Το θανάσιμο πλήγμα εναντίον της ελληνικής βιομηχανίας

• Eκατοντάδες τα λουκέτα και οι μεταναστεύσεις εταιρειών

Πάρα πολλά τα λουκέτα στη βιομηχανία που μετρά τα τελευταία χρόνια η χώρα μας, καθώς άλλοτε ισχυρές επιχειρήσεις, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, αναγκάστηκαν να κατεβάσουν ρολά και να αφήσουν στο δρόμο εκατοντάδες εργαζομένους.

Ένας από τους λόγους για το κλείσιμο των άλλοτε ισχυρών βιομηχανιών αποτέλεσε η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών που μείωσε την παραγωγή και έφερε στην επιφάνεια τους κακούς χειρισμούς της εκάστοτε διοίκησης. Επίσης δεκάδες εργοστάσια επιδοτήθηκαν με δημόσιο χρήμα ώς και στο 80% της επένδυσης, για να κλείσουν λίγους μήνες αργότερα ή να μεταφερθούν στα Βαλκάνια. Πακέτα επιχορηγήσεων, φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια μοιράζονταν προκλητικά στον κάθε επιχειρηματία, πολλές φορές πριν καν παραχθεί η πρώτη παρτίδα των επιδοτούμενων προϊόντων..

Όπως προκύπτει από τους αριθμούς περίπου 50 βιομηχανίες έχουν σταματήσει την λειτουργία τους τα τελευταία χρόνια ενώ πάνω από 1.500 επιχειρήσεις έχουν μεταναστεύσει σε γειτονικές χώρες.

Όπως αποκαλύπουν οι αριθμοί του ΕΒΕΑ δύο στις δέκα επιχειρήσεις έχουν ξεκινήσει από το τελευταίο διάστημα να σκέφτονται ή και να προχωρούν σταδιακά στο κλείσιμο των βιομηχανιών τους ή στην μεταφορά της έδρας τους στο εξωτερικό, με ολέθριες συνέπειες  για την βιομηχανική παραγωγή της χώρας, αλλά και την απασχόληση (200.000 υπολογίζονται αυτοί που έχουν χάσει τη δουλειά τους).

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο στην Βιομηχανική Περιοχή της Κομοτηνής το 2000 λειτουργούσαν 100 εργοστάσια κι έπιαναν κάθε πρωί δουλειά περί τα 17.000 άτομα. Σήμερα έχουν μείνει 20 εργοστάσια, τα περισσότερα από τα οποία έχουν κάνει απολύσεις, μειώσεις μισθών και έχουν επιβάλει εκ περιτροπής εργασία. Και από 17.000, οι εργάτες μειώθηκαν σε 1.500.

Ένα ακόμη «θύμα» της κρίσης ήταν και η Φιλκεραμ Johnson η οποία οδηγήθηκε στην πτώχευση, ενώ φέτος θα συμπλήρωνε μισό αιώνα ζώης.

Η Φιλκεραμ, ιδρύθηκε το 1962 από την οικογένεια Φιλίπππου και το Χ. Κωνσταντόπουλο, ενώ ξεκίνησε πρώτη στην Ελλάδα την παραγωγή κεραμικών πλακιδίων με 18 άτομα και 80.000 τ.μ το χρόνο.

Στο απόγειο της δραστηριότητας έφτανε να απασχολεί 400 άτομα για την παραγωγή 4,5 εκατ τ.μ ετησίως ενώ το 30% της παραγωγής της κατευθυνόταν σε 29 χώρες του εξωτερικού και συγκαταλεγόταν μεταξύ των μεγαλύτερων βιομηχανιών παραγωγής κεραμικών πλακιδίων της Ευρώπης. 

Επίσης και η χαρτοβιομηχανία Diana, μία από τις πιο ιστορικές βιομηχανίες της Θράκης οδηγήθηκε σε λουκέτο μετά από 30 χρόνια λειτουργίας. Η εταιρία το τελευταίο διάστημα αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα ενώ στη αρχή του χρόνου είχε διακόψει για λίγες μέρες της λειτουργία της, λόγω έλλειψη πρώτων υλών.

Τίτλοι τέλους σε ένα δράμα που κράτησε τρία χρόνια χρόνια, έπεσαν πρόσφατα και για την άλλοτε ισχυρή βιομηχανία Ενωμένη Κλωστουφαντουργία. Οι διαπραγματεύσεις του αμερικανικού fund με τις πιστώτριες τράπεζες κατέληξαν σε ναυάγιο, ενώ σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας παραιτήθηκε.

Με απόφαση-εξπρές του Εφετείου Πειραιά,που εκδόθηκε μέσα σε 12 ημέρες, η ιστορική καπνοβιομηχανία «Κεράνης» τέθηκε τον Αύγουστο του 2008 υπό εκκαθάριση και 145 εργαζόμενοι βρέθηκαν στο δρόμο. Επίσης το 2007 το εργοστάσιο της αλλαντοβιομηχανίας "Θράκη", η οποία αποτελούσε μία από τις γνωστότερες εταιρίες του κλάδου στον ΄Εβρο έκλεισε, καθώς δεν κατάφερε να αντεπεξέλθει στον αυξημένο ανταγωνισμό.

Το φθινόπωρο του 1998 η άλλοτε κραταιά βιομηχανία κατεργασίας ξύλου Βαλκάν Έξπορτ διέκοψε τη λειτουργία της έπειτα από μία πενταετία σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, που οδήγησαν στην απώλεια του 50% των θέσεων εργασίας. Οι 600 εναπομείναντες εργαζόμενοι προχώρησαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις και έπειτα από παρέμβαση του υπουργείου Ανάπτυξης βρέθηκε νέος επενδυτής, που όμως προχώρησε άμεσα στη μείωση του προσωπικού κατά 320 άτομα. Έπειτα από μία εξαετία η Βαλκάν Έξπορτ ανακοίνωσε την οριστική διακοπή της λειτουργίας της και το σύνολο του προσωπικού απολύθηκε.

Τον Ιανουάριο του 2006 η διοίκηση της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων ανακοίνωσε τη διακοπή της παραγωγικής δραστηριότητας του εργοστασίου της στη Θεσσαλονίκη, όπου απασχολούσε 650 εργαζόμενους (αορίστου χρόνου και εποχικούς). Οι εργαζόμενοι κατέλαβαν το εργοστάσιο  μέχρι το Σεπτέμβριο του 2006, οπότε το υπουργείο Εργασίας τούς πρότεινε σχέδιο για τη μερική επαναλειτουργία του εργοστασίου και την προστασία όσων θα έχαναν τις δουλειές τους. Έναν χρόνο μετά την αρχική απόφαση της διοίκησης της ΒΦΛ στο εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία μπήκε λουκέτο και χάθηκε το σύνολο των θέσεων εργασίας.

Το Σεπτέμβριο του 2008 έκλεισε το εργοστάσιο της πρώην ΒΙΑΜΥΛ στη Θεσσαλονίκη -χάθηκαν 82 θέσεις εργασίας- ενώ τον ίδιο μήνα ανακοινώθηκε από τη Γερμανία ότι θα μπει λουκέτο και στο εργοστάσιο της Siemens στην περιοχή του αεροδρομίου. Οι 250 εργαζόμενοι της Siemens προχώρησαν σε κινητοποιήσεις. Ωστόσο μετά τρεις μήνες η απόφαση για το κλείσιμο του εργοστασίου οριστικοποιήθηκε και μέχρι τον Απρίλιο του 2009 απολύθηκε το σύνολο του προσωπικού.

Και ο κατάλογος δεν τελειώνει εδώ... Λουκέτο έβαλαν τα προηγούμενα χρόνια η κλωστοϋφαντουργία Τρικολάν, το εργοστάσιο της Ιdeal Standard στη Χαλκίδα, η Βαμβακουργία Βόλου, το εργοστάσιο της Γιούλα στην Ελευσίνα, τα ΔΕΚΑ Αλλαντικά, η Εριοκλωστοϋφαντουργία, η εταιρεία παραγωγής σαμπουάν ΙΝΚΟ και τα Ελληνικά Σιδηροκράματα.

Πηγή: Banking News

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση