Η Ευρωπαϊκή Ένωση πάει για διάλυση…
Είναι πλέον πασιφανές σε όλο τον κόσμο ότι η ΕΕ και κυρίως ο συνεκτικός της κρίκος, δηλαδή το ΕΥΡΩ, έχουν γίνει στόχος των επιθετικών κερδοσκόπων. Για να το επιτύχουν αυτό οι κερδοσκόποι, κτυπούν το ευαίσθητο σημείο της ΕΕ που είναι οι λαοί της και κυρίως τους ασθενέστερους εξ αυτών. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η Ελλάδα θα ήταν και έγινε ο πρώτος στόχος. Φυσικά η κυβέρνηση Παπανδρέου βοήθησε άθελά της να επιτευχθεί πολύ εύκολα ο στόχος αυτός.
Η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει μόνο για ομόλογα που λήγουν στα επόμενα τρία χρόνια 64 δις ΕΥΡΩ, τα οποία φυσικά δεν διαθέτει, ούτε μπορεί να τα δανειστεί από τις αγορές ή από οπουδήποτε αλλού, έτσι όπως τα έκανε με τα μνημόνια κ.λ.π. η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Επομένως, μόνο η τρόϊκα μπορεί τώρα πλέον να δώσει τα χρήματα αυτά και φυσικά και άλλα που θα χρειαστούν αργότερα. Οι κερδοσκόποι όμως, επειδή γνώριζαν από την αρχή ότι οι ευρωπαίοι δεν θα άφηναν την Ελλάδα να πτωχεύσει (η Ελλάδα άραγε γιατί δεν το γνώριζε;;;), φρόντισαν να διευρύνουν το κτύπημα για να είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα. Κτύπησαν αρχικά την Ιρλανδία και αργότερα την Πορτογαλία και φυσικά σειρά παίρνει… σιγά σιγά η Ισπανία που θα είναι και το φινάλε.
Για να το καταφέρουν αυτό οι κερδοσκόποι κτυπούν το μαλακό υπογάστριο της ΕΕ, δηλαδή τους λαούς της, μέσω της απομάκρυνσής τους από τις αγορές. Τα κράτη της ΕΕ όμως, ακόμα και η χώρα μας, από την αρχή αντιμετώπισαν το φαινόμενο αυτό καταβάλλοντας προσπάθεια να διασώσουν τις τράπεζες σε βάρος των λαών. Αν στην τακτική αυτή προσθέσουμε και τις προθέσεις των ισχυρών κρατών (Γερμανίας, Γαλλίας κ.λ.π.), σε ότι αφορά τα συμφέροντά τους, αντιλαμβάνεται κανείς το μπάχαλο που συμβαίνει και το αδιέξοδο που δημιουργείται.
Μέχρι τώρα η ΕΕ, ουσιαστικά μοίρασε πιστωτικές κάρτες σε Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία με συγκεκριμένο πλαφόν, πρακτική η οποία οξύνει το πρόβλημα αντί να το επιλύει. Ο σχεδιασμός για μετακύλιση χρονικά του χρέους με τη συμμετοχή ιδιωτών, δηλαδή το μεγάλο σχέδιο της Γερμανίας και της Γαλλίας ακυρώθηκε εν τη γενέσει του από τους οίκους αξιολόγησης.
Η ΕΕ λοιπόν έχει μόνο έναν δρόμο και αυτός δεν είναι άλλος από το δρόμο της αλήθειας, δηλαδή η προστασία των λαών της και όχι των τραπεζών. Θα πρέπει λοιπόν:
Πρώτον να παραμεριστούν τα συμφέροντα Γερμανίας, Γαλλίας κ.λ.π. και
Δεύτερον να αρχίσουν μετακινήσεις κεφαλαίων από τις πλεονασματικές χώρας προς τις ελλειμματικές για επενδύσεις. Δηλαδή πλήρη ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης.
Θα γίνει αυτό;;
Μάλλον όχι.
Άρα η ΕΕ πάει για διάλυση, τουλάχιστον με τη μορφή που έχει σήμερα.
Η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει μόνο για ομόλογα που λήγουν στα επόμενα τρία χρόνια 64 δις ΕΥΡΩ, τα οποία φυσικά δεν διαθέτει, ούτε μπορεί να τα δανειστεί από τις αγορές ή από οπουδήποτε αλλού, έτσι όπως τα έκανε με τα μνημόνια κ.λ.π. η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Επομένως, μόνο η τρόϊκα μπορεί τώρα πλέον να δώσει τα χρήματα αυτά και φυσικά και άλλα που θα χρειαστούν αργότερα. Οι κερδοσκόποι όμως, επειδή γνώριζαν από την αρχή ότι οι ευρωπαίοι δεν θα άφηναν την Ελλάδα να πτωχεύσει (η Ελλάδα άραγε γιατί δεν το γνώριζε;;;), φρόντισαν να διευρύνουν το κτύπημα για να είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα. Κτύπησαν αρχικά την Ιρλανδία και αργότερα την Πορτογαλία και φυσικά σειρά παίρνει… σιγά σιγά η Ισπανία που θα είναι και το φινάλε.
Για να το καταφέρουν αυτό οι κερδοσκόποι κτυπούν το μαλακό υπογάστριο της ΕΕ, δηλαδή τους λαούς της, μέσω της απομάκρυνσής τους από τις αγορές. Τα κράτη της ΕΕ όμως, ακόμα και η χώρα μας, από την αρχή αντιμετώπισαν το φαινόμενο αυτό καταβάλλοντας προσπάθεια να διασώσουν τις τράπεζες σε βάρος των λαών. Αν στην τακτική αυτή προσθέσουμε και τις προθέσεις των ισχυρών κρατών (Γερμανίας, Γαλλίας κ.λ.π.), σε ότι αφορά τα συμφέροντά τους, αντιλαμβάνεται κανείς το μπάχαλο που συμβαίνει και το αδιέξοδο που δημιουργείται.
Μέχρι τώρα η ΕΕ, ουσιαστικά μοίρασε πιστωτικές κάρτες σε Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία με συγκεκριμένο πλαφόν, πρακτική η οποία οξύνει το πρόβλημα αντί να το επιλύει. Ο σχεδιασμός για μετακύλιση χρονικά του χρέους με τη συμμετοχή ιδιωτών, δηλαδή το μεγάλο σχέδιο της Γερμανίας και της Γαλλίας ακυρώθηκε εν τη γενέσει του από τους οίκους αξιολόγησης.
Η ΕΕ λοιπόν έχει μόνο έναν δρόμο και αυτός δεν είναι άλλος από το δρόμο της αλήθειας, δηλαδή η προστασία των λαών της και όχι των τραπεζών. Θα πρέπει λοιπόν:
Πρώτον να παραμεριστούν τα συμφέροντα Γερμανίας, Γαλλίας κ.λ.π. και
Δεύτερον να αρχίσουν μετακινήσεις κεφαλαίων από τις πλεονασματικές χώρας προς τις ελλειμματικές για επενδύσεις. Δηλαδή πλήρη ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης.
Θα γίνει αυτό;;
Μάλλον όχι.
Άρα η ΕΕ πάει για διάλυση, τουλάχιστον με τη μορφή που έχει σήμερα.
Αμήν και πότε!!! Αν είναι για να ζουν καλά αυτοί, να στραγγαλίζουν αργά την Ελλάδα... Άμε στο διάολο "συνεταίροι¨.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ σε όλα εκτός από το ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου βοήθησε "άθελά της" στην επίτευξη της αποδόμησης της Ε.Ε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα μάλλον πως αυτός είναι ο μόνος λόγος υποστήριξής της από τις ΗΠΑ. Οι ευρωπαίοι εταίροι έπεσαν στην παγίδα με το δέλεαρ του εύκολου κέρδους, αλλά οι ΗΠΑ δεν προέβλεψαν ότι θα έχουν ανταγωνιστές από ανατολικά, τους οποίους δεν είναι εύκολο να συναγωνιστούν, γιατί έχουν ανοικκτά μέτωπα στην κυριολεξία.
Από τη "Φωνή της Ρωσίας":
Η Κίνα τις τελευταίες εβδομάδες πουλά μεγάλες ποσότητες δολαρίου από το απόθεμα συναλλαγμάτων της και αγοράζει ευρώ.
- «Τα σχέδια της Κίνας για την διαφοροποίηση της δομής του αποθέματος χρυσού και συναλλάγματος έχουν τόσο οικονομικό, όσο και πολιτικό χαρακτήρα. Η αγορά των ευρώ οφείλεται στο ότι η Κίνα είναι διατεθειμένη να υποστηρίξει την οικονομία της Ευρωζώνης και να αγοράσει το προσεχές μέλλον ένα μέρος των κρατικών ομολόγων μετά την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Σχεδιάζει επίσης να προσφέρει βοήθεια στις οικονομίες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας οι οποίες μπορούν να βρεθούν στην ίδια δύσκολη θέση»,- σημείωσε ο Ρώσος εμπειρογνώμονας Βασίλι Μιχέγιεφ.