Έλεγχος διαδικτύου: Να γίνει από εκλεγμένους κι όχι από εταιρίες

H Γαλλία, πρότεινε την απαγόρευση των λεγόμενων πλαστών ειδήσεων (fake news) κατά τη διάρκεια των μελλοντικών εκλογών της χώρας, ενώ στη Γερμανία οι νέοι κανόνες «ομιλίας μίσους» επιβάλλουν πρόστιμα έως 50 εκατομμύρια ευρώ σε εταιρείες κοινωνικών μέσων που δεν διαγράφουν επιβλαβές περιεχόμενο μέσα σε 24 ώρες από την κοινοποίησή τους.

Η αυξανόμενη ώθηση για τον έλεγχο του τι μπορεί να δημοσιευτεί στο διαδίκτυο θα έρθει και πάλι το επίκεντρο αυτή την εβδομάδα, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιεύει την Πέμπτη την έκθεσή της, για το πώς το Facebook, το Google και το Twitter χειρίζονται την «ομιλία μίσους» που αποθηκεύεται στις πιο σκοτεινές γωνιές και κοιλότητες των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης. (Το πιθανότερο αποτέλεσμα: οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΕ, θα παραπονεθούν ότι οι επιχειρήσεις δεν κάνουν αρκετά και θα τις απειλήσουν με περισσότερες «ρυθμίσεις»).

Για να μην ξεπεραστούν, οι νομοθέτες των ΗΠΑ εισέρχονται επίσης στη δράση, ενώ το Κογκρέσο αναμένεται να γκρεμίζει τα τείχη προστασίας την Τετάρτη, για όσους ανεβάζουν εξτρεμιστικό και τρομοκρατικό υλικό. (Το Κογκρέσο δέχτηκε ήδη το Big Tech πέρυσι για να επιτρέψει την ευρεία κοινή χρήση του περιεχομένου που υποστηρίζεται από τη ρωσική γλώσσα κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2016 στις ΗΠΑ).

Ας μην ξεχνάμε το ρόλο των εταιρειών τεχνολογίας κι όσα έκαναν για να μας φέρουν εδώ.

Οι υποστηρικτές της ελευθερίας του λόγου προειδοποιούν για μια ψηφιακή δυστοπία Οργουελικού τύπου, όπου οι κυβερνητικοί γραφειοκράτες υπαγορεύουν τι μπορούμε να διαβάσουμε και να γράψουμε στον ιστό. Για όσους ανησυχούν για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, οι νέοι κανόνες θα αναγκάσουν τις εταιρείες τεχνολογίας να αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη για τα αναρτημένα στις πλατφόρμες τους, τα οποία έχουν περισσότερους χρήστες συλλογικά από ότι οι χώρες έχουν πολίτες.

Όποια και αν είναι η πλευρά σας, αυτές οι εξελίξεις ροσφέρουν μια ματιά στο μέλλον του Διαδικτύου: μία στην οποία θα διαγραφούν περισσότερα μηνύματα, βίντεο και θέσεις στο διαδίκτυο εξαιτίας νομοθετικών διαταγμάτων ή, πιθανότατα, προληπτικής λογοκρισίας από τεχνολογικές εταιρείες που φοβούνται ότι θα υπάρξουν ρυθμιστικά αντίποινα .

Ονομάστε τον κανόνα της αυτοσυντήρησης. Οι εταιρείες κοινωνικών μέσων μιλούν για την ελευθερία του λόγου. Αλλά αν είναι μια επιλογή ανάμεσα σε ακραίους υποστηρικτές της ελευθερίας λόγου, αφαιρώντας μερικές θέσεις ή αντιμετωπίζοντας έξαλλους πολιτικούς που είναι θυμωμένοι με το περιεχόμενο στο διαδίκτυο, θα υπάρξει μόνο ένα αποτέλεσμα.

Αλλά μην κατηγορείτε μόνο τους πολιτικούς για την επόμενη εποχή της ηλεκτρονικής λογοκρισίας. Ας μην ξεχνάμε το ρόλο των εταιρειών τεχνολογίας που έπαιξαν μαζί μας για να μας σύρουν εδώ.

Κατά την εξωτερική ανάθεση της παρακολούθησης της ομιλίας στις εταιρείες τεχνολογίας, οι πολιτικοί προσφέρουν τόσο στην Big Tech όσο και στους πολίτες τους κακή υπηρεσία.

Για χρόνια, οι εταιρείες κοινωνικών μέσων κρύβονται πίσω από ισχυρισμούς ότι ήταν απλώς κάτοχοι «ουδέτερων» πλατφορμών, των οποίων η τεχνολογία – και τα ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη – δεν μπορούσαν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τα δημοσιεύματα εκεί.

Χρειάστηκαν ακραία γεγονότα (όπως η εμπλοκή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 2016 και ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός προσφάτως αφιχθέντων προσφύγων στη Γερμανία) για το Big Tech να παραδεχτεί τις προφανείς αποτυχημένες πολιτικές: Είναι εταιρείες μέσων ενημέρωσης. Και αυτό, όπως οι παραδοσιακές εταιρείες μέσων ενημέρωσης είναι υπεύθυνες για αυτό που δημοσιεύουν, οι εταιρείες κοινωνικών μέσων είναι υπεύθυνες, τελικά, για ό, τι δημοσιεύτηκε στις πλατφόρμες τους.

Για να είμαστε δίκαιοι, το Facebook, το Google και το Twitter έχουν λάβει μέτρα για να καταπολεμήσουν τους χειρότερους παραβάτες περιεχομένου, χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη για να μπλοκάρουν αυτόματα την τρομοκρατική προπαγάνδα ή να προσλαμβάνουν δεσμά των λεγόμενων «συντονιστών περιεχομένου» για να ελέγξουν με μη αυτόματο τρόπο το παράνομο υλικό στο διαδίκτυο στην τεχνολογία). Ο Μαρκ Ζούγκερμπεργκ, διευθύνων σύμβουλος του Facebook, έφθασε «να καθορίσει» το κοινωνικό δίκτυο στο μύνημα του νέου έτους για το 2018.

Και, σε κάποιο βαθμό, δούλεψε: Οι εταιρείες κοινωνικών μέσων απομάκρυναν το 59% των υποψιών για «ομιλίες μίσους» σε όλη την Ευρώπη τον περασμένο Μάιο σε σύγκριση με μόλις 28% τον Δεκέμβριο του 2016, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη σε επίπεδο ΕΕ. Αλλά αυτό είναι σαν να λέμε ότι ένα πυροσβεστικό κέντρο της πόλης έβαλε με επιτυχία μόλις το 59% όλων των υποψήφιων τοπικών πυρκαγιών – είναι ένα καλό ξεκίνημα, αλλά τίποτα δεν εξασφαλίζει το σπίτι.

Υπάρχει όμως ένα πιο σοβαρό πρόβλημα – ένα που οι νομοθέτες πρέπει να αναγνωρίσουν καθώς αναπτύσσουν νέους νόμους λογοκρισίας.

Όσο ισχυρό είναι το ενδεχόμενο να εξαλείψουμε το απαράδεκτο υλικό, μπορεί να είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να αποφασίσουμε ποιες θέσεις κοινωνικής μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι πραγματικά παράνομες, ειδικά όταν ο ορισμός της παρανομίας μπορεί να διαφέρει μεταξύ των χωρών.

Τι είναι νόμιμη ελευθερία λόγου σε ορισμένους αντιπροσωπεύει επιβλαβές υλικό σε άλλους. Η πρόσφατη (προσωρινή) παρεμπόδιση της Μπέατριξ Φον Στορτς, ακροδεξιάς γερμανοίδας πολιτικού, στο Twitter μετά τη δημοσίευση ενός αντι-μουσουλμανικού μηνύματος είναι μόνο το τελευταίο παράδειγμα σκληρών αποφάσεων που πρέπει τώρα να κάνουν οι εταιρείες κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης για να αποθαρρύνουν τους τοπικούς νομοθέτες.

Το Facebook, το Google και το Twitter ενδέχεται να έχουν περισσότερη τεχνική αντοχή και ανθρώπινο δυναμικό αφιερωμένο στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Αλλά αυτές οι εταιρείες – των οποίων τα τριμηνιαία κέρδη και οι απαιτήσεις των επενδυτών συχνά αντιβαίνουν στα κυβερνητικά σχέδια αστυνόμευσης περιεχομένου – δεν μπορεί και πρέπει να είναι αυτά που πρέπει να αποφασίσουν τι μπορεί να επιτραπεί μέσω ψηφιακών δικτύων ασφαλείας.

Σε αυτή τη νέα εποχή των παγκόσμιων online τιμών θα πρέπει να γίνουν σκληρές κλμάχες ανάμεσα στην ελευθερία του λόγου και την ασφάλεια στο διαδίκτυο και οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι, όχι οι αδιαφανείς εταιρείες τεχνολογίας, πρέπει να είναι αυτοί που θα κρίνουν το περιεχόμενο που διασχίζει τη γραμμή ασφαλείας. Εάν πρόκειται να λογοκρίνετε τον ιστό, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι όσοι το κάνουν είναι υπεύθυνοι έναντι των ψηφοφόρων.

"Σημειώσεις"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση