Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες

• Γράφει ο HEIL GAP

Ας θεωρήσουμε ως τον σημερινό μας πρόλογο το «Περιούσιες Για Εκποίηση Υπάρχουν γιώργο» όπως στην Μινεσότα στο Σικάγο στην Λόντρα).

ΚΙ ΕΝΩ οι αντί-λιτότητας εξεγέρσεις ξέσπασαν πια και στην Αθήνα, ίσως δεν έχει γίνει αντιληπτό από τους τύπους των ΜΜΕ αλλά το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο ότι, οι τράπεζες έχουν εξασφαλίσει κατά κάποιο τρόπο μια ρύθμιση με την τράπεζα στην Κοινότητα βάσει των οποίων μπορούν να βάλουν στο χέρι στην ως εγγύηση το ίδιο σας το διαμέρισμα ή το σπίτι του γείτονά σας, αλλά ότι η συνεχιζόμενη παραβίαση του άρθρου 123 ΕΚΤ επιτρέπει στην ΕΚΤ, (το ισοδύναμο της ευρωπαϊκής τραπεζικής κοινότητας) να γίνει μια κακή τράπεζα, να γεμίσει τον ισολογισμό της με τα επισφαλή δάνεια, ενώ μοιράζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια στην Τράπεζα (ας πούμε) Χ, και τα οποία θα τα πληρώσουμε εμείς, μαζί φυσικά και με τους υπολοίπους ευρωπαίους. Η υποβάθμιση-τσεκούρωμα της Ελλάδας από την S&P δείχνει πλέον καθαρά ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΒΑΡΚΑΡΗ ή ΜΑΛΛΟΝ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΜΑΣ.

Ιδου, οι FT εξηγούν πώς μία ελληνική τράπεζα χρησιμοποίησε άνευ αξίας ασφάλειες (εξασφαλίσεις-υποθήκες) για να πάρει ένα δάνειο από την ΕΚΤ.

Διαβάσαμε σήμερα ένα καλό νέο σύμφωνα με την Fitch τα καλυμμένα ομόλογα μπορεί να λειτουργήσουν ως ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο και επαναπαυτήκαμε που αυτή (η Fitch εν αντιθέσει με S&P) δεν θα θεωρήσει και την ανάληψη μέρους του χρέους από τους ιδιώτες, ως αθέτηση (ας το πούμε λαϊκά) “ως άρνηση πληρωμής του χρέους μας”, αλλά το καλλίτερο θα ήταν να μας εξηγήσουν πως γίνετε εφ όσον δανειζόμαστε δια να αποπληρώσουμε ένα χρέος, αυτό συνεχώς να αυξάνεται και πως γίνετε όλα αυτά τα ιδιωτικά χρέη να πέφτουν επάνω στις πλάτες των φορολογούμενων ως τους τελευταίους ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟΥΣ αποδέκτες στην απάτη της πυραμίδος PONZI.

Διαβάσαμε επίσης στους FINANCIAL TIMES ότι ο πραγματικός κίνδυνος βρίσκεται στην Ελλάδα.

Ένα προφανές σημείο ίσως, αλλά αξίζει, εκτιμά ο David της JPMorgan Mackie. Πιστεύει ότι πρέπει επιτέλους να ξεπεράσουμε την ανησυχία για τη διαφορά μεταξύ της Γερμανίας και της ΕΚΤ για το ελληνικό Bailout ΙΙ και αντί αυτού να επικεντρωθούμε σε αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα (ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ αν δεν καταλάβατε).

«Έχει γίνει όλο και πιο εμφανές ότι ο πραγματικός κίνδυνος για το επόμενο πακέτο έρχεται από μέσα από την ίδια την Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός έχει χάσει την υποστήριξη από το κόμμα του, και υπάρχει η τεράστια σύγκρουση του με όλο το πολιτικό φάσμα και τον πληθυσμό στο σύνολό του. Είναι πιθανό ότι ο πρωθυπουργός δεν θα επιβιώσει τις επόμενες λίγες μέρες. Όλο και περισσότερο, είναι πιθανό ότι μια νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί, θα θελήσει να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους του πακέτου δημοσιονομικής λιτότητας με όλο και λιγότερες πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί είτε με το σχηματισμό ενός συνασπισμού εθνικής ενότητας ή ως συνέπεια της καταφανούς αποτυχίας της σημερινής κυβέρνησης με νέες εκλογές και κυβέρνηση υπό την ηγεσία της αντιπολίτευσης».

Και αλήθεια για πόσο ακόμα θα μπορούσαν να μας κοροϊδεύουν οι πατριώτες ως προς την εθνική ανάγκη της προδοτικής ένταξης μας στο ΔΝΤ .

Όμως, το ΔΝΤ/ΕΚΤ/ΕΕ δεν ΑΡΠΑΞΑΝ τον πλούτο αυτού του έθνους για τον εαυτό τους. Μάλλον, αναγκάζουν την Ελλάδα να πουλήσει τους πόρους της σε ξένες εταιρείες σε τιμές που μοιάζουν πολύ με τις τιμές πώλησης ιματισμού από τρίτο χέρι κάθε Κυριακή στο Μοναστηράκι.
Ήταν ο άρχοντας του ΔΝΤ Dominique Strauss-Kahn (γνωστός και ως DSK) που, πέρυσι, προσωπικά, επέμεινε σε ωμούς όρους για το λεγόμενο ΜΝΗΜΟΝΙΟ του bail-out στην Ελλάδα.

"STRONG CONDITIONALITY" "ΙΣΧΥΡΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ" ήταν ο όρος του ΔΝΤ.

Ο Στρος-Καν δεν ζήτησε απλώς μια καταστρεπτική περικοπή των συντάξεων και μια σκόπιμη αύξηση της ανεργίας στο 14%, αλλά και το ξεπούλημα των 4.000 με 6.000 κρατικών επιχειρήσεων.

Ο DSK με τα ΔΝΤ και ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ με τα ΕΚΤ σχέδια απαίτησαν από την Ελλάδα να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία, την εξανάγκασαν σε πτώση των εμπορικών φραγμών, και ακόμα ζήτησαν και να τερματιστεί ο κανόνας ότι τα ελληνικά πλοία πρέπει να χρησιμοποιούν Έλληνες ναυτικούς, που δεν έχει καμία σχέση με την εξοικονόμηση πόρων στην πατρίδα μας, αλλά όπως πάντα έχει να κάνει με τη δέσμευση της ΕΚΤ για την προστασία του ισολογισμού του κάθε τραπεζίτη από τις ανεπιθύμητες παραβιάσεις και τους ελέγχους.

Δεν έχει σημασία αν ο DSK η ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ ή οποιοσδήποτε άλλος από την ευρωδύναμη ενδεχομένως τεθεί ως επικεφαλής του ΔΝΤ η και της ΕΚΤ. Η πρακτική τους θα παραμείνει η ίδια. Ασθενέστερες χώρες θα εκφοβίζονται οικονομικά, με στόχο να επωφεληθούν οι ισχυρότερες μέσω bailouts γεμάτων με μέτρα ενάντιων των πολιτών και πλιατσικολόγημα της εθνικής περιουσίας και συγχρόνως με ενισχύσεις για τις τράπεζες και τις διεθνείς επιχειρήσεις

Πόσος καιρός αλήθεια έπρεπε να περάσει ώστε να καταφέρουν οι άνθρωποι, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, να περικυκλώνουν τα κοινοβούλια τους όπως έπραξαν στο Rejkavik και στην Αθήνα;


Πόσο καιρό, πόσες δεκαετίες αλήθεια πέρασαν, από τότε που οι άνθρωποι πέρασαν τους πολιτικούς τους από δίκη, όπως έχουν κάνει στην Ισλανδία για το ρόλο τους σε αυτό το έγκλημα;

Πόσο καιρό ακόμη δεν θα υπάρχει δικαιοσύνη;

Πόσο καιρός ακόμα πρέπει να περάσει μέχρις ότου οι ηγέτες της κυβέρνησης μας και των κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης θεωρηθούν υπεύθυνοι για αυτό το έγκλημα ώστε να προσαχθούν στη δικαιοσύνη για την παραβίαση όλων των νόμων, προκειμένου να λεηλατήσουν τους φορολογούμενους;

Αυτή τη χρονιά; Τον επόμενο χρόνο;

Πότε θα λάβουν επιτέλους δικαίωση τα εκατομμύρια των ανθρώπων που οι ζωές τους έχουν καταστραφεί;

HEIL GAP (or mind the GAP)

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση