Η πολιτική ηγεσία δένει τα χέρια Αστυνομίας και Δικαιοσύνης

Δημιουργήθηκε ένα κλίμα, όπου η Αστυνομία πάντα βρίσκεται κατηγορούμενη γιατί επεμβαίνει, και όταν δεν το πράττει, γιατί δεν επενέβη

Η ελαστική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και η ανεπιτυχής τακτική να εξευμενίσουν δήθεν την Αριστερά παραχωρώντας της ό,τι απαιτεί έφερε την κατάσταση της ανομίας, με την σημερινή κυβέρνηση να την παγιώνει ουσιαστικά.

Η συνδιοίκηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων από ομάδες αντεξουσιαστών, και εν πολλοίς και εξωπανεπιστημιακών κύκλων, έχει την εκκίνησή της στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν με την καθιέρωση του πανεπιστημιακού ασύλου, δεν περιχαρακώθηκε η εφαρμογή αποκλειστικώς και μόνον στην διακίνηση ιδεών, όπως άλλωστε είναι και ο σκοπός ύπαρξής του, αλλά επεκτάθηκε στην απαγόρευση παρουσίας της Αστυνομίας ακόμη και κατά την τέλεση εγκλημάτων.

Και επειδή ενός κακού μύρια έπονται, οργανωμένες ομάδες ανεπάγγελτων και περιθωριακών έχουν προβεί σε κατάληψη πανεπιστημιακών χώρων, εν είδει κατοικίας, αλλά και ορμητηρίου για τέλεση παράνομων πράξεων. Και όλα αυτά, αφενός με την αδυναμία των αστικών κυβερνήσεων να αντιπαρατεθούν στα διαλυτικά της κοινωνίας αιτήματα του αυτοαποκαλουμένου "προοδευτικού" χώρου, που κατεξευτέλισε την έννοια, και αφετέρου με την πλήρη ανοχή, ίσως και συνδρομή της σημερινής κυβέρνησης.

Πέραν όμως τούτου, ο λαός αναρωτιέται γιατί δεν επεμβαίνει δυναμικά η Αστυνομία στις παραβατικές συμπεριφορές ταραχοποιών, εκτός του πανεπιστημιακού χώρου. Μάλιστα δε, και όταν υπάρχει μικρός αριθμός συλλήψεων σε εκτεταμένες ταραχές, οι προσαγόμενοι στην Δικαιοσύνη αθωώνονται οι περισσότεροι ή τιμωρούνται με ποινές χαϊδευτικές.

Δεν μπορώ, φυσικά, να γνωρίζω πώς σκέπτονται οι αστυνομικοί. Μπορώ όμως να πω, τι θα έκανα εγώ αν ήμουν αστυνομικός. Να επέμβω σε χώρο που προστατεύεται από το πανεπιστημιακό άσυλο, έστω και αν η πρόσκληση έγινε νόμιμα από τον πρύτανη; Ποιος θα είναι υπόλογος για τα όσα τραγικά, αναντίρρητα, θα συμβούν; Άλλωστε, δημιουργήθηκε ένα κλίμα, εδώ και δεκαετίες, όπου η Αστυνομία πάντα βρίσκεται κατηγορούμενη γιατί επεμβαίνει, και όταν δεν το πράττει, γιατί δεν επενέβη.

Να δούμε και την άλλη περίπτωση. Δεν δίνονται επαρκείς εξηγήσεις, για το πώς συμβαίνει κατά κανόνα να αθωώνονται και οι ελάχιστοι που συλλαμβάνονται κατά τις ταραχές. Κι εδώ πάλι μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Οι δικαστικοί υποστηρίζουν, ότι η Αστυνομία δεν προσκομίζει επαρκείς αποδείξεις για την ενοχή των κατηγορουμένων. Οι αστυνομικοί με τη σειρά τους δηλώνουν, «εμείς τους συλλαμβάνουμε, και τα δικαστήρια τους αθωώνουν».

Το γεγονός ότι, ενώ τα αδικήματα είναι αυτόφωρα δεν εκδικάζονται πάραυτα, αλλά ορίζεται τακτική δικάσιμος, μπορεί να συντελεί ώστε ο κατήγορος αστυνομικός να μη είναι απόλυτα βέβαιος, πως ο κατηγορούμενος είναι πράγματι ο υπαίτιος τέλεσης αξιοποίνων πράξεων. Παραβλέπω εδώ, ότι μεταξύ των συλληφθέντων μπορεί να υπάρχουν και πρόσωπα, τα οποία υπηρετούν σε κρατικές υπηρεσίες.

Αν όμως ήμουν εγώ αστυνομικός και έπρεπε να καταθέσω για την ενοχή του ατόμου που συνέλαβα, ή δικαστικός που οφείλω να επιβάλω ποινές, θα σκεφτόμουν ότι έξω από την αίθουσα υπάρχουν δεκάδες ομοϊδεάτες του κατηγορουμένου, οι οποίοι έχουν πάρει διαζύγιο από τους νόμους. Και οι οποίοι απειλούν και εκβιάζουν, αστυνομικούς και δικαστικούς. Ποια υπηρεσία θα προστατεύσει εμένα, τη γυναίκα μου ή τα παιδιά μου, την ώρα που με ευκολία εκρήγνυνται βόμβες ακόμη και μέσα στο γραφείο του αρμόδιου υπουργού; Υπάρχει Υπηρεσία φυλάκων, που να φυλάσσουν τους φύλακες;

Δεν πρόκειται, επομένως, για φόβο των αστυνομικών ή δικαστικών. Αλλά για την αναγκαία προστασία τους, έως ότου εμείς, οι πολίτες, αποφασίσουμε ότι πρέπει να ζούμε σε οργανωμένη κοινωνία, και να μη λέμε τα βράδια που γυρίζουμε στο σπίτι «δόξα τω Θεώ, πέρασε ακόμη μια μέρα, και είμαι σώος».

Για να επιτελέσουν το έργο τους Αστυνομία και Δικαιοσύνη, απαιτείται η προστασία τους από τη πολιτική ηγεσία. Η οποία, σήμερα κατά κανόνα, επιτίθεται στους θεσμούς όταν ενεργούν νομίμως μεν, αλλά όχι με τρόπο που εξυπηρετεί το κομματικό συμφέρον, ή δεν συμβαδίζουν με αρρωστημένες ιδεοληψίες, του τύπου "είχα παππού στο βουνό, άρα δικαιούμαι ανταλλάγματος". Δεν διοικούνται έτσι οι κοινωνίες.

Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση