Άκου να σου πω Αλέξη, τώρα που έθαψα τους νεκρούς μου
Το παίζεις ψευτόμαγκας γιατί υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ – πολίτες – πολιτικοί που περιμένουν, ως είθισται από αρχαιοτάτων χρόνων, να ταφούν οι νεκροί τους για να σου απαντήσουν. Υπάρχουν δημοκράτες που περιμένουν να καταλαγιάσει ακόμα κ ο θυμός τους πριν σου απαντήσουν.
Οι δικοί μου νεκροί, ότι απέμεινε από το κορμάκι τους, βρίσκονται πια στο χώμα… για πάντα.
Άκου λοιπόν Αλέξη,
Από σήμερα εσύ κ οι όμοιοί σου είστε εχθροί μου.
Προσωπικοί εχθροί μου, όχι της χώρας. Δικοί μου εχθροί.
ΟΧΙ γιατί είπες τερατώδη ψέμματα σ έναν βασανισμένο λαό για να αρπάξεις την εξουσία
ΟΧΙ γιατί έριξες τη χώρα στο γκρεμό την ώρα που απέφευγε το χείλος του
Όχι γιατί μου πρότεινες το βράδυ των εκλογών από το μπαλκόνι σου, ή να με τελειώσεις ή να σε τελειώσω
ΟΧΙ γιατί έκανες στροφή στον «κυβερνητισμό» !!! 360ο μοιρών στροφή, μόνο αυτή έμαθες στο Πολυτεχνείο
ΟΧΙ γιατί μισείς τη μεσαία τάξη που σε γέννησε και σε εξέθρεψε κηφήνα – αμπελοφιλόσοφο
ΟΧΙ γιατί συνθλίβεις κάθε παραγωγική δύναμη που σπρώχνει τη χώρα προς τα πάνω
ΟΧΙ γιατί ελέγχεις όλες τις διακριτές εξουσίες ως άλλος δικτατορίσκος
ΟΧΙ γιατί μισείς την ελεύθερη γνώμη και προσπαθείς συνειδητά για την εξόντωση όσων διαφωνούν
ΟΧΙ γιατί έδωσες σύνθημα στα φιλαράκια σου για πλιάτσικο στη δημόσια ζωή της χώρας
ΟΧΙ γιατί πουλάς Τιμαλφή – Ιερά κ Όσια και γίνεσαι ο ικανότερος σφουγγοκωλάριος όλων των εποχών
ΟΧΙ γιατί χαϊδεύεις τη βία κ τους νταβατζήδες της για να γαλουχήσεις με δηλητήριο τη νέα γενιά
ΟΧΙ γιατί με αναγκάζεις να φυγαδεύσω τα παιδιά μου από τη χώρα
ΟΧΙ γιατί άφησες ανθρώπους να καούν στο βωμό της ασχετοσύνης σου
Αλλά γιατί…
μ έκανες να ντρέπομαι για τον τρόπο που μεγάλωσα στο σπίτι ενός αριστερού ΕΑΜίτη που, αμούστακος ακόμη, έτρεξε πίσω από τον Άρη. Πίστεψε σ έναν καλύτερο – δίκαιο κόσμο… πολέμησε… έχασε… διδάχτηκε.
Ντρέπομαι να πω αυτό που άλλοτε καυχιόμουν και ήλπιζα να το διδάξω στα παιδιά μου, τώρα που μεγαλώνουν σ έναν στρεβλό κόσμο.
Ντρέπομαι να πω πως έχω ήθος, ηθική, ανθρωπιά, αλληλεγγύη, ταπεινότητα, αξίες της αριστεράς με τις οποίες πορεύτηκα κ έγινα 50 χρόνων.
Για να έρθεις εσύ και να ντραπώ. Πολύ. Και να μην ξέρω τι να πω στα παιδιά μου.
Ξέρεις Αλέξη;
Υπήρξαν μεγάλοι Έλληνες πολιτικοί που μαζί, με τον πατέρα μου κ όσους έζησαν εμφύλιο, έκατσαν και έφτιαξαν μια δημοκρατία. Με κόπο κ πόνο είναι η αλήθεια … Μια δημοκρατία που σου επέτρεψε να εκλεγείς, εσύ και οι όμοιοί σου.
Και ήρθες για να ανασύρεις από την ψυχή του Έλληνα τα πιο ταπεινά του ένστικτα, αυτά που μπορείς να αναγνωρίσεις καλά και να τα ελέγξεις.
Εμφύλιος λοιπόν ;
Τελείωσες την κοινή λογική, θα τελειώσεις και τη δημοκρατία;
Σε μια ύστατη προσπάθεια να καταλαγιάζω το θυμό μου και να φανώ αντάξια του δημοκράτη πατέρα μου, σου ζητώ εκλογές. Τώρα, όχι όποτε σε βολέψει.
Να κριθείς δημοκρατικά από το λαό. Για τις προθέσεις, τις πράξεις, τα λάθη κ τις παραλείψεις σου. Για την κυβέρνηση σου. Για τους συνεργάτες σου.
Δημοκρατικά από το λαό.
Αλλιώς, δεν μου αφήνεις άλλο περιθώριο από την προτροπή σου: ή να με τελειώσεις ή να σε τελειώσω.
Από σήμερα εχθρός μου λοιπόν, ο ΠΘ της χώρας μου. Προσωπικός εχθρός μου.
Το οφείλω. Στα δυο ξανθά αγγελούδια που έθαψα σήμερα.
Το οφείλω. Στο τελευταίο άδειο βλέμμα της ΜΑΝΑΣ τους, πριν αποσυρθεί από τα εγκόσμια για πάντα.
Αννίτα Π.
Ντροπιασμένη
Αηδιασμένη
Άοπλη στρατιώτης
της δημοκρατικής λογικής
The President
Αναρτήσεις
Τι να γράψω όταν τόσοι αθώοι δολοφονήθηκαν νομότυπα γιατί όπως δικαιολογείται ο ηθικός και νομικός υπεύθυνος θεσμός δηλαδή το κράτος λέει πως φταίει η άναρχη δόμηση,λες και το θεσμοθετημένο κράτος είναι αμέτοχο στης καταπατήσεις ,δένω εισπράττει και δεν φορολογεί αυτά τα ακίνητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί να γράψω για την πολεοδομική ρυμοτομία και της εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα που παραμένουν εκτός σχεδίου,εκατοντάδες περιοχές σάν το Μάτι περιμένουν με την σειρά τους να καούν νομοτελειακά αφού η φύση θα λειτουργήσει έτσι και αλλιώς.
Πάντα θα υπάρχει ένας πρωθυπουργός που υποκριτικά θα αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη αλλά θα παραμένει ως Δικτάτωρ στην θέση του.
Το καίριο ερώτημα είναι εάν η παρακμή προηγείται της οικονομικής κρίσης ή οικονομική κρίση οδηγεί στην παρακμή.
Η προσωπική μου άποψη είναι πως αυτό που βιώνουμε όλοι μας είναι η παρακμή του όλου.
Και η οικονομική κρίση συνετέλεσε στην αποκάλυψη πως η κοινωνικοπολιτική δομή ήταν ανίκανη να αντισταθεί σε αυτό που αποφασίστηκε να εφαρμοστεί στην χώρα οικονομικά,πολιτικά.
Τα χρόνια περνούν,οι ζωές μας καταναλώνονται καταναλώνοντας χωρίς ουσία αλλά με την παρουσία μας ώς Α.Φ.Μ..
Με αυτήν την πικρή διαπίστωση η παθητικότητα διαμορφώνει εκείνες της αντικειμενικές συνθήκες όπου το σύνολο ελαχιστοποιεί της προσδοκίες για κάτι καλύτερο,για κάτι που δικαιούμαστε,για κάτι ουσιαστικό.
Τα θύματα του Ματιού σηματοδοτούν την θεσμική αναλγησία όλων των εννοιών του Κράτους,της Κυβέρνησης,και της τοπικής αλλά περιφερειακής δομής.
Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό ,και η άποψη ότι ο αριστερός Τσίπρας είναι όνειδος ευσταθεί μόνο κατά ένα μέρος .
Το πρόβλημα είναι ότι η πολιτική που εφαρμόζει και ασκεί βασίζεται σε Αστικό πλαίσιο έχει την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία.
Την εξουσία την έχει παραχωρήσει ντε φάκτο στην Ε.Ε.,το Δ.Ν.Τ.,το ΝΑΤΟ,στα Χρηματοπιστωτικά Μονοπώλια.
Η κυβέρνηση λειτουργεί ως διαχειριστής στην δεδομένη φτώχεια που επέβαλαν φαινομενικά αυτός και ουσιαστικά τα αφεντικά του.
Π.Τ.