίωση αναδεικνύει ως κυρίαρχο πολιτικό θέμα τη διαπραγμάτευση που κάνει ώστε να εγκολπωθεί κάθε δευτερεύουσα ή αδέσποτη πολιτική προσωπικότητα, προκειμένου να κερδίσει λίγους μήνες ζωής (τεράστια φιλοδοξία. Θα γραφτεί στην ιστορία!).

Η μοναδικές κυβερνητικές δραστηριότητες στις οποίες επικεντρώνεται είναι η προετοιμασία για την αναθεώρηση του Συντάγματος (με όρους θεάματος) και η νομοθέτηση των εξαγγελιών του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη (επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για εργαζόμενους ως 25 ετών, μείωση φορολογίας επιχειρήσεων, αναδρομικά ένστολων, δικαστικών, γιατρών και πανεπιστημιακών, σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ, κατάργηση φόρου επιτηδεύματος).

Αλλά και σε αυτό, επειδή δεν μπορεί να αρνηθεί τον εαυτό της, θα κυριαρχήσει η μικροπολιτική στόχευση. Προσανατολίζεται να ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία, δήθεν για να πάρουν θέση τα κόμματα, ουσιαστικά για να κάνει σόου για μέτρα που θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί από το 2015 εάν δεν παρενέβαινε η καταστρεπτική της έλευση, και των οποίων μέτρων οι πόροι δεν έχουν εξευρεθεί στη πληρότητά τους.

Περί ανάπτυξης ουδέν. Άλλωστε αυτά είναι καπιταλιστικά πράματα!

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση