Η θέση μας στην Παγκοσμιοποίηση. Θα είναι ή Ελληνική ή Τραπεζική;

Γράφει ο Αυγερινός Κ.Χατζηχρυσός

H παγκοσμιοποίηση ισοπεδώνει κάθε λαό και έθνος σαν οδοστρωτήρας. Oι νέες τεχνολογίες αν κι έφεραν τους ανθρώπους πιο κοντά έγιναν παράλληλα το μέσο για μεγαλύτερο έλεγχο της ζωής μας από τα Οικονομικά θηρία των Αγορών και την κατάργηση των δημοκρατικών θεσμών μας. 

Αυτό που αποκαλούμε αγορές, δηλαδή τις 2-3 Τράπεζες κι άλλες 2-3 πολυεθνικές μαζί με τα παρακλάδια τους, δεν έχουν ανάγκη πια τις Υπερδυνάμεις για επιβάλλουν τα Οικονομικά τους Προγράμματα, αλλά λειτουργούν αυτόνομες και μάλιστα οι Υπερδυνάμεις έχουν πλέον ανάγκη τις Αγορές.

Φυσικά ο άμεσος κίνδυνος, είναι η πλήρης κατάκτηση της μιας μετά την άλλη των χωρών, όχι με όπλα πλέον, αλλά με χρέος γι αυτό η οικονομική εισβολή, είναι αυτή που μας απασχολεί περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Ηδη στην ΕΕ προτείνουν και στην πραγματικότητα μεθοδεύουν την δημιουργία Κεντρικού Προϋπολογισμού της Ευρωζώνης, πράγμα που θα σημάνει και τυπικά την πλήρη Κατάργηση του Εθνους-Κράτους αφου κάποιοι τυχαίοι Υπάλληλοι θα αποφασίζουν για τη ζώη μας.

Όμως έχουμε σκεφτεί ποια είναι η θέση μας και θα πρέπει να είναι η Στρατηγική μας σε αυτή τη λαίλαπα που έρχεται; 

Γιατί ίσως ακόμη κι αν η οικονομία πάει καλά και καταφέρουμε να σώσουμε το Κράτος ως γραφειοκρατική υπόσταση, πως θα αντιμετωπίσουμε την Παγκοσμιοποίηση ως φαινόμενο που δεν είναι αντιστρέψιμο.

Για παράδειγμα, έστω ότι καταφέρουμε να σώσουμε την Ελλάδα και να βγούμε από την Κρίση και τα μακροοικονομικά μεγέθη είναι αριστα , θα αποτρέψει αυτό την γενοκτονία που λαμβάνει χώρα από τους υπηρέτες των μνημονιών; Μπορεί η χώρα να λέγεται Ελλάδα το 2050, να έχει κατοίκους που στη ταυτότητα θα γράφει Ελληνας Ιθαγενής, θα είναι όμως κατά το 50% μουσουλμάνοι, θα μιλάνε ως μητρική γλώσσα τα Αγγλικά και ως δεύτερη (ή και Τρίτη μετά τα Τούρκικα) την Ελληνική και τα ήθη και έθιμα θα είναι τα γνωστά χολυγουντιανά πολυπολιτισμικά. Καμία διαφορά από έναν κάτοικο με τα ίδια χαρακτηριστικά που κατοικεί στη Γερμανία, ή την Κίνα κ.ο.κ

Αυτό που θα πρέπει λοιπόν να ανοίξουμε ως συζήτηση στην Ελλάδα είναι το ερώτημα «ποια είναι η Ελληνικοτητα στην Νεα Ταξη Πραγμάτων». Γιατί υπήρξαν και περίοδοι πλούτου και περίοδοι που είχαμε αυτοκρατορίας αλλά το συγκριτικό πλεονέκτημα του Ελληνισμού δεν ήταν η οικονομία ή η εσωστρέφεια, ήταν η Παιδεία.

Ω! Και τι Παιδεία!

Είμαστε πειθαρχημένοι αλλά όχι πειθήνιοι, Ελεύθεροι Πολίτες κι όχι Υπήκοοι, είμαστε Κοινωνία αυτεξούσιων κι αυτοπροαιρέτως ενταγμένων Ατόμων κι όχι Society μαζικοποιημένων μελών. Η φάλαγγα των Σπαρτιατών κι οι ερέτες στις Τρηίρεις ήταν Ελεύθεροι Πολίτες και αντίστροφα ήταν Ελεύθεροι γιατί υπηρετούσαν ως οπλίτες ή ερέτες.

Αυτή η ειδοποιός διάκριση κάνει τον μέτοχο του Ελληνισμού ταυτόχρονος και κοσμοπολίτη!

Κι αυτό θέτω κι ως θεματική προς συζήτηση για την θέση μας στο Παγκόσμιο Χωριό.

Δεν υπάρχει πιο κοσμοπολίτης από τον Ελληνα και δεν μπορεί να είναι κάποιος κοσμοπολίτης αν δεν είναι Ελληνας!

Ισως να μη μπορέσουμε ποτέ να επιστρέψουμε στο περίκλειστο κόσμο του Εθνους Κράτους που γνωρίσαμε του δυο τελευταίους αιώνες, αλλά αυτό θα σημάνει το Ιστορικό μας τέλος, αν συνεχίσουμε να μιμούμαστε και να πιθηκίζουμε ή θα συμβεί το ακριβώς αντιθετο αν αρχίζουμε να γινομαστε Ελληνες.

Το πρότυπο του Ελληνα που της μεταπολίτευσης, που διογκώθηκε στα χρόνια του δανεικού Ευρώ δεν ήταν ο πολίτης κι ο εργατικός, αλλά ο Ράθυμος και καταφερτζής που θα κάνει την εύκολη «κονόμα» κι η αφασική ξανθιά γλάστρα που θα καλοπαντρευτεί για να στολίσει το ακριβό καγιέν, τα χρήμα ήταν φθηνό και αφθονο αφού ήταν απλώς λογιστικό κι όχι πραγματικό.

Το πρότυπο και ιδανικό του Παγκοσμιοποιημένου Ανθρώπου, γι αυτούς, είναι το Αμερικάνικο «idiot managment» . Ο αριστος τεχνοκράτης, στον τομέα του ο καθένας, ιατρός, οικονομολόγος, επιχειρηματίας αλλά άχρωμος, άοσμος και αδιάφορος Πολίτης.

Το προτυπο της Ευρωπαϊκής ένωσης είναι η Οικονομική και μόνο ένωση. Το όνειρο των προδοτών του Μνημονίου είναι ο Κεντρικός Προϋπολογισμός, η ΕΚΤ, ο Ελληνισμός είναι το εμπόδιο κι όχι το σπίτι τους.

Όλα στον αντίποδα του Ελληνα Πολίτη.

Τώρα με το χρέος και τα μνημόνια μεθοδεύουν τη συμμόρφωση μας, να γίνουμε ανταγωνιστικοί, να γίνουμε «σωστό»-η απεχθής λέξη το «σωστό»- κράτος, να διορθώσουμε τα ελαττώματα μας, για να έρθουν οι Ξένοι με τις επενδύσεις τους να μας «σώσουν».

Μας λένε μάλιστα ότι τα «παθαίνουμε» αυτά γιατί ποτέ δεν εφαρμόστηκε το μνημόνιο τους «σωστά»-να τη πάλι η λέξη-!

Με τι τίμημα όμως;

Αυτό που πράγματι δεν εφαρμόστηκε όμως ποτέ, ήταν ο Ελλην Πολίτης.

Όταν βιάζουν τις λέξεις-αμφότερες ελληνικές-και λένε «Ευρωπαίος Πολίτης» εννοούν τη σκλαβιά και εννοούν μόνο τη σωματική ταυτότητα, το «Εγώ» όπως θα περιγράφουν τα έγγραφα κι η α-Παιδεία που ετοιμάζουν βδελύγματα συγκυβερνήσεων, θεωρητικά ετερόκλητων κομμάτων, αλλά στην πραγματικότητα ταυτιζόμενων απόλυτα με την Νέα Τάξη.

Ο Ελληνισμός όμως αν περιχαρακωθεί, θα μαραζώσει και θα ηττηθεί στην μέγγενη Πολύ-πολιτισμού, θα γίνει κιμάς-όπως περιέγραφε πολύ σωστά ο μακαριστός Χριστόδουλος-θα είναι μέρος του κιμά.

Το όπλο του Ελληνισμού είναι η ψυχική φυσιογνωμία του ανθρώπου γι αυτό είναι και εξωστρεφής ο πολιτισμός του. Δινει διέξοδο στη φύση του ανθρώπου που καμία, Παγκόσμια διακυβέρνηση ή Νέα Τάξη δεν μπορεί να δώσει. Καμία μεγαλομανία, καμιά Οικονομική Ανάπτυξη, καμία μηδενιστική ιδεολογία τύπου Γιάλομ δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Ελληνική σκέψη στη διαμόρφωση της «ψυχής» του Ανθρώπου.

Παγκόσμιος άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί δεν θα είναι άνθρωπος αλλά άβουλο ον, ακριβώς αυτό που θέλουν οι Γύπες των Παγκόσμιων Κέντρων εξουσίας. Ανθρωπος χωρίς κατ-αγωγή, χωρίς πατρ(ος)ίδα, είναι άνθρωπος χωρίς πόδια στο έδαφος, ανερμάτιστος και μπορεί να ποδηγέτηθει κατά το δοκούν, όπως έλεγε κι ο Αριστοτέλης ο άνθρωπος εκτός κοινωνίας είναι ή Φαύλος ή Θεος.

Γι αυτό προωθούν το Μηδενισμό (πχ.Σαιντελογία) ή την απόλυτη θρησκοληψία (πχ Μπούς) που δίνουν έτοιμα πακέτα, α λα κάρτ απαντήσεις στο ερώτημα του θανάτου κι ο καθημερινός φοβος αυτου, από μονος του σε μετατρέπει ήδη σε νεκρό-φάντασμα. Περπατάς χωρίς να ζεις.

Αντίθετα η Ελληνες αλλά κι οι «Ελληνες» ανατόμοι της ανθρώπινης ψυχής όπως ο Ντοστογιεφσκι, ο Νίτσε, ο Καφκα, ο Προυστ, ο Χαιντεγγερ, Γκαιτε μας έδωσαν τα εργαλεία να κατανοήσουμε την εαυτό μας και τους άλλους. Σκοπίμως αναφέρω μόνο «ξένους» για να δείξω τι εννοώ «Ελληνικότητα» απέναντι στη Παγκοσμιοποίηση.

Απέναντι στους παραπάνω, αλλά κι άλλους, φιλοσόφους τι εχει να αντιπαραθέσει η στείρα και ισοπεδωτική Παγκοσμιοποίηση;

Απέναντι στα «καλούπια» τους, εμείς ρωτάμε «γιατί».

Απέναντι στα «στεγανά» τους το «Τι είναι ζωή» εμείς ρωτάμε «ποια είναι η αιτία κι ο σκοπός» αυτής.

Δεν διεκδικώ καμία αυθεντία, ούτε είναι σκοπός του παρόντος άρθρο να δώσει απαντήσεις, αλλά να προβληματισμό για την θέση του Ελληνα στη Νεα Τάξη Πραγμάτων.

Πιστεύω ότι ο Ελληνισμός δεν πρέπει να είναι ο αμυνόμενος στη νέα Εποχή, αλλά ο κυρίαρχος κι όταν είμαστε Ελληνες δεν έχουμε να φοβηθούμε καμία Παγκόσμια Τάξη, αντίθετα αυτή έχει να φοβηθεί από το δικό μας ελεύθερο πνεύμα.

Αυγερινός Κ.Χατζηχρυσός

ΠΗΓΗ : Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση