Και τώρα μας θέτουν αυτοί το δίλλημμα: Ελευθερία ή θάνατος!

• Απορρίψτε τα πλασματικά διλήμματα των κνώδαλων του πολιτικού χαμετυπίου, της πολιτικής αμετροέπειας και των μεσιτών των πολυεθνικών

Συγγνώμη, αλλά θα επαναλάβω κάτι, κατά την γνώμη μου, προφανές, σχετικά με το «Μεσοπρόθεσμο» και τα πλαστά εκβιαστικά διλήμματα που μας θέτουν είτε τα ανθρωπάκια του Λουξεμβούργου και της «Ευρώπης» είτε τα προσκυνημένα τσιράκια τους στην χώρα μας.

Το δίλημμα που μας θέτουν είναι «ψηφίστε ΝΑΙ εάν θέλετε την επόμενη δόση». «Δηλώστε ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ εάν θέλετε μισθούς και συντάξεις για άλλο ένα εξάμηνο». Με συγχωρείτε, αυτά είναι διλήμματα για αγράμματους ή για κουτοπόνηρους πολιτικάντηδες σαν αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και πρέπει να απορριφθούν.

Οι ξένοι (και οι δικοί μας) ξέρουν (κατ’ ιδίαν) ότι τα 350 δις που χρωστάμε ΔΕΝ μπορούν να εξυπηρετηθούν. Ξέρουν αλλά δεν τολμούν (ο κάθε ένας για δικούς του λόγους) να το παραδεχτούν, όπως θα επέβαλε οποιαδήποτε συμβατική χρηματοοικονομική διαχείριση. Είτε δεν θέλουν να γράψουν, τώρα, ζημιές φοβούμενοι πιθανό φαινόμενο ντόμινο τύπου Λήμαν Μπράδερς (δηλαδή τρίχες όσον αφορά …εμένα), είτε δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι δάνειζαν τόσο καιρό σε δανειζόμενο που δεν μπορούσε και δεν μπορεί να ξεπληρώσει, είτε απλά φοβούνται να πούνε στους δικούς τους φορολογούμενους ότι ή θα πληρώσουν την ζημιά από την τσέπη τους, ή από την διολίσθηση του νομίσματός τους.

Σε κάθε περίπτωση, ενώ φυσικά έχουμε εμείς μείζον πρόβλημα, η προτεινόμενη διαχείρισή μέσα από «Μεσοπρόθεσμα» και απειλές Γιούνκερ ή μισόλογα Σόϊμπλε, είναι ανέντιμη, στρεβλωτική και ατελέσφορη. Οι «Ευρωπαίοι» πολιτικοί κάνουν ό,τι κάνουν όλοι οι μικροπολιτικοί: Εθελοτυφλούν, κοροϊδεύουν τον κόσμο τους, και απλά προσπαθούν να περάσουν το πρόβλημα στον επόμενο, κι ό,τι αρπάξουν από εμάς εν τω μεταξύ,, κέρδος τους.

Εμείς τι κάνουμε; Και εμείς κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους. Πολύ απλά, δεν είναι δυνατόν να δανειζόμαστε, και άλλο, για να πληρώσουμε 3 ή 6 μήνες μισθούς και συντάξεις. Δεν είναι δυνατόν να υποθηκεύουμε ή να ξεπουλάμε «Κοινή Ωφέλεια» για αναβολή λίγων μηνών της ίδιας αναπόφευκτης εξέλιξης. Και αυτό γιατί σε 6 ή 12 μήνες, πάλι εδώ θα είμαστε και θα καλούμαστε να κάνουμε τα ίδια, ξανά, μόνο που τότε θα χρωστάμε περισσότερα, έχοντας ήδη εκχωρήσει πράγματα που δεν θα έπρεπε να εκχωρούμε. Και δεν αναφέρομαι σε ιδεολογική θέση κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Είμαι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά εδώ δεν ιδιωτικοποιούμε, εδώ εκχωρούμε προνόμια στα χνάρια αντίστοιχης συμπεριφοράς λίγο πριν από τον Μάϊο του 1453. Μόνο που τότε το κάναμε μπας και γλυτώναμε από τους Οθωμανούς, ενώ τώρα το κάνουμε για να συντηρούμε ΜΚΟ και υπαλλήλους Δήμων!

Αυτό που έλεγα τον Αύγουστο του 2009, το λέω και τώρα, κι ας είναι πιο δύσκολο τώρα από ότι ήταν τον Αύγουστο του 2009: Εμείς πρέπει να διαχειριστούμε τα του οίκου μας. Εμείς πρέπει να κόψουμε έξοδα. Εμείς πρέπει να ζήσουμε σύμφωνα με τα μέσα και τις δυνατότητές μας. Εμείς πρέπει να πούμε στους πιστωτές μας ότι «δεν έχουμε και να έρθουν όταν θα έχουμε». Οι πιστωτές μας κοιτάνε μόνο το δικό τους συμφέρον, και οι ξένες κυβερνήσεις κοιτάνε μόνο τα δικά τους πολιτικά προβλήματα. Με προσκυνήματα, τεμενάδες και πλασματικά διλήμματα δεν πρόκειται να λύσουμε κανένα πρόβλημα. Μόνο θα το μεγαλώνουμε, θα το αναβάλουμε, και θα το κάνουμε πιο καταστροφικό.

Arcaheopteryx

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση