Δικό σου το χέρι, δικό σου και το δάχτυλο...
- Μα είναι σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Πώς θα τους αφήσεις πίσω για να πάει η χώρα μπροστά; Πόσο μπροστά μπορείς να πας όταν εγκαταλείψεις έστω και έναν άνθρωπο και τον διαγράψεις από την καλύτερη ζωή που εσύ θέλεις να έχουμε; τον ρώτησα.
- Δεν με νοιάζει, μου είπε. Δεν θα καταστραφούμε εμείς, επειδή αυτοί είναι φασίστες ή δεν έχουν μυαλό. Εξάλλου, στην ιστορία υπήρχαν πάντοτε αυτοί που έμεναν πίσω...
Βούρκωσε η ψυχή μου με τα λόγια του.
Τον κοίταξα στα μάτια και του είπα:
- Πόσα δάχτυλα έχει το χέρι σου;
- Πέντε, μου απάντησε
- Καλώς, του είπα. Και το άλλο χέρι;
- Άλλα πέντε, μου απάντησε.
- Πολύ ωραία, του είπα. Και δεν μου λες, είσαι αριστερόχειρας ή δεξιόχειρας;
Χαμογέλασε και μου είπε:
- Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά αριστερών πεποιθήσεων και αριστερόχειρας, μου απάντησε.
Τότε, κοιτάζοντάς τον αυστηρά, του είπα:
- Και πώς θα σου φαινόταν να σου κόψω από το δεξί χέρι το μικρό δαχτυλάκι, που δεν κάνει τίποτε απολύτως...;
- Και γιατί να μου το κόψεις; με ρώτησε
- Μα, αφού σου είναι άχρηστο. Δεν το χρησιμοποιείς και είναι και από το δεξί σου χέρι...
- Δικό μου είναι το χέρι κι ας μην χρησιμοποιώ το δάχτυλο αυτό, μου είπε θυμωμένος και φυσικά κάθε σκέψη να το κόψουμε, σταμάτησε πριν καν ξεκινήσει...
Για να μην τα πολυλογώ, αρνήθηκε και μου θύμωσε, έχοντας προφανώς τους λόγους του.
Λοιπόν, με το να αποκόψουμε ή να συμπεριφερθούμε επιθετικά σε όσους πίστεψαν πως η Χρυσή Αυγή μπορεί να τους λύσει τα προβλήματα ή μπορεί να κάνει να πληρώσουν όλοι εκείνοι που τους αδίκησαν ή τους κατέστρεψαν, είναι ότι ακριβώς θα κάναμε και με το κόψιμο του μικρού δαχτύλου ενός χεριού, του δικού μας "όχι καλού" χεριού...
Εγώ σας τα είπα κι εσείς τώρα κάνετε όπως σας αρέσει...
Μόνο μην πείτε ποτέ πως κανείς δεν σας προειδοποίησε ότι το επόμενο "κομμένο δάχτυλο" μπορεί να είστε εσείς...
Και συγχωρείστε όλους εμάς που θέλουμε όλα τα δάχτυλά μας, που θέλουμε όλοι οι Έλληνες να βγούμε από τον εφιάλτη που ζούμε, χωρίς να μείνει κανένας πίσω για να επιβεβαιώσει την ιστορία...
Και συγχωρείστε όλους εμάς που θέλουμε όλα τα δάχτυλά μας, που θέλουμε όλοι οι Έλληνες να βγούμε από τον εφιάλτη που ζούμε, χωρίς να μείνει κανένας πίσω για να επιβεβαιώσει την ιστορία...
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο, ως ένδειξη σεβασμού προς τον γράφοντα, αλλά και ως αναγνώριση, έστω και δια της αντιγραφής, πως γινόμαστε καλύτεροι...
Αναρτήσεις
Εύγε Κωνσταντίνε! Σε μια κοινωνία έχουν όλοι τη θέση τους, είτε μας αρέσει είτε όχι. Ιδιαίτερα σήμερα στην πατρίδα μας ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο σου Κωνσταντίνε. Τα κείμενα σου είναι πάντα καταπληκτικά και βαθυστόχαστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολη η σύνεση τέτοιες ώρες, Κωνσταντίνε. Όταν όλο το σύμπαν των ανήθικων - κυριολεκτικά - συνωμοτεί για να τη χάσουμε και να πέσουμε στις ενέδρες του. Ούτε είναι σύμπτωση το ότι όταν χάνουν οι Έλληνες την απαραίτητη σύνεση, παραμονεύουν πάντα κάποι λύκοι στην πόρτα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν το δάκτυλο έχει γαγραινα ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τύπος πχ που θέλει να παει μπροστά με τους άλλους τους καλούς έχει σίγουρα γαγραινα στο κεφάλι.....με αυτόν τι κάνουμε ;
Αυτά ειναι τα αποτελέσματα του αγγλοσαξωνικου ολιγαρχικου β ο λευτισμου .
Αντε να πεις στο μολυσμένο μυαλό οτι όσο κακοί οι οι μεν , χειριστοι δε και οι άλλοι .
Αντε να τους πεις οτι ειναι η ηρα του Εθνους και πόσο μάλλον να τον πείσεις οτι απο την κόλαση που μας έδωσαν οι δικοί του καλοί , μόνο οι ελευθέρως σκεπτόμενοι θα βγουν .
Απο όλα τα μάντρια εννοηται .
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
α, ρε ολοι βολεμενοι τραγουδατε...τραγουδακια της παρηγοριας...εκ του ασφαλους και απεξω απτο χορο και γω το ιδιο θα εκανα...δυστυχως ομως εγω ειμαι μεσα στο καζανι και με βραζουνε...και καιγομαι,χανομαι...ημουν κυριος και με καταντησαν ζητιανο...ετσι για το τιποτα..ετσι για την καλοπεραση τους,και τους ψηφισα,και τους ξαναψηφισα,που ναξερα που να μου κοβανε και τα δαχτυλα και τα χερια,απο τους ωμους...εγω ειμαι χαμενος ...εσεις ομως που θα μεινετε αν ξαναψηφισετε Προσεξτε πολυ καλα τι θα ψηφισετε...να εχετε γνωση..αλλιως καλυτερα να σας τα κοψουν και τα δυο χερια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι οι Ελληνες αδελφέ ειναι μέσα στο ίδιο καζάνι που λες .
ΔιαγραφήΌλοι μας είμαστε για τα θυμαρακια αν δεν τους σταματήσουμε .
Γενική αποχή . Αποσύνθεση όλων των καλωδίων με την λαίλαπα .
Δεν τους έχουμε ανάγκη . Αυτοι μας έχουν . Εμείς τους ταισουμε .