Η μεγάλη απάτη με τη λίστα Λαγκάρντ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Κατά το παρελθόν πολλές φορές έχω αναφερθεί μέσω των άρθρων μου, πως μετά την μεταπολίτευση στην πατρίδα μας κυριάρχησε η κομματοκρατία και το ποδοπάτημα της Δημοκρατίας και των θεσμών της.

Σήμερα, ενισχύεται περισσότερο από ποτέ ο παραπάνω ισχυρισμός μου, ειδικά μετά το τεράστιο πολιτικό ζήτημα που προέκυψε και την μπόχα που ήδη αποπνέει η πολύκροτη, πλέον, υπόθεση του ηλεκτρονικού δίσκου Lagarde, ο οποίος περιέχει ονόματα 1.991 Eλλήνων καταθετών σε ελβετικές τράπεζες. Αυτόν τον ηλεκτρονικό δίσκο, παρέδωσε στον τότε Υπουργό Οικονομικών, τον Οκτώβριο του 2010, κ. Παπακωνσταντίνου, η τότε γαλλίδα ομόλογός του και νυν Πρόεδρος του ΔΝΤ, κ. Lagarde. Αντί, λοιπόν, άμεσα να διερευνηθεί από την πολιτεία, εάν αυτά τα ποσά, που περιλαμβάνονται στον ηλεκτρονικό δίσκο, δικαιολογούνται από τα εισοδήματα των αναφερομένων στο δίσκο και εάν έχουν φορολογηθεί, η επίσημη πολιτεία κώφευσε επί δυο περίπου χρόνια. Έτσι, το CD, περιφερόταν από γραφείο σε γραφείο μεταξύ του ΣΔΟΕ και του Υπουργείου Οικονομικών. Πιο αναλυτικά, αυτό το φοβερό πειστήριο, μετά τον κ. Παπακωνσταντίνου, βρέθηκε να έχει παραδοθεί στον κ. Καπελέρη, ακολούθως στον κ. Διώτη (οι δυο πρώην πρόεδροι του ΣΔΟΕ) και τελικά βρέθηκε στα «χέρια» του κ. Βενιζέλου.

Στο σημείο αυτό θα μπορούσαμε να πούμε, «πιας΄ το αυγό και κούρευτο…», από τη στιγμή που κανένας από τους προαναφερόμενους δεν είχε, έστω την κοινωνική ευαισθησία να ασχοληθεί σοβαρά με αυτό το μείζον ζήτημα. Κυρίως, όμως, ο κ. Βενιζέλος, ο Συνταγματολόγος (που έχει τσαλαπατήσει το Σύνταγμα), ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (που έχει διαλύσει το κόμμα), ο Υπουργός που σοφίστηκε τον νόμο 3126/2003 (ως εκτελεστικός του άρθρου 86 του Συντάγματος) περί ευθύνης υπουργών και υφυπουργών, δεν δικαιολογείται να παίζει το χαλασμένο τηλέφωνο και να ισχυρίζεται πως κανένας δεν γνώριζε τη σπουδαιότητα του περιεχομένου του CD. Γιατί κράταγε τόσους μήνες στο συρτάρι του το περιβόητο CD; Περίμενε να αυγατίσει;

Ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε!

Ας δεχτούμε πως δεν γνώριζε το περιεχόμενό του, ας δεχτούμε πως δεν είχε το χρόνο, γιατί «έσωζε την Ελλάδα», ας δεχτούμε, ας δεχτούμε…Αυτό που δεν μπορούμε να δεχτούμε, είναι οι δηλώσεις του κ. Βενιζέλου στις 3 Οκτωβρίου 2012 στο ραδιοφωνικό σταθμό “Βήμα 99,5”, όπου δήλωσε: «Δεν υπάρχει λίστα, η οποία να μπορεί να καταστεί νομίμως αντικείμενο επεξεργασίας μιας υπηρεσίας, η οποία λειτουργεί εντός των νόμων και του Συντάγματος. Κάθε διωκτική υπηρεσία, τις πληροφορίες που λαμβάνει, τις αξιοποιεί καθ' ον τρόπο μπορεί». Όπως, επίσης, δεν μπορούμε να δεχτούμε την εν συνεχεία δήλωσή του: «Δεν μπορεί να αξιοποιηθεί νομικά η λίστα, καθώς είναι προϊόν υποκλοπής»! 

Και δεν μπορούμε να δεχτούμε, κε Βενιζέλε τον ισχυρισμό σας, πως η λίστα είναι προϊόν υποκλοπής! Και δεν μπορείτε, κε Βενιζέλε, να ισχυρίζεστε κάτι τέτοιο, γιατί:

Η λίστα των ονομάτων για το θέμα της φοροδιαφυγής, εδόθη από την κ. Lagarde με την ιδιότητά της, ως Υπουργού των Οικονομικών της Γαλλικής Δημοκρατίας, στον Έλληνα Υπουργό Εθνικής Οικονομίας, κ. Παπακωνσταντίνου, σε ψηφιακή μορφή.

Εκτός, των πολιτικών ευθυνών, οι οποίες αδιαμφισβήτητα βαραίνουν τους Βενιζέλο και Παπακωνσταντίνου, όμως, μήπως συντρέχουν και ποινικές ευθύνες εναντίον τους;

Πολύ έγκριτος νομικός με διαβεβαίωσε πως μπορούν να αποδοθούν στον Παπακωνσταντίνου και στον Βενιζέλο ως υπουργών Εθνικής Οικονομίας και στον Διώτη ως ανώτατο διοικητικό όργανο του ΣΔΟΕ και ποινικές ευθύνες, γιατί:

α) Η λίστα αυτή έστω και σε ηλεκτρονική μορφή αποτελεί έγγραφο κατά το άρθρο 13 περίπτωση γ΄ του Ποινικού Κώδικα, που προορίζεται ή είναι πρόσφορο να αποδείξει γεγονός που έχει έννομη σημασία πχ φοροδιαφυγή. Αφού η λίστα αυτή δόθηκε από επίσημο όργανο της Γαλλικής Δημοκρατίας (όρος που πρέπει να χρησιμοποιείται πλέον νομικά και που αποκρύπτουν τα ΜΜΕ ή δεν τονίζουν τη σημασία του, ως Όργανο-Υπουργός Γαλλίας), δεν μας ενδιαφέρει νομικά αν παρόμοια λίστα κατάρτισε και κάποιος τρίτος ιδιώτης στην Ελβετία ως προϊόν παράνομης ενέργειάς του. Στην Ελλάδα η λίστα περί της οποίας γίνεται λόγος, ουσιαστικά αποτελεί έγγραφο-αναφορά ονομάτων σε ηλεκτρονική μορφή προερχόμενη από ανώτατο διοικητικό -κυβερνητικό όργανο (Υπουργό ) της Γαλλικής Δημοκρατίας και αποτελεί πλέον κατά το ελληνικό ποινικό και φορολογικό δίκαιο νόμιμη αναφορά ονομάτων ως εμπλεκομένων σε θέματα φοροδιαφυγής. Από εκεί και πέρα θα έπρεπε να ελεγχθεί υπηρεσιακά από τα ελληνικά Διοικητικά και Προανακριτικά όργανα (Υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και ΣΔΟΕ) με κάθε μυστικότητα και να διενεργηθεί προκαταρκτική διοικητική και συγχρόνως προκαταρκτική ποινική έρευνα για φοροδιαφυγή, σύμφωνα με τις φορολογικές και ποινικές διατάξεις που δίνουν ανακριτική αρμοδιότητα στον Προϊστάμενο της ΣΔΟΕ και τους ελεγκτές υπαλλήλους αυτής. Αυτές οι ενέργειες αποτελούν υπηρεσιακό καθήκον τους κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα.

β) Η μη εσπευσμένη επιτέλεση του υπηρεσιακού καθήκοντος, των Υπουργών Παπακωνσταντίνου ή Βενιζέλου, με αποτέλεσμα να υποστεί ζημία το ελληνικό κράτος από την φοροδιαφυγή των αναφερομένων στη Γαλλική Λίστα προσώπων και η με αυτό το τρόπο παρεμπόδιση-κωλυσιεργία επιτέλεσης του διοικητικού -ελεγκτικού φορολογικού καθήκοντος, καθώς και της ποινικής προκαταρκτικής εξέτασης, από πλευράς ποινικού φορολογικού δικαίου (σύμφωνα με το νόμο για τις ελεγκτικές και ανακριτικές αρμοδιότητες του ΣΔΟΕ, ως υπηρεσία του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας), στοιχειοθετεί, τουλάχιστον, το έγκλημα της παράβασης καθήκοντος (άρθρο 259 Ποινικού Κώδικα), αν η παράλειψή τους δεν διώκεται ποινικά και με άλλες αυστηρότερες διατάξεις.

γ) Σ΄ αυτή την περίπτωση για την μη έγκαιρη επιτέλεση καθήκοντος των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, να διαβιβάσουν τη Γαλλική Λίστα ονομάτων φοροφυγάδων στο ΣΔΟΕ, παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.), αρμόδιοι για ποινική δίωξη είναι οι Ελληνες Βουλευτές της Ολομέλειας, ως Συλλογική Εισαγγελική Αρχή σε μυστική ψηφοφορία μέχρι το πέρας της Β΄ Τακτικής Βουλευτικής Συνόδου (άρθρο 86 του Συντάγματος) της παρούσας Βουλής πού άρχισε από την 1η Δευτέρα του Οκτωβρίου 2012. Δηλαδή, από 1/10/2012, μπορούσε η Βουλή να ασκήσει δίωξη κατ΄ αυτών, αλλά και μέσα στο Καλοκαίρι του 2012 (Α΄ Τακτική Σύνοδος). Βέβαια, για να αποφασίσει η Ολομέλεια σε μυστική συνεδρίαση, έπρεπε να υπάρχει πρόταση άσκησης ποινικής δίωξης για παράβαση καθήκοντος από 30 βουλευτές. Ήδη μέσα στην Βουλή υπάρχουν βουλευτές δικηγόροι που έχουν τις νομικές γνώσεις, αλλά και αν δεν υπήρχαν, άγνοια του Συντάγματος και του Ποινικού νόμου από βουλευτές δεν αναγνωρίζεται. Εξ΄ άλλου όλοι οι βουλευτές έχουν ορκιστεί να τηρούν το Σύνταγμα.

δ) Μέσα στην πρόταση άσκησης ποινικής δίωξης για παράβαση καθήκοντος των Υπουργών από 30 βουλευτές, μπορούσε να συμπεριληφθεί και το μη πολιτικό πρόσωπο, ο Υπεύθυνος του ΣΔΟΕ.

ε) Οι δικαιολογίες των πολιτικών ότι η λίστα ήταν προϊόν εγκληματικής ενέργειας και άρα δεν λαμβάνεται υπόψη (σύμφωνα με το άρθρο το άρθρο 171 § 2 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ως ισχύει στην ποινική διαδικασία, δεν στέκουν, είναι αστείες και εν γνώσει τους στρεψόδικες διότι: α) Η ηλεκτρονική λίστα είναι έγγραφο και δεν προήλθε από ιδιώτη παρανομούντα, αλλά προήλθε από Δημόσιο Διοικητικό Όργανο -Υπουργό της Γαλλικής Δημοκρατίας, και συνεπώς δεν είναι παράνομο αποδεικτικό μέσον, β) Προηγείται πάντα το υπηρεσιακό καθήκον, ο φοροελεγκτικός μηχανισμός, ακόμη και αυτεπαγγέλτως αφού υπάρχει πληροφορία περί φοροδιαφυγής και μάλιστα πληροφορία για συγκεκριμένα άτομα, στα οποία όφειλαν οι Υπουργοί Οικονομικών και το ΣΔΟΕ να εστιάσει την αυτεπάγγελτη φοροελεγκτική έρευνα.

Συνεπώς, μετά όλα τα παραπάνω αναμένουμε όλοι εμείς, πολύ σύντομα να ριχτεί άπλετο φως σ΄αυτήν την τόσο βρώμικη υπόθεση, από την Ελληνική Δικαιοσύνη, τη στιγμή που η συγκυβέρνηση είναι έτοιμη να εφαρμόσει να νέα φορομπηχτικά οικονομικά μέτρα που εξαθλιώνουν απόλυτα τον Ελληνικό λαό και εάν προκύψουν ευθύνες, να οδηγηθούν κάποιοι επίορκοι για πρώτη φορά στη φυλακή.

Υ.Γ

Άρθρο 13γ

Έννοια όρων του Κώδικα

γ) έγγραφο είναι κάθε γραπτό που προορίζεται ή είναι πρόσφορο να αποδείξει γεγονός που έχει έννομη σημασία όπως και κάθε σημείο που προορίζεται να αποδείξει ένα τέτοιο γεγονός. "Έγγραφο είναι και κάθε μέσο στο οποίο χρησιμοποιείται από υπολογιστή ή περιφερειακή μνήμη υπολογιστή, με ηλεκτρονικό, μαγνητικό ή άλλο τρόπο, για εγγραφή, αποθήκευση, παραγωγή ή αναπαραγωγή στοιχείων, που δεν μπορούν να διαβαστούν άμεσα, όπως επίσης και κάθε μαγνητικό, ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό στο οποίο εγγράφεται οποιαδήποτε πληροφορία, εικόνα, σύμβολο ή ήχος, αυτοτελώς ή σε συνδυασμό, εφ' όσον τα μέσα και τα υλικά αυτά προορίζονται ή είναι πρόσφορα να αποδείξουν γεγονότα που έχουν έννομη σημασία".

Άρθρο 259

Παράβαση καθήκοντος

Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη.

Επικοινωνία: egerssi@otenet.gr

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση