Το φαύλο σύστημα

"Στην πολιτική όπως και στη ζωή, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται από τους κατάλληλους ανθρώπους, γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να υπάρχουν εγγυήσεις, ότι θα απομακρύνονται από τα δημόσια αξιώματα, όσοι επιμένουν σε εσφαλμένες αποφάσεις" (Μάρτιν Λη)

Ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας, δικαιολογεί την κατάντια του, λέγοντας, ότι, δε γνώριζε για τη φαυλότητα που επικρατούσε μέχρι το 2010, δηλαδή τι συνέβαινε, στην οικονομία της χώρας, με το πολιτικό προσωπικό, τις παροχές που δινόντουσαν με αντάλλαγμα, τα ρουσφέτια, το δημόσιο ως λάφυρο, τα προνόμια, το πλιάτσικο, κ.λ. εξάλλου "καλά περνούσαν, γιατί να προβληματίζονται", αφού "η οικονομία ήταν από παντού θωρακισμένη".

Τα ίδια θα ισχυριστεί και το 2015, ή το 2020, όταν θα έχει κινεζοποιηθεί η ελληνική κοινωνία, παρότι βιώνει την κρίση και υποτίθεται, ότι τα αίτια της κοινωνικής κατάρρευσης είναι πλέον γνωστά, λόγω της συνεχιζόμενης φαυλότητας του Δημοκρατικού πολιτεύματος.

Λογικά, μία εξαθλιωμένη κοινωνία από την παρατεταμένη κρίση, θα έπρεπε, να είχε μάθει από τα λάθη της.
Το πρόβλημα της βαθιάς ελληνικής πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και η επιδείνωσής της είναι καθαρά πολιτικό θέμα.

Δυστυχώς, το υπάρχον ελληνικό πολιτικό σύστημα, είναι το βασικό πρόβλημα, η αιτία της κοινωνικής κατάρρευσης. Κάνει το παν, για να διατηρείται στη νομή της εξουσίας, να ελέγχει την πολιτική κατάσταση, πετώντας την μπάλα στη εξέδρα με αποτελεσματικούς τρόπους επικοινωνίας με τη βοήθεια της μιντιοκρατίας, που η τρομοκρατημένη κοινωνία πέφτει εύκολα στην παγίδα του.

Στις καλές εποχές, το σύστημα εξουσίας, δημιούργησε ένα ιδεολόγημα, για να πείθει και να μπουκώνει τους δύσκολους. Μία δυνατή βάση προσδοκιών, ρουσφετιού και ραγιαδισμού, που αντέχει στο χρόνο, αφού πείθει ακόμη ένα μεγάλο τμήμα από την εξαθλιωμένη κοινωνία.

Δημιουργήθηκε ένα φαυλοκρατικό σύστημα νομής της εξουσίας, που βασιζόταν και βασίζεται στην ανακύκλωση προσώπων και ρόλων από τις ΔΕΚΟ σε τράπεζες, από τις τράπεζες στα κρατικά οφίτσια και από εκεί στην πολιτική και στην υπουργοποίηση. "Χρυσά αγόρια και κορίτσια" πηγαινοέρχονταν μεταξύ ακριβοπληρωμένων κρατικών και επιχειρηματικών θέσεων.

Το "σύστημα φούσκα", με τη γυαλιστερή επιφάνεια, τους τραπεζίτες, την επιχειρηματική διαπλοκή, το μιντιακό λόμπι, τους προμηθευτές, το κομματικό πελατολόγιο, τις κλειστές συντεχνίες με τα βασιλικά προνόμια, τα νεόπλουτα λαμόγια και τα "χρυσά αγόρια και κορίτσια", αφού έσκασε και φάνηκε η γύμνια του, δεν παρέδωσε τα πολιτικά όπλα.

Υπέγραψε νέο μοίρασμα εξουσιών με το παγκόσμιο οικονομικό κατεστημένο, νέα συνθήκη με όρους προτεκτοράτου (μνημόνια με τρόικα) με την προϋπόθεση, ότι δέχεται να αφαιρεθεί μεγάλο μέρος κρατικής κυριαρχίας, αλλά να διατηρηθούν τα υπάρχοντα κομματικά μικρομάγαζα διαπλοκής, υπακούοντας στο μεγαλοκατάστημα του Βερολίνου. Η συναίνεση του Βερολίνου για δάνεια που δόθηκαν στα κόμματα, θεωρείται δεδομένη, αφού ψηφίστηκε η σχετική τροπολογία και δεν θα διωχθεί κανένας από τους διαπλεκόμενους τραπεζίτες και υπεύθυνους των κομμάτων.

Ο λαός πληρώνει και ξαναπληρώνει τα σπασμένα συνεχώς, στημένος σε ουρές ξευτίλας, αλλά παρακολουθεί ως θέαμα, τα σκηνοθετημένα σήριαλ της κατάντιας του από τον καναπέ του σπιτιού του και των καφετεριών.

Το μοίρασμα της εγχώριας εξουσίας με τους τροικανούς και τους παρατηρητές τους δεν είναι εύκολη υπόθεση, για τους θιασώτες των μνημονίων, λόγω περιορισμένων πολιτικών ελιγμών, συγκρινόμενων με τις προηγούμενες καλές μέρες του μεγάλου πλιάτσικου. Υποκύπτουν και στα πιο ακραία αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέτρα, γιατί οι πιστωτές τους έχουν στο χέρι, λόγω του "πρότερου έντιμου πολιτικού τους βίου".

Οι εξωτερικοί τροικανοί, πιστωτές πιέζουν ασφυκτικά να πάρουν στο πολλαπλάσιο τα δανεικά από τα υποζύγια στη χώρα του χρέους. Έτσι τη διαχείριση του χρήματος σε τράπεζες, κρατικά ταμεία, δημόσια περιουσία, την έχουν στα χέρια τους, όπως και κάθε αξιοποίηση πηγής πλούτου, αλλά και τις ανεξάρτητες αρχές, που εποπτεύουν το νεοφιλελεύθερο πλιάτσικο.

Στους εσωτερικούς – εγχώριους τροικανούς έχουν αφήσει μέχρι στιγμής, το πάρτι της φοροδιαφυγής, τα προνόμια των συντεχνιών εξουσίας, την ανακύκλωση της πελατοκρατίας, τη μοιρασιά λάφυρο των κομματικών στελεχών ( 4-2-1 ), τα οποία μπαινοβγαίνουν από τις επιχειρήσεις σε κρατικές θέσεις και αντίστροφα, αλλά και τη βιομηχανία του ρουσφετιού, το εθνικό μας σπορ, ακόμη και το φακελάκι και το γρηγορόσημο νομιμοποίησε η Βουλή (!), εν ονόματι της ψηφοθηρικής φαυλότητας και της φοροδιαφυγής.

Τα νομοθετήματα για την ενδυνάμωση των θεσμών της Δημοκρατία μας πρέπει να συνεχισθούν, νομιμοποιώντας και τις "χορηγίες" προς τα κόμματα και τους πολιτικάντηδες…

Μέχρι τώρα η συμφωνημένη φαυλότητα καλά κρατεί σε βάρος της κοινωνίας, η οποία βρίσκεται ακόμη σε χειμερία νάρκη. Το "διαίρει και βασίλευε" με τον κοινωνικό αυτοματισμό, η καθημερινή μιντιακή προπαγάνδα και ο φόβος για το χειρότερο, που δουλεύεται επικοινωνιακά, έχει φέρει σε απόγνωση και σε αμηχανία την κοινωνία.

Τα έσοδα του προϋπολογισμού και οι εισπράξεις των ασφαλιστικών ταμείων δεν πάνε καλά. Οι πιστωτές, βιάζονται και επισπεύδουν τα χαράτσια, τις απολύσεις – νέα συμφωνία, γεγονός, που θα επακολουθήσει άμεσα και πιεστικά το θέμα της εξυγίανσης στο δημόσιο τομέα με το δικό τους σκεπτικό αρπαγής. Εξυγίανση για τους δανειστές τοκογλύφους σημαίνει, άμεση είσπραξη χρήματος, οι κρατικές θέσεις θα ελέγχονται άμεσα από τους ίδιους, το φορολογικό σύστημα θα ασχοληθεί και με φοροφυγάδες, που ήταν οι ευνοούμενου του εγχώριου διεφθαρμένου σαπιο-συστήματος, με τους εθνικούς προμηθευτές, τους εθνικούς εργολάβους, τους προνομιακούς δανειολήπτες, με τους διεφθαρμένους τραπεζίτες και πολιτικάντηδες, κ.λ.π.

Η νέα κόντρα με επίκεντρο την "εξυγίανση" θα σημάνει και το τέλος της μοιρασιάς με την τωρινή πολιτική φάρα. Τα όργανα, ήδη, άρχισαν με τον σκληρό Τόμσεν, όπως παλαιότερα με τη Λαγκάρτ, όταν είχε δώσει τη λίστα λογαριασμών για έλεγχο, που μίλησε "για την άνιση κατανομή των βαρών ανάμεσα στους φορολογουμένους, που δικαιολογημένα εγείρει κοινωνικές αντιδράσεις".

Οι εγχώριοι επίορκοι και αδιάφοροι για το συμφέρον της χώρας, πολιτικάντηδες, που συμμετέχουν στο πάρτι της μοιρασιάς, διαισθάνονται το πολιτικό τους τέλος να έρχεται, γι’ αυτό και εξαπέλυσαν, πρώτοι, τα επικοινωνιακά βέλη προς το πολυκατάστημα εντολών του Βερολίνου, για τις αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής. Τα θυμήθηκαν τώρα, αυτοί που τα έθαψαν.

Ο λαός, αν συνεχίζει, να παρακολουθεί, ως θέαμα, τα παιχνίδια του φαύλου πολιτικού κύκλου ( συμβόλαια εξαθλίωσης ) από τον καναπέ του, θα του φορτώσουν, εκτός το πάλι "μαζί τα φάγαμε", μία ακόμη κυβέρνηση φαύλων συμφωνιών για μερικά ακόμη χρόνια μέχρι ολικής κατάρρευσής του.

ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση