Οι δημοσιογράφοι και το λαϊκό αίσθημα
Η δημοσιογραφία έχει σαν σκοπό την ενημέρωση των πολιτών είτε κοινοποιώντας ειδήσεις είτε καταγγέλλοντας τα κακώς κείμενα είτε σχολιάζοντας.
Ο δημοσιογράφος οφείλει να είναι όσο το δυνατόν αμερόληπτος και αντικειμενικός. Είναι όμως;
Παρακολουθώντας όμως κυρίως τα δελτία των καναλιών (όπου έχουμε και εικόνα του δημοσιογράφου) διαπιστώνουμε ότι οι περισσότεροι κάνουν τα εντελώς αντίθετα. Παραπληροφορούν, μεροληπτούν και σχολιάζουν θετικά ή αρνητικά ανάλογα με ποιον θέλουν να εξυπηρετήσουν. Έχει ειπωθεί ότι μερικοί δρουν κατ’ εντολή, «αυτόν χτύπα τον ανελέητα» ή «αυτόν μην τον ενοχλείτε» ή «αυτόν υμνήστε τον».
Τελευταία οι ασχολούμενοι με τα οικονομικά θέματα (που μας καίνε) αναλύουν όχι με κριτήρια ενημέρωσης αλλά με κριτήρια εξυπηρέτησης των πολιτικών της εκάστοτε κυβέρνησης ή ανάλογα της εκάστοτε αντιπολίτευσης.
Μερικοί δε απ’ αυτούς δείχνουν σαν να χαίρονται με τα όσα σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα λαμβάνονται σε βάρος των πολιτών.
Ακόμη υπάρχουν και κάποιοι που σχολιάζουν απροκάλυπτα υμνώντας κάποιο κόμμα ή κάποιον πολιτικό ή κάποιον μεγαλοεπιχειρηματία.
Το χειρότερο γίνεται όταν παίρνουν συνέντευξη από τον πολιτικό που συμπαθούν ή υποστηρίζουν.
Επειδή μερικοί πολιτικοί δεν έχουν τη δυνατότητα να απαντούν όπως πρέπει τους διευκολύνουν κάνοντας ένα πρόλογο πριν την ερώτηση βάζοντας έτσι την πρέπουσα απάντηση στο στόμα του συνεντευξιαζόμενου.
Αν κατά λάθος ο πολιτικός απαντήσει με όχι επιθυμητό τρόπο ξανακάνουν πρόλογο και ξαναρωτούν για να διορθώσει ο πολιτικός την απάντησή του.
Αν ο πολιτικός δεν είναι της αρεσκείας τους τον διακόπτουν συνεχώς και αν τα λεγόμενα του πολιτικού δεν τους αρέσουν αλλάζουν θέμα.
Μία απ’ τις συνηθέστερες ηθελημένες διαστρεβλώσεις (γίνεται κυρίως στον τύπο) είναι η επιλεκτική παρουσίαση μέρους των όσων έχει πει κάποιος με επιδίωξη-αποτέλεσμα την αλλοίωση του νοήματος.
Έχουμε και παραδείγματα «καβαλήματος του καλαμιού» με φραστικές επιθέσεις και βαρείς χαρακτηρισμούς κατά πολιτικών και πολιτών που τολμούν να αμφισβητήσουν την εγκυρότητα ή την αντικειμενικότητά τους.
Πολλοί διαμορφώνουν «πολεμικό» κλίμα (κυρίως στα κανάλια) ανάμεσα στους συνομιλητές για την «καταραμένη» τηλεθέαση.
Πολλές φορές οι συμπεριφορές των τηλεδημοσιογράφων μας εξοργίζουν τόσο ώστε αν δεν λυπόμαστε το κόστος αντικατάστασης θα σπάζαμε όλοι τις τηλεοράσεις.
Δημοσιογράφος που αρνείται να ακολουθήσει τα παραπάνω ασκώντας καλή και αντικειμενική δημοσιογραφία απορρίπτεται απ’ το σύστημα γιατί «χαλάει την πιάτσα».
Η απαξίωση της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα ειδικότερα τα τελευταία χρόνια είναι τόση ώστε το σύνθημα «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι» το φωνάζουν σε κάθε διαδήλωση. Οι έντιμοι και σωστοί πάντως χαίρουν της αποδοχής και του σεβασμού των Ελλήνων μόνο που είναι πολύ λίγοι. Η απόλυση δημοσιογράφου γιατί έκανε έντιμα και αμερόληπτα τη δουλειά του (δεν είναι πολλοί) είναι τίτλος τιμής.
Ο δημοσιογράφος οφείλει να είναι όσο το δυνατόν αμερόληπτος και αντικειμενικός. Είναι όμως;
Παρακολουθώντας όμως κυρίως τα δελτία των καναλιών (όπου έχουμε και εικόνα του δημοσιογράφου) διαπιστώνουμε ότι οι περισσότεροι κάνουν τα εντελώς αντίθετα. Παραπληροφορούν, μεροληπτούν και σχολιάζουν θετικά ή αρνητικά ανάλογα με ποιον θέλουν να εξυπηρετήσουν. Έχει ειπωθεί ότι μερικοί δρουν κατ’ εντολή, «αυτόν χτύπα τον ανελέητα» ή «αυτόν μην τον ενοχλείτε» ή «αυτόν υμνήστε τον».
Τελευταία οι ασχολούμενοι με τα οικονομικά θέματα (που μας καίνε) αναλύουν όχι με κριτήρια ενημέρωσης αλλά με κριτήρια εξυπηρέτησης των πολιτικών της εκάστοτε κυβέρνησης ή ανάλογα της εκάστοτε αντιπολίτευσης.
Μερικοί δε απ’ αυτούς δείχνουν σαν να χαίρονται με τα όσα σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα λαμβάνονται σε βάρος των πολιτών.
Ακόμη υπάρχουν και κάποιοι που σχολιάζουν απροκάλυπτα υμνώντας κάποιο κόμμα ή κάποιον πολιτικό ή κάποιον μεγαλοεπιχειρηματία.
Το χειρότερο γίνεται όταν παίρνουν συνέντευξη από τον πολιτικό που συμπαθούν ή υποστηρίζουν.
Επειδή μερικοί πολιτικοί δεν έχουν τη δυνατότητα να απαντούν όπως πρέπει τους διευκολύνουν κάνοντας ένα πρόλογο πριν την ερώτηση βάζοντας έτσι την πρέπουσα απάντηση στο στόμα του συνεντευξιαζόμενου.
Αν κατά λάθος ο πολιτικός απαντήσει με όχι επιθυμητό τρόπο ξανακάνουν πρόλογο και ξαναρωτούν για να διορθώσει ο πολιτικός την απάντησή του.
Αν ο πολιτικός δεν είναι της αρεσκείας τους τον διακόπτουν συνεχώς και αν τα λεγόμενα του πολιτικού δεν τους αρέσουν αλλάζουν θέμα.
Μία απ’ τις συνηθέστερες ηθελημένες διαστρεβλώσεις (γίνεται κυρίως στον τύπο) είναι η επιλεκτική παρουσίαση μέρους των όσων έχει πει κάποιος με επιδίωξη-αποτέλεσμα την αλλοίωση του νοήματος.
Έχουμε και παραδείγματα «καβαλήματος του καλαμιού» με φραστικές επιθέσεις και βαρείς χαρακτηρισμούς κατά πολιτικών και πολιτών που τολμούν να αμφισβητήσουν την εγκυρότητα ή την αντικειμενικότητά τους.
Πολλοί διαμορφώνουν «πολεμικό» κλίμα (κυρίως στα κανάλια) ανάμεσα στους συνομιλητές για την «καταραμένη» τηλεθέαση.
Πολλές φορές οι συμπεριφορές των τηλεδημοσιογράφων μας εξοργίζουν τόσο ώστε αν δεν λυπόμαστε το κόστος αντικατάστασης θα σπάζαμε όλοι τις τηλεοράσεις.
Δημοσιογράφος που αρνείται να ακολουθήσει τα παραπάνω ασκώντας καλή και αντικειμενική δημοσιογραφία απορρίπτεται απ’ το σύστημα γιατί «χαλάει την πιάτσα».
Η απαξίωση της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα ειδικότερα τα τελευταία χρόνια είναι τόση ώστε το σύνθημα «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι» το φωνάζουν σε κάθε διαδήλωση. Οι έντιμοι και σωστοί πάντως χαίρουν της αποδοχής και του σεβασμού των Ελλήνων μόνο που είναι πολύ λίγοι. Η απόλυση δημοσιογράφου γιατί έκανε έντιμα και αμερόληπτα τη δουλειά του (δεν είναι πολλοί) είναι τίτλος τιμής.
Αναρτήσεις
οι δημοσιογραφοι πάντα με εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα είναι οι ουρές των πολιτικών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ίδιοι και τα μέσα που εκπροσωπούν υπάρχουν χάρη στο δημόσιο χρήμα που με διάφορους τρόπους(αδιαφανείς και χωρίς κανένα αντικειμενικό κρητήριο) ... κατευθύνουν οι πολιτικοί προς τα ΜΜΕ(ΜΜΕ= ΕΙΔΗΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΜΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΑ)
Κυβερνούν με δημοσιογράφους ανδρείκελα, εκπαιδευμένους από το ΔΝΤ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα καθεστωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ο μισθοφορικός στρατός, η καρδιά του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ. Υπουργοί παρά τω κεντρικό δελτίο ειδήσεων οι δημοσιογράφοι. Όταν μιλάνε Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ είναι ευγενέστατοι, όταν μιλάνε άλλοι, πέφτουν απάνω τους σαν κοράκια. Τα ορκισμένα δημοσιογραφικά τάγματα θανάτου της βαρωνείας, των καρδιναλίων του Κολωνακίου και της Εκάλης του Κράτους των Αθηνών στρέφονται εναντίον εργαζομένων που απεργούν, είτε είναι Ναυτεργάτες, είτε των Αστικών συγκοινωνιών, είτε εργάτες καθαριότητας των Δήμων.
«Πλήγμα για την αγορά οι πορείες και οι απεργίες. Είναι θέμα αλληλεγγύης του ενός προς τον άλλον !». Εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα Υπουργοί Χασάπηδες των εργαζομένων και των συνταξιούχων και οι δημοσιογράφοι του Κολωνακίου τους προσκυνούν, τους γλύφουν. «Ευχαριστούμε πολύ που είσαστε εδώ !» Το άλλο φρούτο ? Για οτιδήποτε, επικαλούνται τις «επιταγές της Τρόικας» ή «εν ονόματι της τρόικας και του ΔΝΤ !».
«…Είναι σύμφωνα με το Μνημόνιο και θα υπάρξουν άλλες αυξήσεις» έτσι απλά τα δικαιολογεί η ευρισκόμενη σε διαρκή υπεράσπιση της κατοχικής κυβέρνησης, γνωστή κυβερνητική ψεύτρα.. Οποιαδήποτε ληστεία και κλοπή γίνεται στο Λαϊκό εισόδημα «είναι σύμφωνη με το μνημόνιο». «Βάλανε μεγάλη αύξηση στις χαμηλές καταναλώσεις για να χτυπήσουνε τα εξοχικά» Αν μη τι άλλο είναι αισχροί και προκλητικοί. Αυτά προπαγανδίζουν τα παπαγαλάκια της εξουσίας και του ΔΝΤ. Τώρα ανακαλύπτουν ότι τα τιμολόγια της ΔΕΗ είναι φθηνά, τα εισιτήρια των Λεωφορείων είναι φτηνά κλπ. Ντροπή τους και πάλι ντροπή τους. Το τροπάριο συνεχίζεται. «Σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες…» Όλους μας καταντούν «ευπαθείς κοινωνικά ομάδες». Οριζόντια και κάθετη ισοπέδωση των πάντων. Οποιαδήποτε αντιλαϊκή απόφαση λαμβάνουν,Χρησιμοποιούν την Φράση «Με βάση τις επιταγές της τρόικα και του Μνημονίου».
Όπως έλεγαν κάποτε «εν ονόματι του Νόμου εκτελείσαι» ή όπως εκτέλεσαν τον Τσαουσέσκου με συνοπτικές διαδικασίες, κατόπιν αποφάσεως δια βοής του «Λαϊκού δικαστηρίου». Μας εκτελούν με «συνοπτικές διαδικασίες» και σκύβουμε τον αυχένα.
Έχετε σκεφτεί ότι άν δεν υπήρχαν τα δεκανίκια των καναλιών(που κανείς δε λέει πόσα λεφτά έχουν πάρει για να υποστηρίζουν το μνημόνιο)όλο αυτό το σαθρό οικοδόμημα των πολιτικών της τρόικας θα είχε καταρεύσει;
ΑπάντησηΔιαγραφή