Είναι οι βουλευτές άτομα με ειδικές ανάγκες;
Όσο σαφές είναι το ερώτημα, άλλο τόσο ασαφής είναι η πολιτική στις ημέρες μας. Ο βουλευτής, εξ ορισμού είναι ένας πολίτης που εκλέγεται από τους υπόλοιπους πολίτες και τους εκπροσωπεί στην Βουλή των Ελλήνων, άλλοτε προασπιζόμενος τα συμφέροντά τους και άλλοτε διεκδικώντας υπέρ εκείνων που εκπροσωπεί.
Στην χώρα μας, ο βουλευτής είναι κομματικό όργανο, το οποίο προωθείται στις τοπικές κοινωνίες και έχοντας πολλά «κομματικά χρέη» άγεται και φέρεται από τις ανάγκες του πολιτικού του αρχηγού, αγνοώντας τις περισσότερες φορές (αν όχι πάντα) εκείνους τους πολίτες τους οποίους υποτίθεται πως εκπροσωπεί…
Στις ημέρες που διανύουμε διαπιστώνουμε πως η προσωπική πολιτική ματαιοδοξία αρκετών βουλευτών, τους έχει οδηγήσει στο να ξεπουλούν εαυτούς για μία καρέκλα. Ποσώς τους ενδιαφέρει η λαϊκή εντολή. Ποσώς τους ενδιαφέρει η ίδια τους η προσωπικότητα και η ό,ποια υστεροφημία τους. Ποσώς τους ενδιαφέρει ο «κυρίαρχος λαός», αφού έχουν εξασφαλίσει για τους εαυτούς τους την είσοδο στην «άρχουσα αλίτ»…
Ζώντας στην εποχή της πλήρους εξάλειψης των ιδεολογιών, οι βουλευτές δέχονται να γίνονται υποχείρια (φυσικά μετά από την κατάθεση σχετικών συμφωνηθέντων αντιδώρων) των κομμάτων ή των πολιτικών τους αρχηγών. Αποδέχονται σιωπηλά τον ρόλο των πολιτικών υποχείριων, ενώ πολλές φορές στηρίζουν το κόμμα χωρίς να έχουν ιδέα (λέγαμε κάτι για τεμπέληδες Έλληνες; Ίσως να τους βρήκαμε) για το περιεχόμενο και τις επιπτώσεις της στήριξής τους (βλ. μνημόνιο)…
Οι βουλευτές δέχονται να τους υποδεικνύεται το καλό, δείχνοντας πως οι ίδιοι έχουν παντελή άγνοια ή ικανότητα κριτικής σκέψης… Κινούμενοι μεταξύ ηλιθιότητας, δουλικότητας και συμπεφωνημένων «πολιτικών ανταλλαγμάτων», δεν απέχουν διόλου από τον χαρακτηρισμό τους ως ατόμων με «ειδικές ανάγκες»… και με μισθό αντιστρόφως ανάλογο των ικανοτήτων τους!
Κι έπειτα, απορούν γιατί δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους… Απορούν γιατί κινδυνεύουν με γιαουρτώματα, γιουχαΐσματα ή… φάπες… Όταν όμως συμμετέχουν σε κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, δεν έχουν καμία απορία και τρέχουν να ψηφίσουν ό,τι τους πει ο… «αρχηγός»… Και εάν ο αρχηγός τους πει ότι οι πολίτες της χώρας αποτελούν κίνδυνο για την ίδια την χώρα, οι βουλευτές είναι ικανοί να ψηφίσουν υπέρ της αλλαγής των πολιτών…!
Αλήθεια, τέτοιους χρειαζόμαστε;
Απορία: Το βγάζουν το καλοκαίρι;
Εσείς τι λέτε;
Το βγάζουν το καλοκαίρι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, δεν πρέπει. Άλλως πως δεν βγάζει το καλοκαίρι η Ελλάδα...
Νομίζω ότι δεν βγάζουν ούτε την εβδομάδα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι δεν το βγάζουν το καλοκαίρι, αυτοί βασικά επιδιώκουν να μην το βγάλουμε εμείς, ούτως ή άλλως τους ψήφους τους τούς έχουνε, σιγά μην περιμένουν τους Έλληνες να τους ψηφίσουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουν ποντάρει στο γεγονός πως εμείς δεν θα βγάλουμε το καλοκαίρι, μας έχουν καταδικάσει σε αιώνιο χειμώνα, αυτά τα τρωκτικά των δρακονιανών...
Για αυτό η μόνη μας λύση είναι μία, να μην βγάλουν αυτοί το καλοκαίρι, να μην τους αφήσουμε ζωντανούς, στην κυριολεξία, αληθινές δίκες με αληθινές ποινές...
Η ιστορία γράφεται με γνώση και την γνώση την έχουμε.
Ήρθε η ώρα τους, δεν θα το πιστεύουν, ακόμα πιστεύουν πως απευθύνονται σε τυχάρπαστα ζώα χωρίς κρίση, χωρίς γνώση, χωρίς μέλλον.
Άλλωστε ότι και αν κάνουν, το ζήτημα είναι και νομοτελειακό, κλείνουν ιστορικοί κύκλοι και ανοίγουν άλλοι, μόνο τυφλοί δεν το βλέπουν πλέον.
Ας το χωνέψουν
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥΣ...
To καλοκαίρι δεν το βγάζουν, αλλά το ερώτημα που δεν βρίσκει απάντηση είναι τι γίνεται μετά. Έχουμε μπλέξει με ανίκανους και πειθήνιους υπηρέτες του πέραν του ωκεανού συστήματος, το οποίο για κάποιους απροσδιόριστους λόγους επιδιώκει τον εξευτελισμό διάφορων ηγετών σε όλο τον κόσμο, την αποσύνθεση των κυβερνήσεων και τις μαζικές εξεγέρσεις για την ανατροπή τους. Ειδικά στην περίπτωση της Ευρώπης έχουμε να κάνουμε με μια κοσμογονική φάση, τις επιπτώσεις της οποίας δεν έχουμε ακόμη συνειδητοποιήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή