Ο Ερντογάν και η μανία του για εξουσία
The Times
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετατράπεται στον βασιλιά Ληρ της Μέσης Ανατολής. Στο λευκό του παλάτι των 1.000 δωματίων εξοργίζεται με τους εχθρούς του, τη στιγμή που το βασίλειό του περνά τους σκοτεινούς καιρούς του Ληρ, διαλύεται με πόλεμο, αλληλοσπαραγμό και αντεγκλήσεις.
Ξεχνιέται εύκολα ότι πριν από πέντε χρόνια ο Μπάρακ Ομπάμα περιέγραφε την Τουρκία του Ερντογάν ως «μία μεγάλη ισλαμική δημοκρατία» και αργότερα την αντιμετώπιζε ως πρότυπο για τις χώρες που πάλευαν να αναδυθούν από την Αραβική Άνοιξη.
Τώρα, επηρεασμένη από τον πόλεμο στα σύνορά της, η Τουρκία βυθίζεται στο χάος. Ως μέλος του ΝΑΤΟ, ως ζώνη ασφαλείας ανάμεσα στην Ευρώπη και έναν κόσμο γεμάτο με μαχητές που αποκεφαλίζουν, ως χώρα διέλευσης για εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, αυτή η κατάσταση θα έπρεπε να προκαλέσει συναγερμό στις δυτικές πρωτεύουσες.
Κάποτε ο Ερντογάν εντυπωσίαζε με τη σαφήνειά του: Η Τουρκία παρότι έχει κοσμικές βάσεις, θα έβρισκε χώρο για το μετριοπαθές πολιτικό Ισλάμ, η Τουρκία που θα έστελνε τον στρατό στους στρατώνες και μακριά από την πολιτική και δεν θα εξαιρούσε τους Κούρδους.
Σήμερα αυτή η θαυμάσια απλότητα έχει αντικατασταθεί από σύγχυση και θεωρίες συνωμοσίας. Η μόνη φιλοδοξία που ξεπερνά όλες τις άλλες είναι να αποκτήσει διευρυμένες αρμοδιότητες ως πρόεδρος. Μπορεί ο Ερντογάν να βρίσκεται σε κόντρα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, όμως θα ήθελε πάρα πολύ να έχει τα δικά του περιθώρια κινήσεων. Για να το πετύχει αυτό χρειάζεται μία σημαντική κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Το φιλοκουρδικό κόμμα κέρδισε το 13% των ψήφων στις εκλογές του Ιουνίου, τσάκισε αυτές του τις φιλοδοξίες και ο Ερντογάν στράφηκε εναντίον των Κούρδων, όπως ο Ληρ ξέσπασε στα «γεμάτα αγνωμοσύνη παιδιά του».
Η μανία του Ερντογάν για εξουσία δεν μολύνει μόνο το εσωτερικό της χώρας. Μεταμόρφωσε την Τουρκία από έναν λίγο έως πολύ καλοπροαίρετο σταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή σε έναν αμφιλεγόμενο, ορισμένες φορές καταστροφικό σύμμαχο. Χρειαζόμαστε αμέσως μία Τουρκία που μπορεί να κυβερνηθεί λογικά και όχι βάσει των κανόνων της οθωμανικής συνωμοσιολογίας.
Ο Ερντογάν έχει δείξει ότι μπορεί να συνεργαστεί με την Ευρώπη και πρέπει να τον πείσουμε να εργαστεί περισσότερο για να βρεθεί λύση με τους Κούρδους. Ο διαρκής πόλεμος στα σύνορα πρέπει να τερματιστεί. Μια διαλυμένη Συρία και ένα διαλυμένο Ιράκ δεν απειλούν μόνο τη σταθεροποίηση χωρών όπως ο Λίβανος, αλλά τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Πηγή εφημ. «Έθνος»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...