Η πλανητική συμφωνία

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Παράλληλα με τις ψυχοφθόρες διαπραγματεύσεις Ελλάδας - δανειστών για την πολυπόθητη -όπως εξελίσσονται τα πράγματα- συμφωνία, στη γειτονιά μας τρέχουν και άλλου είδους εξελίξεις. Εξελίξεις φαινομενικά άσχετες με όσα συμβαίνουν γύρω μας, στην πραγματικότητα συνδεδεμένες. Οι Αμερικανοί οργιάζουν στα Βαλκάνια και ας παριστάνουν τους αδιάφορους. Βασικός στόχος τους είναι να αποτρέψουν τη ρωσική κάθοδο σε αυτή τη στρατηγικής σημασίας ευαίσθητη ζώνη εδάφους, μα, το κυριότερο, να ακυρώσουν τον αγωγό Τurkish-Greek Stream που έχει σχεδιαστεί να διέλθει από τουρκικοελληνικοσκοπιανό και σερβικό έδαφος.

Επαναλαμβάνοντας όσα ακριβώς έκαναν εναντίον της κυβέρνησης Καραμανλή για τον South Stream και τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, τορπιλίζουν την προοπτική κατασκευής του χώρα χώρα. Πρώτα στη Σερβία -που ακούω ότι παγώνει τα σχέδια-, μετά στα Σκόπια -που ένιωσαν την ανάσα της αποσταθεροποίησης μέσω του φιλοαμερικανού Ράμα-, τώρα και στην Ελλάδα.

Απαιτούν το ίδιο. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά οι απαντήσεις που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης για το ζήτημα της αυριανής επίσκεψης Τσίπρα στην Αγία Πετρούπολη ήταν εξαιρετικά προσεκτικές και είχαν άρωμα υποβάθμισης της μετάβασης. Ακούσαμε δηλώσεις του τύπου ότι πρόκειται για ένα «εδώ και καιρό προγραμματισμένο ταξίδι», ότι «αυτή τη στιγμή» δεν ξέρει αν θα υπογραφεί κάποια συμφωνία για τον αγωγό και ότι, επειδή ήταν προγραμματισμένο, «αυτό το ταξίδι δεν θα ακυρωθεί» (ποίου το ταξίδι ζητείται να ακυρωθεί, Γαβριήλ;).

Εξίσου ενδιαφέρουσες ήταν οι απαντήσεις που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για τη στάση του ΔΝΤ, ίσον Αμερικανοί, στη διαπραγμάτευση. Θα περίμενε κανείς σκληρή κριτική κατά του ταραξία των διαπραγματεύσεων με τις απαράδεκτες αξιώσεις για τη μείωση των συντάξεων. Αντιθέτως, ο Σακελλαρίδης διερωτήθηκε πώς η Ευρώπη θεωρεί αναγκαία την παρουσία του ΔΝΤ στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα αρνείται να δεχτεί την πρότασή του για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ολα όσα συμβαίνουν λοιπόν στο προσκήνιο και το παρασκήνιο με κάνουν να σκέφτομαι: Γιατί χάλασε η κλεισμένη συμφωνία Ελλάδος - δανειστών την τελευταία στιγμή την προηγούμενη Παρασκευή;

Γιατί το ΔΝΤ ανατίναξε τη συμφωνία με πρόσχημα το Ασφαλιστικό και το καταστατικό του, που όποτε θέλει το παραβιάζει και όποτε θέλει το επικαλείται; Τι τρέχει; Αν έχουμε εξελίξεις με τον αγωγό στην κατεύθυνση που θέλουν οι Αμερικανοί, μήπως θα έχουμε εξελίξεις και για το χρέος;

Κλείνω με μια πληροφορία από τις Βρυξέλλες: Κοινοτικός αξιωματούχος μού εξήγησε ότι η 30ή Ιουνίου είναι η καταληκτική ημερομηνία και ότι μπορούν τα ξένα Κοινοβούλια να την κυρώσουν μέσα στον Ιούλιο. Στην απορία μου αν αυτό γίνεται, απάντησε με τρόπο που με εξέπληξε: «Μα πρόκειται για πλανητική συμφωνία».
Πλανητική!

Πηγή "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση