Τα δένδρα της εκλογικής σκοπιμότητας και το δάσος του επεκτατισμού

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Πυκνό από γεγονότα αναμένεται να είναι το επόμενο δίμηνο στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Στην τελευταία συνέντευξή του ο Τούρκος πρόεδρος υιοθέτησε μία φιλειρηνική ρητορική. Το άνοιγμά του θα είχε ενδιαφέρον, εάν από κάτω δεν βρισκόταν η πρότασή του για ανταλλαγή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών με τους οκτώ Τούρκους που κατηγορούνται από την Άγκυρα σαν πραξικοπηματίες. Η Αθήνα απέρριψε κατηγορηματικά την ανταλλαγή, αλλά φρόντισε να μην κλείσει την πόρτα στο ενδεχόμενο βελτίωσης των διμερών σχέσεων.

Μέχρι αυτή τη συνέντευξη, η Άγκυρα δεν έχανε ευκαιρία να τροφοδοτεί το κλίμα έντασης. Τελευταίος κρίκος της μακριάς αλυσίδας ήταν η ρητορική επίθεση, μετά την απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης να αφεθεί ελεύθερος ένας εκ των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών που είχαν καταφύγει στην Ελλάδα μετά το πραξικόπημα του 2016.

Πριν μερικές ημέρες, είχαμε την παρενόχληση από δύο τουρκικά F-16 του ελικοπτέρου που μετέφερε τον Έλληνα πρωθυπουργό στην περιοχή του Καστελορίζου. Επίσης, τον ισχυρισμό του πρωθυπουργού Γιλντιρίμ και του υπουργού Εξωτερικών Τσαβούσογλου ότι κομάντος της τουρκικής Ακτοφυλακής αφαίρεσαν από τη βραχονησίδα Μικρός Ανθρωποφάγος των Φούρνων την ελληνική σημαία που είχαν τοποθετήσει τρεις νεαροί από το γειτονικό νησί. Η Αθήνα διέψευσε ότι συνέβη κάτι τέτοιο, χωρίς η Άγκυρα να παρουσιάσει μέχρι στιγμής βίντεο για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό της, αν και σύμβουλος του Τούρκου προέδρου δήλωσε πως το βίντεο έχει σταλεί στην ελληνική κυβέρνηση.

Η καλλιέργεια ελεγχόμενης έντασης είναι πολιτική επιλογή του Ερντογάν. Ναι μεν εντάσσεται στο παραδοσιακό πλαίσιο της τουρκικής επεκτατικής πίεσης, αλλά συνιστά ποιοτική κλιμάκωση. Αυτό είχε ήδη καταστεί σαφές και από την προσπάθεια εμβολισμού του “Γαύδος” στα Ίμια και από την τροπή που έλαβε η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο.

Επικίνδυνη ανάγνωση

Όταν, πάντως, ανακοινώθηκε ότι στήνονται κάλπες τον Ιούνιο, αρκετοί στην Ελλάδα έσπευσαν να θεωρήσουν πως οι τουρκικές προκλήσεις της τελευταίας περιόδου δεν είναι τίποτα περισσότερο από ακίνδυνα πυροτεχνήματα για προεκλογική χρήση. Πρόκειται για επιδερμική και επικίνδυνη ανάγνωση. Αναμφιβόλως, η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας έχει και έναν συγκυριακό χαρακτήρα, με την έννοια ότι υπηρετεί τις εκλογικές σκοπιμότητες του Ερντογάν.

Η διάσταση αυτή υπάρχει, αλλά εάν μείνουμε μόνο σ’ αυτήν θα βλέπουμε τα δένδρα και θα έχουμε χάσει την εικόνα του δάσους. Και το δάσος είναι η ποιοτική αναβάθμιση της πάγιας επεκτατικής πίεσης που η Άγκυρα ασκεί στην Ελλάδα, η οποία ιστορικά ακολουθεί ανοδική τροχιά, αλλά στην παρούσα περίοδο συνδέεται και με ειδικούς γεωστρατηγικούς λόγους.

Η πραγματικότητα είναι ότι η επικοινωνιακή καταιγίδα που ενορχηστρώνει η Άγκυρα και με επιθετικές πράξεις και με εμπρηστικές δηλώσεις υπηρετεί ταυτοχρόνως και τις συγκυριακές προεκλογικές σκοπιμότητες του Ερντογάν και τον πάγιο τουρκικό επεκτατισμό, ο οποίος έχει στρατηγικό στόχο να κάμψει την Ελλάδα και να την οδηγήσει σε ένα είδος φινλανδοποίησης.

Είναι δύσκολο, ωστόσο, να απαντηθεί το ερώτημα μέχρι που μπορεί να φθάσει η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων. Θα επιδιώξει ο Τούρκος πρόεδρος να προκαλέσει κάποιου είδους επεισόδιο στο Αιγαίο, προσδοκώντας μία εύκολη νίκη, η οποία θα τον βοηθήσει να ενισχύσει εκλογικά την υποψηφιότητά του;

Και στο υπουργείο Εξωτερικών και στο υπουργείο Άμυνας δεν θεωρούν πως είναι το πιθανότερο σενάριο, αλλά και δεν το αποκλείουν. Θεωρούν, πάντως, πως ο πειρασμός υφίσταται και έχει ενισχυθεί μετά την κατάληψη του Αφρίν. Από τη στάση της Αθήνας, πάντως, θα κριθούν πολλά, δεδομένου πως ο Ερντογάν δεν θέλει σύρραξη με την Ελλάδα.

SLPress


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση