Πώς οι λαθρομετανάστες επιχειρούν να αλώσουν εκ των έσω την πατρίδα μας

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου

Εδώ και πολύ καιρό από τις σελίδες της εφημερίδας αυτής, γράφω για τον κίνδυνο, πολιτισμικό και εθνικό, που αποτελεί η παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών μουσουλμάνων στην χώρα αυτή.

Και θα πρέπει όπως κάθε φορά, να διαχωρίσουμε τους λαθρομετανάστες, ή έστω και νόμιμους μετανάστες μουσουλμάνους, από τους Έλληνες μουσουλμάνους, όπως παραδείγματος χάριν τους Πομάκους. Σε όσα γράφω, λοιπόν, καταλήγω σχεδόν τυπικά με το να λέω, ότι ο μεγαλύτερος λόγος που οι μουσουλμάνοι αποτελούν απειλή, είναι το γιατί η πίστη τους, διαμορφώνει μια παράλληλη, ξεχωριστή κοινωνία στην οποία επιλέγουν να ζούν, και η οποία αναγκαστικά θα έλθει σε ανταγωνισμό με την κοινωνία όλων υμών των υπολοίπων, μη μουσουλμάνων.

Γιατί προφανώς όπως κάθε μεγάλη κοινωνική ομάδα, οι μουσουλμάνοι θα αναζητήσουν το ανάλογο ποσοστό εξουσίας που τους ... αναλογεί, τουλάχιστον αριθμητικά. Τα πράγματα είναι απλά. Και πολύ δύσκολα μπορεί κανείς σε αυτά να βάλει παραμέτρους, όπως “ανθρώπινα δικαιώματα”, “ανεξιθρησκεία”, “δίκαιο” ή “άδικο”, καθώς αφού το ελληνικό κράτος επιτρέπει την αθρόα είσοδο εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, η πλειονότητα των οποίων προέρχεται πλέον από αραβικές και αφρικανικές χώρες και ανήκουν στην μουσουλμανική πίστη, υποσκάπτει το “δικαίωμα” των Ελλήνων στο να έχουν την αποκλειστική νομή της εξουσίας στην χώρα τους. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

Και γράφω ότι για να το πετύχουν αυτό οι μουσουλμάνοι, θα οργανωθούν όχι αναγκαστικά πολιτικά, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά κατά πάσα πιθανότητα με εναλλακτικές κοινωνικές μορφές.

Και προφανώς αυτή η διαδικασία στην χώρα μας συμβαίνει με ταχύτατους ρυθμούς. Πολύ πιο γρήγορα από ό,τι σε άλλες χώρες. Ως επιβεβαίωση, ήλθε χθες στην επιφάνεια η πρόθεση της “Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος” (Muslim Association of Greece) να δώσει συνέντευξη τύπου, σχετικά με την ταινία που κυκλοφόρησε στην Αμερική και προκάλεσε ταραχές σε ολόκληρο τον κόσμο.

Παραθέτουμε την ανακοίνωση της “Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος”: “Με σκοπό να βρεθεί ο λόγος για τον οποίο βάλλεται η πίστη 1,8 δις. ανθρώπων, θα πραγματοποιηθεί συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή από τις 11.00 έως τη 13.00, από μουσουλμάνους που διαμένουν στην Ελλάδα, με φόντο την ταινία «Η αθωότητα των Μουσουλμάνων».

Σύμφωνα με την Ένωση, «η προσβλητική αυτή ταινία δημιουργήθηκε με μοναδικό σκοπό να προσβάλει τον μουσουλμανικό κόσμο» Ομιλητές έχουν προγραμματιστεί να είναι οι κ: Αλέξανδρος Καριώτογλου, καθηγητής Θεολογίας, η συγγραφέας Πέρσα Κουμούτση, ο δημοσιογράφος Νασίμ Αλάτρας, η δρ. Κοινωνιολογίας Τατιάνα Παπαναστασίου καθώς και ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας, Ναΐμ Ελγαντούρ.

Πριν ξεκινήσω με το προφανές, θα μου επιτρέψετε μια παρατήρηση. Ότι ο κ. Ναϊμ Ελγαντούρ, δεν γνωρίζω εάν είναι ο ιδρυτής της “Ένωσης”, εάν όμως είναι με πολύ έξυπνο τρόπο επέλεξε να δώσει στην συγκεκριμένη “οργάνωση” τοπικά χαρακτηριστικά και όχι “εθνικά”. Δεν την ονόμασε Ένωση Ελλήνων μουσουλμάνων παραδείγματος χάριν. Γιατί; Προφανώς για να μπορεί να συμπεριλαμβάνει και τους (λαθρο)μετανάστες μέσα σε αυτής. Αλλά μήπως και επειδή ένα συγκεκριμένο – ριζοσπαστικό μάλιστα-κομμάτι του Ισλάμ, αρνείται την ύπαρξη Εθνών, και αποδέχεται μόνον το έθνος του Ισλάμ;

Από εκεί και πέρα, αναρωτιέται κανείς για τον λόγο για τον οποία η “Ένωση Μουσουλμάνων Ελλάδας” νοιώθει υποχρεωμένη να δώσει συνέντευξη Τύπου στην χώρα μας, για κάτι που συνέβη στην άλλη πλευρά του κόσμου, δηλαδή στις ΗΠΑ, όπου και δημιουργήθηκε μια ταινία, και το οποίο προκάλεσε αναταραχές σε μια άλλη πλευρά του κόσμου, δηλαδή στην Ασία και στην Αφρική, όπου είχαμε τα γνωστά γεγονότα με νεκρούς, τραυματίες και ούτω καθ' εξής.

Τι υπηρεσία πιστεύει ότι προσφέρει άραγε στους μουσουλμάνους της χώρας ή στους μη-μουσουλμάνους της χώρας; Και πώς μπορεί να ενδιαφέρει τους Έλληνες το περιστατικό αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Ναϊμ Ελγαντούρ, που μέχρι στιγμής ασχολούταν κυρίως με το να καταφέρει να χτιστεί το τζαμί στον Βοτανικό, πρέπει να προβεί σε μία τέτοια κίνηση, που θα δείχνει ότι η δική του οργάνωση βρίσκεται σε... σύμπλευση, με τον υπόλοιπο μουσουλμανικό κόσμο, ο οποίος αντιδρά ενάντια σε αυτή την ταινία.

Και με τον τρόπο αυτό, προσπαθεί να επιβεβαιώσει τον ρόλο της οργάνωσής του, ως εκφραστή της “μουσουλμανικής κοινότητας” στην Ελλάδα. Δεν μπορούμε φυσικά να γνωρίζουμε εάν υπάρχουν ανταγωνιστικές, περισσότερο ή λιγότερο ριζοσπαστικές, οργανώσεις που θέλουν να εκπροσωπήσουν την μουσουλμανική κοινότητα της χώρας. Και να μην υπάρχουν θα δημιουργηθούν σύντομα. Και τότε θα ξεκινήσει και η πλειοδοσία “διεκδικήσεων”, προκειμένου να εξασφαλιστεί αυτή η αντιπροσώπευση.

Με απλά λόγια. Η συνέντευξη τύπου της Παρασκευής, αποτελεί την πρώτη ξεκάθαρα “επιθετική” δράση των μουσουλμάνων στην χώρα. Δεν είναι ακριβώς διεκδικητική, καθώς δεν επιζητά κάποιο προνόμιο ή κάτι συγκεκριμένο, αλλά έχει ξεκάθαρα να κάνει με την προώθηση της “μουσουλμανικής ατζέντας” στην χώρα μας.

Πρόκειται για χρονικό σημείο, ίσως σημαντικότερο και από το ζήτημα του τζαμιού στον Βοτανικό. Γιατί δεν συσχετίζεται με κάποια “ανάγκη” των μουσουλμάνων.

Αλλά γίνεται απλά για να δηλωθεί, στο εσωτερικό της κοινότητας στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό όπου η συνέντευξη Τύπου θα καταχωρηθεί μαζί με τις υπόλοιπες αντιδράσεις μουσουλμάνων σε ολόκληρο τον κόσμο, το γεγονός ότι στην Ελλάδα υπάρχει και ακμάζει μια πολυπληθής και αναπτυσσόμενη μουσουλμανική κοινότητα.

Πού θα οδηγήσει αυτή η πορεία που ξεκινά; Δεν γνωρίζουμε. Οι μουσουλμάνοι προφανώς έχουν τις δικές τους γραμμές στις οποίες κινούνται, τους δικούς τους στόχους. Το γεγονός ότι η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας, έχει ως προτεραιότητα αυτή την στιγμή, που η χώρα βιώνει μια πρωτοφανή κρίση σε κάθε επίπεδο, μια ταινία που δεν αφορά καθόλου την Ελλάδα, φανερώνει το πόσο μακρυά βρίσκονται αυτές οι παράλληλες κοινωνίες, οι οποίες δημιουργούνται.

Αυτό που θα πρέπει να αναρωτηθούμε τελικά είναι το πώς θα αντιδρούσε η μουσουλμανική κοινότητα της χώρας, εάν αύριο ένας “Έλληνας” καλλιτέχνης, από αυτούς που αρέσκονται να παρουσιάζουν σε προσβλητικές πόζες τα ιερά και όσια των χριστιανών, ή η κ. Κιτσοπούλου παραδείγματος χάριν που έκανε το αντίστοιχο για τον Αθανάσιο Διάκο, αποφάσιζε να... επεκτείνει τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες, στο πεδίο του Ισλάμ. Τι θα γινόταν; Πώς θα αντιδρούσε;

 
Πηγή: Ελεύθερη Ώρα

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση