Έτσι θα μάθουν
Δείτε τους.Ανεβοκατεβαίνουν στο πολιτικό βήμα.
Παρελαύνουν στη μικρή οθόνη και στα μικρόφωνα.
Μιλούν περί «ανταγωνιστικότητας».
Πουλούν «μούρη» περί «υπευθυνότητας».
Κάνουν μαθήματα «πατριωτισμού».
Ζητούν «σύνεση».
Καταγγέλλουν τις «αρρυθμίες».
Ποζάρουν σαν εμβριθείς κατήγοροι των «υπευθύνων».
Κηρύττουν τον «ορθολογισμό».
Απαιτούν ανάληψη των «ιστορικών ευθυνών».
Και τι σημαίνει «ανταγωνιστικότητα», «υπευθυνότητα», «σύνεση», «εξορθολογισμός», «πατριωτισμός», «ανάληψη της ιστορικής ευθύνης»;
Μα ότι ο εργάτης πρέπει να ζει (στην καλύτερη περίπτωση) με 600 ευρώ καθαρά!
Οτι οι συνταξιούχοι πρέπει να ζουν με 300 ευρώ!
Οτι τα εκατομμύρια των ανέργων και των «απασχολήσιμων» πρέπει να δείξουν «κατανόηση»!
Εχουν την ξετσιπωσιά να καμώνονται ότι νοιάζονται για τους απολυμένους του ιδιωτικού τομέα. Και για να αποδείξουν την… έγνοια τους απαιτούν να γίνουν μαζικές απολύσεις και στο δημόσιο τομέα!
Εχουν την ξετσιπωσιά να προωθούν την επιβολή των «τρομονόμων» και της αρχής του «κανιβαλισμού» στις εργασιακές σχέσεις, στους μισθούς, στα δικαιώματα – και στον ιδιωτικό τομέα και στον δημόσιο τομέα. Και μετά να ισχυρίζονται ότι αυτή η «εξίσωση» με όρους νεκροταφείου συνιστά… «ισονομία» και «αλληλεγγύη»!
Εχουν την ξετσιπωσιά να έχουν οικοδομήσει έναν κρατικο-μονοπωλιακό δημόσιο τομέα κατ’ εικόνα της κεφαλαιοκρατικής εκμετάλλευσης και καθ’ ομοίωση της κομματικής τους αθλιότητας. Αλλά έρχονται να ζητούν ευθύνες για το δημιούργημά τους από τους εργαζόμενους!
Εχουν την ξετσιπωσιά να έχουν στείλει πάνω από 3 εκατομμύρια Ελληνες στο κοινωνικό περιθώριο. Και, όμως, να μιλούν περί «ανάπτυξης» μέσω της έντασης της ίδιας εκείνης πολιτικής που προκάλεσε τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων!
Και ποιοι τα λένε αυτά;
Δείτε τους. Απολαύστε τους στα πολιτικά σουαρέ και στα τηλεοπτικά τραπέζια της «δημοκρατικής» μονοφωνιας.
Απαντες παρόντες:
- Ο εσμός των εκπροσώπων ενός πολιτικού συστήματος που τα έκαναν όλα ίσωμα και τώρα το παίζουν από πάνω και «σωτήρες»!
- Οι τσανακογλείφτες – «διανοούμενοι», τα εξωνυμένα υπαλληλάκια του ίδιου πολιτικού συστήματος, αυτό το καθηγητικό κατεστημένο που για τη «σοφία» του και την προστυχιά του έγραφε ο Βάρναλης: «Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη,. της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,. και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι, του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα»…
- Η περιφερόμενη αυθάδεια του εκδοτικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου, οι απαστράπτοντες «αστέρες» της σαπίλας, χορτάτοι οι ίδιοι, μια ζωή «ειδήμονες» και «ειδικοί», μια ζωή «προαγωγοί» και «φιλιππινέζες» εκείνης της πολιτικής που για να υπάρχει φροντίζει να διατηρεί στον αφρό το κάθε «πετυχημένο» και «καπάτσο» κατακάθι!
Δείτε τους.
Την ώρα που, μπουκωμένοι αυτοί, καλούν τους άλλους να ζήσουν χωρίς μισθό, χωρίς δουλειά, χωρίς σύνταξη, χωρίς ελπίδα.
Δείτε τους.
Την κυρία καθηγήτρια (του Πανεπιστημίου παρακαλώ!) που πουλούσε την περασμένη Δευτέρα «προφεσοριλίκι» από τη ΝΕΤ για το πόσο «παραγωγικό» είναι να κοπεί ο – ήδη κομμένος – κατώτατος μισθός…
Τον κύριο εκδότη που θέλει μετ’ επιτάσεως το νέο Μνημόνιο καθ’ ότι χρειάζονται ρευστότητα οι τράπεζες (που τον επιδοτούν)…
Την κυρία πολιτικό, που «σώζει» (οικογενειακώς) την Ελλάδα εδώ και 50 χρόνια, αλλά όπως έλεγε τις προάλλες στο MEGA, τόσο η ίδια όσο και ο καημένος ο ΣΕΒ έχει να αντιμετωπίσει αυτό το κακό ΠΑΜΕ και βεβαίως το ΚΚΕ…
Ολοι αυτοί σας ζητούν –μας ζητούν– να ζήσουμε με ψίχουλα. Εκδίδουν οδηγίες για το πώς θα πηγαίνουμε τα …χρυσαφικά μας στα ενεχυροδανειστήρια. Λένε ότι τα παιδιά μας θα δουλεύουν για 200 και 300 ευρώ.
Αλλά αφού αυτή είναι η «σωτηρία», γιατί οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και όλα τα τσιράκια τους σαν τους προηγούμενους, δεν δοκιμάζουν να «σωθούν» οι ίδιοι με τον ίδιο τρόπο που εκείνοι προτείνουν για μας;
Εμπρός, λοιπόν:
Ας παραιτηθούν από τα εισοδήματά τους. Ας παραιτηθούν από τις περιουσίες τους. Ας έρθουν στην κατάσταση των μισθωτών σκλάβων.
Κι ας ζήσουν – αυτοί – με τα 600 ευρώ καθαρά.
Ας ζήσουν – αυτοί – με τα 300 ευρώ σύνταξη.
Ας ζήσουν – αυτοί – με το επίδομα ανεργίας.
Τους κάνουμε, μάλιστα, την εξής πρόταση: Αντίθετα με μας, αυτούς θα τους απαλλάξουμε από χαράτσια και από φόρους. Θα έχουν 600 ευρώ «ολόκληρα», δικά τους, χωρίς χαράτσια, χωρίς φόρους. Που με αυτά θα πρέπει να φάνε, να μεγαλώσουν παιδιά, να ζεσταθούνε.
Ας ζήσουν έτσι. Ας εφαρμόσουν επάνω τους τις «θυσίες» που απαιτούν από εμάς.
Εμπρός, λοιπόν!
«ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΑΘΟΥΝ»!
Με τη σοφία μιας ολόκληρης ζωής πίσω του και απολύτως σίγουρος για το είδος της «τιμωρίας» που θα τους άξιζε, της τιμωρίας που θα άξιζε σε όλους αυτούς που καταδημαγωγούν και κοροϊδεύουν το λαό, εκείνους που – σε κάθε εποχή και σε κάθε χώρα – μιλούν στον εργάτη για θυσίες την ώρα που του κλέβουν όλα τα γεννήματα, εκείνους που ρημάζουν την πατρίδα και την ίδια ώρα κάνουν κηρύγματα «πατριωτισμού» και «σύνεσης» προς όσους μοχθούν, εκείνους που συστήνουν στους πληβείους τη λιτότητα, ενώ την ίδια ώρα οι ίδιοι ζουν ως πατρίκιοι μέσα στη χλιδή και την απάτη, ο γερο – Ανσέλμο γυρίζει προς τον Ρόμπερτ Τζόρνταν και του λέει με λόγια απλά και φωνή σταθερή:
«Θα τους έβαζα να δουλεύουν κάθε μέρα, όπως δουλέψαμε εμείς στα χωράφια κι όπως δουλεύουμε στα βουνά κόβοντας ξύλα, για όλη τους τη ζωή.
Ετσι θα βλέπανε για ποιο σκοπό γεννηθήκανε οι άνθρωποι.
Θα έπρεπε να κοιμούνται εκεί που κοιμόμαστε εμείς.
Να τρώνε όπως τρώμε εμείς.
Πρώτα απ’ όλα όμως να δουλεύουν. Ετσι θα μάθουν».
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το έργο του Ερνεστ Χεμινγουέι «Για ποιον χτυπά η καμπάνα».
Το αφιερώνουμε ολόψυχα σε όλους
* τους σπουδαιοφανείς κυρίους και τις κυρίες της εξουσίας,
* τους μπιστικούς των κυρίων και των κυριών της άρχουσας τάξης,
* τους ματαιόσπουδους κυρίους και τις κυρίες των τηλεοπτικών υποσταθμών της ολιγαρχίας,
* τους απαστράπτοντες κυρίους και τις κυρίες των «φιλανθρωπικών» σωματείων,
* τους «ευπατρίδες» κυρίους και τις κυρίες των ντόπιων και ξένων «οίκων»,
* τους «επιφανείς» κυρίους και τις κυρίες της «υψηλής» κοινωνίας,
* τους «νόμιμους και ηθικούς» εκμεταλλευτές, κηφήνες και σφετεριστές του πλούτου που άλλοι παράγουν.
Σε όλους, δηλαδή, αυτούς που εδώ και δυο χρόνια, σε μιαν άνευ προηγουμένου επιχείρηση τρομοκρατίας, εκβιασμού, πατριδεμπορίου και λοβοτομής του λαού, έχουν στρέψει όλες τις πυροβολαρχίες του συστήματος ενάντια στους είλωτες, και που με αναίδεια καλοζωισμένης Αντουανέτας, καμουφλαρισμένοι πίσω από την αυθεντία της ασημαντότητάς τους, πλαισιωμένοι από τις «ΥΕΝΕΔ» της «δημοκρατίας» τους, αυτοί, οι χορτάτοι, διατάζουν τους πεινασμένους «να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων»!
Αναρτήσεις
Ακριβώς αυτό που τους ονομάζεις είναι, Μπογιόπουλε. Κανίβαλοι. Βρήκαν τρόπο να τρώνε από όσους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, ενώ κλείνουν στους υπόλοιπους το μάτι με νόημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας αιώνας αγώνων για να μπορέσουμε να φτάσουμε σε ένα σημείο που να λέμε: "Πληρώνω φόρους εγώ, μου οφείλεις εσύ ευκαιρίες για δουλειά και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας". Δεν φτάσαμε σ' αυτό το σημείο με τα λόγια και δίχως κόπους. Χύθηκε αίμα.
Και τώρα έρχονται και μας λένε: "Όσοι από εσάς πληρώνετε φόρους θα λιμοκτονήσετε. Θα σας πάρουμε ό,τι έχετε και δεν έχετε. Οι υπόλοιποι, οι "δικοί" μας, που ποτέ δεν πληρώνατε, συνεχίστε τις επενδύσεις, τα ταξίδια στο εξωτερικό και τα κότερα".
Αυτό είναι το καθημερινό μήνυμα αυτής της εγκληματικής "συγκυβέρνησης" προς τον ελληνικό λαό.
Σύντροφε Μπογιόπουλε πιστεύω πως αυτά όλα που λές τα ενοείς,τα πιστεύεις,τα υπερασπίζεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εξωτερικεύεις και καλά κάνεις,αλλά έχω κάποιες ενστάσεις,ως προς τον τρόπο που ο σημερινός Έλληνας Κομουνιστής εγκλωβισμένος στην κομματική πειθαρχία του αδυνατεί να δώσει πειστικές απαντήσεις στον διευρυμένο εκ των γεγονότων τις οικονομικής κρίσης κοινωνικό χώρο.
Έναν κοινωνικό χώρο κτισμένο σε πρότυπα αναξιοκρατίας,καιροσκοπισμού,πολιτικών διώξεων,πελατειακών συναλλαγών,και με τις τοπικές αυτοδιοικήσεις διεφθαρμένες από το επίπεδο κλεφτοκοτά έως το εγκληματικό επίπεδο ίδρυσης Μαφιόζικου κτηματομεσιτικού διαχειριστικού κύκλου καταπατήσεων δημόσιας και ιδιωτικής Γης.
Εναν υποκριτικά ενιαία αδικημένο σύνολο τις Ελληνικής κοινωνίας που γελασμένο μέσα στα στερεότυπα του διαχρονικού αντικομουνισμού κλείνει τα αυτιά του στην ουσία του λόγου σου,και τον θέσεων που πηγάζουν απο την άγνωστη θεωρία του Μαρξισμού για τον ίδιο,και που επιπροσθέτως έρχονται σε ρήξη με τα άνομα προσωπικά του συμφέροντα που έως τώρα εξυπηρετούνταν με τον δικομματισμό και την οικογενειοκρατία.
Υπάρχει ένα δυναμικό ποσοστό του λαού που αρνήθηκε αυτήν την συμμετοχή-συνενοχή αυτοί ενδεχομένως όταν ο λόγος του Κ.Κ.Ε.θα γίνει ουσιαστικά Μαρξιστικός θα γίνουν μέλη του.
Όσο ο λόγος και οι πράξεις θα βασίζονται στο πότισμα του κήπου των αντικομουνιστικών στερεοτύπων δεν θα υπάρχει νόημα.
Το παράδειγμα τις Τύπο-εκδοτικής νομίζω πως είναι ενδεικτικό.
Ένα άλλο είναι το πρόσφατο φιάσκο τις αναγνώρισης του Άρη,αλλά συχρόνος η μη αποκατάσταση του στο κόμμα!!!
Η εθιμοτυπική...επιστολή επίσημων συλλυπητηρίων στον Βοριοκορεάτη αντιμαρξιστή (ηγέτη)!!!
Όταν λοιπόν εγώ που αισθάνομαι αριστερός μου χτυπούν τις επίσημες επιλογές του Κ.Κ.Ε.νομίζοντας πως είμαι κομματικό μέλος,και όχι οπορτουνιστής όπως εσύ θα με χαρακτηρίσεις πως πρέπει να σκέπτομαι;
Συμπερασματικά θα καταλήξω με την άποψη μου που είναι η εξής, το Κ.Κ.Ε.αιφνιδιάστηκε από τις πολιτικές και κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις στην πατρίδα μας.
Άφησε μοιραία να δημιουργηθούν εκείνα τα καινά που νομοτελειακά διαχρονικά καλύπτονται από πολιτικούς χώρους,άτομα,και οργανωμένα συμφέροντα.
Έτσι βλέπουμε διάφορους σωτήρες να δημιουργούνε μέτωπα από αγανακτισμένους....
Από μέτωπα δεν πληρώνω....
Από μέτωπα πληρώνω αλλά αυτά που πήρα.....
Από εθνικά μέτωπα που λένε πως θα πάρουμε την πόλι....
Από δεκανίκια του δικομματισμού....
Αλ-Τσαντίρι νιούζ
Υ.Γ.Κωνσταντίνε χρόνια πολλά.
Ενα παράδειγμα είναι
Όταν το εθνικό ταυτίζεται με το λαοκρατικό τότε η πολυεπίπεδη κρίσι έχει φθάσει σε τέτοια έκτασι και τα μυαλιά υπεροξύνονται τόσο πολύ ώστε να υπερβαίνουν αγαθές ή σκόπιμες κοινωνικοπολιτικές θεωρίες και το προφανές γραμμικό να καθίσταται αυτονοήτως ιερή αυτοσυντήρησι ανθρώπων από όλες τις κατευθύνσεις με κοινά συμφέροντα- δεδομένου ότι κανείς δεν είναι αποτελεσματικός μόνος του και ΄΄η ισχύς εν τη ενώσει΄΄.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι η βασική υποχρεωτική ομοιογνωμία στην οικογένεια απελευθερώνεται στην ιαχυρότατη συναντίληψη στην βασική παρέα πού αδυνατίζει ελαφρώς στην συμμετοχή στο κόμμα που απισχναίνεται ισχυρώς στην σύμπραξι στην κυβέρνησι χάνεται στούς υπερεθνικούς οργανισμούς και γίνεται τελείως ασύμβατη στην υπερκυβέρνησι, που αποτελείται αναγκαστικώς-έχει χάσει πλήρως την επαφή με τις λαικές μάζες- από σύνολα αυτοανατροφοδοτουμένων υπερόντων με τις θεραπαινίδες τους.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ αλλά εν το ευ το πολύ, η ιστορικώς αποδίδουσα ΄΄θερμοδυναμική΄΄ απόδοσις της αρχικώς αγνής πολιτικής ιδέας του ατόμου, με συγκεκριμένα γεωγραφικά-ηθολογικά προβλήματα, που συμμετέχει σε συνθετότερα σχήματα άνευ σοβαρών αλλοτριώσεων, είναι η πόλις κράτος και μικρές χώρες όπως η Ελλάδα αυτό είναι.