Ισλαμιστές φυλάκισαν και βασάνισαν ζευγάρι Χριστιανών στο Ιράν!

Ένα ζευγάρι χριστιανών Ιρανών περιγράφει τις δοκιμασίες που πέρασε στα χέρια των ισλαμικών αρχών

Ένα ζευγάρι Ιρανών χριστιανών δέχτηκε επίθεση λίγο μετά την απελευθέρωσή τους από τη φυλακή, σύμφωνα με το περσικό χριστιανικό πρακτορείο ειδήσεων News Network (FCNN).

Το FCNN λέει ότι πρόκειται για ένα από τα δύο παντρεμένα ζευγάρια που είχαν απαχθεί από το σπίτι τους, από πράκτορες του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας του ισλαμικού καθεστώτος, τον Σεπτέμβριο του 2010 και είχαν φυλακιστεί για οκτώ μήνες, χωρίς ποτέ να τους έχει απαγγελθεί επίσημη κατηγορία. Ο 29 άχρονος Arash Kermajani και η 26άχρονη γυναίκα του Arezoo Teymouri, αναγκάστηκαν να κρύβονται και τελικά να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, από φόβο για τη ζωή τους, ως αποτέλεσμα των απειλών από τα στελέχη του ισλαμικού καθεστώτος.

Σύμφωνα με Το FCNN, το ζευγάρι ήταν φιλοξενούμενοι των φίλων τους Vahik και Sonia Abramian στην πόλη Hamedan, στο βορειοδυτικό Ιράν.

Πράκτορες του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας του ισλαμικού καθεστώτος με πολιτικά ρούχα, εισέβαλαν στο σπίτι τους, τους συνέλαβαν όλους και τους οδήγησαν στο Κέντρο 113 της πόλης Hamedan. Στη συνέχεια οδηγήθηκαν σε μια μυστική φυλακή που αργότερα αναγνωρίστηκαν ως οι Κεντρικές Φυλακές του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας του ισλαμικού καθεστώτος στην πόλη Hamedan.

Το FCNN αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της κράτησής τους στην μυστική φυλακή, κρατήθηκαν στην απομόνωση, η Teymouri για 11 ημέρες και ο Kermajani για 43 ημέρες. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε μια πτέρυγα μιας ακόμα διαβόητης φυλακής στη πόλη Hamedan.

Μετά τη διαφυγή τους από την Ισλαμική Δημοκρατία, η Teymouri, σε μια συνέντευξή της σε έναν δημοσιογράφο του FCNN, μίλησε για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η κράτησή της και τους λόγους για τη μεταφορά της στη γενική πτέρυγα της φυλακής, πολύ νωρίτερα από τον σύζυγό της.

«Μέναμε ως επισκέπτες στο σπίτι του Αδελφού Vahik και της Αδελφής Sonia. Εκείνη την ημέρα παρακολουθούσαμε μια ταινία, όταν οι Πράκτορες του κράτους ασφαλείας εισέβαλαν στο σπίτι. Το σοκ που μου προκλήθηκε από τον φόβο με οδήγησε σε αιμορραγικούς σπασμούς, οι οποίοι σε συνδυασμό με την απεργία πείνας που άρχισα αμέσως μετά, είχαν ως αποτέλεσμα την μείωση της αρτηριακής μου πίεσης, σε τέτοια επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα, που αναγκάστηκαν να με διακομίσουν στο κύριο νοσοκομείο της πόλης για ιατρική περίθαλψη, απαιτώντας να μην επικοινωνήσω ή να μιλήσω με κανέναν. Μόλις η κατάστασή μου βελτιώθηκε, με οδήγησαν πίσω στη μυστική φυλακή και στη συνέχεια στη γενική πτέρυγα των γυναικείων φυλακών του Hamedan».

Ενθυμούμενη τη σκληρή μεταχείριση που την έκανε να υποφέρει στη φυλακή, η Teymouri δήλωσε στο δημοσιογράφο του FCNN: «Το να βάλει κάποιος μια αθώα γυναίκα στην απομόνωση είναι από μόνο του μία σοβαρή μορφή βασανιστηρίου. Δεν προκάλεσαν κανένα βασανιστήριο στο σώμα μου, αλλά δεν σταμάτησαν λεπτό τα ψυχολογικά βασανιστήρια».
Η Teymouri συνέχισε λέγοντας: «Με γελοιοποιούσαν και με απαξίωναν σε κάθε ευκαιρία. Κάθε φορά που μίλαγα για τις χριστιανικές μου πεποιθήσεις, με μιμούνταν, με γελοιοποιούσαν και γελούσαν μαζί μου. Γνωρίζοντας καλά το παρελθόν μου, το χρησιμοποιούσαν για να με συντρίψουν ψυχολογικά και να με μειώσουν, αναγκάζοντάς με να ομολογώ ότι απαιτούσαν. Αλλά είχα μάθει ότι οι αναμνήσεις του αμαρτωλού παρελθόντος μου είναι σατανικές και έτσι οι επιθέσεις τους δεν είχαν καμία επίδραση στην εμπιστοσύνη μου προς τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και βοήθησα τον εαυτό μου να συμφιλιωθεί με το γεγονός ότι ο Κύριος υμών Ιησούς Χριστός θα προστατεύσει το ποίμνιό του, ο οποίος πάνω στον σταυρό πήρε τις αμαρτίες μας πάνω Του και σκεφτόμουνα ότι στέκεται δίπλα μου, ζωντανός, παρήγορος και προστατευτικός, αποδεικνύοντας τα ψεύδη τους».

Ερωτηθείσα εάν ποτέ φοβήθηκε είπε: «Προσπάθησαν πολύ σκληρά να με τρομάξουν και ήξερα ότι η κατάσταση ήταν κρίσιμη και αισθάνθηκα ότι κινδυνεύει η ζωή μου, οπότε φυσικό ήταν να τρομοκρατηθώ, αλλά η πίστη μου στον Ιησού και παρακολουθώντας το έργο του Θεού στη ζωή μου, με βοήθησε να ξεπεράσω τις απειλές τους και να μην επιτρέψω στο φόβο να με υπερνικήσει».

Ενθυμούμενος τη φυλάκισή του στα χέρια των πρακτόρων της κρατικής ασφάλειας της Ισλαμικής Δημοκρατίας, ο Kermajani δήλωσε στο FCNN: «Οι πρώτες μέρες ήταν οι πιο δύσκολες, φοβόμουν για το τι μπορεί να συμβεί στην Arezoo και προσευχόμουν γι 'αυτήν όλη την ώρα, ζητώντας από τον Κύριο υμών, να την προστατεύσει και να την σώσει. Τότε μου έδωσε την ηρεμία Του και τη διαβεβαίωσή Του, σχετικά με τη μοίρα της και ήμουν πλέον σε θέση να αποδεχθώ την απόφαση Του με ταπεινότητα. Συνειδητοποίησα ότι τη δύναμη του Θεού είναι πολύ μεγαλύτερη από τους φόβους μου και από τότε το μυαλό μου ήταν σε ηρεμία και μπορούσα να δω καθαρά το χέρι του Θεού να μας προστατεύει».

Μιλώντας για τους φρουρούς των φυλακών, είπε: «Ήμουν υπό συνεχή πίεση να ομολογήσω ότι είχα βοηθήσει ξένους εναντίον της χώρας μου. Οι Χριστιανικές μου πεποιθήσεις αμφισβητήθηκαν και υποβαθμίζονταν στο επίπεδο παιδαριωδών σκέψεων και ως μια περαστική τάση. Να σου πω την αλήθεια, υπήρξε ένας πλήρους κλίμακας πόλεμος μέσα από τους τοίχους της φυλακής. Αλλά οι προσπάθειές τους να με λυγίσουν ήταν άκαρπες και κανένας από τους φρουρούς ή τους Πράκτορες του Υπουργείου Κρατικής Ασφαλείας της Ισλαμικής Δημοκρατίας, δεν κατάφερε να το πετύχει. Επέφερα ζωτικής σημασίας χτυπήματα στην καρδιά του εχθρού και πάλευα τον Σατανά με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος».

Εξηγώντας τους λόγους για την απελευθέρωσή τους από τη φυλακή, ο Kermajani δήλωσε: «Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαν καμία δικαιολογία για να μας κρατούν από την αρχή και δεν είχαμε κάνει απολύτως τίποτα για να δικαιολογεί τυχόν τιμωρία και το ήξεραν καλά. Ενώ ήμασταν στη φυλακή, ακούσαμε ότι στην πραγματικότητα έχουμε κατηγορηθεί ως «ιδεολογικοί κλέφτες» και ότι είμαστε μέλη μιας σιωνιστικής ομάδας που αντιτίθεται στο ισλαμικό καθεστώς».

"Δεν είχαν καμία υπόσταση αυτοί οι ψευδείς ισχυρισμοί και σε καμία περίπτωση δεν ήταν δυνατό να μας συνδέουν με τίποτα, όπως ισχυρίστηκαν. Τόσο η σύζυγός μου όσο και εγώ, είμαστε και οι δύο από δυσλειτουργικές οικογένειες. Σωθήκαμε από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ο οποίος έχει αλλάξει τη ζωή μας άρδην. Μετά από οκτώ μήνες μάλλον συνειδητοποίησαν ότι έκαναν λάθος σχετικά με μας και αντιλήφθηκαν το γεγονός ότι είμαστε απλοί Χριστιανοί».

Μιλώντας για την ελευθερία τους και την ενδεχόμενη διαφυγή τους από την Ισλαμική Δημοκρατία, ο Kermajani δήλωσε: «Χωρίς καμία προηγούμενη ειδοποίηση απλά είπαν να βγούμε, χωρίς να ενημερώσουν καν τις οικογένειές μας. Κανείς δεν γνώριζε την ξαφνική απελευθέρωσή μας. Βγαίνοντας από τη φυλακή, που είναι σε κάποια απόσταση από την πόλη της Hamedan, μας ανάγκασαν να προχωρήσουμε πολύ δρόμο πριν φτάσουμε στον κεντρικό δρόμο».

Και πρόσθεσε:» Η κυρία Sonia Keshish Avanesian, η Arezoo και εγώ, μπήκαμε σε ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο και καθώς άρχισα να κινούμαι, τρεις μοτοσικλέτες με αναβάτες πίσω τους, περικύκλωσαν το αυτοκίνητο και μας ακολούθησαν για κάποια απόσταση παράλληλα με το αυτοκίνητο, φωνάζοντας βωμολοχίεςκαι ρίχνοντας τούβλα στο αυτοκίνητο. Μέχρι να φτάσουμε στην Τεχεράνη, φοβόμασταν για την ασφάλεια και τη ζωή μας».

Μιλώντας για την πτήση τους από την Ισλαμική Δημοκρατία, ο Arash, δήλωσε:»Να σου πω την αλήθεια, από τη στιγμή που περάσαμε από την πόρτα των φυλακών, ποτέ δεν αισθανθήκαμε ασφαλείς, στην πραγματικότητα το αντίθετο. Φοβόμασταν επίθεση από ισλαμιστές ρουφιάνους και πράκτορες του ισλαμικού καθεστώτος. Όλοι οι χώροι εργασίας και απασχόλησης είχαν κλείσει για μας και ήμασταν συνεχώς υπό επιτήρηση. Έτσι αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε τη χώρα για τη δική μας ασφάλεια και να αναζητήσουμε καταφύγιο κάπου αλλού».

Η Arezoo και ο Arash είναι τώρα σε μία από τις γειτονικές χώρες, εν αναμονή της μετεγκατάστασής τους, από το UNHCR. Συγκεκριμένα, επιθυμούσαν να μην έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα γέννησής τους, αλλά προσεύχονται να είναι σε θέση να υπηρετήσουν τον Κύριο, όπου και αν βρίσκονται.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση