Ύπατοι αρμοστές, ανθύπατοι, γκαουλάιτερ και ανδρείκελα

Βενιζέλος! ο άνθρωπος που πρώτα απαντά κι ύστερα τον ρωτάνε...

Οταν ο κ. Βενιζέλος κάνει γκάφα, δεν έχει κάνει γκάφα ο ίδιος, αλλά η γκάφα του...

Δεν παίζονται.

Η κυρία Νταλάρα μόλις την έβγαλε απ' την κυβέρνηση ο Παπανδρέου, δήλωσε ότι «η κυβέρνηση έχασε την επαφή της με την κοινωνία».

Δεν παίζονται.

Είπε αηδίες ο κ. Πάγκαλος και (πλην Μπεγλίτη) η κυβέρνηση διά του κ. Μόσιαλου τον κάλυψε. Δεν παίζονται.

Και το ερώτημα για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας είναι αν θα την κάνει γυριστή ο κυρ Ρομπόπουλος;

Δημοκρατία με εκβιασμούς, διαρκείς εκβιασμούς, διλήμματα και μονόδρομους, δημοκρατία δεν είναι.

Δημοκρατία που πνίγεται στα ψέματα και ξαναμανά στα ψέματα, μπορεί να είναι όπερα μπούφα, αλλά δημοκρατία δεν είναι.

Μιλάμε για την αστική δημοκρατία, τους κανόνες της, τη διάκριση των εξουσιών, το Σύνταγμα.

Δημοκρατία με αλλεπάλληλα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα με έκτακτους νόμους

με έκτακτες εισφορές -μάλιστα σε μόνιμη πλέον βάση, δημοκρατία με τη σπάθη του Δαμοκλή συνεχώς πάνω απ' τα κεφάλια των πολιτών, με άγρια κινδυνολογία με ασίγαστη ιδεολογική τρομοκρατία, δημοκρατία δεν είναι.

Το δόγμα «όποιος δεν είναι υπέρ μας, είναι εναντίον μας» έχει τόση σχέση με τη δημοκρατία όση σχέση έχει μαζί της ο Πάγκαλος και οι τοκογλύφοι που μας ληστεύουν.

Η Δημοκρατία είναι ένα ευρύχωρο πολίτευμα, ανέχεται την ανικανότητα, ανέχεται και τα κατά συνθήκην ψεύδη, αλλά καταλύεται όταν οι ανίκανοι, οι ψεύτες και οι κλέφτες καλούν το Σύνταγμα «να κοιμηθεί για μια μέρα» ή για δύο ή για τρεις ή για χίλιες δεκατρείς.

Ούτε καμμία δημοκρατία στον κόσμο έχει έμβλημά της τη στρουθοκάμηλο (άλλες έχουν τον αετό κι άλλες το λιοντάρι) για να κάνει κουτοπονηριές όπως αυτές του Βενιζελογιωργάκη -να εξαιρούν επί παραδείγματι απ' τον εφαρμοστικό νόμο τη ΔΕΗ, ώστε να ψηφιστεί τώρα ο νόμος, και να κάνουν τη ΔΕΗ εταίρα στην Μπαρμπαριά αργότερα.

Η δημοκρατία είναι κάτι περισσότερο από ένα οθωμανικό απομεινάρι, δεν μπορεί το φορολογικό της σύστημα να 'ναι ένα τουρκικό παζάρι.

Μπορεί στο πλαίσιο της δημοκρατίας να διάγουν λάθρα φοροφυγάδες, παπαγαλάκια, υποκριτές και κλόουν, αλλά δεν μπορούν να την κυβερνούν. Τουλάχιστον όχι επί μακρόν, διότι τότε η δημοκρατία εκπίπτει στο επίπεδό τους...

Δημοκρατία δεν σημαίνει προτεκτοράτο, ούτε αποικία ούτε κράτος υπό καθεστώς εντολής ούτε χώρα φόρου υποτελής, η δημοκρατία κυβερνάται όπως εντέλλεται κάθε φορά ο λαός κι όχι από ύπατους αρμοστές, ανθύπατους, γκαουλάιτερ ή ανδρείκελα.

Η δημοκρατία είναι ένα ταξικό πολίτευμα στο οποίο (στην αστική της εκδοχή) η εξουσία είναι στα χέρια των Δυνατών και ο πειρασμός (της αστικής τάξης) προς την ολιγαρχία ή την τυραννίδα διαρκής.

Συνεπώς:

• Το Μνημόνιο ως βία
• το Μεσοπρόθεσμο ως βία
• ο Εφαρμοστικός νόμος ως βία
• τα έκτακτα μέτρα ως βίαοι έκτακτες εξουσίες ως βία,

δεν συνιστούν δημοκρατία αλλά εκτροπή, παρέκβαση, μετάλλαξη του πολιτεύματος.

Δημοκρατία δεν είναι το πολίτευμα που επιδιώκει να φέρει σε οικονομικό αδιέξοδο το 80% του λαού της, μάλιστα τιμωρητικά, σαν να φταίει ο ίδιος για τη λεηλασία που έχει υποστεί και συνεχίζει να υφίσταται, δεν είναι όλα αυτά δημοκρατία, δεν ταξιδεύουν τα καράβια με πέτρινα πανιά.

Συνάντησα στη λαϊκή βουλή της πλατείας Συντάγματος τον «συνταξιούχο του Γιωργάκη» -εκείνον δηλαδή τον γέροντα που μας έλεγε ο Παπανδρέου ότι είχε προσφερθεί να του δώσει την πενιχρή του σύνταξη υπέρ πατρίδος.

Είχε στην τσέπη του δύο σοκολάτες για τα εγγονάκια του και χαμογελούσε -«τίποτα δεν πάει χαμένο...».

ΣΤΑΘΗΣ Σ. από enet.gr, μοντάζ Γρέκι

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση