Ο κλοιός σφίγγει, αλλά κανένας "δεν βλέπει" την προφανή λύση

Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος

Σαφέστατο μήνυμα, ότι η Ελλάδα είναι κυρίαρχο κράτος που πρέπει να αποφασίζει μόνο του το πώς εξοικονομεί χρήματα και ότι ο ίδιος δεν πρόκειται να συναινέσει σε μία κακή συμφωνία, στέλνει ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μέσα από τη συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στην αυστριακή εφημερίδα "΄Εστεραϊχ".
Ο πρωθυπουργός τονίζει ότι θέλει μια συμφωνία, η οποία θα έχει μία βιώσιμη μορφή για την οικονομία και το κοινωνικό σύστημα της Ελλάδας, και όχι απλά μία συμφωνία, αλλά μία συμφωνία η οποία θα δίνει τη δυνατότητα εξόδου από την κρίση.
«Αυτές τις ημέρες μάθαμε να ζούμε με κίνδυνο και οι τελευταίοι τέσσερις μήνες ήταν επίσης επικίνδυνοι. Θα συνεχίσουμε μέχρι να βρούμε μία δίκαιη λύση. Είμαστε κυρίαρχο κράτος που πρέπει να αποφασίζει μόνο του το πώς εξοικονομεί χρήματα» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στη χθεσινή επίσκεψη στην Αθήνα του Αυστριακού ομοσπονδιακού καγκελάριου Βέρνερ Φάιμαν, ο πρωθυπουργός παρατηρεί ότι ο Βέρνερ Φάιμαν είναι ένας ειλικρινής φίλος της Ελλάδας, ο οποίος κατανοεί, επίσης, πως η πολιτική λιτότητας δεν μπορεί να είναι το μέλλον της ΕΕ.
"Έχω ήδη αποστείλει τις ελληνικές προτάσεις στους θεσμούς της ΕΕ. Θέλουμε μία λύση. Αναμένω την επίσημη απάντηση των θεσμών της ΕΕ", σημειώνει ο κ. Τσίπρας, ενώ απαντώντας στην ερώτηση, «αν η κ. Μέρκελ πει ότι πρέπει να γίνει αποδεκτή η πρόταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαφορετικά θα υπάρξει το Grexit» ο Έλληνας πρωθυπουργός επισημαίνει: «Στην Ευρώπη δεν υπάρχει μόνον η κυρία Μέρκελ. Υπάρχουν πολλοί αρχηγοί κυβερνήσεων στην ΕΕ».

Την ίδια στιγμή, προσπαθώντας να επισημάνει τον κίνδυνο, το Skynews γράφει: H Ελλάδα μπορεί να είναι το 2% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ αλλά να θυμάστε ότι και το σιφώνι είναι μόνο το 2% μιας μπανιέρας...
Για τους μη γνωρίζοντες (και είναι δυστυχώς πολλοί) στην Ελλάδα, όταν έκλεισε – πτώχευσε η Leahman Brothers είχε ζημία 600 δις. δολάρια. Όμως, το κόστος της πτώχευσής της λειτούργησε γεωμετρικά, δημιουργώντας ζημίες 15 τρις δολαρίων στη διεθνή αγορά.
Τώρα, κι ενώ το ελληνικό χρέος (αθροιζόμενο το δημόσιο με το τραπεζικό) βρίσκεται πάνω από τα 500 δις. ευρώ (κάποιοι οικονομολόγοι αναφέρουν πως ενδεχομένως να ξεπερνά και τα 600 δις ευρώ), ποιο θα είναι άραγε το πραγματικό μέγεθος της ζημίας που θα προκαλέσει διεθνώς μία περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας;

Οι Ευρωπαίοι και οι αμερικανοί, πέρα από την βιτρίνα της απάθειας – αδιαφορίας που θέλουν να εμφανίζουν, είναι πραγματικά προβληματισμένοι. Και ο προβληματισμός τους δεν έγκειται μόνο στο οικονομικό σκέλος, το οποίο ενδέχεται να έχουν την δυνατότητα να το αντιμετωπίσουν… Ο κύριος προβληματισμός ΗΠΑ και Βερολίνου βρίσκεται στο πολιτικό σκέλος, και τις αναταράξεις που μπορεί να δημιουργήσει μέσα στην Ευρωζώνη. Αναταράξεις οι οποίες προδιαγράφονται… διαλυτικές…, παρά την εμφανή αγωνία του Μοσκοβισί, ο οποίος δηλώνει ξεκάθαρα ότι «το Eurogroup θα πρέπει να βρει πολιτική λύση για την Ελλάδα και να μην επαναληφθεί το Βατερλό, όταν οι Ευρωπαίοι παρατάχθηκαν απέναντι σε ένα μόνο κράτος»…, ενώ ενώ σε μία μεστή και προφανούης σύγχυσης δήλωσή του ο Γκάμπριελ (αντικαγκελάριος Γερμανίας) είπε πως "Πρέπει να βοηθήσουμε την Ελλάδα ακόμα και μετά από Grexit – Αν περάσει ο ελληνικός εκβιασμός, αυτό θα ήταν ένα κακό σήμα"...
Τέλος, ο Χέλμουτ Σμιτ (πρώην καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας) σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ - ΜΠΕ δηλώνει πεπεισμένος ότι χρειάζεται ένα επενδυτικό πρόγραμμα προς όφελος της Ελλάδος και ταυτόχρονα μια συμφωνία για τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους. Εκτιμά επίσης ότι η Eλλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να πληρώσει το τεράστιο χρέος της. Ενώ επισημαίνει ότι στην πραγματικότητα πολλά από τα δισεκατομμύρια ευρώ της βοήθειας προς την Ελλάδα βρίσκονται στα βιβλία μόνο...

Επειδή, όμως γίνεται λόγος για την ευρωζώνη, καλό θα είναι να θυμόμαστε πως τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και η Ευρωζώνη είναι ξεκάθαρες τραπεζικές ενώσεις (για ενδυνάμωση των συμμετεχόντων χωρών) και καμία απολύτως σχέση δεν έχουν με κοινωνικές πολιτικές. Η Τραπεζική Ένωση δημιουργήθηκε για να στηρίζει τις ευρωπαϊκές τράπεζες και να επεκτείνει την οικονομική ισχύ της γερμανοκρατούμενης (αυτή είναι η αλήθεια) Ευρώπης.

Κατανοώντας πως δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να προσεγγιστεί και να επιλυθεί πολιτικά το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας (χρέος για το οποίο ήδη υπάρχουν ενδείξεις πλαστότητας αλλά και σκοπιμότητας της δημιουργίας του), γυρνώντας στην περίοδο υπογραφής του πρώτου μνημονίου, το 2010, και ενθυμούμενοι τους όρους υπογραφής του, εκεί εμφανίζονται δύο σημαντικές προϋποθέσεις των «δανειστών», οι οποίες δεν έχουν προφανή αιτιολόγηση.
Η πρώτη δέσμευση προς την Ελλάδα είναι να μην δανειστεί από άλλους, για να ξεχρεώσει το χρέος της προς τους «δανειστές»…! Δηλαδή οι «δανειστές» επιλέγουν να διακινδυνεύσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα, από το να πληρωθούν!!! Κάτι, μάλλον, δεν πηγαίνει και πολύ καλά σε αυτή την δέσμευση.
Η δεύτερη ισχυρή δέσμευση που έθεσαν οι «δανειστές» προς την Ελλάδα είναι η αποπληρωμή ολόκληρου του χρέους της και μετέπειτα μπορεί να προχωρήσει σε διεκδικήσεις απέναντι σε όσες χώρες (ή ιδιώτες) έχουν χρέος προς την Ελλάδα. Από τα λίγα που μπορούμε να γνωρίζουμε, το μοναδικό σημαντικού ποσού χρέος προς την Ελλάδα, είναι αυτό της Γερμανίας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο… Άρα, η δέσμευση των «δανειστών» (δηλαδή της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης) είναι προφανέστατα εκ του πονηρού.
Εάν μάλιστα συνδυάσουμε πως τα νέα «δάνεια» που δίνουν οι «δανειστές» αφορούν αποκλειστικά την αποπληρωμή προηγούμενων χρεών, τότε κατανοούμε ότι επιχειρούμε ως χώρα (με τις ευλογίες των «θεσμών») να αποπληρώσουμε ένα χρέος δημιουργώντας άλλα χρέη. Κι επειδή αυτό δεν μπορεί να το υποστηρίξει καμία οικονομική θεωρία, γίνεται διάφανος ο σκοπός των όρων των «δανειστών». Και αυτός ο σκοπός δεν είναι άλλος από τη δημιουργία ενός προτεκτοράτου (στο καλύτερο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό οικόπεδο αλλά και στο πάρα πολύ σημαντικό ενεργειακό χώρο) στην Ελλάδα, η οποία μετατρεπόμενη σε πηγή αποπληρωμής ενός αέναου χρέους, θα γίνει παράγοντας σταθερών και σημαντικών εσόδων και όχι μόνο.

Με βάση τους όρους που μας έθεσαν, λοιπόν, οι δανειστές μας, η χώρα μας δείχνει να είναι εγκλωβισμένη σε μία οικονομική παγίδα, η οποία ήδη της έχει στερήσει σημαντικό μέρος της εθνικής της ανεξαρτησία, απειλεί δια της πλαγίας την εθνική της ανεξαρτησία και στοχεύει στην καταλήστευση όλων των οικονομικών (και κυρίως ορυκτών ενεργειακών) πόρων της χώρας από τους «δανειστές».
Επειδή, όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα, κι επειδή η διαχείριση του όλου θέματος γίνεται οικονομικά (δεν υπάρχει η παραμικρή βούληση για πολιτική λύση), ίσως η κυβέρνηση (σημερινή ή αυριανή) της Ελλάδας, θα πρέπει να κινηθεί περισσότερο ελαστικά, χρησιμοποιώντας οικονομικά εργαλεία για να απεγκλωβιστεί από την «θανατηφόρο θηλιά» στην οποία την έχουν τοποθετήσει τα μνημόνια και οι ανίκανοι να λειτουργήσουν πολιτικά και δημιουργικά πολιτικοί του παρελθόντος.

«Και ποια είναι η λύση που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο;» είναι αυτό που όλοι αναρωτιούνται. Η λύση βρίσκεται στην αντιστροφή του προβλήματος. Η λύση, είναι το ίδιο το γερμανικό χρέος προς την Ελλάδα. Χρέος που στο μικρότερο μέγεθός του είναι περίπου 300 δις. ευρώ. Χρέος που πρέπει η σημερινή κυβέρνηση να το μεταφέρει ως αποπληρωμή χρέους σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (μέσω ειδικών ομολόγων Γερμανικού Χρέους προς την Ελλάδα), ζητώντας από τις ηγεσίες τους να προχωρήσουν στην είσπραξή του, αφού γνωρίζουν πως η Γερμανία (παρά τις όποιες ενστάσεις της) είναι σε θέση να πληρώσει το ομολογιακό κατοχικό προς την Ελλάδα χρέος της. Με απλά λόγια: Πόσο είναι το άνοιγμα – χρέος της Ελλάδας προς την Γαλλία; 60 ή 70 δις. ευρώ; Τους δίνουμε ένα ομόλογο προς άμεση είσπραξη, μέρος του γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα. Η Γαλλία έχει δικαίωμα είσπραξης, ενώ εμείς όχι. Και η Γαλλία έχει την δυναμική και ξέρει πως να το εισπράξει. Το ίδιο προς όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης… Τους πληρώνουμε άμεσα με ομόλογα του γερμανικού χρέους. Αν δεν τους πληρώσει η Γερμανία, τότε το πρόβλημα είναι δικό της. Γιατί το χρέος της προς την Ελλάδα είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένο (εκτός από την ίδια τη Γερμανία, η οποία το διέγραψε μονομερώς…!).

Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα, ασχολούμαστε με λίστα δημοσιογράφων που εκπαίδευσε το ΔΝΤ, με τις παρεμβάσεις Στουρνάρα και άλλα συναφή... Η «μπάλα» έχει πεταχτεί προ πολλού στην κερκίδα, αν αναλογιστούμε επίσης ότι ο κύριος Μάρδας (υφυπουργός Οικονομικών) δήλωσε απερίφραστα ότι «η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχθεί το 90% του προγράμματος που επιβάλλουν οι εταίροι»… Επίσης, πρέπει να ξέρουμε όλοι πως η "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση, με εντολή του κυρίου Μάρδα, έδωσε διαταγή μείωσης 4 δισ. στα έξοδα των υπουργείων. Αιτιολόγηση; Ήταν απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης και απόδειξη πως υπάρχει συνέχεια του κράτους στην Ελλάδα. Ενώ (αξίζει να σημειωθεί) ο Αλέξης Τσίπρας ήδη συμμετέχει σε μυστικές συζητήσεις για την δημιουργία της Νέας Ευρώπης, μέσα στην οποία η Ελλάδα θα παραδώσει το σύνολο της ανεξαρτησίας της, ενώ θα αφεθεί, επίσης, στην καλή διάθεση της Γαλλίας και της Γερμανίας για σοβαρά ζητήματα σχετικά με την άμυνα και την ασφάλειά της επί των συνόρων...

Κι ενώ σημαντική μερίδα των Ελλήνων πολιτών, υπό το καθεστώς ψυχολογικής βίας και τρομοκρατίας, αλλά και τεραστίου μεγέθους παραπληροφόρησης, δηλώνει πως στηρίζει την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, στο σημείο αυτό θα πρέπει, επιτέλους, να ξεκαθαριστεί από την πλευρά της κυβέρνησης: Είναι με τους Έλληνες ή προσπαθεί να βαφτίσει «το ψάρι κρέας»;
Λύσεις υπάρχουν, λοιπόν. Ας τις εφαρμόσουν… Αν θέλουν… Γιατί, το μόνο βέβαιο είναι ότι μπορούν… Αν δεν θέλουν, ή επικαλεστούν ότι δεν μπορούν, ας κάνουν στην άκρη να τις εφαρμόσουν εκείνοι που θα έχουν και σχέδιο και βούληση να τσακίσουν τα γυάλινα πόδια της γερμανικής Ευρώπης ή της Γερμανίας του Δ’ Ράιχ.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση