Corpus diavoli
Corpus, σημαίνει σώμα. Και Corpus Diavoli, σημαίνει σώμα του διαβόλου. Tέτοιο που είναι και το διαβόητο Corpus Christi.
Πίσω απ’ το οποίο βρίσκονται-για να θυμηθούμε και τον δαιμονισμένο του Ευαγγελίου-πολλές λεγεώνες διαβόλων.
Πρώτα -πρώτα αυτοί, που εμπνεύστηκαν την χάλκευσή του. Το χρηματοδότησαν. Και το τιτλοφόρησαν «καταλλήλως».
Σύμφωνα με την πάγια, όπως φαίνεται, τακτική των σιωνιστών. Που παρουσιάζουν τα θεϊκά δημιουργήματα σαν δαιμονικά και τα δαιμονικά σαν θεϊκά.
Ή μήπως δεν «βαφτίζουν» οι αρχιτρομοκράτες και αρχιρατσιστές αυτοί, τους λαούς, που θέλουν να εξαθλιώσουν και να εξοντώσουν, τρομοκράτες και ρατσιστές;
Όπως, και στην προκειμένη περίπτωση, το διαβολικό ιδιοσκεύασμά τους, το βάφτισαν "Σώμα Χριστού".
Και ψάχνουν να βρούνε συνειδήσεις, που πουλιούνται και αγοράζονται…
Και ποιοι, λοιπόν, πήραν, εδώ στον τόπο μας, τη σκυτάλη του Corpus Diavoli;
Δεν αναφερόμαστε, βασικά, στους συντελεστές της παράστασης. Οι οποίοι από θύτες-κατ’ εικόνα και ομοίωση των σιωνιστών-παρουσιάστηκαν ως θύματα….
Αφού, όπως λένε, είναι ορθόδοξοι χριστιανοί. Και μάλιστα με πατέντα και περικεφαλαία.
Τόσο χριστιανοί, όσο, βέβαια, μπορεί να είναι δημοκράτες και αριστεροί και οι ΔΗΜΑΡατοι του Κουβέλη. Και όσο είναι σοσιαλιστές οι ΠΑΣΟΚοι του Γιωργάκη και του Βενιζέλου.
Και βέβαια μεταξύ των υπερασπιστών του Corpus Diavoli είναι-όπως πάντα- κάποιοι επαγγελματικά και εργολαβικά ανθέλληνες της ροζ λεγεώνας…
Αλλά τα ΜΑΤ με τα ασφυξιογόνα και τα γκλομπς ήταν των «ευλαβέστατων» κ. κ. Σαμαρά και Δένδια.
Των οποίων τη γαλάζια λεγεώνα υποστήριξαν, στις τελευταίες εκλογές, με ψυχή και με καρδιά, αρκετοί επιβλαβέστατοι δεσποτάδες και παπάδες.
Και μίλησαν οι συντελεστές της θεατρικής παράστασης και υπερασπιστές τους για ελευθερία του λόγου και της τέχνης.
Γιατί βέβαια δεν μπορούν να καταλάβουν ότι Χριστός είναι ο δημιουργός και εκφραστής της συμπαντικής τέχνης και ομορφιάς. Αλλά και ο εγγυητής της αληθινής ελευθερίας.
Δεδομένου ότι διαθέτει το υπέρτατο και ακατανίκητο όπλο, που είναι η αγάπη για τον άνθρωπο.
Που μπορεί να φτάσει, ακόμη και μέχρι την αυτοθυσία.
Σε αντίθεση με τους πολιτικούς απατεώνες, που τους χωρίζει αβυσσαλέο και αγεφύρωτο μίσος από το λαό.
Δεδομένου ότι τον θυσιάζουν, χωρίς οίκτο και έλεος.
Με συνέπεια να χρειάζονται λεγεώνες αστυνομικών, για να διανύσουν, έστω και εκατό μέτρα.
Όπως συνέβη με το Σαμαρά και τη Μέρκελ….
Και, επειδή ο Χριστός στέκεται εμπόδιο στο κανιβαλικό τους έργο, πασχίζουν να τον δολοφονήσουν ηθικά στις καρδιές των ανθρώπων.
Αλλά οι ταλιμπάν αυτοί και φονταμενταλιστές της βαρβαρότητας και της χυδαιότητας ματαιοπονούν.
Γιατί, όσο περισσότερο πολεμούν το Ευαγγέλιο, τόσο περισσότερο αφυπνίζουν τον, αποχαυνωμένο απ’ τα ΜΜΕ, λαό.
Αν όμως διέθεταν και ελάχιστη, έστω, ευαισθησία, δεν θα διέπρατταν τέτοια βανδαλικά βαναυσουργήματα.
Γιατί, στην περίπτωση αυτή, θα σκέφτονταν και θα έλεγαν:
Αν αυτές οι χυδαιότητες, που λέγονται για το Χριστό, λέγονταν για τους νεκρούς γονείς μας και τ’ αδέρφια μας ή τα παιδιά μας, θα μας άρεσε!
Και θα εφάρμοζαν, έτσι, το «χρυσό κανόνα» του Ευαγγελίου:
Ο οποίος συνιστά «να κάνουμε για τους συνανθρώπους μας όλα εκείνα, που οι συνάνθρωποί μας θα θέλαμε να κάνουν για μας».
Κανόνα, που ακόμη και ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος, ανάρτησε ως μέτρο συμπεριφοράς για τους πολίτες της αυτοκρατορίας του.
Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν υπήρξαν και μπορεί να υπάρχουν και σήμερα κάποιοι άνθρωποι, που αγαπούν το Χριστό, περισσότερο ακόμη κι απ’ τους γονείς τους και τα παιδιά τους ή τ’ αδέρφια τους.
Αλλά τέτοιες ευαισθησίες έχουν εξοβελιστεί απ’ τον αμοραλιστικό τους κώδικα.
Γιατί δεν τους ενδιαφέρει καμιά τέχνη και καμιά ελευθερία. Μια και απώτερος σκοπός τους είναι να προωθούν τη βαρβαρότητα και τη χυδαιότητα.
Προκειμένου να επιτυγχάνουν την εξαφάνιση των πολιτισμών και την εξόντωση των λαών…
Η αντιμετώπιση του θείου προσεγγίζεται είτε με συλλογικό παραδοσιακό τρόπο, είτε με ατομική εσωτερική ενατένιση-μεταρσίωση (όσο αντέχει καθείς).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί στις δύο περιπτώσεις οι όποιοι "εκφραστές" της θειότητας, ανά τον πλανήτη, πρέπει να είναι σεβαστοί και "ασχολίαστοι" επειδή εκφράζουν την πεμπτουσία της προσωπικότητας των ανθρώπων, που είναι ότι καλύτερο μπορεί να παραγάγουν ως πνευματικά όντα, από ηθικής άπόψεως, αλλά κυρίως και ως υποκείμενα εις ένα στοιχειώδες πανανθρώπινο φυσικό δίκαιο που τους συνέχει σε υποσυνείδητες "εντολές" (μπορούμε υπό όρους να τις λέμε και δέκα εάν δεν τις υπερκαλύπτει ο φιλοσοφικός μας στοχασμός).
Έτσι όμως εάν το θετικό δίκαιο επιβάλλει περιορισμούς στην απαξίωση και προσβολή της προσωπικότητας... η αντίστοιχη προσβολή στην ηθική πεμπτουσία της ίδιας προσωπικότητας πόσω μάλλον πρέπει να αποφεύγεται και τέλος να αποκλείεται;
Τα πάντα υπηρετούν κυριαρχικές χρησιμοθηρίες γιά αποσυναρμολόγηση των όποιων κοινών παρονομαστών (δικαιωμένων ή μη) ευρύτερων πληθυσμιακών μαζών, προκειμένου ως tabula rasa να "επαναπρογραμματισθούν" γιά αυξημένη ευπείθεια και υλιστική ιδεολογία.
Δέν χρειάζεται να το "κουράζουμε" πολύ, οι σκοπιμότητες "ορύσσουν οφθαλμόν".
F. L.
Xαιρετισμούς χριστιανικούς και πατριωτικούς στον παπα-Ηλία. Όπως του ξαναέγραψα παλιά, δεν ξέρω πού λειτουργεί, σε ποια ακριβώς ενορία κάποιοι τυχεροί ακούν το κήρυγμά του, αλλά είναι τα λόγια του η έμπνευση που χάθηκε από τις σελίδες που διαβάζουμε καθημερινά. Να τον έχει ο Θεός πάντα καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή