Σουηδία, το άλλου είδους πειραματόζωο

Γράφει η Σερένα Νομικού

 Πόσο μεγάλη και τι ποιοτικά χαρακτηριστικά θα έχει η εξέγερση των ανθρώπων στη χώρα του Βορά; Πόσος καιρός θα χρειαστεί έως ότου κατασκευασθεί, μέσω της μαζικής μετανάστευσης, έναν νέος, ετερογενής, ελεγχόμενος πληθυσμός;. 

Αυτή τη φορά το άρθρο μου βασίζεται σε αναφορές (πηγή), ανεξάρτητες από το Σουηδικό κατεστημένο των ΜΜΕ που, όπως και στην Ελλάδα, περισσότερο χειραγωγεί και λιγότερο ενημερώνει. Το έκανα επειδή διέκρινα πολλές ομοιότητες με αυτά που συμβαίνουν εδώ, στη χώρα μας, αν και το πείραμα διεξάγεται με διαφορετικά εργαλεία.

Τα πειραματόζωα είναι βέβαια τα ίδια, οι δυστυχισμένοι πολίτες, αλλά τα συστατικά είναι διαφορετικά. Όχι το χρέος, παρά το ότι τα σουηδικά νοικοκυριά είναι μέχρι το λαιμό δανεισμένα χωρίς να το συνειδητοποιούν, αλλά τα μεταναστευτικά κύματα.

Για να τα πάρουμε με τη σειρά, ο πληθυσμός της Σουηδίας είναι ελαφρά μικρότερος από της Ελλάδας, μόλις στα 9,5 εκ. Αυτό σημαίνει πως τυχόν μαζική εγκατάσταση μεταναστών, μπορεί εύκολα να αλλάξει το κοινωνικό σκηνικό. Φυσικά δεν θα το ακούσει κανείς από Σουηδούς, αφού υπάρχουν αφανείς περιορισμοί σε αυτά που μπορούν να πουν, επειδή βασιλεύει η «πολιτική ορθότητα», η υποχρεωτική, κρύα αβρότητα. Εάν το γεγονός αυτό δεν είναι ανησυχητικό, τότε δεν ξέρω τι άλλο θα ήταν.

Όπως είναι φυσικό, οι πολιτικοί ανέβηκαν αμέσως στο τραίνο της μετανάστευσης. Το λιγότερο που μπορώ να υποθέσω είναι ότι έχασαν τα μυαλά τους, πως τρελάθηκαν. Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να καταλάβω με ποιόν τρόπο θα βοηθούσαν την οικονομία οι πρόσφυγες. Ειδικά σε μία χώρα που είναι φημισμένη για τις παροχές της, χωρίς κανένα κόστος.

Οι τζάμπα κοινωνικές παροχές πληρώνονται από τη φορολογία, μην το ξεχνάμε. Πρέπει λοιπόν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο οι εξτρεμιστικά μεγάλοι φόροι, λόγω των μεταναστών.

Από την άλλη πλευρά, διαβάζω συνέχεια αναφορές για υποθέσεις σωματικής βίας και για βιασμούς γυναικών στη Σουηδία. Για εγκλήματα που διαπράττονται από τους νέους μετανάστες. Σύμφωνα όμως με όσα έχω καταλάβει, απαγορεύεται ακόμη και να μιλήσει κανείς για αυτά.

Με βάση όσα έχω μάθει, είναι φανερό πως η κυριαρχούσα συμπεριφορά στη Σουηδία είναι η εξής: «Όλα είναι καλά, τα πράγματα είναι καλά, οι άνθρωποι είναι ευγενικοί«. Όσο για την παρούσα μεταναστευτική κρίση, θα έλεγε κανείς πως οι Σουηδοί επιμένουν να βλέπουν ένα ουράνιο τόξο, εν μέσω ενός κυκλώνα που παρασέρνει τις σκεπές των σπιτιών, εθελοτυφλούν.

Η κρίση αντιμετωπίζεται σαν δοκιμή της ανεκτικότητας. «Πρέπει να σεβόμαστε όλους του ανθρώπους και την κουλτούρα τους«, είναι το σύνθημα που κυριαρχεί. Αυτή η δοκιμή είναι όμως κάτι διαφορετικό. Έχει σχέση με το τι ακριβώς θα συνέβαινε, εάν η κουλτούρα και η κοινωνικότητα μίας χώρας κατασπαραζόταν.

Είναι μία δοκιμή για την παγκοσμιοποίηση. Για το τι ακριβώς θα συνέβαινε, εάν μία τεχνητά προκαλούμενη καταναγκαστική μετανάστευση, μαζική, ογκώδης, θα μπορούσε να δημιουργήσει χάος. Αυτοί που σχεδιάζουν την παγκοσμιοποίηση αναρωτιούνται:

«Πόσο μεγάλη και τι ποιοτικά χαρακτηριστικά θα έχει η εξέγερση των ανθρώπων στη Σουηδία; Πόσο εύκολο ή πόσο δύσκολο θα είναι να στραγγαλίσουμε μία τέτοια επανάσταση; Πόσος καιρός θα χρειαστεί έως ότου καταφέρουμε, μέσω της μετανάστευσης, να φτιάξουμε έναν νέο πληθυσμό, όπου οι περισσότεροι μετανάστες δεν θα έχουν καμία διάθεση να αφομοιωθούν από την τοπική κουλτούρα αλλά, αντίθετα, μερικοί θα θέλουν να την καταστρέψουν;«.

Πρόκειται λοιπόν για μία δοκιμή, για ένα τεστ «διάλυσης» των 9,5 εκ. Σουηδών σε ένα νέο ετερογενές μείγμα, για να διαπιστώσουν τι θα συμβεί. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τη Σουηδία, αλλά είναι ο στόχος για τις περισσότερες βιομηχανικές τεχνολογικές οικονομίες σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Αυτοί που προγραμματίζουν την παγκοσμιοποίηση, σκέφτονται πως σε χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Σουηδία, η Αγγλία και σε κάποιο βαθμό η Αμερική, πρέπει να πάψουν να υπάρχουν οι υπερήλικοι ομογενείς πληθυσμοί.

«Γιατί να υπάρχουν εθνικά κράτη; Γιατί να διαθέτουν σύνορα; Ποιός ο λόγος να έχουν ποσοστώσεις στον αριθμό των μεταναστών που υποδέχονται;». 

Δεν υπάρχουν μετανάστες. Υπάρχουν μόνο οι παγκόσμιοι πολίτες, οι οποίοι είναι σωστό να κυβερνώνται από έναν. Από μία υψηλότερη διαχειριστική πλατφόρμα. Να κοστίζουν λιγότερο, να δουλεύουν περισσότερο και να πεθαίνουν γρηγορότερα. Φτάνει πια με τις συντάξεις και την πανάκριβη κοινωνική περίθαλψη!

Αυτός είναι ο λόγος της δοκιμής στη Σουηδία. Η έρευνα είναι η εξής:  

"Πόσο βαθιά είναι ήδη προγραμματισμένος ο σουηδικός λαός, όσον αφορά τα ανθρωπιστικά του συναισθήματα; Πόσα θα αντέξει χωρίς να διαμαρτυρηθεί; Έως ποιό σημείο θα αρνείται να δει αυτά που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του;". 

Προφανώς μιλάμε για τον έλεγχο της σκέψης, από μία ανώτερη, κρυφή Αρχή, σε μία ευρεία βάση.

Επανερχόμενοι στην οικονομία, οι Σουηδοί θα βιώσουν μεγάλα σοκ. Τα εισοδήματα θα μειωθούν. Οι φόροι θα αυξηθούν. Οι ιδιωτικές δαπάνες θα συρρικνωθούν, οπότε οι σουηδικές επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν δύσκολες εποχές. Όταν δε οι εταιρείες και οι πολυεθνικές που θα θέλουν να ανήκουν στους νικητές του νέου πολιτισμού δεν θα βρίσκουν αρκετούς πελάτες, θα προκύψουν πολύ μεγάλες καταστροφές.

Οι Σουηδοί θα μετατραπούν σε σκλάβους χρέους, το κράτος θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία, η Δημοκρατία θα πάψει να λειτουργεί και η χώρα θα βυθιστεί σε ένα μείγμα σοσιαλισμού και δικτατορίας. Θα εγκλωβιστεί χωρίς καμία δυνατότητα διεξόδου σε μία παγίδα, όπου κάποιοι ελάχιστοι θα ελέγχουν τους πολλούς, απομυζώντας το αίμα τους μέχρι τελευταίας σταγόνας.

Αυτό θα γίνει και στην Αγγλία, στη Γαλλία ή στη Γερμανία. Αυτός είναι ο λόγος που η Merkel άνοιξε τόσο πρόθυμα, με τόσο αγάπη τα σύνορα της χώρας της στους μετανάστες. Αυτό θέλουν οι γερμανοί βιομήχανοι. Αν πιστεύει κανείς πως το κίνητρο της ήταν η αλληλεγγύη, ας κοιτάξει καλύτερα πώς σκότωσε την Ελλάδα για να αξιολογήσει την καλοσύνη και τον οίκτο της.

Χωρίς να προσθέσω άλλες λεπτομέρειες, όλοι οι άνθρωποι, ειδικά αυτοί θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι, οι ίδιοι και τα παιδιά τους, πρέπει σήμερα, χωρίς καμία καθυστέρηση, αμέσως, να σκεφθούν το μέλλον τους, αξιολογώντας το από την πλευρά της ανεξαρτησίας τους. Όχι σαν εθελοντές σκλάβοι ενός συστήματος που ήδη διαγράφεται στον ορίζοντα.
Αν το θελήσουν, θα βρουν τις κατάλληλες λύσεις για να αμυνθούν. Αν όχι, αν συνεχίσουν να κλείνουν τα μάτια τους και να επιμένουν στην ουτοπία, πιστεύοντας πως θα σωθούν από κάποιο θαύμα, θα είναι άξιοι της μοίρας τους.

Τελειώνοντας τη σύντομη αναφορά, αυτές είναι οι απόψεις, οι προβληματισμοί και οι φόβοι των Σουηδών, οι οποίοι έχουν δεχτεί πολύ μεγάλα κύματα μεταναστών. Μπορεί βέβαια να οφείλεται στην ξενοφοβία τους, να είναι ίσως ρατσιστές. Δεν το γνωρίζω. Είμαι όμως σίγουρη πως κάπως έτσι σκέφτονται και οι απλοί Γερμανοί ή οι Αυστριακοί, οι οποίοι συμμετέχουν ελάχιστα στις οικονομικές επιδόσεις των χωρών τους.
Έχω άλλωστε μία πρόσφατη εικόνα πλήθους μεταναστών μπροστά από ένα γερμανικό Σούπερ Μάρκετ. Μέσα στο κρύο, σε μία κατάσταση ανάλογη με τους χιλιάδες Γερμανούς άστεγους που ζουν εγκαταλειμμένοι στους δρόμους, πεθαίνοντας καθημερινά σχεδόν τις παγωμένες νύχτες του χειμώνα, στη γη της επαγγελίας πολλών προσφύγων.

Πηγή Analyst

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση