Ποιοί και πως θα απελευθερώσουν την Ελλάδα από την κατοχική ελίτ;
Συμφωνώ –μέχρι ενός σημείου όμως– με το άρθρο της De Volkskrant, με τίτλο: Απελευθερώστε την Ελλάδα από την ελίτ της («Liberate Greece from its elites»). Πράγματι, η μαύρη αλήθεια είναι πως σε ολόκληρη την τετραρχία ΚΚΕ·ΠαΣοΚ·ΝΔ·ΛΑΟΣ, οι της Ελλάδος πολιτικοί κάνουν τα στραβά μάτια στα διαρθρωτικά της προβλήματα («Politicians turn a blind eye to [its] structural problems»), μιάς και στην πλειοψηφία τους δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει η όποια έννοια της συστημικής διαρθρωτικής δομής αιτίων και αιτιατών των προβλημάτων τούτων.
Διότι αν ήξεραν, όπως πολλοί Ολλανδοί ξέρουν, τότε θα ήταν σε θέση να γνωρίζουν εκ’ των προτέρων τις πιθανές δυναμικές επιπτώσεις των αποφάσεών τους στη ελληνική κοινωνία, οικονομία και πολιτική. Εκ’ των μέχρι τώρα αποτελεσμάτων όμως, μάλλον είναι πλέον φανερό πως τέτοιου είδους γνώση δεν την κατέχουν.
Ούτε είναι ψέματα πως, στην παρούσα συγκυρία, περισσότερα ευρώ θα χρησιμεύσουν μόνον γιά την αναβολή της κοινωνικής πάλης στην Ελλάδα («More euros will only serve to postpone the social struggle»). Αλλά ως εδώ φίλοι μας Ολλανδοί.
Από που και ως που η μόνη διέξοδος γιά την απελευθέρωση της Ελλάδος από την ελίτ της είναι ο διακρατικός παρεμβατισμός και η απαίτηση της μεταβίβασης της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, ακόμη πιο ριζοσπαστική από εκείνη που [είναι] τώρα υπό συζήτηση («It would require a transfer of Greek sovereignty even more radical than the one now under discussion»); Δηλαδή μόνον έτσι αυταρχικά, τσαμπουκαλίδικα και εξωθεσμικά μπορεί να γίνει η απελευθέρωση της Ελλάδος από την νυν πολιτική ελίτ της τετραρχίας ΚΚΕ·ΠαΣοΚ·ΝΔ·ΛΑΟΣ;
Όχι ότι δεν μπορεί τούτη να γίνει, αλλά θα ήταν μία εξωγενής διακρατική παρέμβαση ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος να γίνει; Τι γίνεται με την ανάγκη, γιά όσους ενδέχεται να επηρεαστούν από το τελικό αποτέλεσμα, να συμμετάσχουν στην όλη διαδικασία, π.χ., η μεσαία τάξη της Ελλάδος, δηλαδή ο ελληνικός λαός της Ελλάδος;
Και δεν θα είναι πολύ πιό βιώσιμο ένα τόσο πολύ επιθυμητό αποτέλεσμα, εάν τα κυρίως ενδιαφερόμενα μέρη συμμετέχουν στη διαδικασία; Ή δεν θα είναι πολύ πιο αποτελεσματική η ίδια η διαδικασία, εάν τα ενδιαφερόμενα μέρη, που ενδέχεται να πληγούν από την της τετραρχία ΚΚΕ·ΠαΣοΚ·ΝΔ·ΛΑΟΣ, πράγματι συμμετέχουν ενεργά σε τούτη την διαδικασία του πολιτικού λακτίσματος προς την αυθεντική, γνήσια ή πραγματική δημοκρατία;
Να θυμάστε εκείνη την κινεζική παροιμία: «Δώσε σε κάποιον ένα ψάρι και θα τον ταΐσεις γιά μιά ημέρα. Δίδαξέ του να ψαρεύει και τον ταΐζεις γιά μιά ζωή.»
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, γιά την βιωσιμότητα της επερχομένης μεταμόρφωσης του όλου πολιτικού συστήματος της Ελλάδος, είναι ζωτικής σημασίας γιά τον ελληνικό λαό να κάνει το λάκτισμα της πολιτικής ελίτ της τετραρχίας ΚΚΕ·ΠαΣοΚ·ΝΔ·ΛΑΟΣ από μόνος του, χωρίς εξωγενείς διακρατικές παρεμβάσεις. Αν μη τι άλλο, οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να υποστηρίξουν τον ελληνικό μας λαό στο λάκτισμα τούτο, ώστε να μπορούν μετά να κάνουν και εκείνοι το ίδιο.
Πρέπει λοιπόν να κλωτσήσουμε συλλογικά Συνελληνίδες και Συνέλληνες, με τα ελληνικά μας πάντα έθος και έθνος· εθνικά και όχι εθνικιστικά. Διότι όλος ο κόσμος του πλανήτη μας παρακολουθεί τις κρίσιμες τούτες στιγμές...
Ευοί Ευάν Ελλάδα,
Νικόλαος Κ. Γεωργαντζάς
Καθηγητής Συστημικής Δυναμικής
Πανεπιστήμιο Fordham, Νέα Υόρκη
Αναρτήσεις
Οι διατυπώσεις στις οποίες προβαίνει ο κ. Γεωργαντζάς στο συγκεκριμένο δημοσίευμα είναι λίαν χλιαρές, αν όχι και αποπροσανατολιστικές, ενώ το παρόν θέμα κείται επί πολύ λεπτού στρώματος πάγου:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για την βάναυση και βάση σχεδίου κατά δόλιο τρόπο αναίρεση της εθνικής κυριαρχίας και κρατικής υποστάσεως μιας τύποις εναξαρτήτου χώρας. Εάν θέσουμε το ερώτημα "qui bono?", ποιος είναι αυτός, ο οποίος τελικά ωφελείται από τις συγκεκριμένες βάναυσες, απάνθρωπες, αλλά και παράνομες πρακτικές, εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε, ότι αυτός δεν είναι η εγχώρια ελίτ, αλλά πρωτίστως ξένα κέντρα, στα οποία θα περάσουν όλα τα βασικά περιουσιακά στοιχεία, ιδιωτικά και δημόσια, καθώς και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος. Κατά συνέπεια το πρόβλημα δεν είναι κυρίως ενδογενές, όπως μονίμως επιχειρούν να μας πείσουν οι "καλοθελητές" της πλάκας, αλλά απορρέει κυρίως από κέντρα της αλλοδαπής, τα οποία εξυπηρετεί έναντι μισθώσεως η εγχώρια αλήτ. Με το να προβάλει ο λύκος την αξίωση, ότι θα σώσει αυτός τα πρόβατα, επειδή ο ηρωινομανής τζομπάνος τον πρακτορεύει, για να του δώσει αυτός την δόση του, προκαλεί κάθε νοήμονα.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΑΛΛΑ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟ. Ούτε οι κρίσεις, ούτε οι φούσκες, ούτε η επικυριαρχία των τραπεζών επί των κρατών μέσω ενός ανώφελου δανεισμού, ούτε ο καταποντισμός της πραγματικής οικονομίας από τα χρηματιστικά παράγωγα αποτελούν ελλαδική εφεύρεση.
Δεν είναι η Ελλάδα καθ' εαυτή που ευθύνεται για το διογκούμενο χάλι, αλλά το συγκεκριμένο καθεστώς προτεκτοράτου, το οποίο επέβαλαν οι ξένοι με τα πρακτορεία τους από ιδρύσεως ελλαδικού κρατιδίου, ως μέρος ενός διεθνούς συστήματος κανιβαλικής επιβολής των ισχυρών με αθέμιτες πρακτικές.
Ούτε η αλλοδαπή, ούτε η εγχώρια αλητεία μπορούν ή θέλουν να αλλάξουν το υπάρχον καθεστώς εφτιλισμού. Αλλά και ούτε όσοι πασχίζουν να μας πείσουν, ότι επί του προκειμένου πρόκειται περί ελλαδικού προβλήματος. Ας κρατήσουν τις καρέκλες τους στα "πανεπιστήμια" της Νέας Υόρκης και ας πάψουν να μας ζαλίζουν.
Ας κατανοήσει επί τέλους ο κ. καθηγητής, ότι εδώ το ζητούμενο δεν είναι μόνο η απαλλαγή της χώρας από την εγχώρια αλήτ, αλλά κυρίως από τα ξένα κέντρα που την επέβαλαν και την θρέφουν. Το δέον γενέσθαι γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε "ειδικό" συστημικής δυναμικής και το λουρί της μάνας.