Ανοίγει όλα τα μέτωπα ο Ερντογάν

• Του Κώστα Ράπτη

Στρατιωτικές ασκήσεις της Τουρκίας στα σύνορα με τη Συρία, έγκριση νέων μονομερών κυρώσεων σε βάρος της Δαμασκού (παρά το σχετικό βέτο Ρωσίας-Κίνας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ) και φιλοξενία επί τουρκικού εδάφους της εξόριστης συριακής αντιπολίτευσης.

Υπερψήφιση την Τετάρτη από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση νέας εξουσιοδότησης (η προηγούμενη έληγε στις 17 Οκτωβρίου) για τη διεξαγωγή διασυνοριακών επιχειρήσεων εναντίον των Κούρδων αυτονομιστών του PKK στο βόρειο Ιράκ – σε μια συγκυρία κατά την οποία το αναζωπυρωμένο κουρδικό αντάρτικο έχει ήδη αφήσει πίσω του 120 νεκρούς (ολοένα και συχνότερα πολίτες) εντός της τουρκικής επικράτειας και τα αντίποινα της Άγκυρας στα ιρακινά κρησφύγετα των ανταρτών άλλους 145, κατ’ ελάχιστον.

Επιδείνωση των σχέσεων με την Τεχεράνη, που κατηγορείται στον τουρκικό Τύπο ότι έχει συγκροτήσει «άξονα» με το ΡΚΚ, και η οποία με τη σειρά της απαντά δια στόματος του Ιρανού προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ χαρακτηρίζοντας «λανθασμένη» την απόφαση για εγκατάσταση στην τουρκική επικράτεια στοιχείων της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας, η οποία «έχει ως στόχο την προστασία του σιωνιστικού καθεστώτος».

Δυσφορία και της Μόσχας για την εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας, την ίδια ώρα που η Gazprom βρίσκεται σε «τιμολογιακό πόλεμο» με την κρατική τουρκική εταιρεία ενέργειας Botas.

Και βέβαια, νέες φραστικές επιθέσεις του Ταγίπ Ερντογάν εναντίον του Ισραήλ, το οποίο κατηγόρησε, μιλώντας την Τετάρτη στην Πρετόρια της Νοτίου Αφρικής, ότι αποτελεί «πυρηνική απειλή» και ότι ασκεί «κρατική τρομοκρατία». (Κολακεύοντας δε τους οικοδεσπότες του, ο Τούρκος πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει διεθνής δικαιοσύνη όταν κανένα αφρικανικό κράτος δεν κατέχει έδρα μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ).

Την ίδια ώρα, οι ευρω-τουρκικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις έχουν ουσιαστικά παγώσει καθώς κανένα κεφάλαιό τους δεν έχει ανοίξει τον τελευταίο χρόνο και η τουρκική κοινή γνώμη δείχνει στις δημοσκοπήσεις να χάνει το ενδιαφέρον της για την ευρωπαϊκή προοπτική (από τα 35 κεφάλαια έχουν ανοίξει μόνο τα 13, όταν η Κροατία ολοκλήρωσε τη διαπραγμάτευση όλων των κεφαλαίων μέσα σε μία εξαετία).

Οι επιφυλάξεις χωρών όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Αυστρία είναι δεδομένες, όμως οι τουρκικοί λεονταρισμοί για στρατιωτική δράση στην Ανατολική Μεσόγειο και για διακοπή των ευρω-τουρκικών σχέσεων όταν η Κυπριακή Δημοκρατία αναλάβει την ευρωπαϊκή προεδρία το δεύτερο εξάμηνο του 2012, δεν βοηθούν ούτε τους θερμότερους συνηγόρους της ένταξης της Άγκυρας, όπως η Βρετανία και η Σουηδία.

Κινούμενη στα όρια της αλαζονείας, η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Ερντογάν ανοίγει τα «μέτωπα» το ένα μετά το άλλο. Η ακριβής σημασία του δόγματος των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» αναζητείται…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση